อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 175

ตอนที่ 175 แขกที่ไม่คาดคิด

“ซวนหวู่ฮั่น…เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับศิษย์หยวนจริงหรือ?”

เฟยยู่หยานพึมพํากับตัวเองขณะเข้านอน แต่เธอใช้เวลาอีกชั่วโมงกว่าจะหลับอีกครั้ง ส่วนใหญ่เป็นเพราะเธอยังคงสงสัยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของซวนหวู่ฮั่นและหยวน

สําหรับชวนหวู่ฮั่น เธอออกจากพื้นที่อย่างไม่เต็มใจ แต่เธอไม่ได้กลับไปที่บ้านของเธอเอง เธอกลับไปรบกวนผู้อาวุโสซวนปู่ของเธอ

“บ้าน่า นี่มันเรื่องอะไรกัน!?”

หมินลี่ปิดปากของเธอด้วยความตกใจ หลังจากแอบฟังการโต้เถียงเล็กๆของซวนหวู่ฮั่น และเฟยยู่หยาน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินว่าศิษย์หลักสองคนโต้เถียงกันเรื่องศิษย์ชั้นนอก

“ไม่เป็นไร…แม้ว่าข้าอาจจะเสียเปรียบในเรื่องสถานะศิษย์ของเรา แต่ข้าก็จะกลายเป็นศิษย์หลักในไม่ช้าก็เร็ว และข้าก็มาจากหนึ่งในเจ็ดตระกูลมรดกด้วย! นอกจากนี้รูปร่างหน้าตาของข้าก็ไม่ได้แย่ไปกว่าพวกเขา อย่างน้อยข้าก็ไม่คิดว่าตัวเองจะแพ้ในแง่นั้น!” หมินลี่คิดกับตัวเองพยายามโน้มน้าวตัวเองว่าเธอไม่แพ้ซวนหวู่ฮั่น และเฟยหยาน เพราะเห็นได้ชัดว่าพวกเขาพยายามที่จะรักษาสถานที่ในใจของหยวน

ในขณะเดียวกันในโลกแห่งความเป็นจริง หยวนได้รับการฝึกฝนอย่างสงบสุขตลอดทั้งคืน โดยไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่บ้านของเขา ระหว่างคนงามชั้นนําสองคนในวิหารแก่นมังกรเลยสักนิดเดียว

หลังจากทํากิจวัตรประจําในตอนเช้าเสร็จ หยวนก็กลับเข้าไปเล่นเกมเป็นปกติ

“หืม? เธอยังนอนอยู่หรอ?”

หยวนเลิกคิ้วเมื่อไม่เห็นเฟยยู่หยานอยู่ในห้องนั่งเล่น เพราะตอนนี้เขาคาดหวังว่าเธอจะตื่นแล้ว

“บางทีเธออาจจะกดดันตัวเองหนักเกินไปในระหว่างการซ้อมเมื่อวาน…” หยวนคิดกับตัวเอง

*ก๊อกก๊อก*

ใครบางคนเคาะประตูไม่กี่วินาทีหลังจากที่หยวนเข้ามานั่งในห้องนั่งเล่น เพื่อรอเฟยยู่หยาน

“ใครมาที่นี่ แต่เช้าเลย?? หยวนสงสัยในขณะเดินไปเปิดประตู

“สวัสดีศิษย์หยวน”

ใบหน้าที่คุ้นเคยทักทายเขาที่ประตู

“ศิษย์หมินมีอะไรเหรอ?” หยวนถามเธอ

“ไม่มีอะไรสําคัญ ข้าได้ยินว่าเจ้าเล่นพิณเมื่อวานนี้ และข้าแค่อยากจะฟังให้ชัดเจนกว่านี้ เจ้าคิดว่าวันนี้ข้าจะดูเจ้าเล่นพิณได้ไหม”

หมินลี่ถามเขาในขณะที่พยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่หน้าแดง

แต่หยวนกลับทําให้หมินลี่ประหลาดใจเพราะหยวนขอโทษเธอ

“เมื่อวานนี้การฝึกของเรารบกวนเจ้าหรือไม่ ข้าหวังว่ามันจะไม่รบกวนการฝึกฝนของเจ้า และข้าขอโทษจริงๆถ้ามันเป็นเช่นนั้น มันทํา…”

“เอ่อ…” หมินลี่พูดเล็กน้อย

สิ่งปลูกสร้างส่วนใหญ่ในวิหารแก่นมังกรถูกบังคับด้วยรูปแบบที่ปิดกั้นเสียงไม่ให้ออกหรือเข้าบ้านเพื่อที่จะไม่รบกวนผู้อื่นระหว่างการฝึกฝน หรือในทางกลับกัน ดังนั้นจึงไม่มีทางที่หมินลี่จะได้ยิน หยวนเล่นพิณไม่ว่าเขาจะเล่นเสียงดังแค่ไหนก็ตาม

“อย่ากังวลไปเลย ข้าสนุกกับมันมาก ไม่งั้นข้าจะมาเคาะประตูบ้านเจ้าเร็วแบบนี้หรอ”

หมินลี่ตอบด้วยน้ําเสียงแข็งกระด้างในอีกครู่ต่อมา

หยวนพยักหน้าหลังจากนั้นและกล่าวว่า

“ข้าสบายใจ และยินดีอย่างยิ่งที่เจ้าจะมาดูการฝึกพิณของเราในวันนี้”

“ขอบคุณมาก ศิษย์หยวน”

หมินลี่พูดกับเขาแสร้งทําเป็นว่าการสนทนาล่าสุดของพวกเขาไม่เคยเกิดขึ้น

*ก๊อกก๊อก*

และในขณะที่หมินลี่เข้ามานั่งในห้องนั่งเล่นประตูก็ถูกเคาะอีกครั้ง

“คราวนี้จะเป็นใครอีกล่ะ”

หยวนเลิกคิ้วสงสัยว่าทําไมวันนี้มีแขกเยอะจัง

“สวัสดีหยวน! ข้ากลับมาสักพักแล้ว!”

ซวนหวู่ฮั่นทักทายหยวนที่ประตูในครั้งนี้

“ซวนหวู่ฮั่น!”

หยวนรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นใบหน้าของเธอ

”เจ้ามาทําอะไรที่นี่?” หยวนถามเธอ

“หยวน หมายความว่ายังไง ข้าเป็นศิษย์ร่วมนิกายไม่ใช่เหรอ”

ซวนหวู่ฮั่นถามเขา

เมื่อเห็นใบหน้าที่ไร้คําพูดของหยวนซวนหวู่ฮั่นก็ยิ้มและพูดว่า

“ข้าล้อเล่น หยวนอย่างไรก็ตามข้าเคยได้ยินเกี่ยวกับการแข่งขันพิณ และเจ้าก็เป็นคู่หูกับศิษย์เฟย และข้าก็อยากจะดูเจ้าฝึกฝน ท้ายที่สุดเจ้าจะต้องมีผู้ชมจํานวนหนึ่งเพื่อตัดสินการแสดงของเจ้าใช่มั้ย?”

เมื่อได้ยินคําพูดของเธอหยวนก็พยักหน้า

“นั่นก็สมเหตุสมผลแล้ว แม้ว่าศิษย์เฟยจะยังไม่ตื่น แต่ก็เข้ามารอข้างในก่อนเถอะ”

“เธอยังนอนอยู่เหรอยัยขี้เกียจ…”

ซวนหวู่ฮั่นใช้โอกาสนี้ทารอยเปื้อนบนภาพของเฟยยู่หยาน

ชวนหวู่ฮั่นเข้ามาในอาคารในเวลาต่อมา

อย่างไรก็ตามเธอประหลาดใจที่มีบุคคลอื่นอยู่ในห้องนั่งเล่นแล้ว

“เจ้าเจ้าไม่ใช่หมินลี่จากตระกูลเจ็ดมรดกเหรอ เจ้ามาทําอะไรที่นี่?”

ซวนหวู่ฮั่นมองไปที่หมินหลีด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

“ข้าข้ามาที่นี่เพื่อฟังการฝึกซ้อมของพวกเขา” หมินลี่กล่าว

”เจ้าเหรอ เจ้าไม่มีสิ่งที่ดีกว่าที่จะทําในฐานะสมาชิกของเจ็ดตระกูลมรดกหรอ”

ชวนหวู่ฮั่นเลิกคิ้วและจ้องมองไปที่หมินลี่ด้วยสายตาสงสัย

“เรื่องที่ข้าเป็นเจ็ดตระกูลมรดก มันเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยหรอ?”

หมินลี่ตอบอย่างใจเย็น แม้ว่าเธอจะไม่เคยเป็นศิษย์หลักมาก่อน แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกกลัวหรือประหม่าเหมือนที่ศิษย์ส่วนใหญ่จะเป็น

??

ซวนหวู่ฮั่นพูดไม่ออก ส่วนใหญ่เป็นเพราะเธอไม่มีอะไรจะพูด

ในเวลาต่อมาซวนหวู่ฮั่นพูดกับหยวนว่า

“ถ้าศิษย์เฟยไม่ตื่นเร็วๆนี้ข้าจะไปเคาะประตูห้องเธอ”

อย่างไรก็ตามหยวนส่ายหัวและพูดว่า

“ไม่จําเป็นต้องปลุกเธอ เธอฝึกซ้อมมาหลายชั่วโมงเมื่อวานนี้ ดังนั้นเธอจึงเหนื่อยมาก”

“แล้วการซ้อมของเจ้าล่ะ?”

“ข้ายังสามารถฝึกฝนด้วยตัวเองได้ ออกไปข้างนอกไปที่สวนหลังบ้าน เพื่อที่เราจะได้ไม่รบกวนศิษย์เฟย” หยวนแนะนํา

ซวนหวู่ฮั่นพยักหน้าและเธอเดินตามหยวนออกไปข้างนอก โดยมีหมินลี่ตามหลังเธอ

เมื่อพวกเขาออกไปข้างนอก หยวนก็นั่งหลังตรงและเตรียมพร้อมที่จะเล่นพิณ

ซวนหวู่ฮั่นและหมินหลี่กลืนน้ําลายอย่างประหม่ารู้สึกค่อนข้างกังวลที่จะได้เห็นหยวนเล่นพิณด้วยเหตุผลบางประการ