อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด - ตอนที่ 394 ครั้งสุดท้าย หลังจากนี้พวกเขาจะไม่เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว
ตอนที่ 394 ครั้งสุดท้าย หลังจากนี้พวกเขาจะไม่เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว
นี่เป็นครั้งสุดท้าย หลังจากนี้พวกเขาจะไม่เกี่ยวข้องกันอีกแล้ว
การหย่าร้างกันถือว่าดีต่อทั้งสองฝ่าย
“37.4 องศา”
อันโหรวมองที่วัดไข้ในมือ ไข้ของเขาลดลงมากแล้ว ดูเหมือนว่าเขาคงไม่ตัวร้อนจนเป็นคนโง่
แต่เขาผล็อยหลับไปและไม่ตื่นจนกระทั่งเย็นในวันถัดมา
“ตื่นแล้วงั้นเหรอ?” ใบหน้าของเธอเผยรอยยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย เธอนั่งอยู่บนเตียง ความจริงแล้วอยากจะลุกออกจากเตียงและหนีไป แต่ไม่คิดว่าเธอกลับเป็นห่วงเขา
“ต่อจากนี้นายจะไม่ดูแลรักษาร่างกายตัวเองแล้วหรือไง? นายเป็นเหล็ก! ไข้สูงขึ้นสองสามวันขนาดนี้ยังปกติ!” เธอโกรธมากจริง ๆ ที่เขาไม่ดูแลสุขภาพของตัวเอง สมควรที่จะทนทุกข์ทรม มาน
จิ่งเป่ยเฉินมองเธอด้วยดวงตาที่เปิดกว้าง โหรวโหรวของเขาดูเต็มไปด้วยชีวิตชีวา และยังเป็นของเขา อยู่เคียงข้างเขา จะมองเห็นเมื่อลืมตา
เขาค่อย ๆ ยื่นมือออกมาจับที่มือของเธอ “หยางหยางกับหน่วนหน่วนอยู่ที่ไหน? ไปรับพวกเขากลับมา”
“หยางหยางกับหน่วนหน่วนไม่ได้อยู่ที่บ้านนายเหรอ?” เธอเอียงศีรษะพลางมองเขาด้วยสีหน้าที่ไร้เดียงสา
จิ่งเป่ยเฉินหรี่ตามองไปที่ใบหน้าของเธออย่างจริงจัง เขากระวนกระวายใจและก็ลุกขึ้นมานั่งบนเตียงอย่างกะทันหัน ทั้งที่ยังคงเวียนศีรษะอยู่เล็กน้อย
“โหรวโหรว โกหกฉันสนุกไหม?” เธอโกหกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่?
“จิ่งเป่ยเฉิน นายทำลูกของฉันหายไป! แถมยังมาพรากลูกในท้องของฉันอีก ระหว่างเราสองคนจบสิ้นแล้ว! หย่าซะ!” เธอบอกแล้วว่าการทำแท้งอันตรายต่อร่างกาย แต่เขาก็ยังส่งเธอเข้า าไปห้องผ่าตัดโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย
ถ้าหากว่ารักเธอก็ควรที่จะคิดถึงเรื่องสุขภาพร่างกายกันหน่อยหรือเปล่า?
เขาโอบเธอไว้ในอ้อมกอด รู้สึกถึงความอบอุ่นในอ้อมกอดของเขา “อันโหรว ตั้งแต่เธอแต่งงานกับฉัน เธอเป็นคนตัดสินใจเริ่มต้นและสิ้นสุดการแต่งงานครั้งนี้”
เขาพูดแล้ว!
“จิ่งเป่ยเฉิน ไม่มีใครเขาชอบความเด็ดขาดของนายแบบนี้หรอกนะ!” เธอเพียงแค่อยากหนีไป ตอนนี้เขาไม่เป็นอะไรแล้ว แต่เธอกลับเจ็บไปทั้งตัว
โชคดีที่เธอไม่ได้บอกหยางหยางกับหน่วนหน่วน พวกเขาทั้งสองจะได้เป็นพี่ชายพี่สาวแล้วแท้ ๆ
ไม่อย่างนั้นคงจะทำให้พวกเขาต้องผิดหวัง!
“ฉันไม่ได้ต้องการให้คนอื่นมาชอบ ขอเพียงแค่เธอชอบก็พอ” ราวกับว่าในสายตาของเขานั้นไม่สนใจผู้หญิงคนอื่น ๆ ว่าจะเป็นใคร
เขาจดจำผู้หญิงภายในใจได้เพียงคนเดียว จำได้ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
“นายมีสิทธิ์อะไรมาคิดว่าฉันจะชอบนาย นายคิดเหรอว่าฉันจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย? เป็นนายต่างหากที่มาล้อเล่นกับความรู้สึกของฉันก่อน!”
เขาไม่รู้เลยสักนิดว่าเธอผ่านอะไรมาบ้าง แม่บอกแล้วว่าไม่ให้เธอแต่งงานกับเขา แม้แต่คำพูดของแม่เธอก็ไม่ฟัง ยังคงดื้อรั้นที่จะแต่งกับเขา แต่ดูเขาสิ!
เห็นเธอเป็นอะไร เรื่องของตระกูลอันที่เกี่ยวข้องกับเขา เขาที่มีผู้หญิงอื่นและลูกสาวอยู่ด้านนอก ตอนนี้กลับมาขังเธอไว้ไม่ยอมปล่อยไปไหนอีก
นี่เขาเป็นจุดศูนย์กลางของเครื่องปรับอากาศที่เยือกเย็นหรือยังไง?
เรื่องข่าวฉาวในอดีตของเขานั้นคงต้องคิดใหม่ให้ดีว่าเรื่องไหนคือเรื่องจริง เรื่องไหนคือเรื่องเท็จ
“หรือว่าเธอต้องการให้ฉันบอกเธอเรื่องตระกูลอันว่าเกี่ยวข้องยังไงกับแม่ของเธอ?” เขาจะพูดได้ยังไงในเมื่อเธอรักแม่ของเธอมาก เธอคิดตามหาแม่อยู่ตลอด
“นายพูดเรื่องอะไร!” อันโหรวไม่กล้าแม้แต่จะเชื่อคำพูดเมื่อครู่ มันต้องเป็นภาพลวงตาแน่ ๆ
“โหรวโหรว เรื่องของตระกูลอันให้มันเป็นอดีตผ่านไปได้ไหม พวกเราก็เป็นครอบครัวที่ดีได้ เธอคิดถึงแม่ ฉันจะจัดเตรียมคนไปตามหา ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่โลกใบนี้มันกว้างให หญ่” เขาไม่สามารถที่จะอยู่ในทุกพื้นที่ขอบเขตของโลกใบนี้และตามหาคนคนหนึ่งได้อย่างรวดเร็ว แถมยังเป็นผู้หญิงที่จงใจหลบซ่อนแบบนี้อีก
“ไม่มีทางที่แม่จะมีส่วนเกี่ยวข้อง จนตอนนี้นายก็ยังหลอกฉัน!” เธอส่ายหน้าอย่างบ้าคลั่ง ไม่เชื่อคำพูดของเขาแม้แต่น้อย
“โหรวโหรว!” เขารู้ว่าเธอนั้นไม่มีทางรับเรื่องนี้ได้ เขาถึงไม่เคยบอกเธอ
“จิ่งเป่ยเฉิน นายปล่อยฉัน ให้ฉันไป ฉันไม่อยากเจอนายอีก ไม่อยาก!” ร่างกายของเธอที่อยู่ในอ้อมกอดนั้นถูกรัดเอาไว้ ไม่มีทางไหนที่จะหนีออกไปได้
จิ่งเป่ยเฉินที่ไข้ขึ้นสูงขนาดนั้นยังควบคุมเธอไว้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นคือในตอนนี้ไข้ของเขาลดลงแล้ว
“อันโหรว ถ้าหากเพราะว่าฉันไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเธอเลยเป็นเหตุผลที่ทำให้เราต้องหย่ากัน เธอคิดว่ามันยุติธรรมงั้นเหรอ?”
ทันใดนั้นเขาก็ดึงเธออย่างแรง ตัวของเธอลงไปนอนบนเตียง น้ำหนักตัวของเขากดทับตัวของเธอไว้
เพราะว่าเรื่องนั้นงั้นเหรอ?
เขาคิดว่าเธอไม่รู้งั้นเหรอ?
อันโหรวหลับตาลง ไม่มองหน้าเขา และน้ำเสียงก็สงบลง “ฉันท้องลูกของคนอื่น เมื่อวานเพิ่งทำแท้งไป หรือว่าประธานจิ่งจะกินของไม่เลือก นอนกับผู้หญิงอย่างฉัน?”
เธอจำเป็นต้องเตือนสติเขาว่าลูกในท้องนั้นเป็นลูกของคนอื่น
รู้ทั้งรู้ว่าเขารับไม่ได้ แต่ก็ยังเจตนาที่จะพูดทำร้ายเขา
“จิ่งเป่ยเฉิน นายปล่อยฉันไปเถอะ! พวกเราจากกันด้วยดี เมื่อหกปีก่อนเป็นเพราะยาถึงได้หลับนอนด้วยกัน ตอนแรกพวกเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันเลยถูกไหม?” ดวงตาที่สวยงามของเธอจ จู่ ๆ ก็ลืมตาขึ้นจ้องไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา ร่องรอยของอารมณ์ที่เขาไม่สามารถจับต้องได้ส่องประกายอย่างรวดเร็วผ่านดวงตาของเขา
“หือ?” ไม่มีความรู้สึกระหว่างพวกเขาเหรอ?
แล้วความรู้สึกของเขา เธอก็ไม่เคยเห็นมันเลยงั้นเหรอ ตอนที่ได้พบเจอเขาก็เอาแต่ทะเลาะกับเขา ถกเถียงกันจนกลายเป็นเรื่องปกติของพวกเขา เหมือนรู้สึกอึดอัดที่จะเจอหน้ากัน นและมีหนามแหลมคมในใจ
“เพราะงั้นนายรับปากแล้ว?” เขายิ้มพลางหัวเราะ
“เธอเคยเห็นคนที่ลงเรือไปแล้วปล่อยกลับออกมาหรือเปล่า?” เขาตอบอย่างเย็นชา มือของเขาสัมผัสไปที่ใบหน้าของเธอแล้วทัดผมที่ยุ่งเหยิงของเธอไปที่หลังใบหู การเคลื่อนไหวที่อ อ่อนโยนและดวงตาที่ลึกซึ้ง “โหรวโหรวจำตัวตนของเธอไว้ว่าเธอคือภรรยาของฉัน มันจะตราหน้าเธอไปชั่วชีวิตว่าเธอเป็นของจิ่งเป่ยเฉิน ไม่ว่าไปไหนก็ไม่มีทางเลือนหายไป”
“ฉันจะบอกว่านายหลอกลวง! งานแต่งงานของเรา นายก็บังคับ!”
น้ำเสียงของเขาสงบลงและพูดกระซิบไปที่ข้างหูของเธอ “ไม่มีประโยชน์ ตอนนี้บนอินเทอร์เน็ตมีคลิปวิดีโอที่เธอตอบรับคำขอแต่งงานจากฉันแล้ว ถึงจะเป็นการบังคับแต่หัวใจของเธอนั้ นได้ตอบตกลง…….นานแล้ว”
ตอนนั้นไม่เหมือนกับตอนนี้
สถานการณ์ของพวกเขานั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว!
“นายต้องการอะไร ต้องทำยังไงถึงจะปล่อยฉันไป หรือว่านายไม่รู้เลยว่าฉันเกลียดนายมากขนาดไหน? นายเป็นคนทำให้ฉันต้องแท้งลูก!” เธอตะโกนออกมาและน้ำตาก็เริ่มไหลออกมาจากดวงต ตา ใบหูของเขาอยู่ตรงหน้าเธอ
เธอเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรถึงกัดไปที่ใบหูของเขาอย่างเต็มแรงแบบนั้น
ความโกรธทั้งหมดที่มีรวมไปอยู่บนริมฝีปาก จิ่งเป่ยเฉินไม่แม้แต่จะร้องตะโกน จนกระทั่งเธอรู้สึกถึงกลิ่นเลือดจาง ๆ ในปากของเธอจึงได้ปล่อยออก
บนใบหูของเขานั้นเป็นรอยฟันอย่างชัดเจน และก็มีเลือดไหลออกมา
“ฉันเหนื่อยแล้ว หย่าเถอะ!” ริมฝีปากของเธอยังมีคราบเลือดจาง ๆ ของเขา
“อย่าคิดมาก” ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ใบหูของเขาเลย เพราะว่าตอนนี้หัวใจของเขานั้นเจ็บปวดยิ่งกว่าใบหูหลายเท่า
“ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันเป็นใครกันแน่ ถึงได้อยากจะหย่ากับฉันจนทนรอไม่ไหว อยากไปอยู่ด้วยกันขนาดนั้นเลยเหรอ?” ไม่อยากจะมีลูกกับเขา แต่กลับยอมไปมีลูกกับผู้ชายคนอื่น
ไม่สนใจว่าคนที่เธอพูดจะเป็นใคร คนคนนั้นต้องถูกเขาฆ่าเท่านั้น
YOU MAY ALSO LIKE
