อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 197

ตอนที่ 197 วันก่อนการแข่งขัน

“มีคนบอกข้าว่าถ้ามีใครเล่นพิณตัวนี้ได้ ก็จะได้พิณตัวนี้มาครองนั่นเป็นเรื่องจริงหรอ?” หยวนถามผู้อาวุโสหลังจากเล่นพิณจบแล้ว

ผู้อาวุโสซูหัวเราะออกมาดังๆหลังจากเห็นดวงตาของหยวนที่เต็มไปด้วยความคาดหวังและเขาก็พยักหน้า

“ใช่…ถูกต้องแล้ว”

หยวนยิ้มทันทีหลังจากที่ได้รับการตอบรับจากผู้อาวุโส

“แต่ก่อนที่ข้าจะมอบให้เจ้า อย่างน้อยข้าก็อยากเห็นใบหน้าของคนที่ข้ามอบสมบัตินี้ให้” ผู้อาวุโสซูหรี่ตาของเขามองที่หยวนด้วยความสงสัยในตัวตนของเขา

หยวนผงกศีรษะและถอดหน้ากากหยกดําออกโดยไม่ลังเล

ดวงตาของผู้อาวุโสซูเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจหลังจากเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาและอ่อนเยาว์ของหยวน

“เขาอายุน้อยกว่าที่ข้าคาดไว้มาก! มหัศจรรย์จริงๆ! เขาเป็นอัจฉริยะตัวจริง! ผู้อาวุโสซูร้องไห้อยู่ข้างในใจ

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งผู้อาวุโสซูก็พยักหน้าและกล่าวว่า

“ดีมาก ตอนนี้พิณบ่วงวิญญาณเป็นของเจ้าแล้วเจ้าหนู

เกือบจะในทันทีหลังจากที่ผู้อาวุโสซูพูดจบ การแจ้งเตือนสองสามครั้งก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของหยวน

[ยินดีด้วย! คุณได้ทําเควสที่ถูกซ่อนไว้สําเร็จ: พิณที่ถูกทอดทิ้งของเทพธิดาแห่งพิณ]

โคุณได้รับรางวัล: พิณบ่วงวิญญาณ]

[ชื่อเสียงของคุณเพิ่มขึ้น 50]

[พิณบ่วงวิญญาณ]

[ระดับ: ไม่ระบุ

[รายละเอียด: พิณธรรมดาที่กลายเป็นสมบัติล้ำค่าหลังจากถูกเล่นโดยเทพธิดาแห่งพิณเป็นเวลาหลายปีจนกลายเป็นเครื่องดนตรีที่ไม่ใช่เครื่องดนตรีธรรมดา แต่ก็ไม่ใช่สมบัติเช่นเดียวกัน]

“มันไม่ใช่สมบัติจริงๆด้วย..? หยวนไม่แปลกใจมากนักเนื่องจากเฟยยู่หยานได้บอกเขาไว้ก่อนแล้วแต่ก็ยังคงเป็นเรื่องที่น่าตกใจมากที่รู้ว่าเทพธิดาแห่งพิณสามารถเปลี่ยนเครื่องดนตรีธรรมดาให้กลายเป็นสมบัติล้ำค่าเพียงแค่ใช้มันเล่นดนตรี

“ตอนนี้ข้าสงสัยอยู่เรื่องหนึ่ง เจ้าอยู่ในเมืองนี้ในเวลานี้เจ้าวางแผนที่จะเข้าร่วมการแข่งขันพิณใช่หรือไม่?” ผู้อาวุโสซูถามหยวน

หยวนพยักหน้าและกล่าวว่า

“ข้ากําลังจะเข้าร่วมการแข่งขันพิณโดยมีศิษย์เฟยเป็นคู่หูของข้า”

“อย่างนั้นเหรอ..” รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของผู้อาวุโสซูและเขากล่าวว่า

“ข้าหวังว่าจะได้ชมการแสดงที่มาจากความสามารถของเจ้า ข้าคิดว่าข้าสามารถคาดหวังให้เจ้าเป็นที่ 1 ได้!”

“จริงหรอ?” ดวงตาของเฟยยู่หยานกระพริบด้วยความตื่นเต้น

ผู้อาวุโสซูได้เข้าร่วมการแข่งขันพิณหลายครั้งในฐานะผู้ตัดสิน และการตัดสินของเขาก็ได้รับการยกย่องอย่างสูงถ้าเขาบอกว่าหยวนสามารถได้ที่หนึ่งได้มันก็มีโอกาสมากที่มันจะเกิดขึ้นจริงๆ!

ผู้อาวุโสซูหันไปมองเฟยยู่หยานและตอบด้วยรอยยิ้ม

“แน่นอน…นั่นหมายถึงตอนเจ้าลงแข่งขันแบบเดียวหน่ะนะ ตอนนี้ภาระอันหนักอึ้งตกอยู่ที่คู่หูของเจ้าแล้ว”เฟยยู่หยานพยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง

“ดังนั้นขอให้โชคดีในวันพรุ่งนี้ ในฐานะหนึ่งในสามของผู้ตัดสินแล้วพบกันที่สนามแข่ง” ผู้อาวุโสซูกล่าวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

ในเวลาต่อมาหลังจากที่หยวนและคนอื่นๆจากไปผู้อาวุโสซูก็จ้องมองไปบนท้องฟ้าและพึมพําเสียงเบา

“ในที่สุด…เจ้าก็พบคู่หูที่รอคอยมานานแล้ว…”

หลังจากออกจากบ้านของตระกูลซู หยวนก็พูดกับเฟยยู่หยานว่า

“การแข่งขันจะเริ่มขึ้นพรุ่งนี้แล้ว”

“ถูกต้อง…แต่เรายังต้องลงทะเบียนก่อน” เฟยหยานกล่าว

“เอ๋? เรายังไม่ได้ลงทะเบียนกันหรอกหรอ?” หยวนมองเธอด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

โดยปกติคนจะลงทะเบียนล่วงหน้าเป็นสัปดาห์ในการแข่งขันแม้กระทั่งหลายเดือนก่อนหน้าก็ยังมี

เฟยยู่หยานพยักหน้าและกล่าวว่า

“ไปที่สถานที่จัดการแข่งขันกันเถอะ” ดังนั้นหยวนและคนอื่นๆจึงเริ่มติดตามเฟยยู่หยานอีกครั้ง

ในเวลาต่อมาพวกเขามาถึงพื้นที่ชุมนุมขนาดใหญ่และกว้างขวางซึ่งสามารถรองรับผู้คนนับหมื่นได้ในคราวเดียว

“ทุกคนที่นี่ลงแข่งขันกันหมดเลยหรือ!?” หยวนพิมพ์ด้วยเสียงงุนงงเมื่อเขาเห็นทะเลของผู้คนในบริเวณนี้แม้แต่การแข่งขันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาเคยเข้าร่วมมาก่อนก็ไม่มีผู้เข้าร่วมแข่งขันมากมายขนาดนี้

“ไม่ใช่ทุกคน แต่เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการแข่งขันนี้ต้องมีคู่หู นั่นเป็นเหตุที่ทําให้มีผู้คนจํานวนมากขึ้น”เฟยยู่หยานกล่าวและเรียกหยวนอีกครั้ง

“มากับข้า”

หยวนพยักหน้าและเดินตามเธอไปที่อาคารหลังใหญ่ที่อยู่ด้านในสุดของห้องโถง

“นี่…มองไปตรงนั้นสิ นั่นคือนางฟ้าเฟยจากวิหารแก่นมังกร! ดูเหมือนว่าเธอจะเข้าร่วมการแข่งขันในปีนี้ ด้วย!”

“ว้าว! ข้ายังจําผลงานของเธอได้ในการแข่งขันครั้งล่าสุด ข้าแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นว่าเธอพัฒนาขึ้นมากแค่ไหนตั้งแต่การแข่งขันรอบที่แล้ว!”

“เจ้าคิดว่าใครเป็นคู่หูของเธออาจเป็นหนึ่งในสองนางฟ้าที่ตามหลังเธอมา”

ผู้คนที่นั่นสังเกตเห็นการปรากฏตัวของเฟยยู่หยานอย่างรวดเร็วแม้กระทั่งเข้าใจผิดว่าซวนหวู่ฮั่นและหมินลี่เป็นคู่หูของเธอในการแข่งขันพิณ เนื่องจากมีผู้หญิงจํานวนมากที่เล่นพิณเป็นและน้อยคนจะเป็นผู้ชาย

ในขณะเดียวกันหยวนมองไปรอบๆบริเวณ และมองผู้คนที่นั่นด้วยสายตาที่จริงจัง

“คนเหล่านี้เป็นผู้เล่นกี่คนกันนะ?” เขาสงสัยในใจขณะที่เขาพยายามเลือกคนที่ดูเหมือนจะเป็นผู้เล่น

เขาสังเกตเห็นกลุ่มคนที่โดดเด่นกว่าคนอื่นๆด้วยทรงผมที่เป็นเอกลักษณ์ของพวกเขา ทําให้ตัวตนของพวกเขาถูกแยกออกอย่างง่ายดาย

“พวกเขาต้องเป็นผู้เล่นแน่ๆ…” หยวนคิดกับตัวเอง

ไม่กี่อึดใจหยวนก็สังเกตเห็นบุคคลอีกสองสามคนที่นั่นซึ่งมีแนวโน้มว่าจะเป็นผู้เล่น

“ว้าวมีผู้เล่นเยอะกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีก…” หยวนกลืนน้ําลายอย่างประหม่าเมื่อเขารู้ว่ามีผู้เล่นหลายคนมาที่นี่

หยวนรู้สึกดีเมื่อเขาได้อยู่กับ NPC แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาจะรู้สึกประหม่าเมื่อมีผู้เล่นอยู่รอบๆ

“เรามาถึงพื้นที่ลงทะเบียนแล้ว” เฟยยู่หยานกล่าวกับพวกเขาหลังจากเข้าไปในอาคาร

ไม่กี่อึดใจต่อมาเมื่อพวกเขาเห็นโต๊ะว่าง พวกเขาก็เข้าไปหาพนักงานที่อยู่ด้านหลังโต๊ะเพื่อลงทะเบียน

“พวกเรามาจากวิหารแก่นมังกรและข้าต้องการลงทะเบียนการแข่งขันกับคู่หูของข้าคนนี้” เฟยยู่หยานกล่าวกับพนักงานที่อยู่หลังโต๊ะทํางาน

“หืม…โอ้นางฟ้าเฟย! ยินดีต้อนรับกลับมาอีกครั้ง ข้ากําลังสงสัยว่าเจ้าจะมาเข้าร่วมการแข่งขันในปีนี้หรือไม่!” พนักงานจําใบหน้าที่สวยงามของเฟยยู่หยานได้อย่างง่ายดายและพูดต่อ

“ขอเวลาข้าสักครู่ข้าจะลงทะเบียนชื่อของเจ้าให้ทันที”