อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 108

“เจ้า…เจ้าเป็นมังกรตัวจริงเหรอ?” จู่ๆหยวนก็ถามมังกร

“ไม่ ข้าเป็นเพียงภาพลวงตาที่สร้างขึ้นโดยแผ่นจารึกแห่งความเข้าใจในโลกนี้ อย่างไรก็ตามนั่นไม่ได้หมายความว่าข้าไม่มีอยู่จริง เพราะนี่เป็นภาพลวงตาของตัวตนที่แท้จริงของข้า หากเจ้าสามารถไปถึงสวรรค์ชั้นบนได้แล้ว บางทีเจ้าอาจจะได้เห็นตัวจริงของข้า และเมื่อเป็นเช่นนั้นอย่าคิดว่าเจ้าจะสามารถยืนอยู่ตรงนั้นได้อย่างสงบเหมือนตอนนี้ ”

มังกรพูดด้วยน้ำเสียงที่หยิ่งผยองราวกับว่าหยวนได้ทำร้ายความภาคภูมิใจของมันด้วยการไม่กลัวจากการปรากฏตัวอันยิ่งใหญ่อย่างที่มนุษย์ทั่วไปควรจะทำ

“แต่แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่ข้าผู้ยิ่งใหญ่คนนี้จะแสดงให้เจ้าเห็นถึงพลังของการจ้องมองของมังกร” มังกรหันไปมองดาวเคราะห์ดวงใหญ่ในระยะไกลและพูดต่อ

“เจ้าเห็นดาวดวงนั้นไหม ก่อนที่มังกรจะจ้องมองมันก็ไม่ต่างจากก้อนหินเล็กๆ … “

ทันใดนั้นนัยน์ตาสีทองของมังกรก็กะพริบด้วยแสงที่ลึกซึ้ง ก่อนที่จะยิงลำแสงที่มองไม่เห็นซึ่งบินตรงไปยังดาวเคราะห์ในระยะไกล

วินาทีต่อมา บู้ม!

ดาวเคราะห์ทั้งดวงที่มีขนาดใหญ่กว่าโลก 10 เท่าระเบิดออกเป็นชิ้นส่วนจำนวนนับไม่ถ้วน ก่อนที่จะหายไปในความมืด และคลื่นกระแทกที่เกิดจากการระเบิดนั้นมีพลังมากพอที่จะทำให้หยวนบินถอยหลังไปหลายสิบไมล์ แน่นอนว่าก่อนที่มังกรจะทำแบบนี้ ก่อนหน้านี้หยวนไม่เคยขยับเลย

“… ” หยวนได้เห็นฉากที่น่าทึ่งนี้พร้อมกับปากที่อ้าออก และตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจเพราะเขาไม่เคยเห็นอะไรที่น่าตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อน

“นั่นคือพลังของการจ้องมองของมังกรที่มีศักยภาพสูงสุด ในการเริ่มต้นเจ้าจะสามารถสร้างความหวาดกลัวให้กับผู้คนเพียงไม่กี่คน แต่เมื่อเจ้าเข้าใจเทคนิคมากขึ้น เจ้าจะสามารถฆ่าศัตรูของเจ้าได้ด้วย แค่การจ้องมอง!” มังกรพูดหลังจากนั้น

“ฆ่าคนด้วยสายตาของข้าเหรอ ฟังดูแล้วมันมีพลังอย่างเหลือเชื่อ แต่ก็อันตรายมากในเวลาเดียวกัน…” หยวนพึมพำด้วยเสียงงุนงง

“อย่างไรก็ตามเจ้าสามารถทำอีกครั้งได้หรือไม่ ข้าจะต้องเห็นมันอีกสองสามครั้งก่อนที่จะเรียนรู้” หยวนแล้วพูดกับมังกรด้วยสีหน้าไร้เดียงสาบนใบหน้าของเขา

“สองสามครั้งเหรอ ฮะฮะฮะ!”

ทันใดนั้นมังกรก็ระเบิดพร้อมกับเสียงหัวเราะทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวสั่นไหวและหยวนรู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขาเต้นไปมา อย่างไรก็ตามด้วยเหตุผลแปลกๆมันไม่ได้ทำร้ายเขาเลย

เมื่อมังกรหยุดหัวเราะสักครู่ มันก็พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“แม้ว่าความสามารถในการเข้าใจของเจ้าอาจจะน่าประทับใจ แต่อย่าประเมินตัวเองสูงเกินไปเจ้าเป็นเพียงมนุษย์! มนุษย์คนก่อนต้องเฝ้าดูเทคนิคเป็นร้อยเป็นพันครั้ง ก่อนที่เขาจะเริ่มเข้าใจ! และหลังจากดูอีกไม่กี่ล้านครั้งในที่สุดเขาก็เข้าใจเทคนิคมากพอที่จะใช้มัน! “

“ไม่กี่ล้านเหรอ แต่เขามีเวลาเพียงเจ็ดวันในการศึกษาเทคนิคใช่ไหมไม่มีทางที่เขาจะได้ดูเทคนิคนี้หลาย ๆ ครั้งในเวลาอันสั้น!” หยวนแสดงความสงสัยของเขา

“ตอนนี้เราอยู่ในความคิดของเจ้า ดังนั้นเวลาจึงไหลไปช้าๆที่นี่ไม่เหมือนกันกับที่นั่น เจ้าสามารถอยู่ที่นี่ได้สองสามปี ถ้าเจ้าต้องการและมันผ่านไปไม่เพียงไม่กี่ชั่วโมงในโลกภายนอก!” มังกรกล่าว

“อะไรนะ ต้องเรียนเทคนิคนี้ 2-3 ปีเลยเหรอ?” หยวนพึมพำด้วยเสียงงุนงง

“ใช่ อย่างไรก็ตามจิตวิญญาณของข้า และจิตวิญญาณของเจ้าจะต้องแข็งแกร่งพอที่จะอดทนได้เพราะยิ่งเจ้าอยู่ที่นี่นานเท่าไหร่มันก็จะยิ่งเหนื่อยล้าต่อร่างกายและจิตใจของเจ้ามากขึ้นเท่านั้น และเจ้าก็เป็นเพียงนักรบวิญญาณ ในขณะที่มนุษย์คนก่อนนั้นเป็นปรมาจารย์วิญญาณ เมื่อเขามาที่นี่”

“ในระดับของเจ้า เจ้าจะสามารถอยู่ในพื้นที่นี้ได้อย่างน้อยสองสามสัปดาห์ซึ่งเพียงพอที่จะได้เห็นการจ้องมองของมังกรเพียงไม่กี่พันครั้ง”

“ไม่กี่พันเหรอ นั่นน่าจะเกินพอแล้ว” หยวนพยักหน้าด้วยสีหน้าสงบ

“…”

มังกรจ้องมองหยวนด้วยดวงตากลมโตของมันหรี่ลงหลังจากได้ยินคำพูดของเขา หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งมันก็พูดขึ้น

“เนื่องจากเจ้ามั่นใจมากว่าเจ้าสามารถเรียนรู้การจ้องมองของมังกรของข้าได้อย่างง่ายดายแล้ว เจ้าจะเดิมพันกับข้าได้อย่างไรเจ้ามนุษย์?”

“เดิมพันเหรอ แต่เจ้าไม่ใช่แค่ภาพลวงตาเหรอ?” หยวนกล่าว

“ข้าอาจจะเป็นภาพลวงตา แต่ข้ายังมีพลังบางอย่างอยู่ที่นี่ แม้ว่าข้าอาจจะไม่สามารถช่วยเจ้าได้ แต่ก็ยังมีสิ่งอื่นที่ข้าทำได้ที่นี่” มังกรกล่าว

และมันก็พูดต่อว่า

“สำหรับการเดิมพัน…หากเจ้าสามารถเรียนรู้การจ้องมองของมังกรของข้าได้ ก่อนที่ข้าจะแสดงมันทั้งหมด 10,000 ครั้ง ข้าจะถือว่าเจ้าชนะ และข้าจะมอบสิ่งที่พิเศษให้กับเจ้า”

“ถ้าเจ้าแพ้ก็ไม่มีอะไรที่เจ้าสามารถทำเพื่อข้าได้ที่นี่ ดังนั้นเจ้าจะไม่สูญเสียอะไรเลยจากการเดิมพัน ดังนั้นเจ้าจะได้รับบางอย่างจากการเดิมพันนี้เท่านั้นแล้วล่ะ

เนื่องจากไม่มีอะไรจะเสียหยวนจึงพยักหน้า

“เอาล่ะ เราเริ่มทำกันเถอะ”

“ดี! ถ้าอย่างนั้นก็จงดูอย่างตั้งใจ เพราะข้าจะสาธิตการจ้องมองมังกรของข้าโดยไม่หยุดเดี๋ยวนี้!”

จากนั้นมังกรก็หันไปมองดาวเคราะห์ดวงอื่นในระยะที่ปรากฏขึ้นมาจากอากาศที่เบาบางอย่างกะทันหัน ก่อนที่จะใช้การจ้องมองของมังกรอีกครั้งทำให้ดาวดวงนั้นหายไปในทันที

โห่! หยวนถูกผลักกลับไปสองสามไมล์อีกครั้งหลังจากการระเบิด แต่เขาก็ไม่กระพริบตาและจ้องมองอย่างตั้งใจ ในขณะที่มังกรยังคงทำลายดาวเคราะห์ทีละดวง

ตูม! ตูม! ตูม!

มังกรได้กวาดล้างดวงดาวนับสิบดวงในเวลาเพียงไม่กี่นาทีโดยหยุดพักเพียงไม่กี่ครั้งก่อนที่ดวงตาของมันจะยิงลำแสงทำลายดาวดวงอื่นออกมา และหยวนได้เห็นดาวเคราะห์แต่ละดวงที่ถูกลบเลือนไปโดยไม่กระพริบตา

สองสามวันผ่านไปอย่างรวดเร็วภายในจิตใจของหยวน เขาได้เห็นการจ้องมองของมังกรเกือบพันครั้ง

ในขณะเดียวกันด้านนอกแผ่นหินแห่งความเข้าใจได้เปลี่ยนสีอีกครั้ง หลังจากเงียบไปสองสามชั่วโมงคราวนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงสดทำให้ซู่จิ่วตกตะลึง และผู้ที่อยู่ในห้องผู้ชมมากยิ่งขึ้น