อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว - ตอนพิเศษ 188 เก็บทุกตำลึง

ตอนพิเศษ 188 เก็บทุกตำลึง

มุมปากของถังอวี้เทียนกระตุก เขาชี้ไปที่เสื้อผ้าบนร่างกายของนาง “ลองดูชุดที่เจ้าใส่ก่อนหรือไม่? ถ้าเจ้าใส่ชุดนี้ไปหาเสด็จพ่อกับเสด็จแม่ ยังไม่ทันได้พูดอะไร เจ้าก็คงจะโดนตำหนิก่อน”

จากนั้นองค์หญิงสิบสามก็มองดูเสื้อผ้าตนเอง นางสวมชุดคนรับใช้ชายอยู่ หลังจากเกิดปัญหามากมาย นางจึงเผลอลืมตัวไป

นางหงุดหงิดมาก จนเม้มปากอยู่นานโดยไม่ส่งเสียง

ถังอวี้เทียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก “กลับไปที่ตำหนักของเจ้าเดี๋ยวนี้ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วอยู่ในตำหนักอย่างเชื่อฟัง ไม่ต้องออกมา”

การที่สิบสามถูกตำหนิยังถือว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ถึงตอนนั้นหากเสด็จพ่อและฮองเฮาพบว่าเขาเป็นคนพานางออกไป เขาก็จะพลอยโดนหางเลขไปด้วย

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ถังอวี้เทียนก็อดตัวสั่นไม่ได้

จากนั้นองค์หญิงสิบสามก็แอบกระทืบเท้า แล้วรีบวิ่งไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว ขณะที่ไท่จื่อยังคงคุยกับเนี่ยนเนี่ยน และไม่ได้สนใจนาง

ทันทีที่นางจากไป เนี่ยนเนี่ยนก็เผลอเลิกคิ้วขึ้น ในใจนึกสงสารเล็กน้อย องค์ชายเก้าช่างร้ายกาจเสียจริง

แต่ไม่เป็นไร หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็น่าจะกลับมา คงไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น

ขณะที่กำลังคิดเรื่องนี้ ทุกคนก็มายืนอยู่หน้าประตูโถงเฉียนคุนแล้ว

ถังมู่เทียนพาเนี่ยนเนี่ยนเข้าไปข้างใน สาวใช้ก็รีบวิ่งเข้าไปรายงาน

ดังนั้นเมื่อคนสองสามคนเดินไปถึงทางเข้าห้องโถง ก็เห็นสตรีผู้หนึ่งที่มีรูปโฉมงดงาม และมีท่าทางสง่างามรีบออกมา

ถังมู่เทียนและถังอวี้เทียนทำความเคารพนางพร้อมกัน เนี่ยนเนี่ยนเห็นเช่นนั้นก็รีบตอบสนองทันที

คนที่อยู่ตรงหน้านางคือฮองเฮา ฮองเฮาที่ท่านแม่ แม่นมเซียวและหงเย่มักกล่าวถึงเสมอ

นางรีบคุกเข่าลง ทำความเคารพอย่างเคร่งขรึมและอ่อนน้อม

คาดไม่ถึงว่าก่อนที่นางจะทันได้หมอบลง ก็ถูกใครบางคนประคองขึ้นมา “โอ้ เจ้ากำลังทำอะไรอยู่ พื้นมันเย็น รีบลุกขึ้นเถอะ เจ้าคือเนี่ยนเนี่ยนใช่หรือไม่ เอาล่ะ ในที่สุดข้าก็ได้พบเจ้าเสียที”

เนี่ยนเนี่ยนหัวเราะ ฮองเฮากระตือรือร้นมากจริง ๆ

มุมปากของถังมู่เทียนที่เป็นโอรสของนางเองกระตุก เสด็จแม่ไม่แม้แต่จะมองมาที่เขา และไม่ได้บอกให้เขาลุกขึ้น แต่กลับเดินจูงนางเดินเข้าไปข้างในแล้ว

เขาแอบส่ายหน้า แล้วพูดกับถังอวี้เทียนว่า “ไป เข้าไปข้างในกันเถอะ”

เนี่ยนเนี่ยนเดินเข้าไปในประตูวังหลวง แต่ก่อนที่นางจะเข้าไปใกล้ นางก็ได้ยินเสียงแหบเล็กน้อย แต่เปี่ยมไปด้วยอำนาจดังจากข้างใน “มาแล้วหรือ? รีบให้นางเข้ามาเร็ว”

จากนั้นฮองเฮาก็พานางเดินเร็วขึ้น แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เสด็จตาของเจ้าสุขภาพไม่ค่อยดีนัก เขากำลังพักผ่อนอยู่ข้างใน แต่ก็ตั้งหน้าตั้งตารอพบเจ้าตั้งแต่เช้าตรู่”

เมื่อพูดจบ คนรับใช้ที่อยู่ด้านข้างก็ยกม่านด้านข้างออกแล้ว

แน่นอนว่าบนเตียงในห้องโถงชั้นใน ฮ่องเต้กำลังพิงหัวเตียงอยู่ ราวกับว่าเขาแทบรอไม่ไหวที่จะโผล่หน้าออกมาข้างนอก

เนี่ยนเนี่ยนอดทน ในที่สุดก็กลั้นยิ้มไว้ได้

นางเดินไปที่เตียง และกำลังจะคุกเข่าลงตรงหน้าฮ่องเต้

“ลุกขึ้นลุกขึ้น ระวังเข่ากระแทก” ฮ่องเต้บอกให้นางนั่งข้างเขา แล้วมองดูนางอย่างพินิจพิจารณา

องค์ชายเก้าที่ตามมาด้านหลังตกตะลึง เขายังเด็ก จึงไม่รู้จักอวี้ชิงลั่ว และไม่รู้ว่าสถานะของอวี้ชิงลั่วสำหรับฮ่องเต้และฮองเฮาเป็นอย่างไร

แม้หลังจากได้ยินสิ่งที่หมู่เฟยของเขาพูด เขาก็ยังค่อนข้างไม่เห็นด้วย โดยคิดว่าที่เสด็จพ่อและฮองเฮาปฏิบัติต่อนางอย่างอ่อนโยน และตั้งชื่อให้นางว่าองค์หญิงเทียนฝูเป็นพิเศษนั้น ก็เพียงเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างสองอาณาจักรเท่านั้น

แต่เมื่อเห็นท่าทางของพวกเขาที่มีต่อเนี่ยนเนี่ยนในตอนนี้ เขาก็ตระหนักว่าสิ่งที่เขาคิดนั้นดูง่ายเกินไป

ทัศนคติของเสด็จพ่อต่อเนี่ยนเนี่ยนนั้นดีกว่าที่มีต่อธิดาแท้ ๆ ของตนเองอย่างเห็นได้ชัด

การที่ราชวงศ์เอาอกเอาใจเช่นนี้… ไม่น่าเชื่อเกินไป

“สาวน้อยเอ๋ย เมื่อมาถึงอาณาจักรเทียนอวี่ แทนที่เจ้าจะเข้ามาในวังหลวง แต่กลับไปที่จวนซูกั๋วกงเพื่อเป็นสาวใช้ เจ้าเป็นสาวใช้แบบไหนกัน? เจ้ามีชาติกำเนิดสูงศักดิ์ ควรจะนั่งเสวยสุข จะได้ไม่มีใครกล้ารังแกเจ้า” ฮองเฮาลูบหัวของนางด้วยความไม่พอใจ

เนี่ยนเนี่ยนหดคอ นางคิดว่าสมแล้วที่ฮองเฮาและไท่จื่อเป็นแม่ลูกกัน เพราะทั้งคู่ชอบลูบหัวคนอื่น

“ใช่แล้ว ข้าได้ยินจากมู่เทียน ว่าเจ้ากำลังจะทดสอบเสนาบดีฝั่งขวาใช่หรือไม่? การทดสอบนี้มีประโยชน์อย่างไร ถ้าเขากล้าทำให้เจ้าขุ่นเคือง ข้าจะตัดหัวเขาทิ้งเสีย”

เนี่ยนเนี่ยนกระแอมเบา ๆ แล้วแอบชำเลืองมองถังมู่เทียน สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่านางไม่ได้ทำเพื่อทดสอบ จุดประสงค์ของนางคือเพื่อถอนหมั้น ถอนหมั้น ถอนหมั้น

แน่นอนว่าตอนนี้ไม่สามารถพูดได้

นางหัวเราะ “เสด็จตา ข้าไม่กลัวว่าเขาจะทำให้ข้าเสียใจหรอกเพคะ ข้าแค่ต้องการดูว่านิสัยและความรู้ของเขาเป็นอย่างไร แม่ของข้าบอกว่าจะดูคนที่รูปร่างหน้าตาไม่ได้ แต่ต้องมองดูข้างในว่าเขาเป็นคนเช่นไรจะดีกว่าเพคะ”

“อืม พูดอย่างนั้นก็ถูก” ฮ่องเต้พยักหน้า แล้วถามด้วยรอยยิ้ม “เช่นนั้นเจ้าเห็นชัดหรือไม่? เสนาบดีฝั่งขวาเป็นอย่างไรบ้าง? มีคุณสมบัติที่จะเป็นสามีของเจ้าได้หรือไม่?”

มุมปากของเนี่ยนเนี่ยนกระตุก เขาถามคำถามตรง ๆ เช่นนี้ได้อย่างไร?

เมื่อเห็นสายตาเหม่อลอยของนาง ฮองเฮาก็อดไม่ได้ที่จะเม้มปากแล้วยิ้ม “ฝ่าบาท เนี่ยนเนี่ยนเป็นสาวเป็นนาง ท่านไม่อาจถามคำถามตรง ๆ เช่นนั้นได้นะเพคะ ข้าดูแล้วไม่ต้องกังวลเรื่องคู่หนุ่มสาวของพวกเขาเลย ปล่อยให้พ่อแม่ของพวกเขาไปคุยกันเองเถิดเพคะ”

ฮ่องเต้คิดว่าถูกแล้ว หากเขาเข้าไปแทรกแซง แล้วเผลอทำสิ่งที่ไม่ดีด้วยเจตนาที่ดี อวี้ชิงลั่วจะไม่มาที่นี่พร้อมดาบเพื่อคิดบัญชีกับเขาหรือ?

เขาแก่แล้ว ทนการทรมานของนางไม่ได้หรอก

ฮองเฮาจับมือเนี่ยนเนี่ยน แล้วเปลี่ยนเรื่อง “แล้วชีวิตของเจ้าในจวนซูกั๋วกงเป็นอย่างไรบ้าง? เจ้าทำอะไรเมื่อไปเป็นสาวใช้ให้คนอื่น? มีใครทำให้ลำบากใจ หรือกลั่นแกล้งเจ้าหรือไม่? หากมีก็แค่บอกข้ามา ข้าสามารถช่วยเจ้าได้”

เนี่ยนเนี่ยนเม้มปากแล้วแอบยกยิ้ม นั่นคือสิ่งที่นางกำลังรออยู่ไม่ใช่หรือ?

นางก้มหน้าลงเล็กน้อย แล้วพูดเสียงแผ่วเบาว่า “ทุกคนในจวนซูกั๋วกงใจดีกับข้ามากเพคะ ไม่ว่าจะเป็นนายท่านใหญ่หรือฮูหยินเฒ่า พวกเขาทั้งหมดเข้าหาได้ง่ายมาก อีกทั้งข้ายังไม่ใช่คนที่จะถูกคนอื่นรังแกได้ง่าย ๆ ด้วยเพคะ หากท่านแม่รู้ว่าข้าถูกรังแก ท่านแม่คงด่าข้าว่าไร้ค่าเป็นแน่ ตลอดเวลาจึงไม่มีปัญหา ไม่ค่อยได้ทำงานอะไรมากมายเพคะ แต่วันนี้…”

ขณะที่กำลังพูดอยู่ จู่ ๆ นางก็หยุดพูด ก่อนจะชำเลืองมองฮองเฮา แล้วก้มหน้าลงทันที

เมื่อเห็นว่านางลังเลที่จะพูด ฮ่องเต้กับฮองเฮาก็ขมวดคิ้วทันที แล้วถามว่า “วันนี้เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้นหรือ?”

“ไม่ ไม่มีอะไรเพคะ” เนี่ยนเนี่ยนรีบเงยหน้าขึ้น จากนั้นก้มหน้าลงอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ด้วยสีหน้าที่เหมือนกับว่านางถูกรังแก แต่ไม่สามารถพูดได้

องค์ชายเก้าหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เขาประหลาดใจ เนี่ยนเนี่ยนผู้นี้ไม่เคยพูดอะไรที่ทำให้สิบสามต้องเดือดร้อนมาตั้งแต่แรก แม้ว่าตัวตนของนางจะถูกเปิดเผย แม้ว่าจะอยู่ต่อหน้าไท่จื่อ นางก็ไม่เคยพูดอะไรที่ทำให้สิบสามต้องเดือดร้อนเลยแม้แต่คำเดียว เขายังคิดว่านางเป็นคนไม่ถือโทษโกรธใคร คิดว่าคนอาณาจักรเทียนอวี่รู้วิธีสงบสติอารมณ์ดี

คาดไม่ถึงเลย เป็นที่ชัดเจนว่านางเก็บทุกตำลึง แค้นต้องชำระอย่างสาสม นางจึงทนรอมาจนถึงจุดนี้