อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว - ตอนพิเศษ 124 พูดความจริง

ตอนพิเศษ 124 พูดความจริง

ตอนพิเศษ 124 พูดความจริง

หลังจากที่หัวหน้าไป๋พูดจบ เขาก็พูดกับเด็กหนุ่มชื่ออาหลู่อีกสองสามคำ จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป

ทันทีที่เขาจากไป อาหลู่ก็ยืดตัวขึ้นเล็กน้อย แล้วชำเลืองมองเนี่ยนเนี่ยน

ขณะที่พานางเข้าไปข้างใน เขาก็เตือนด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ข้าได้ยินเรื่องของเจ้าจากหัวหน้าไป๋แล้ว แม้ว่านายท่านรองจะเป็นคนแนะนำเจ้า แต่เจ้ายังต้องให้คุณชายใหญ่ดูตัวก่อน ถ้าคุณชายใหญ่ตกลงก็ย่อมเป็นเรื่องดี จากนี้ไป หากเจ้ารับใช้คุณชายใหญ่อย่างสุดหัวใจ ชีวิตก็จะมีแต่เรื่องดี ไม่ต้องลำบากอีกต่อไป”

เนี่ยนเนี่ยนหัวเราะในใจ ชีวิตเดิมของนางก็ไม่ได้เลวร้ายถึงเพียงนั้น

“แม่นางอวี้ซี” ระหว่างเดิน ฝีเท้าของอาหลู่หยุดกะทันหัน เขาหันไปเผชิญหน้ากับเนี่ยนเนี่ยน เม้มริมฝีปากเหมือนลังเล ครู่หนึ่งก็พูดอย่างจริงจังว่า “ถ้าเจ้าถูกคุณชายใหญ่ปฏิเสธจริง ๆ อาหลู่ก็อยากจะแนะนำบางอย่างให้”

“หือ?” แนะนำหรือ?

“เมื่อกระทำสิ่งต่าง ๆ ข้างกายคุณชายใหญ่ ต้องรู้จักประพฤติตนให้ถูกต้อง และจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องยึดมั่นในหน้าที่ของตน เข้าใจหรือไม่?” แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่านายท่านรองส่งนางมาเพื่ออะไร แต่พวกเขาไม่รู้นิสัยของคุณชายใหญ่ดีพอ

ถ้าแม่นางอวี้ซีคนนี้คิดว่านายท่านรองเป็นคนส่งนางมาจริง ๆ และไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง มุ่งแต่จะจับคุณชายใหญ่ นางคงไม่ตายดีแน่นอน คุณชายใหญ่เกลียดสตรีประเภทนี้ สตรีที่ไม่รู้จักเจียมตัวเพียงเพราะความงามของตัวเอง

เนี่ยนเนี่ยนรู้สึกสับสน เขาหมายความว่าอย่างไร? ทำหน้าที่ของตนงั้นหรือ?

เมื่อเห็นสีหน้าของนาง อาหลู่ก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ สุดท้ายก็ถอนหายใจและไม่พูดอะไรอีก แล้วรีบพานางเดินเข้าไปข้างในต่อ

สวนจิ่นเฟิงค่อนข้างใหญ่ หลังจากเดินต่อไปอีกสองสามก้าว เนี่ยนเนี่ยนก็รู้สึกแปลก ๆ แผนผังสวนแห่งนี้แยกเป็นส่วน และดูเหมือนรูปแบบบางอย่าง แต่ก็ค่อนข้างคล้ายกับเรือนของนาง

เนี่ยนเนี่ยนเม้มปาก รู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย

ไม่ใช่ว่าไป๋หลิวอี้ก็เป็นลูกนอกสมรสของตระกูลไป๋หรอกหรือ? สถานะของเขาต่ำกว่าไป๋หลิวเจวี๋ยซื่อจื่อ นางจึงคิดว่าแม้ว่าเรือนของเขาจะไม่ทรุดโทรม แต่ก็น่าจะค่อนข้างเล็ก

แต่เมื่อมองดูตอนนี้ สวนจิ่นเฟิงแห่งนี้กลับงดงามอย่างน่าประหลาดใจ

“แม่นางอวี้ซี คุณชายใหญ่อยู่ข้างใน เจ้าเข้าไปเถอะ” อาหลู่หยุด

เนี่ยนเนี่ยนเงยหน้าขึ้นมอง ประตูตรงหน้านางเปิดออกแล้ว ทันทีที่อาหลู่พูดจบ สาวใช้ที่ค่อนข้างแต่งตัวดีก็เดินออกมา

เมื่อพิจารณาจากรูปร่างหน้าตาของนางแล้ว นางน่าจะจะเป็นหัวหน้าสาวใช้ของสวนจิ่นเฟิงแห่งนี้ด้วย

สายตาที่นางมองเนี่ยนเนี่ยนดูไม่ได้กดดัน และค่อย ๆ ดูหยิ่งยโสมากขึ้น เหมือนกำลังจะสืบสวนและตรวจสอบข้อเท็จจริง

เนี่ยนเนี่ยนคิดว่านางก็จะมาเป็นสาวใช้ด้วย ตอนนี้ทั้งสองจึงเป็นคู่แข่งกัน จึงเป็นเรื่องปกติที่พวกนางจะเป็นศัตรูกัน

แต่ความจริงนางไม่เคยมองว่าอีกฝ่ายเป็นคู่แข่ง และนางไม่เคยคิดจะเข้าไปรับใช้ข้างกายไป๋หลิวอี้ จึงไม่คิดจะไม่แข่งขันกับนางเพื่อแย่งชิงความโปรดปรานจากเขา เป้าหมายของนางคือทั้งจวนซูกั๋วกง ตอนนี้นางจึงแทบรอไม่ไหวที่จะปรากฏตัวต่อหน้าเขาแล้ว

“เจ้าคืออวี้ซีหรือ?”

“อืม”

อาหลู่ขมวดคิ้วอีกครั้ง แม่นางอวี้ซีอยากเป็นสาวใช้จริงหรือเปล่า? กิริยาท่าทางเช่นนี้แปลกไปอย่างเห็นได้ชัด

เขาขยับเข้าไปใกล้เนี่ยนเนี่ยน แล้วพูดเบา ๆ ว่า “แม่นางอวี้ซี นี่คือติงเซียง หัวหน้าสาวใช้ข้างกายคุณชายใหญ่ ผู้ดูแลอาหารและชีวิตประจำวันของคุณชายใหญ่ เป็นคนที่คุณชายใหญ่ไว้ใจที่สุด…”

เนี่ยนเนี่ยนเข้าใจความหมายดี ก็คือถ้านางต้องการเป็นหัวหน้าสาวใช้ นางต้องประจบประแจงติงเซียงคนนี้ใช่หรือไม่?

เนี่ยนเนี่ยนยกยิ้ม แต่ยังคงนิ่งไม่ไหวติง

สีหน้าของติงเซียงเปลี่ยนไปเล็กน้อย นางพูดด้วยความเย้ยหยัน “อาหลู่ เจ้าไปทำงานของเจ้าเถอะ ส่วนเรื่องที่เหลือ ข้าจะคุยกับอวี้ซีเอง”

อาหลู่ลังเลเล็กน้อย แต่เขายังคงมีความประทับใจที่ดีต่อแม่นางอวี้ซีคนนี้ แม้ว่าเขากับนางจะไม่ได้คุยกันมากนักก็ตาม แต่เมื่อเขาพูด อวี้ซีผู้นี้กลับตั้งใจฟังเงียบ ๆ และจริงจังตลอดเวลา นางแตกต่างจากสาวใช้ทั่วไปที่หยิ่งผยอง ชอบดูถูกเด็กรับใช้อย่างเขา

ติงเซียงมีประสบการณ์ในสวนจิ่นเฟิงมามาก แม้ว่าปกติคุณชายใหญ่จะเข้มงวดกับคนรับใช้ในเรือน แต่ติงเซียงก็ยังต้องการทำให้สาวใช้คนใหม่ต้องอับอายด้วยฝีปากของนาง

หากนางพูดบางอย่างไม่เข้าหูคุณชายใหญ่ หญิงคนนี้อาจไม่เพียงไม่สามารถเป็นสาวใช้ได้เท่านั้น แต่นางอาจไม่สามารถอยู่ในสวนจิ่นเฟิงแห่งนี้ได้ด้วยซ้ำ

ติงเซียงไม่สนใจว่านายท่านรองจะเป็นคนส่งอวี้ซีคนนี้มา เพราะสุดท้ายมันก็เกี่ยวข้องกับความสนใจของนางด้วย

เมื่อเห็นอาหลู่จากไป รอยยิ้มที่มุมปากของติงเซียงก็เหี้ยมเกรียมขึ้น นางมองเนี่ยนเนี่ยนอย่างพินิจพิจารณา แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ได้ยินมาว่านายท่านรองเป็นคนแนะนำเจ้าหรือ?”

“อืม” เนี่ยนเนี่ยนก็ยิ้มเช่นกัน แต่นางรู้สึกว่ารอยยิ้มของนางสวยกว่า น่าดึงดูดกว่า และจริงใจกว่าของติงเซียงอย่างเห็นได้ชัด

“เจ้ามีความสัมพันธ์อย่างไรกับนายท่านรอง?”

“ข้าต้องบอกเรื่องนี้กับเจ้าด้วยหรือ?”

ติงเซียงสูดลมหายใจ “แน่นอน ในเมื่อเจ้ามาที่นี่เพื่อทำงานกับคุณชายใหญ่ ในฐานะสาวใช้ของคุณชายใหญ่ แน่นอนว่าข้าต้องเข้าใจเรื่องนี้ให้กระจ่าง ไม่เช่นนั้นหากมีอะไรเกิดขึ้น ใครจะรับผิดชอบได้?”

เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ? จะมีอะไรเกิดขึ้น? นางคิดว่าหากจะมีบางอย่างเกิดขึ้นจริง ๆ จะต้องรอให้นางรู้ตัวก่อนหรือ?

เนี่ยนเนี่ยนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบว่า “ข้ากับนายท่านรองมีความสัมพันธ์กันอย่างไร เจ้าควรไปถามนายท่านรองเรื่องนี้เอง ไม่เช่นนั้นจะเป็นอย่างไร หากสิ่งที่ข้าพูดแตกต่างจากที่นายท่านรองพูด”

“เจ้า…” นางหมายความว่าอย่างไร? เป็นไปได้หรือไม่ว่านางต้องการหาข้ออ้างเพื่อหลอกนาง? แตกต่างจากที่นายท่านรองพูดหมายความว่าอย่างไร? หากมันคือความจริง แล้วมันจะต่างกันได้อย่างไร

ติงเซียงหรี่ตา “ในเมื่อเจ้าไม่พูดความจริง เช่นนั้นข้าก็ปล่อยให้เจ้าเข้าไปพบคุณชายใหญ่ไม่ได้”

เนี่ยนเนี่ยนถอนหายใจ มันช่างลำบากจริง ๆ ท่านอารองไป๋ไว้ใจไม่ได้เลย ขอให้ช่วยจัดตำแหน่งหัวหน้าสาวใช้ให้แล้ว แต่นางยังต้องผ่านการคัดกรองอีกหลายชั้น และยังต้องถูกคนอื่นสอบสวนอีก ความจริงเขาเป็นนายท่านรองของตระกูลไป๋ไม่ใช่หรือ? เหตุใดยังไม่เข้าที่เข้าทางเสียที?

ติงเซียงคนนี้คงไม่คิดว่านางมีเจตนาชั่วร้าย อย่างมาทำงานกับไป๋หลิวอี้ เพราะอยากจะปีนขึ้นเตียงเขาใช่หรือไม่?

เนี่ยนเนี่ยนผงะไปครู่หนึ่ง เมื่อนึกถึงสิ่งที่อาหลู่พูดเมื่อครู่นี้ ทำตามหน้าที่… ทุกคนไม่ได้คิดอย่างนั้นใช่หรือไม่?

ในที่สุดเนี่ยนเนี่ยนก็รู้ตัวแล้วว่านางน่าจะถูกไป๋อีเฟิงหลอก เป็นเขาที่ทำเป็นพูดสร้างภาพลวงตานาง

เนี่ยนเนี่ยนกัดฟัน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ดังนั้นก็อย่ามาตำหนินางแล้วกัน

คิดไม่ถึงว่านางจะมาที่นี่ โดยมีจุดประสงค์เพื่อเป็นนางบำเรอของไป๋หลิวอี้ หากเป็นเช่นนั้น นางจะกลายเป็นหนามยอกอกในสายตาของทุกคนแน่นอน และนางจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เนี่ยนเนี่ยนก็กระแอมเบา ๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้าต้องการให้ข้าพูดความจริงจริงหรือ?”

“แน่นอน”

เนี่ยนเนี่ยนเชิดคางขึ้นเล็กน้อย “ถ้าข้าพูดความจริงแล้ว เจ้าอย่าได้เอามาใช้ข่มขู่ข้านะ”

ติงเซียงขมวดคิ้ว สีหน้าของนางมืดมนลงเล็กน้อย “เจ้าพูดมาเลย” มองจากท่าทางหยิ่งผยองของนางแล้ว จะมีใครบ้างที่ไม่คิดว่าเจ้าจะใฝ่สูงและกระหายอำนาจหากเจ้ากลายเป็นหัวหน้าสาวใช้ข้างกายคุณชายใหญ่? ช่างน่าขันนัก

……………………………………………………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

อ้าว ท่านอาไป๋ หลอกเนี่ยนเนี่ยนมาให้หลานตัวเองซะแล้วเหรอ?

ไหหม่า(海馬)

—————————————————————————————-