อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 146

ตอนที่ 146 ชั้นที่ 20

<คุณผ่านชั้น 1 แล้ว โปรดขึ้นไปยังชั้นถัดไปภายใน 10 วินาที มิฉะนั้นคุณจะล้มเหลวในการท้าทายโดยอัตโนมัติ>

“อะไรนะนี่มันง่ายเกินไป…” หยวนพึมพํากับตัวเองด้วยน้ำเสียงประหลาดใจเมื่อเขาเอาชนะ สัตว์ประหลาดได้อย่างง่ายดาย

“ก็ชั้นหนึ่งละนะ…”

ไม่กี่วินาทีต่อมาหยวนก็ขึ้นไปที่ชั้นถัดไปโดยเดินขึ้นบันไดที่อยู่ไม่ไกลจากเขา

อย่างไรก็ตามเขาไปไม่ถึงชั้น 2 ในทันที และเข้าไปในพื้นที่พักผ่อนที่อยู่ระหว่างชั้นหนึ่งและชั้นสองแทน

คุณเข้าสู่พื้นที่พักผ่อนแล้ว ตัวจับเวลาจะเริ่มขึ้นเมื่อเจ้าเริ่มฝึกฝน

หยวนไม่สนใจพื้นที่พักผ่อนและเดินต่อไปที่ชั้น 2

ในขณะเดียวกันด้านนอกหอคอยเหล่าศิษย์ต่างตกตะลึง เมื่อชั้นแรกเปล่งแสงสีทองอย่างรวด

“อะไรนะใครที่อยู่ข้างในได้ผ่านชั้นหนึ่งไปแล้ว แต่มันเร็วเกินไปสําหรับชั้นแรก! แม้แต่แฟรี่หมินก็ไม่ได้เคลียร์เร็วขนาดนั้น!”

เหล่าศิษย์ที่อยู่ภายนอกต่างตกตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาได้เห็น

“บางที่ศิษย์คนนั้นอาจใช้เทคนิคที่ทรงพลังที่สุดของเขาตั้งแต่เริ่มต้นก็ได้”

“เสียพลังงานอะไรอย่างนี้”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! เจ้าโง่! ใครใช้การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาในชั้นแรก?”

อย่างไรก็ตามไม่ถึงนาทีต่อมาชั้นสองก็ส่องแสงสีทอง

“อะไรเนี่ย?! เขาขึ้นไปชั้นอื่นเร็วมาก?! เขาพยายามที่จะใช้พลังงานจิตวิญญาณของเขาจนหมดก่อนที่จะไปถึงชั้นที่สิบหรอไง?!”

ครึ่งนาทีต่อมา –

“อีกครั้งแล้ว! เขาอยู่ชั้นสามแล้ว!”

อีกครึ่งนาทีต่อมา

“อีกแล้วเหรอ! ศิษย์คนนี้ไม่เข้าใจว่าหอคอยทํางานอย่างไรงั้นหรอ!”

เหล่าศิษย์ตกใจเล็กน้อย เนื่องจากพวกเขานึกไม่ออกว่าจะต้องเกิดอะไรขึ้นในใจของศิษย์ที่ท้าทายหอคอยในตอนนี้

อีกสามนาทีต่อมาชั้นที่เก้าก็เรืองแสงสีทอง

“ไม่จริงน่า…ศิษย์คนนี้…เขาไม่ได้หยุดพักระหว่างการขึ้นไปแต่ละชั้นเลย!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ข้าจะให้เขาสูงสุด 20 ชั้น ก่อนที่เขาจะถูกไล่ออกจากหอคอยเพราะหมดเรี่ยวแรง!”

“20 เหรอเจ้าใจกว้างเกินไปข้าพนันได้เลยว่าคนง่เง่าคนนี้จะไม่ผ่านชั้น 10 ไปแล้ว!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

ในขณะที่เหล่าศิษย์หัวเราะอย่างสนุกสนานอยู่ข้างนอกหอคอย ภายในหอคอยหยวนเพิ่งก้าวขึ้นไปบนชั้นที่สิบ

<เจ้ามีเวลา 10 นาทีในการปราบสัตว์วิเศษ>

เมื่อสัตว์วิเศษปรากฏขึ้น สองตัวเป็นครั้งแรกเวลาเริ่มขึ้น

<9:59>

<9:58>

<9:57>

<9:56>

“มอนเตอร์สองตัวใช่มั้ย แต่พวกมันก็ยังอยู่แค่ระดับ 2 ของนักรบวิญญาณเท่านั้น”

จากนั้นหยวนก็ควบคุมกริชห้วงดวงดาวเพื่อฆ่าสัตว์วิเศษตัวหนึ่งในขณะที่เขาตะครุบสัตว์วิเศษตัวที่สองพร้อมกับดายเทพสวรรค์

” ดาบตัดโลหิต!”

ดาบขนาดใหญ่เปล่งประกายสีแดงและ

โห่!

พื้นทั้งหมดสั่นสะเทือนเมื่อหยวนนั่นครึ่งสัตว์วิเศษเหมือนมีดคมๆตัดผ่านเต้าหู้ ก่อนที่จะทะลุลงไปกระแทกที่พื้นอย่างรุนแรง แต่ก็ไม่มีความเสียหายใดๆเกิดขึ้นกับพื้น แม้จะถูกหยวนโจมตี

หลังจากผ่านชั้น 10 หยวนก็เดินต่อไปยังชั้น 11

<ขอแสดงความยินดีที่มาถึง 10 ชั้น ปรับความยากแล้ว>

<สัตว์วิเศษจะมี “การฟื้นฟูที่อ่อนแอ”>

<สัตว์วิเศษจะมีพลังความเร็วและการป้องกันเพิ่มขึ้นเล็กน้อย>

<การทดสอบในชั้น 11 จะเริ่มใน 10 วินาที>

ตั๊กแตนตําข้าวสีเขียวขนาดใหญ่ปรากฏตัวขึ้นที่ใจกลางของห้องในสิบวินาทีต่อมา และจ้องมองหยวนด้วยสายตาที่น่ากลัว ในขณะที่เปล่งออร่าใกล้เคียงกับระดับ 4 ของระดับนักรบวิญญาณ

“จากระดับที่สองถึงระดับที่สี่? ถ้าเป็นแบบนี้ฉันอาจต้องต่อสู้กับปรมาจารย์วิญญานในชั้นที่สูงกว่าในภายหลัง” หยวนกลืนน้ำลายอย่างประหม่าก่อนที่จะควบคุมกริชของเขาเพื่อโจมตีตั๊กแตนตําข้าวสีเขียว

โห่!

อย่างไรก็ตามมันก็น่าประหลาดใจ ตั๊กแตนตําข้าวสีเขียวก็พ่ายแพ้อย่างง่ายดายเหมือนกับสัตว์ประหลาดจากชั้นก่อนหน้า

“บางทีมันอาจจะไม่ยากอย่างที่คิดก็ได้…” หยวนคิดกับตัวเองในขณะที่เขายังคงขึ้นไปบนหอคอยอย่างสบายใจ และเขาก็ลงมือสังหารสัตว์วิเศษในแต่ละชั้นด้วยความเร็วเท่ากับที่เขาทําจากชั้นหนึ่งถึงสิบ

เมื่อเหล่าศิษย์เห็นว่าหยวนขึ้นจากชั้น 11 ไปชั้น 20 เร็วแค่ไหน พวกเขาก็เงียบลงทั้งหมด

“ศิษย์คนนี้ไปรับพลังงานขนาดนี้มาจากไหน?! เขารีบวิ่งจากชั้น 1 ไปชั้น 20 ภายในเวลาไม่ถึง10 นาที!

“ศิษย์หยวน” หมินลี่จ้องมองไปที่หอคอยที่สว่างขึ้นด้วยแสงสีทองพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างกังวล

“20 ชั้นใน 10 นาที เจ้ามั่นใจในความสามารถของตัวเองจริงๆหรือเจ้าแค่ประมาท?” เธอสงสัยในตัวเอง

ในขณะเดียวกันที่ชั้น 20 หยวนไม่ได้โจมตีสัตว์วิเศษที่เพิ่งเกิดในทันที เขาเพียงแค่มองไปที่พวกมันด้วยสีหน้าประหลาดใจ ในขณะที่เขาเคยเห็นสัตว์ประหลาดเหล่านี้มาก่อน

“แมงมุมปีศาจที่อยู่ในระดับนักรบวิญญาณระดับ 5 ?”

เมื่อได้เห็นแมงมุมปีศาจสองตัวนี้ หยวนก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ที่ถ้ำเงียบของแมงมุมปีศาจทันทีและถอนหายใจ

“ถ้าเพียง แต่ข้าสามารถช่วยลูกสาวของชายคนนั้นได้…”

ไม่กี่วินาทีต่อมาหยวนก็รีบวิ่งไปที่แมงมุมปีศาจโดยไม่ต้องใช้กริชหรือเทคนิคมีดบิน เนื่องจากเขามีความไม่พอใจส่วนตัวกับแมงมุมปีศาจ และเขาต้องการระบายเล็กน้อย

บูม!

พื้นทั้งหมดสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงขณะที่หยวนฉีกร่างของแมงมุมปีศาจตัวหนึ่งออกอย่างง่ายดาย

หลังจากฆ่าแมงมุมปีศาจตัวแรกหยวนก็หันไปมองตัวที่สองด้วยสีหน้าสงบและเย็นชาเล็กน้อย

“คิดว่าข้าค่อนข้างกลัวเจ้า เมื่อไม่นานมานี้” หยวนพึมพําเสียงเบาขณะที่เขาเดินเข้าไปหาแมงมุมปีศาจที่ไม่สามารถพูดได้เหมือนที่เขาเคยเจอข้างนอก

“ก๊าาาาา!”

แมงมุมปีศาจยกขาหน้าที่คล้ายเคียวขึ้นมาอย่างรวดเร็วและฟันพวกมันที่ใบหน้าของหยวน

โห่!

หยวนใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวของฟีนิกซ์ เพื่อหลบการโจมตีที่เข้ามาได้อย่างง่ายดาย ก่อนที่จะปรากฏตัวด้านหลังแมงมุมปีศาจ

“ตายซะเถอะ!”

ตูม!

พื้นสั่นอีกครั้งเมื่อหยวนเฉือนแมงมุมปีศาจด้วยดาบเทพสวรรค์ในแนวตั้งแล้วนั่นครึ่งหนึ่งอย่างหมดจด

<คุณผ่านชั้น 20 มาแล้ว>