อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว - ตอนพิเศษ 179 เจ้าต้องแหกตาดูให้ชัดเจน - novel-lucky

ตอนพิเศษ 179 เจ้าต้องแหกตาดูให้ชัดเจน

ฮูหยินเฒ่าไป๋รู้เจตนาของหลิ่วยางยางดี ซึ่งนางไม่ชอบใจเลย ส่วนหลิ่วซื่อนั้นไม่ชอบไป๋หลิวอี้ นางจึงไม่พูดถึงเรื่องนี้ และจงใจเพิกเฉยต่อคำใบ้ของหลิ่วยางยางหลายครั้ง

ต่อมาหลิวอี้ได้เริ่มทำสัญญาขอแต่งงานในตอนนั้น นางจึงตั้งความหวังไว้กับลูกสาวของอวี้ชิงลั่ว และพยักหน้าเห็นด้วยทันที ทำให้ยิ่งมองหลิ่วยางยางในแง่ดีน้อยลง

นางคิดว่าหลิ่วยางยางเป็นแค่คนที่ชอบแสร้งทำตัวอ่อนแอ แต่นางก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่ เพราะหญิงสาวที่ดูอ่อนแอน่าจะทำให้คนอื่นหมั่นไส้ได้บ้างเล็กน้อย

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าวิธีการนี้จะค่อนข้างชั่วร้าย แม้แต่อวี้ซีก็ถูกดึงเข้ามามีส่วนร่วมได้

องค์หญิงสิบสามไม่เข้าใจว่าเป็นการยุยง ในหูนางเข้าใจเพียงคำพูดที่หลิ่วยางยางกล่าวเกี่ยวกับสาวใช้คนโปรดว่าพูดจาฉอเลาะต่อหน้าไป๋หลิวอี้เท่านั้น

นางขมวดคิ้วทันที และอดไม่ได้ที่จะเย้ยหยัน “นางช่างกล้าหาญนัก ข้าอยากดูว่านางจะยังกล้าพูดหรือไม่ และนางจะช่วยสตรีที่ทำหยกหรูอี้ของเสด็จพี่แตกได้หรือไม่”

ถังอวี้เทียนรีบปรามนางเมื่อได้ยินเช่นนั้น “น้องหญิงสิบสาม อย่าวุ่นวาย”

“ข้าไม่ได้วุ่นวาย คนผู้นี้หยิ่งผยองเกินไป เป็นแค่สาวใช้แต่กลับไม่สนใจเสด็จพี่เลย ถ้าเรื่องหลุดออกไป เสด็จพี่จะมีหน้าเช่นไรเล่าเพคะ? สถานะราชวงศ์ของเราเป็นที่เคารพ ดังนั้นจะปล่อยให้คนอื่นมาดูถูกเราไม่ได้เพคะ”

ถังหมิ่นหยางพูดกับหลิ่วยางยางว่า “รีบไปบอกให้คนไปพาสาวใช้สองคนที่ก่อเรื่องมาหาข้า แล้วข้าจะสอบปากคำพวกนางด้วยตัวเอง”

หลิ่วยางยางพยักหน้าเล็กน้อย พร้อมกับหลบตาสายตา แววตาชั่วร้ายฉายชัดในดวงตาของนาง ในไม่ช้าจือลู่ที่อยู่นอกประตูก็พาสตรีร่างหนาสองคนออกไป

หลิ่วซื่อรู้จุดประสงค์ของหลิ่วยางยาง ตอนนี้นางจึงไม่รีบร้อน แม้จะยังไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของอวี้ซีคนนั้นคืออะไร แต่ก็ไม่เป็นไรหากจะกำจัดทิ้งไปเสีย เพื่อที่จะได้ไม่ต้องยุ่งกับการสืบเรื่องนาง

ด้วยความช่วยเหลือขององค์หญิงสิบสาม ไม่มีใครสามารถพูดอะไรได้ นับประสาอะไรกับการมารบกวนนาง

แต่สีหน้าของเฒ่าฮูหยินเฒ่าไป๋ยิ่งบูดบึ้งกว่าเดิม นางไปขยิบตาให้แม่นมอวี๋

แม่นมอวี๋เข้าใจและออกจากห้องไปเงียบ ๆ จากนั้นรีบออกจากโถงเล่อฝู

วันนี้นายท่านใหญ่ไปที่จวนของนายท่านรอง ดูเหมือนว่าคุณชายใหญ่จะอยู่ที่นั่นด้วย จวนของนายท่านรองอยู่ไม่ไกลจากที่นี่มากนัก ประตูหลังมีเพียงซอยเล็ก ๆ คั่นอยู่เท่านั้น น่าจะไปถึงที่นั่นได้ในไม่ช้า

แม่นมอวี๋เข้าใจว่าฮูหยินเฒ่าไป๋ต้องการเก็บอวี้ซีไว้ อวี้ซีค่อนข้างเย่อหยิ่ง และเห็นได้ชัดว่าองค์หญิงสิบสามสนใจคำว่าเป็นที่โปรดปรานจากปากของหลิ่วยางยาง ดังนั้นจึงมีแนวโน้มว่านางจะพุ่งเป้าไปที่อวี้ซีมากกว่าหงหยา

เกรงว่าจะไม่สามารถช่วยชีวิตหงหยาไว้ได้ และอวี้ซีก็เช่นกัน

เฮ้อ คุณหนูเปี่ยวคนนี้ยังไม่ยอมหยุดจริงๆ

แม่นมอวี๋รีบไปพบคนรับใช้นอกโถงเล่อฝู จากนั้นให้นางหยิบสัญลักษณ์ของฮูหยินเฒ่าไป๋แล้วออกไป

แม่นมอวี๋กลับมาที่โถงเล่อฝู ทันทีที่เดินมาถึงประตู ก็เห็นเนี่ยนเนี่ยนและติงเซียงเดินมากับหงหยา

นางชะงักงันก่อนรีบวิ่งไปข้างหน้า แล้วผลักพวกนางออกไปด้วยความร้อนใจ “พวกเจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร? ไปๆ ไปหาที่ซ่อน แล้วรอจนกว่านายท่านใหญ่และคุณชายใหญ่จะกลับมา”

เนี่ยนเนี่ยนเซไปตามแรงผลักของนางและกำลังจะถาม สาวใช้อีกคนชื่อจือเหลียงของหลิ่วยางยางที่อยู่ไม่ไกลก็ได้เห็นพวกนางแล้ว ดวงตาของนางเป็นประกาย ก่อนรีบเปล่งเสียงไปทางห้องด้านหลังว่า “คุณหนูเจ้าคะ ทั้งอวี้ซีและหงหยาอยู่ที่นี่แล้วเจ้าค่ะ”

แม่นมอวี๋ลอบกัดฟัน เรื่องนี้ถูกเปิดเผยแล้ว ตอนนี้เป็นไปไม่ได้ที่นางจะช่วยให้อวี้ซีซ่อนตัวได้

หลังจากกระทืบเท้า นางก็รีบอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นข้างใน “ตอนนี้องค์ชายเก้ากับองค์หญิงสิบสามอยู่ในห้องของแม่เฒ่า คุณหนูเปี่ยวเพิ่งบอกองค์หญิงสิบสาม ว่าหงหยาทำหยกหรูอี้ของไท่จื่อแตก องค์หญิงสิบสามได้ยินก็ต้องการสอบสวน ฮูหยินเฒ่าก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ข้าไม่คาดคิดว่าคุณหนูเปี่ยวจะลากเจ้าลงน้ำไปด้วย โดยบอกว่าเจ้าไม่รู้ว่าฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ นางขู่ว่าเจ้าจะช่วยหงหยาได้ เพราะเจ้าเป็นที่โปรดปรานของคุณชายใหญ่ องค์หญิงสิบสามจึงมองเจ้าเป็นศัตรู ดังนั้นเจ้าต้องเตรียมใจให้พร้อมเมื่อเข้าไป พยายามอย่าพูด เข้าใจหรือไม่? สถานะขององค์หญิงนั้นไม่ธรรมดา หากพูดมากไปอาจถูกลงโทษฐานดูหมิ่นได้ทุกเมื่อ ฮูหยินเฒ่าส่งคนไปตามนายท่านใหญ่และคุณชายใหญ่แล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าต้องกัดฟันทนไว้ และปฏิเสธว่าเจ้าไม่ได้พูดเช่นนั้น เข้าใจหรือไม่?”

แม่นมอวี๋ไม่สามารถพูดอะไรได้มากนัก นางทำได้เพียงพยายามอธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจนอย่างเต็มที่ เพื่อให้อวี้ซีได้เตรียมใจ

เนี่ยนเนี่ยนขมวดคิ้ว องค์หญิงสิบสามงั้นหรือ? หญิงคนนั้นที่ปล่อยข่าวลือว่านางอัปลักษณ์ เลวทราม และไร้ประโยชน์ใช่หรือไม่? นางช่างบังอาจนัก

ในใจนางคิดแต่เรื่องอื่น แต่ใบหน้าของติงเซียงและหงหยากลับซีดเซียว

ถ้าฮูหยินเฒ่าไป๋เป็นคนจัดการ อย่างมากก็แค่เป็นเรื่องในจวนซูกั๋วกง และยังมีโอกาสในการเตรียมรับมือ

เมื่อองค์หญิงสิบสามและองค์ชายเก้ามาถึงแล้ว องค์หญิงสิบสามจึงต้องสืบสวนให้ถึงที่สุด มันจึงไม่มีทางออกแล้วไม่ใช่หรือ?

ร่างกายของหงหยาสั่นสะท้านรุนแรง เสียงของนางยังคงแหบแห้งมาก นางจับมือเนี่ยนเนี่ยนพลางร้องไห้ “อวี้ซี ขอโทษนะ ข้าเป็นคนที่ทำให้เจ้าตกต่ำ ข้า…”

ชัดเจนว่าคุณหนูเปี่ยวตั้งใจ นางจงใจทำให้องค์หญิงสิบสามเข้าใจผิด

เนี่ยนเนี่ยนลอบถอนหายใจ หงหยาไม่ได้ทำผิดต่อนาง ก่อนหน้านี้หลิ่วยางยางก็พูดต่อหน้านางว่าเป็นเพราะตัวนางเองที่เข้าไปยุ่งเรื่องของหงหยา

ไม่เช่นนั้นหลิ่วยางยางที่รักไป๋หลิวอี้มากเช่นนั้นก็คงไม่อยากแตะต้องสาวใช้ในเรือนของเขา เพราะจะไม่ทำให้ความประทับใจของไป๋หลิวอี้น้อยลงไปกว่านี้หรือ?

ติงเซียงกัดฟัน พยายามทำจิตใจให้มั่นคง และพูดกับเนี่ยนเนี่ยนว่า “อวี้ซี แม่นมอวี๋พูดถูก ยื้อเวลาไปก่อนจนกว่านายท่านจะกลับมาเถอะ”

ก่อนที่เนี่ยนเนี่ยนจะได้ทันได้พูด จือเหลียงก็เดินมาแล้ว นางเชิดคางขึ้นยั่วยุทั้งสามที่กำลังกอดกัน แล้วแสยะยิ้มชั่วร้าย “แม่นางอวี้ซี แม่นางหงหยา องค์ชายเก้าและองค์หญิงสิบสามกำลังรอพวกเจ้าอยู่ข้างใน”

หลังจากพูดจบ นางก็มองไปที่ติงเซียงอีกครั้ง แล้วพ่นลมหายใจเย็นชา “แม่นางติงเซียง ดูเหมือนเจ้าจะลืมไปแล้วว่าใครเป็นเจ้านายของเจ้า”

รูม่านตาของติงเซียงหดตัว แล้วลอบกัดฟันแน่น

เจ้านายของนางคือคุณชายใหญ่มาโดยตลอด จือเหลียงหมายความว่าอย่างไร? พูดราวกับว่าหลิ่วยางยางเป็นเจ้านายของนางเสียอย่างนั้น

จือเหลียงพ่นลมหายใจเย็นชาและพูดต่อ “เจ้าเลือกอวี้ซี วันนี้อวี้ซีหนีไม่พ้นแล้ว เจ้าควรจะคิดถึงอนาคตดีกว่า คุณหนูของเราไม่ต้องการคนทรยศอย่างเจ้าอีกแล้ว”

ติงเซียงตัวสั่นไปทั้งตัว และใบหน้าของนางก็ซีดเผือด

ทันใดนั้นก็มีแรงดึงที่มือของนาง นางพลันตกใจเมื่อเห็นเนี่ยนเนี่ยนจูงนางและหงหยาเข้าไปข้างในพร้อมกัน

เมื่อเดินผ่านจือเหลียง เนี่ยนเนี่ยนก็เย้ยหยันและเหยียบเท้านาง ใบหน้าเผยรอยยิ้มมีเลศนัย “เช่นนั้นเจ้าก็ต้องแหกตาดูให้ชัดเจน ว่าข้าจะหนีเหตุการณ์วันนี้พ้นหรือไม่”

………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

เนี่ยนเนี่ยนมีแผนอะไรหนอ จะเอาแผนไหนไปตอกหน้าองค์หญิงสิบสามกับคุณหนูเปี่ยวดี?

ไหหม่า(海馬)