อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 58

บทที่ 58: เมืองเหลียง

หลังจากออกจากเมืองแปงหยวนและเสี่ยวฮัวบินตรงไปยังเมืองเหลียง อย่างไรก็ตามเนื่องจากฐานการฝึกฝนของหยวนต่ำพวกเขาจึงต้องหยุดพักหลายครั้งระหว่างการเดินทาง

“ ฉันจะกินแกนมอนสเตอร์ของจ้าวแห่งขุนเขาตอนนี้” จู่ๆหยวนก็พูดขึ้นในช่วงพักที่สามของพวกเขา

ไม่กี่อึดใจต่อมาเขาก็เอาแกนสัตว์ประหลาดเข้าปากเหมือนขนมก่อนจะกลืนกินความหวาน

« กายกลั่นสวรรค์เปิดใช้งานแล้ว»

« 311,000,000 ฉีได้รับการขัดเกลาจากแกนมอนสเตอร์ของ อสูรดำ»

307,680,000 / 307,680,000

«คุณได้ดูดซับฉี เพียงพอสำหรับการพัฒนา»

«คุณมาถึงนักรบวิญญาณระดับที่ห้าแล้ว»

« +3,000 สถิติ»

480,500,000 / 615,360,000

หลังจากกินแกนมอนสเตอร์ของจ้าวแห่งขุนเขาหยวนรู้สึกได้ว่าพลังงานที่หมดไปของเขาฟื้นคืนในทันที

จากนั้นเขาก็หันไปมองที่หน้าจอสถานะของเขา

ฐานการฝึกฝน : นักรบวิญญาณระดับห้า

เลกาซี่: ไม่มี

สายเลือด: ไม่มี

ร่างกาย: ร่างกายกลั่นสวรรค์

ความแข็งแรงทางกายภาพ: 12,734

ความแข็งแกร่งทางจิตใจ: 12,975

พลังวิญญาณ: 14,910

พลังป้องกันทางกายภาพ: 12,710

การป้องกันทางจิต: 13,821

ประสบการฉี: 480,500,000 / 615,360,000

ชื่อเสียง: 80

เสน่ห์: 30

โชค: 10

เมื่อเห็นตัวเลขจำนวนมากหยวนก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเป็นเรื่องปกติหรือไม่ที่ผู้ฝึกฝนในระดับของเขาจะมีสถิติที่สูงเช่นนี้

จากนั้นเขาก็ดูทักษะที่มีอยู่ของเขา

«ศิลปะลับแห่งสวรรค์»«ความเชี่ยวชาญระดับ: 2 »

«การใช้เทคนิคสวรรค์»«ความเชี่ยวชาญระดับ: 2 »

« ดาบแยกสวรรค์ »«ระดับความเชี่ยวชาญ: 2 »

« ดาบอาบโลหิต »«ระดับความเชี่ยวชาญ: 3 »

«เทคนิคมีดพันเล่ม»«ระดับความเชี่ยวชาญ: 1 »

«การควบคุมเพลิงสวรรค์»«ระดับความเชี่ยวชาญ: 1 »

«ทักษะการทำอาหาร»«ระดับความเชี่ยวชาญ: 1 »

«ความรู้สึกขั้นสูง»

«ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น»

«ต้านทานพิษอ่อน»

«ความเชี่ยวชาญดาบมือใหม่»

แม้จะมีเทคนิคมากมายอยู่ในมือหยวนก็รู้สึกเหมือนมีเพียงหนึ่งหรือสองอย่างจากการใช้เทคนิคเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า อย่างไรก็ตามไม่ใช่ว่าเขาจำเป็นต้องใช้เทคนิคอื่น ๆ เมื่อ มีทักษะ ดาบอาบโลหิต มากเกินพอที่จะจัดการกับภัยคุกคามส่วนใหญ่ได้อย่างง่ายดาย

“ คุณโอเคไหมพี่หยวน” เสี่ยวฮัวถามเขาด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงหลังจากสังเกตเห็นว่าเขาจ้องมองอากาศที่ว่างเปล่าด้วยใบหน้างุนงงกังวลว่าในที่สุดเขาอาจจะบ้าไปแล้วจากการกินแกนมอนสเตอร์มากเกินไป

“โอ้ฉันสบายดีฉันแค่คิดถึงบางสิ่งบางอย่าง” เขากล่าวครู่ต่อมา

“ยังไงก็ออกเดินทางกันต่อดีกว่า ตอนนี้ฉันกลับมามีพลังอีกครั้งแล้ว”

เสี่ยวฮัวพยักหน้าและพวกเขาก็กลับขึ้นไปบนท้องฟ้าในไม่ช้า

“… “

“… “

“… “

“ เราต้องพักผ่อนอีกแล้วเหรอ?” เสี่ยวฮัวถามเขาในอีกหนึ่งชั่วโมงต่อมา

หยวนส่ายหัวและพูดด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลาย “ไม่ฉันยังมีพลังเต็มอยู่เลย ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันแข็งแกร่งแค่ไหนจากระดับหนึ่ง”

“ยิ่งการฝึกฝนของคุณสูงขึ้นความแตกต่างระหว่างแต่ละระดับก็จะมากขึ้นเท่านั้น” เสี่ยวฮัวพูดกับเขา

หลังจากบินต่อไปอีกชั่วโมงในที่สุดหยวนก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยพวกเขาจึงพักครึ่งชั่วโมงและทำกิจวัตรนี้ต่อไปจนกว่าจะถึงเมืองเหลียง

“ ในที่สุด…ฉันก็มองเห็นเมืองสักที!” หยวนพูดด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นเมื่อเขาเห็นกำแพงเมืองสูงในระยะไกล เป็นเวลากว่า 12 ชั่วโมงแล้วที่พวกเขาออกจากเมืองปังและการเดินทางทั้งหมดก็เหนื่อยล้าทางจิตใจสำหรับคนอย่างหยวนที่ไม่เคยเดินทางไกลขนาดนี้มาก่อน

ในเวลาต่อมาพวกเขาลงมาใกล้ทางเข้าซึ่งมีคนต่อคิวยาวพอสมควรเพื่อรอเข้าไปในเมือง

อย่างไรก็ตามเมื่อทหารยามเห็นว่าหยวนและเสี่ยวฮัวปรากฏตัวออกมาจากท้องฟ้า พวกเขาก็เพิกเฉยต่อผู้คนที่อยู่ในแถวและรีบวิ่งเข้าหาพวกเขา

“ยินดีต้อนรับสู่เมืองเหลียงของเรา ผู้ฝึกฝนอาวุโสหากมีสิ่งใดที่คุณต้องการโปรดให้เราช่วยคุณ” ทหารยามพูดหลังจากก้มหัวให้พวกเขาอย่างสุภาพ

“เรามาที่นี่เพื่อใช้อุปกรณ์เคลื่อนย้าย” หยวนกล่าว “ มันอยู่ที่นี่ใช่ไหม”

“ถูกต้องเมืองเหลียงของเรามีอุปกรณ์เคลื่อนย้าย อย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามมันมีระยะการเดินทางที่ จำกัด ไว้ที่ 70,000 ไมล์”

“เพียงพอแล้วฉันตั้งใจจะเดินทางไปยังเมือง เมืองสปริง ซึ่งน่าจะอยู่ห่างออกไปประมาณ 30,000 ไมล์”

“ฉันเข้าใจแล้ว…โปรดมากับฉันฉันจะพาคุณไปที่ อุปกรณ์เคลื่อนย้าย “

หยวนพยักหน้าและเดินตามทหารยามคนหนึ่งเข้าไปในเมืองในขณะที่ทหารยามคนอื่น ๆ กลับไปช่วยเหลือคนอื่นในแถว

ในเวลาต่อมาพวกเขาก็มาถึงใจกลางเมืองเหลียงซึ่งอุปกรณ์เคลื่อนย้ายอยู่กลางถนนสี่เหลี่ยมที่มีผู้คนพลุกพล่าน

“นั่นคืออุปกรณ์เคลื่อนย้ายหรอ?” หยวนเลิกคิ้วด้วยท่าทางประหลาดใจหลังจากเห็นวัตถุทรงกลมขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนจะทำจากวัสดุโลหะบางชนิด ดูเหมือนกระจกกลมขนาดใหญ่ แต่ไม่มีกระจกอยู่ตรงกลางและยังมีแท่นอยู่ข้างหน้า

“มีอะไรให้ฉันช่วยอีกไหมผู้อาวุโส?” ทหารยามถามพวกเขาหลังจากมาถึง

“ไม่หล่ะ.. ขอบคุณที่สละเวลาพาเรามาที่นี่” หยวนพูดกับเขา

“ได้โปรดคุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณ…ฉันแค่ทำงานของฉัน”

ทหารยามจากไปไม่กี่อึดใจปล่อยให้หยวนและเสี่ยวฮัวยืนอยู่หน้าอุปกรณ์เคลื่อนย้าย

“คุณอยากไปที่ไหน” ชายชราที่มีออร่าลึกซึ้งยืนอยู่ข้างอุปกรณ์เคลื่อนย้ายก็พูดกับหยวนหลังจากสังเกตเห็นการปรากฏตัวของพวกเขา

“เมืองสปริง” เขากล่าว

“เมืองสปริงหรือ…นั่นน่าจะอยู่ห่างจากที่นี่ 30,247 ไมล์” ชายชราพูดกับเขา

“ราคาเท่าไหร่”

“350,000 เหรียญทอง” ชายชราตอบรับอย่างรวดเร็ว

‘ขนาดนั้นเลยเหรอ!’ หยวนร้องไห้อยู่ข้างใน แม้ว่าเขาจะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ราคาก็ยังทำให้เขาตกใจอย่างมาก

เมื่อเห็นสีหน้าตกตะลึงของหยวนชายชราจึงกล่าวว่า “ต้องใช้พลังงานทางวิญญาณจำนวนมหาศาลในการใช้งานอุปกรณ์เคลื่อนย้ายนี้เป็นเรื่องธรรมดาเท่านั้นที่จะต้องเสียค่าใช้จ่ายจำนวนนี้”

“คุณยังต้องการใช้หรือไม่”

หยวนรีบพยักหน้า “ใช่ฉันต้องการ”

จากนั้นชายชราก็ยื่นมือที่เหี่ยวย่นไปทางหยวนเพื่อส่งสัญญาณให้เขาจ่ายเงิน

เมื่อเห็นเช่นนี้หยวนก็ถอนหายใจออกมาข้างในก่อนจะหยิบกระเป๋าเงินออกมาและยื่นเงินให้ชายชรา

……………