อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว - ตอนพิเศษ 189 ความคับข้องใจของนาง

ตอนพิเศษ 189 ความคับข้องใจของนาง

เนี่ยนเนี่ยนนึกเย้ยหยัน นางดูเหมือนคนช่างพูดอย่างนั้นหรือ?

เป็นเพราะว่าหากนางตอบโต้องค์หญิงสิบสามขณะอยู่ในจวนซูกั๋วกง แล้วผู้คนจะคิดอย่างไรกับจวนซูกั๋วกง?

แน่นอนว่านางเป็นคนที่รู้สถานการณ์ ดังนั้นนางจะดึงจวนซูกั๋วกงเข้ามาเกี่ยวข้องได้อย่างไร? นางไม่ใช่คนโง่เขลาเสียหน่อย

ตอนนี้แตกต่างออกไป นางคับข้องใจจริง ๆ และนางร้องเรียนเรื่ององค์หญิงสิบสามอย่างเปิดเผยต่อหน้าเสด็จพ่อของนางและฮองเฮา มาดูกันว่าใครจะกล้าพูดอะไร

เมื่อเห็นว่านางกำลังจะร้องไห้ ฮองเฮาก็ยิ่งกังวลมากขึ้น นางหันไปมองถังมู่เทียน “บอกแม่ทีว่าเกิดอะไรขึ้น? วันนี้เกิดอะไรขึ้น? เจ้าบอกว่าเจ้าเพิ่งพบว่าเนี่ยนเนี่ยนอยู่ในจวนซูกั๋วกง จึงไปรับนางเข้ามาในวังไม่ใช่หรือ? แล้วนางจะรู้สึกคับข้องใจได้อย่างไร?”

ถังมู่เทียนถูจมูกตัวเอง ก่อนจะมองเนี่ยนเนี่ยนแล้วหัวเราะแห้ง ๆ

แม่สาวน้อยคนนี้เหมือนกับอวี้ชิงลั่วจริง ๆ เจ้าเล่ห์ยิ่งนัก

เขาคิดว่ามันไม่น่าเชื่อเลย ตอนแรกเขาคิดว่านิสัยใจคอของเนี่ยนเนี่ยนนั้น แตกต่างกับอวี้ชิงลั่วจอมร้ายกาจอย่างสิ้นเชิง

ไม่คาดคิดว่า… จะรอจนมาถึงที่นี่ก่อน

เขากระแอมเบา ๆ แล้วกระซิบกับฮองเฮาว่า “ข้าไม่รู้รายละเอียดพะยะค่ะ เมื่อข้าไปถึงจวนซูกั๋วกง ก็ดูเหมือนจะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นแล้ว ข้าแค่รีบพาเนี่ยนเนี่ยนกลับมาที่วัง ก็เลยยังไม่ได้ถามให้ละเอียด”

“เจ้าไม่ได้ถามให้ละเอียดงั้นหรือ?” ฮองเฮาจ้องมองเขาอย่างโกรธเคือง “เจ้านี่มัน…”

นางเบือนหน้าหนี ราวกับไม่ต้องการมองเขาอีกต่อไป หันไปจับมือของเนี่ยนเนี่ยน น้ำเสียงของนางสงบลงมาก “เนี่ยนเนี่ยน บอกข้ามาว่าเกิดอะไรขึ้น? อย่ากลัวเลย ฮ่องเต้กับข้าอยู่ที่นี่ มาดูกันว่าใครกล้ารังแกเจ้า”

เนี่ยนเนี่ยนถอนหายใจ “อันที่จริงมันไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอกเพคะ ไม่เป็นอะไร อย่างไรเสีย ข้าก็ไม่ได้รับบาดเจ็บหรือเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น ดังนั้นลืมเรื่องนี้ไปเถอะเพคะ”

“พูดอะไร? บอกว่าเจ้าไม่ได้รับบาดเจ็บ และไม่มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น หมายความว่าอย่างไร? ต้องรอจนกว่าเจ้าจะได้รับบาดเจ็บก่อนหรือ ถึงจะเรียกว่าเป็นเรื่องใหญ่?” ฮองเฮารู้สึกโมโห นางปล่อยมือของเนี่ยนเนี่ยนทันที แล้วพูดเสียงดังว่า “หากเจ้าไม่ยอมบอก ข้าจะเชิญฮูหยินเฒ่าไป๋เข้าวังมา แล้วฟังสิ่งที่นางพูด”

“ได้โปรดอย่าเลยเพคะ” เนี่ยนเนี่ยนรีบห้าม “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฮูหยินเฒ่า นางช่วยไม่ได้…” นางถอนหายใจ แล้วเม้มปากอีกครั้ง “ข้าบอกแล้วก็ได้เพคะ”

ไม่สามารถตำหนินางเรื่องนี้ได้ นางพูดออกมาเพราะไม่มีทางเลือก

“ข้ามีสาวใช้ที่ดูแลข้าอย่างดีในจวนซูกั๋วกง นางเคยช่วยเหลือข้าตอนที่ข้าไปที่นั่นครั้งแรก วันนี้นางทำหยกหรูอี้ที่ไท่จื่อประทานให้กับเสนาบดีฝั่งขวาตกแตกโดยไม่ได้ตั้งใจ ข้าไม่อาจทนดูเฉย ๆ ได้ เพราะท่านแม่ของข้า สอนให้ข้ารู้จักตอบแทนบุญคุณมาตั้งแต่ยังเด็ก” เมื่อเนี่ยนเนี่ยนพูดจบ นางก็มองหน้าฮองเฮาเงียบ ๆ เมื่อเห็นนางพยักหน้าก็พูดต่อ

“ดังนั้นเมื่อสาวใช้คนนั้นท้อแท้ใจ และกำลังอยู่ระหว่างความเป็นความตาย ข้าจึงนึกถึงเหรียญทองของฮ่องเต้ที่พี่ใหญ่มอบให้ข้าก่อนที่ข้าจะจากมา โดยคิดว่ามันจะช่วยนางได้แน่นอน เพราะชีวิตของคนคนหนึ่งกำลังตกอยู่ในอันตราย แม้ว่าตัวตนของข้าจะถูกเปิดเผย ข้าก็ทำอะไรไม่ได้ ข้าต้องการตอบแทนน้ำใจของนาง ข้าจึงสัญญาว่าจะช่วยชีวิตนางให้ได้ คาดไม่ถึงว่าคำพูดนี้จะไปถึงหูขององค์หญิงสิบสาม ที่มาจวนซูกั๋วกงโดยแต่งกายเป็นคนรับใช้ชาย นางรู้สึกว่าข้าหยิ่งผยองจึงต้องการประหารชีวิตข้า…”

รูม่านตาของฮ่องเต้และฮองเฮาหดลงทันใด พวกเขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก

เนี่ยนเนี่ยนก็พูดต่อว่า “ข้ารู้สึกคับข้องใจอยู่พักหนึ่ง แต่นี่คืออาณาจักรเทียนอวี่ นางเป็นองค์หญิงของอาณาจักร ส่วนข้า… เป็นเพียงจวิ้นจู่น้อยแห่งอาณาจักรเฟิงชาง หากนางต้องการประหารชีวิตข้า แล้วข้าจะทำอะไรได้เล่าเพคะ? สถานะและตัวตนของข้าไม่ได้ดีไปกว่านางเลย…” แต่นางปฏิเสธที่จะพูดถึงความจริงที่ว่า นางหยิบเหรียญทองของฮ่องเต้ออกมา เพื่อทำให้ผู้คนแตกตื่น

ขณะที่นางพูดเช่นนั้น นางก็ก้มหน้าลงด้วยท่าทางคับข้องใจมากยิ่งขึ้น

ฮองเฮาทุบโต๊ะเสียงดัง ‘ปัง’ ทำให้สาวใช้และขันทีทุกคนในห้องโถงตกใจมากจนคุกเข่าลง

แม้แต่องค์ชายเก้าก็มีเหงื่อเย็นเต็มหน้าผาก

ตอนนี้เขาเสียใจมากจนลำไส้ของเขาแทบจะเป็นสีเขียว เขาถูกผีบังตาหรือ ถึงได้พาเจ้าสิบสามไปที่จวนซูกั๋วกง?

“สิบสามแต่งตัวเป็นคนรับใช้ชาย และไปที่จวนซูกั๋วกงจริงหรือ? ซ้ำยังต้องการฆ่าเนี่ยนเนี่ยนด้วยหรือ? เหตุผลคืออะไร?” ฮองเฮาโกรธมาก นางหันไปพูดกับฮ่องเต้ว่า “ฝ่าบาท สิบสามเป็นองค์หญิงแห่งราชวงศ์ ส่วนซูกั๋วกงกับเสนาบดีฝั่งขวาก็เป็นขุนนางคนสำคัญในราชสำนัก ดังนั้นจึงไม่เป็นไรหากนางจะไปเยี่ยมเยียนเป็นการส่วนตัว แต่นางกลับพานางกำนัลสองคนไปจัดการกับสาวรับใช้ในจวนคนอื่น เช่นนี้จะเหมาะสมได้อย่างไรเพคะ? ยิ่งกว่านั้น เนี่ยนเนี่ยนยังเป็นจวิ้นจู่แห่งอาณาจักรเฟิงชาง เป็นลูกสาวของชิงลั่ว แต่นางกลับกล้าลงมือเช่นนี้งั้นหรือ? ถ้าเนี่ยนเนี่ยนได้รับบาดเจ็บจริง ๆ นางไม่รู้หรือว่าผลที่ตามมาจะร้ายแรงเพียงใด?”

ฮองเฮาไม่ชอบองค์หญิงสิบสามเลย แน่นอนว่านางรู้ว่าสิบสามทำอะไรในวังบ้าง แต่นางไม่เคยสนใจเรื่องนี้ เพราะอย่างไรเสีย คนที่จะต้องทนทุกข์ทรมานก็คือตัวนางเอง

สิบสามไม่ใช่ธิดาของนาง แต่อวี้ชิงลั่วเป็นธิดาบุญธรรมของนาง นางมีโอรสเพียงสององค์เท่านั้น นางจึงถือว่าอวี้ชิงลั่วเป็นเหมือนธิดาแท้ ๆ ของนาง ในใจของนางนั้น เนี่ยนเนี่ยนย่อมมีความสำคัญมากกว่าองค์หญิงสิบสาม

ฮ่องเต้ก็ขมวดคิ้วเช่นกัน แม้ว่าช่วงนี้เขาจะไม่ได้เจอเนี่ยนเนี่ยน แต่เขาก็ได้เจอเป่ยเป่ย

เย่ฉิงเป่ยเล่าเรื่องเกี่ยวกับเนี่ยนเนี่ยนให้พวกเขาฟังมากมาย แม้ว่าเขาจะยังเด็ก แต่คารมคมคายของเขาก็เป็นเลิศ ฮ่องเต้และฮองเฮาได้ฟังแล้วก็หวนนึกถึงอดีต นึกถึงคุณงามความดีของอวี้ชิงลั่ว คิดถึงความน่ารักของหนานหนาน เมื่อนึกว่าเนี่ยนเนี่ยนสืบทอดกรรมพันธุ์ที่ดีมาจากทั้งสอง ความประทับใจก็เกิดขึ้นมานานแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาใจร้อน และแทบรอเจอเนี่ยนเนี่ยนไม่ไหว

ตอนนี้เมื่อได้เห็นใบหน้างามน่ารักของเนี่ยนเนี่ยน และความประพฤติเรียบร้อยน่ารัก ก็ยิ่งรักมากกว่าเดิม

องค์หญิงสิบสาม… แต่งตัวเป็นข้ารับใช้ชาย กระโดดข้ามหัวเขาไปสร้างความวุ่นวายในจวนขุนนางคนสำคัญของราชสำนัก ทั้งยังตะโกนใส่คนอื่นว่าจะประหารชีวิต มันเป็นเรื่องที่ทำให้ราชวงศ์เสื่อมเสีย

ฮ่องเต้มีพระธิดามากเกินไป และไม่ได้พบองค์หญิงสิบสามมานาน จึงไม่ค่อยมีความรักความผูกพันมากนัก

ทันใดนั้นเขาก็หันไปมองถังมู่เทียน แล้วถามว่า “สิบสามออกจากวังไปโดยไม่ได้รับอนุญาตหรือ?”

ถังอวี้เทียนลอบถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะคุกเข่าลงทำความเคารพฮ่องเต้และฮองเฮา “เสด็จพ่อ ฮองเฮา เป็นเพราะข้าไม่ดีเองขอรับ ข้าประมาทเองที่พาสิบสามออกจากวังไปก่อเรื่องวุ่นวาย ข้ามีความผิดเพราะพานางออกจากวังเองขอรับ”

ฮ่องเต้มองเขาด้วยสายตาเย็นชา “เจ้าเก้า เจ้าไม่ใช่เด็กแล้ว เจ้าไม่รู้ว่าอะไรควรทำและอะไรไม่ควรทำหรือ? เจ้าต้องการให้พ่อสั่งสอนเจ้าอีกครั้งหรือ?”

เหงื่อเย็นผุดขึ้นบนหน้าผากของถังอวี้เทียนทันที “เสด็จพ่อโปรดใจเย็นก่อนขอรับ เป็นเพราะข้าไม่ได้คิดอย่างรอบคอบ เสด็จพ่อโปรดพิจารณาด้วยขอรับ”

เนี่ยนเนี่ยนมองเขาด้วยความสงสารเล็กน้อย ใครบอกให้เขาต้องการจับคู่สิบสามกับไป๋หลิวอี้ ใครบอกให้เขาแอบเตือนองค์หญิงสิบสามให้ไปเปลี่ยนชุดก่อน ตอนนี้ก็สมควรแล้วที่เขาถูกตำหนิ

แต่ว่า…

คนผิดคือองค์หญิงสิบสาม แต่คนถูกตำหนิคือองค์ชายเก้า แต่นางยังปลอดภัยดี

เนี่ยนเนี่ยนเม้มปากและกำลังจะพูด แต่ทันใดนั้น เสียงขันทีก็ดังมาจากข้างนอก “องค์หญิงสิบสามเสด็จ”