อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ - ตอนที่ 67

บทที่ 67: เควสที่ทำซ้ำได้

หลังจากออกจากร้าน สื่อสารอสูรแล้ว หยวน ก็ถาม ยูรุว่า “เธออยากทำอะไรตอนนี้ ขณะที่เธอมีอาวุธ”

“เนื่องจากนี่เป็นเกมเราควรจะทำเควสและเคลียร์ดันเจี้ยนเพื่อรับรางวัลใช่ไหม” เธอพูดกับเขา

“ ปกติพี่กับเสี่ยวฮัวทำอะไรกัน?” จากนั้นเธอก็ถาม

“ อืม…ส่วนใหญ่เราเดินเตร่ แถวป่าและต่อสู้กับสัตว์ประหลาด” เขาตอบหลังจากไตร่ตรองอย่างรวดเร็ว

“นั่นคือทั้งหมดที่พี่ทำหรือไม่แล้วเควสล่ะ?” เธอมองพวกเขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

“ เอ่อ…เราทำเควสต์เสร็จไปแค่สองเควสเท่านั้น”

“สอง!? และพี่สามารถหาเงินได้มากขนาดนี้!? ฉันไม่เชื่อพี่ต้องมีบางอย่าง”

“ ถ้าอย่างนั้นเธอต้องการล่ามอนสเตอร์กับพวกเราหรือไม่แน่นอนเราจะสู้กับมอนสเตอร์ในระดับของเดียวกับเธอเท่านั้น” หยวนแนะนำ

อย่างไรก็ตามเธอส่ายหัวและพูดว่า “เราสามารถต่อสู้กับมอนสเตอร์ได้ในภายหลังฉันต้องการสัมผัสกับโลกนี้มากขึ้นก่อนดังนั้นฉันจะทำเควสเล็ก ๆ น้อย ๆ “

“เธอรู้หรอ ว่าจะหาเควสได้ที่ไหน” หยวนเลิกคิ้ว

“ อื้อ ร้านค้าส่วนใหญ่มีเควสถ้าพี่ถาม” เธอพยักหน้า

“เธอเรียนมาจากไหนฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ!” เขาพูดว่า.

“อินเทอร์เน็ตเป็นแหล่งข้อมูลที่ยอดเยี่ยมคุณสามารถเรียนรู้ได้เกือบทุกอย่างในนั้นอย่างไรก็ตามนี่คือวิธีที่ผู้เล่นส่วนใหญ่ได้รับเงิน – จากการทำเควสและเคลียร์ดันเจี้ยน”

“แต่เนื่องจากเรามีเวลาเล่นด้วยกันมากมายฉันจึงอยากสนุกกับกิจกรรมสบาย ๆ ในเกมนี้กับคุณก่อนที่เราจะเริ่มทำสิ่งที่จริงจังเช่นการเคลียร์ดันเจี้ยนและล่ามอนสเตอร์”

“ฉันยังไงก็ได้” หยวนพยักหน้า “ตอนนี้ฉันจะตามเธอไปรอบ ๆ นำทางไปได้เลย”

“ตกลง!”

จากนั้นยูรุก็พาหยวน ไปรอบ ๆ เมืองสปริงจนพบร้านขายยาและเข้าไปข้างใน

“สวัสดีฉันกำลังมองหาเควส ร้านนี้ต้องการความช่วยเหลือหรือเปล่า” ยูรุถามพนักงานต้อนรับครู่ต่อมา

พนักงานต้อนรับพยักหน้าและพูดว่า “โอ้ขอบคุณที่ถาม! ฉันใช้สมุนไพรบางอย่างเหลือน้อยแล้วดังนั้นถ้าคุณสนใจ คุณช่วยนำหญ้าวิญญาณ 3 จินมาให้ฉันได้ไหมพวกมันอยู่ห่างจากเมืองออกไป.”

«คุณได้รับภารกิจจาก ‘ร้านยาของเฉวียง ‘»

«เควส: รวบรวมหญ้าวิญญาณ»

«ความยาก: ง่าย»

«คำอธิบายเควส: นำหญ้าวิญญาณ 3 จินกลับไปที่ร้านยาของนายเฉวียง»

«รางวัล: 30 เหรียญเงิน»

“เราจะกลับมาพร้อมกับ หญ้าวิญญาณ” ยุรุ กล่าวกับชายชราก่อนที่จะเดินออกจากร้านไปพร้อมกับ หยวน

“แค่นั้นเองหรอ?” หยวนรู้สึกประหลาดใจที่พวกเขารับเควสได้ง่ายเพียงใด

“ พี่คาดหวังอะไร” ยูรุมองเขาแปลก ๆ

“ ไม่มีอะไรหรอก…เทียบกับเควสที่ฉันทำไปแล้วแบบนี้มันดูน่าเบื่อไปมั้ย?”

“ฉันไม่รู้ว่าพี่ทำเควสประเภทไหน แต่นี่เป็นเรื่องปกติสำหรับเควสและมันก็เป็นที่นิยมมากในหมู่ผู้เล่นเพราะมันค่อนข้างปลอดภัยและคุ้มค่า”

’30 เงินเป็นรางวัล?’ หยวนเลิกคิ้ว เมื่อเทียบกับรางวัลที่เขาได้รับเงิน 30 เหรียญนั้นแทบไม่มีอะไรเลย

เมื่อเห็นท่าทางที่น่าสงสัยของหยวน ยูรุก็ กล่าวว่า “เงิน 30 เหรียญอาจดูไม่มากสำหรับใครบางคนที่ร่ำรวยเท่าพี่ แต่ก็เป็นจำนวนที่มากสำหรับผู้เล่นคนอื่น ๆ หากคนหนึ่งทำเควสเหล่านี้สำเร็จสิบครั้งพวกเขาก็จะมีเพียงพอสำหรับอุปกรณ์ทั่วไปและอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ “

“ เควสซ้ำหรอ…” หยวนพยักหน้า

“ช่างเถอเราไปเก็บเกี่ยว หญ้าวิญญาณกันเถอะเมื่อคืนที่ผ่านมาฉันได้ทำการค้นคว้าเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้ดังนั้นฉันจึงรู้ทุกอย่างที่อยู่รอบเมืองสปริงรวมถึงตำแหน่งของหญ้าวิญญาณ ด้วย” ยูรุ กล่าวขณะที่เธอพา หยวน ออกไปนอกเมือง .

“ตามคาด. เธอเตรียมพร้อมเสมอ” หยวนยิ้มให้กับความกระตือรือร้นของเธอ

ในเวลาต่อมาพวกเขาออกจาก เมืองสปริงและเริ่มเดินทางไปหา หญ้าวิญญาณ

“ พี่เทียนมีสัตว์อสูรฝึกหัดวิญญาณระดับต่ำอยู่ข้างหน้า” จู่ๆเสี่ยวฮัวก็เตือนพวกเขา

หยวน จึงพูดกับ ยูรุว่า “ฉันจะจัดการให้”

“ ระวังนะพี่…” เธอพยักหน้า

จากนั้น หยวน ก็หยิบ ประกายดาราออกมา และเข้าไปหาสัตว์ประหลาดอย่างเงียบ ๆ

‘หมูเขาสามตัวที่ฝึกหัดวิญญาณระดับสาม … นี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่ข้าจะได้ใช้ทักษะใหม่และฝึกฝนทักษะกริชของข้า … ‘ หยวนคิดกับตัวเอง

ทันทีที่เขาเข้าใกล้พอหยวนก็รีบพุ่งไปข้างหน้าและเหวี่ยง กริซ ตามเทคนิคที่เขาเรียนรู้จากเทคนิคมีดพันเล่ม

โห่!

กริชสีดำที่อยู่ในมือของหยวนสั่นไหวและสัตว์ประหลาดทั้งสามก็ถูกตัดหัวออกในวินาทีต่อมาโดยไม่มีโอกาสที่จะตอบสนอง

‘หืม? ความรู้สึกไม่ได้แย่ขนาดนั้น ‘ หยวน มองไปที่ กริซประกายดารา ด้วยใบหน้าที่ประหลาดใจ

ในขณะเดียวกัน ยูรุ จ้องไปที่ฉากนั้นด้วยสีหน้าตกใจ

‘การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วและหนักแน่นมาก! ฉันไม่ได้สังเกตเห็นว่าแขนของเขาขยับจนกระทั่งเขาตัดหัวสัตว์ประหลาด! ‘ เธอร้องภายในหลังจากที่ได้เห็นความกล้าหาญของหยวน ถ้าเพียงเธอรู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของเขาที่ถือกริช

“ นั่นเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์พี่ชายตอนนี้ พี่ดูเหมือนเป็นคนที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง!” หลังจากนั้นเธอก็ยกย่องเขา “ฉันเดาว่าพี่ไม่ได้โกหกเมื่อคุณบอกว่าคุณล่าสัตว์ประหลาดมาเยอะ!”

“ฐานการฝึกฝนของพี่ต้องสูงพอสมควร พี่อยู่ระดับไหนแลเว” จากนั้นเธอก็ถามเขา

“นั่นเป็นความลับ” เขากล่าวพร้อมกับรอยยิ้มลึกลับบนใบหน้า

“เอ๊ะทำไมพี่ถึงเก็บเป็นความลับล่ะ?” เธอเลิกคิ้ว

“เพราะมันเป็นเรื่องเซอร์ไพรส์ที่ฉันเตรียมให้เธอในภายหลัง” เขาตอบอย่างรวดเร็ว

“ หืม…” ยูรุหรี่ตามองเขาด้วยสายตาสงสัย

เมื่อเห็นแบบนี้หยวนก็หัวเราะอย่างกระวนกระวายใจก่อนที่จะพูดว่า “ช่างเถอะ ตอนนี้พวกมอนสเตอร์โดนเก็บหมดแล้วเรามาทำเควสกันต่อ”

“หึ? พี่ทิ้งมันแบบนั้นเหรอเจ้าสัตว์ประหลาดทั้งสามตัวนี้ล่ะ?” จู่ๆ ยูรุก็ถามเขา

“ เธอหมายความว่ายังไง สัตว์ประหลาดทั้งสามตัวนี้ทำไมหรอ ?” หยวนเอียงศีรษะด้วยท่าทางงงงวย

“อย่าบอกนะว่าคุณจะทิ้งวัตถุดิบมากมายไว้ที่พื้นจริงหรือ! มันสิ้นเปลืองมาก! ถ้าเราขายเนื้อและกระดูกของ

มอนสเตอร์เหล่านี้ที่ร้านเราจะได้เงินมากกว่านี้อีกมาก!” เธออธิบายให้เขาฟัง

“ โอ้…ฉันไม่เคยคิดเรื่องนั้นเลย…” เขาพึมพำเสียงเบา

………