อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว - ตอนที่ 944 แต่งตั้งองค์รัชทายาท

ตอนที่ 944 แต่งตั้งองค์รัชทายาท

ตอนที่ 944 แต่งตั้งองค์รัชทายาท

ผ่านไปครู่ใหญ่ เหมียวเชียนชิวจึงเหมือนว่าค้นหาเสียงของตนพบ เอ่ยปากอย่างพิจารณา “ฝ่าบาท หากทรงแต่งตั้งองค์รัชทายาทในตอนนี้ ท่านอ๋องซิว… จะยิ่งกลายเป็นเป้าวิจารณ์ของคนทั่วไปนะพ่ะย่ะค่ะ”

ฮ่องเต้ชำเลืองมองเขา ไม่สนใจคำพูดที่เกินสถานะของเขา ค่อยๆ กล่าว “ดังนั้นเจ้าก็สั่งลงไป ว่าผู้ที่ถูกเลือกเป็นองค์รัชทายาท คือองค์ชายหก”

เหมียวเชียนชิวตะลึง “องค์ชายหกหรือพ่ะย่ะค่ะ”

“ช่วงนี้เหล่าลิ่วมีพฤติกรรมค่อนข้างแปลก ข้าอยากจะลองดูว่าในใจของเขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่” ฮ่องเต้ใช้นิ้วพระหัตถ์เคาะโต๊ะเบาๆ กล่าวเสียงเบา “อาการของข้าย่ำแย่ลงทุกที ก่อนหน้านั้นจะต้องกำจัดขวากหนามของฮ่องเต้ในอนาคตไปบ้างจึงจะใช้ได้”

เหมียวเชียนชิวเข้าใจในทันใด ฝ่าบาทกำลังเป็นกังวลว่าองค์ชายหกจะเหมือนกับหว่านเฟยเมื่อก่อนหน้านี้ ภายนอกดูเหมือนไม่สนใจอันใดเลย แต่ความจริงแล้วกลับมีใจทะเยอทะยานอย่างมาก วางแผนด้วยต้องการตำแหน่งนี้มาตั้งนานแล้ว

ดังนั้นแล้ว คนที่ฝ่าบาทเลือกไว้ในใจ ยังคงเป็นท่านอ๋องซิวอยู่หรือไม่?

เช่นนั้น… องค์ชายเจ็ดเล่า?

เหมียวเชียนชิวรู้สึกว่าในใจฝ่าบาทนั้นมีแผนที่น่าประหลาดใจเป็นอย่างมากอยู่ เขาไม่กล้าเดาไปมากมาย และก็ไม่กล้าถาม เพียงแต่ตอบรับอย่างเชื่อฟัง

“ข้าอยากให้เรื่องนี้แพร่ออกไปไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เจ้าให้คนไปแจ้งข่าวทุกตำหนัก ทุกวิหาร ทุกจวน ว่าราชโองการยังร่างไม่เรียบร้อยดี แต่ข้าเลือกองค์ชายหกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว”

“พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะดำเนินการทันที” เหมียวเชียนชิวโค้งแล้วถอยจากไป ออกจากห้องทรงอักษรไปอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็เป็นขันทีที่เป็นที่ไว้วางใจของฮ่องเต้ กระทำการใดก็มีประสิทธิภาพเสียจนน่าตกใจ

อวี้ชิงลั่วอยู่ที่ตำหนักของซูเฟย ยังไม่ทันได้จากไป ก็มีคนรีบร้อนนำข่าวนี้มารายงานซูเฟย

สีหน้าของซูเฟยเปลี่ยนไปอย่างมาก รีบไล่คนรับใช้ที่อยู่ด้านในห้องโถงออกไป ทันใดนั้นก็จับมือของอวี้ชิงลั่ว ริมฝีปากสั่นเล็กน้อย “ฝ่าบาทต้องการจะแต่งตั้งองค์ชายหกเป็นองค์ชายรัชทายาท”

“แต่งตั้งองค์ชายหกหรือเพคะ?” อวี้ชิงลั่วตกตะลึง รีบวางถ้วยชาในมือลงบนโต๊ะ “ข่าวนี้เป็นเรื่องจริงหรือ?”

ซูเฟยดูมีท่าทางลนลานเล็กน้อย “บอกว่าข่าวมาจากห้องทรงพระอักษร ไม่รู้ว่าเป็นความจริงหรือไม่”

อวี้ชิงลั่วกลับรู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างแปลก เหตุใดจู่ๆ ฝ่าบาทก็โปรดปรานองค์ชายหกขึ้นมาได้เล่า?

ฮ่องเต้มีแผนใดในใจมานานแล้ว หรือเป็นการตัดสินใจเพียงชั่วคราวกัน?

“เหนียงเหนียงอย่าเพิ่งร้อนใจไป เรื่องนี้ยังไม่แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่ อีกอย่าง ต่อให้องค์ชายหกจะเป็นองค์รัชทายาทจริง ก็ยังดีกว่าให้พวกองค์ชายสามเป็นองค์รัชทายาทมากเพคะ”

ซูเฟยผงะ หลังจากฟังคำนี้ก็เงียบไป

ผ่านไปครู่ใหญ่ก็พยักหน้า กล่าวอย่างเห็นด้วย “เจ้าพูดถูก ถึงแม้หมู่เฟยขององค์ชายหกจะมีนิสัยเย่อหยิ่ง แต่ก็ไม่คิดทำร้ายใคร เขาเป็นองค์รัชทายาท อาจจะไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอันใดก็เป็นได้”

มุมปากของอวี้ชิงลั่วกระตุก ไม่อยากจะไปทำให้นางหายตื่นเต้น นิสัยนี้ไม่ได้รับมือง่ายเช่นนั้น ตอนแรกหว่านเฟยเองก็มีท่าทีไม่สนใจโลกไม่ใช่หรือ ผลเป็นอย่างไรเล่า แอบดำเนินแผนการอย่างลับๆ มาหลายปี ทั้งยังวางยาพิษที่ออกฤทธิ์อย่างช้าๆ แก่ฮ่องเต้เสียด้วย

“ข้าคิดมาตลอดว่าหากฝ่าบาทจะทรงแต่งตั้งองค์รัชทายาท หากไม่ใช่ท่านอ๋องซิว ก็คงเป็นองค์ชายเจ็ด คิดไม่ถึง…” ซูเฟยถอนหายใจ ทันใดนั้นก็เหมือนคิดอะไรออก หมุนตัวมองมาทางอวี้ชิงลั่ว “หรือว่า… ท่านอ๋องซิวไปทำสิ่งใดต่อหน้าฝ่าบาทเสียแล้วหรือ?”

อวี้ชิงลั่วผงะ ซูเฟยสงสัยว่าที่ฝ่าบาททรงแต่งตั้งองค์ชายหก เป็นแผนของเย่ซิวตู๋หรือ?

นางอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ในช่วงเวลานี้ ท่านอ๋องจะกล่าวเรื่องเช่นนั้นได้อย่างไร องค์รัชทายาทเพิ่งจะถูกปลด ฝ่าบาทก็ยังปวดใจอย่างมาก ท่านอ๋องเพียงหวังดีต่อฝ่าบาท จะไปกล่าวเรื่องที่ทำให้พระองค์เสียพระทัยได้อย่างไรเล่าเพคะ?”

ซูเฟยได้ยินเช่นนั้นก็ถอนหายใจ “นั่นก็จริงอยู่”

นางพยักหน้า ในหัวยังคงสับสน ดูท่าทางงุนงงเล็กน้อย

อวี้ชิงลั่วเห็นสีหน้านางไม่สู้ดีนักก็ลุกขึ้นกล่าวลา “อาการของเหนียงเหนียงไม่มีสิ่งใดให้เป็นกังวลนัก การติดตามอาการช่วงนี้ก็ไม่เลว ต่อไปก็ดูแลให้ดีเป็นใช้ได้ นี่ก็เย็นแล้ว หม่อมฉันต้องขอตัวกลับก่อนเพคะ”

ซูเฟยกล่าว “ได้สิ เจ้าเองก็บอกกล่าวท่านอ๋องซิวเรื่องในวังเสียหน่อย ไม่รู้ว่าเรื่ององค์ชายหกนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่ หากมีเรื่องอันใด เราก็ค่อยมาหารือกัน”

“เพคะ” อย่างไรก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับองค์รัชทายาทในอนาคต ซูเฟยกังวลเรื่องผลดีผลเสียก็เป็นเรื่องธรรมดา

อวี้ชิงลั่วมอบยาไว้ให้นางหนึ่งขวด จากนั้นก็ออกจากวัง

ตำหนักอ๋องซิวในตอนนี้คึกครื้นอย่างมาก ตั้งแต่เล็กจนโต เย่หลานผิงมาที่ตำหนักอ๋องซิวนับครั้งได้ ดูเหมือนจะมีเพียงสองครั้งเท่านั้น

ยังไม่ต้องพูดถึงเหล่าผู้ติดตามของเขาเลย นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นตำหนักอ๋องซิวในตำนาน ย่อมมีความรู้สึกชื่นชมอยู่ข้างใน รู้สึกเหมือนเป็นท่านยายหลิวที่ได้พบสวนต้ากวนเป็นครั้งแรก ไม่รู้จะวางมือและเท้าไว้ตรงไหน

แต่เย่หลานเฉิงและอวี้เป่าเอ๋อร์ที่คุ้นเคยกับที่นี่อยู่แล้ว เมื่อเข้ามาที่ตำหนักอ๋องซิวก็เหมือนปลาได้น้ำ ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

โดยเฉพาะเย่หลานเฉิงที่ช่วงนี้ถูกขังอยู่ในจิ่นเฉิงย่วนมาโดยตลอด เหมือนว่ามีดวงตาคู่หนึ่งคอยจับจ้องตนตลอดเวลาอย่างไรอย่างนั้น ทำให้เขารู้สึกอึดอัด ตอนนี้มาที่ตำหนักอ๋องซิวแล้ว หัวหน้าทหารยามจากจิ่นเฉิงย่วนนั้นก็ถูกเย่ซิวตู๋กันเอาไว้นอกตำหนัก รอบกายล้วนมีแต่คนที่เป็นมิตรกับตน เขาจึงรู้สึกตื่นเต้นมากอยู่ชั่วขณะ แววตาเป็นประกายเล็กน้อย

หนานหนานตบไหล่ของเขา จากนั้นก็ไปที่เรือนของตน นำของที่ซื้อมาระหว่างทางออกมาแล้วยัดใส่มือของเย่หลานเฉิง

“เสี่ยวเฉิงเฉิง ของพวกนี้ล้วนซื้อมาให้เจ้า เจ้ารับไว้เถิด ดูสิ นี่เป็นขลุ่ยชื่อดังจากจ้าวเฉิง นี่คือพู่กันเขียนหนังสือชื่อดังจากเหมียนเฉิง แล้วก็ยังมีนี่ นี่ นี่…”

หนานหนานนำสิ่งของกองหนึ่งมาวางไว้ตรงหน้าเย่หลานเฉิง จนเย่หลานเฉิงมีดวงตาเป็นประกาย

แต่เย่หลานผิงที่ยืนดูด้านข้างกลับอิจฉาเล็กน้อย “หนานหนาน ไม่มีของข้าหรือ?”

หนานหนานรู้สึกผิดเล็กน้อย แต่เห็นว่าวันนี้เขาช่วยตนเอาไว้มาก จึงรีบพยักหน้า “มีสิๆ สองสามอันนี้ให้ท่าน นี่คือสิ่งที่ข้าซื้อมาให้ท่านเป็นพิเศษเลย หลักๆ คือข้าคิดว่าท่านพี่ผิงค่อนข้างอายุมากแล้ว อาจจะไม่ชอบของเล่นพวกนี้ แต่ของที่ดูลึกล้ำหน่อยนั้นไม่ค่อยสวยนัก ข้าเลือกไม่ได้ ดังนั้นจึงเลือกของสองสามอย่างนี้มาให้ท่าน ชอบหรือไม่?”

เย่หลานผิงได้ยินเช่นนั้นก็ดีใจอย่างมาก “ชอบสิๆ หนานหนานให้อะไรข้าก็ชอบหมด”

หนานหนานยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้น ยิ้มแห้งๆ แล้วรีบยัดของไว้ในอ้อมแขนของเขา

เย่ซิวตู๋ยืนอยู่ข้างๆ ก็ส่ายหัวไปมา เย่หลานผิงผู้นี้ก็ถือว่าเป็นจอมบงการคนหนึ่ง เหตุใดเมื่ออยู่ต่อหน้าหนานหนานจึงได้… หัวอ่อนเช่นนี้?

ขณะกำลังคิด เสิ่นอิงที่อยู่ด้านนอกก็วิ่งเข้ามา กระซิบที่ข้างหูของเขา “ท่านอ๋อง ในวังมีข่าวมาขอรับ”

เย่ซิวตู๋ขมวดคิ้ว มีข่าวจากในวังหรือ ชิงเอ๋อร์ยังไม่กลับมา หรือว่าจะเกิดเรื่องกับนาง?

เพียงคิดถึงตรงนี้ ในใจของเขาก็กังวลขึ้นมา เพียงแต่ยังไม่ทันได้ถาม ก็เห็นร่างที่คุ้นเคยปรากฏอยู่ไม่ไกล อวี้ชิงลั่วรีบรุดเดินมาทางด้านนี้แล้ว

จากนั้นเย่ซิวตู๋จึงได้ถอนหายใจออกมาเบาๆ ถามเสิ่นอิงที่อยู่ข้างๆ “ในวังเกิดเรื่องอันใดขึ้นหรือ?”

………………………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

แต่งตั้งองค์ชายหกเป็นรัชทายาทเพื่อให้บรรดาคนที่หมายหัวท่านอ๋องซิวหันไปหมายหัวองค์ชายหกแทนสินะ

ไหหม่า(海馬)