อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด - ตอนที่ 408 หึง
ตอนที่ 408 หึง
ม้าแบบเขามีอะไรให้หึง เธอไม่สนใจสักนิดเดียว!
อันโหรวมองอันหยาพั่นที่เพิ่งเดินเข้ามาด้วยความตกใจเล็กน้อย พลันรู้สึกไม่อยากกินอาหารไปชั่วขณะ ก่อนจะเหลือบมองจิ่งเป่ยเฉิน “ฉันจะไปห้องน้ำ”
“ฉันจะพาเธอไป” จิ่งเป่ยเฉินรีบลุกขึ้นมาทันที ที่เขาเรียกอันหยาพั่นมาก็เพราะเรื่องที่โหรวโหรวหนีไป จุดประสงค์ของการเปิดเผย
“ห้องน้ำผู้หญิงนายจะไปทำไม” เธอพูดเบา ๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินไปด้านนอก
“ฉันจะรอเธอด้านนอก” ตอนนี้เขาไม่วางใจเธอ กลัวว่าเธอจะหนีไปอย่างกะทันหันอีก
อันโหรวและจิ่งเป่ยเฉินเดินออกไปจากห้องโถง อันหยาพั่นมองทั้งสองคนเดินออกไปราวกับว่ายังไม่รู้เรื่องที่เธอทำ ตอนนี้พี่สาวดูเหมือนจะโกรธอย่างมาก
เรื่องที่เธอทำไว้น่าจะยังไม่ถูกเปิดโปง
“จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกไม่ค่อยสบาย ขอตัวก่อนนะคะ” อันหยาพั่นหยิบกระเป๋าและลุกขึ้น ก่อนจะมองไปที่ฉีเซิ่งเทียนอย่างเกรงใจ “ผู้จัดการฉี สุขสันต์วันเกิดนะคะ”
เมื่อกี้ได้ยินหลินจือเซี๋ยวพูดว่าที่แท้วันนี้ก็เป็นวันเกิดของฉีเซิ่งเทียน
“คุณอันทำไมถึงดูรีบร้อนขนาดนั้น ไม่สบายก็ตามหมอมา หมิ่นลี่เรียกหมอมาดูคุณอันหน่อยสิ วันเกิดของฉันเป็นวันดีแบบนี้จะขอตัวกลับก่อนไม่ได้นะ พวกเรามาเล่นกันทั้งคืนเถอะ ใ ใช่ไหม! เซี๋ยวเซี๋ยว………..” ฉีเซิ่งเทียนขยับเข้าไปใกล้หลินจือเซี๋ยว
ทันใดนั้นก็โอบเอวเธอไว้แน่น ตัวของเธอแนบชิดกับเขา แก้มของเธอก็เต็มไปด้วยจูบที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์
“ฉีเซิ่งเทียน นาย!” ช่างเถอะ วันนี้มันเป็นวันเกิดของเขา ยกโทษให้เขาก็แล้วกัน
“เซี๋ยวเซี๋ยว เธอหอมจัง” ฉีเซิ่งเทียนจูบเธออย่างมีความสุข มองเธอแล้วช่างอิ่มเอมใจ
“ทารุณสุนัข!” หมิ่นลี่มองไปที่พวกเขาทั้งสองคน ก่อนจะหันไปมองถังซั่ว “ถังซั่ว ดูเหมือนว่าพวกเราต้องสู้กันบ้างแล้วนะ!”
“พี่สู้ไปเองคนเดียวเถอะ! พี่ชายของฉันหล่อขนาดนี้ มีผู้หญิงชอบเขาเยอะแยะมากมาย เพียงแต่พี่ชายไม่ชอบเท่านั้นเอง” ถังซือเถียนมองไปที่เขา ไม่รู้ว่างานกินเลี้ยงคืนนี้จะมีอะไรห หรือเปล่า
ไม่ง่ายเลยที่จะใช้โอกาสนี้เพื่อมาเจอกับพี่เฉิน แต่ว่าข้างกายของเขากลับมีอันโหรว ทั้ง ๆ ที่ผู้หญิงคนนั้นหนีไปแบบนั้นแล้วแท้ ๆ
“ฉันก็มีคนชอบเหมือนกัน!” หมิ่นลี่จ้องมองเธอ “ไม่รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่ สนใจเรื่องของตัวเองไปเถอะ!”
ถังซือเถียนถอนหายใจ
เพราะคำพูดของฉีเซิ่งเทียนเมื่อครู่ อันหยาพั่นจึงไม่สามารถออกไปได้ เธอยังคงนั่งอยู่ที่เดิมอย่างไม่เป็นสุข หวังเพียงว่าจิ่งเป่ยเฉินกับอันโหรวจะไม่กลับมาอีก
พวกเขาไม่กลับมาก็จะได้ไม่ต้องเผชิญหน้ากัน หลังจากนี้ค่อยไปหาเธอเพื่ออธิบาย แต่ต้องอธิบายว่ายังไง?
เธอวางแผนที่จะเตรียมทุบหม้อข้าวและจมเรือ[1] ไว้แล้ว
อันโหรวยืนล้างมืออยู่หน้ากระจก ข้าง ๆ เธอมีผู้หญิงที่กำลังแต่งหน้าอยู่หนึ่งคน
“อันโหรว!”
เสียงที่คุ้นเคย……
อันโหรวหันไปมองเหอเหมียว เมื่อก่อนเธอสวมใส่ชุดธรรมดา ตอนนี้ทำไมถึงสวมใส่ชุดที่ดูมีเสน่ห์แบบนี้? ดูไม่เหมือนเธอเลยสักนิด
“ทำไมเธอถึงได้กล้าโผล่หน้ามาที่นี่อีก? ประธานจิ่งไม่ต้องการเธอแล้วไม่ใช่เหรอ? เธอมาที่นี่เพื่ออ่อยใครเหรอ?” เหอเหมียวเก็บลิปสติกลงในกระเป๋าและเดินเข้าไปหาเธอ
เดิมทีเหอเหมียวไม่ได้สูงไปกว่าอันโหรว แต่ว่าตอนนี้อันโหรวใส่เพียงรองเท้าแตะธรรมดา ส่วนเหอเหมียวใส่รองเท้าส้นสูง ทั้งสองคนจึงอยู่ในระดับเดียวกัน
“แน่นอนว่าไม่ใช่คนเดียวกับที่เธออ่อยอยู่หรอก” เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อ้าปากแป๊บเดียวก็พูดเรื่องอ่อย ในหัวของเธอมีแต่เรื่องแบบนั้นหรือยังไง?
“ที่แท้ก็มาอ่อยผู้ชายจริง ๆ ประธานจิ่งไม่สนใจเธอแล้ว ตอนนี้นอกจากหน้าเธอแล้วยังจะมีอะไร?” ครอบครัวพี่น้องตระกูลอันก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรหลงเหลือแล้ว
“เขาไม่ต้องการฉันก็ไม่ได้ต้องการเธอเหมือนกัน ถึงจะเป็นเธอ แต่หลังจากวันนั้นที่แท้งลูกไปก็ดูไม่เลวเลยนี่” ไม่ใช่ว่าเธอชอบโอวหยางลี่เหรอ?
ยอมที่จะแท้งลูกของโอวหยางลี่เอง ไม่รู้ว่าในหัวสมองของเธอนั้นเป็นยังไงกันแน่
เมื่อเหอเหมียวได้ยินแบบนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที
วันนั้นผ่านไปอย่างไม่ดีเลยสักนิด เธอรู้ว่าโอวหยางลี่จะไม่ขอเธอแต่งงาน เฉาลี่เฟยเองก็จะเอาแค่ลูกของเธอมาเป็นเครื่องมือ แต่ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดนั้นก็เพราะว่าโอวหยางล ลี่บาดหมางกับจิ่งเป่ยเฉิน ไม่ช้าก็เร็วโอวหยางกรุ๊ปก็จะกลายเป็นประวัติศาสตร์ในเมือง A
เธออายุยังน้อย จึงไม่อยากจะมาเสียเวลากับคนที่กำลังจะล้มละลายแบบนั้น
แต่ว่าเธอไม่นึกเลยว่าเฉาลี่เฟยจะโหดเหี้ยมได้ขนาดนั้น บริษัทพ่อของเธอก็ล้มละลายไปเมื่อหนึ่งเดือนที่แล้ว ไม่เพียงแค่นั้นยังเป็นหนี้ต่างประเทศอีกจำนวนมหาศาล
เธอไม่มีทางเลือกนอกจากออกมาข้างนอกเพื่อหาคนรวยสักสองสามคน คืนนี้เป็นโอกาสที่ดี แต่ว่าคนคนนั้นต้องบริสุทธิ์ เธอจึงพาลูกพี่ลูกน้องมาด้วย
คาดว่าตอนนี้พวกเขาที่อยู่ภายในห้องโถงนั้นน่าจะกำลังดุเดือด….
แต่กลับคิดไม่ถึงว่าเธอที่ออกมาสูดอากาศด้านนอกและปล่อยทิ้งพวกเขาไว้จะมาเจออันโหรวแบบนี้
“เธอไม่มีสิทธิ์มาพูด เป็นผู้หญิงที่ผู้ชายเขาไม่เอาแล้ว ตอนนี้เธอมีสิทธิ์อะไรมาสูงส่งกว่าฉัน? อันโหรว ไม่คิดว่าเธอจะอยู่ถึงวันนี้! เป็นเพราะพระเจ้าแท้ ๆ” เพราะใบหน้านี้ ที่ทำให้พี่โอวหยางสนใจ ทำร้ายพี่โอวหยาง เพื่อสู้กับจิ่งเป่ยเฉิน เขาทำให้โอวหยางกรุ๊ปเละเทะจนถึงตอนนี้
ถ้าหากว่าเธอไม่ปรากฏตัวออกมา โอวหยางกรุ๊ปก็คงจะไม่ถึงขั้นวิกฤติจนล่มสลายไปเร็วแบบนี้
อันโหรวเดินเข้ามาสองก้าวและเข้าไปเป่ามือที่เครื่องเป่ามือ เสียงฟู่ ๆ ที่ได้ยินนั้นไพเราะมากกว่าเสียงของเหอเหมียวหลายร้อยเท่า
“ฉันบอกแล้วว่าไม่มีผู้ชายคนไหนชอบนิสัยที่หยิ่งยโสแบบเธอ ไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าพี่โอวหยางลี่ชอบเธอตรงไหน!” เหอเหมียวมองไปที่เงาของเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉ ฉาริษยา
ชอบใบหน้าของอันโหรว ชอบรูปร่างของอันโหรว ใบหน้ารูปไข่ที่สวยงาม ถึงเธอศัลยกรรมก็ไม่ได้ออกมาแบบนั้น ส่วนรูปร่าง…….
หูของเธอได้ยินเสียงฟู่ ๆ ขึ้นมา ก่อนจะเห็นว่าอันโหรวนั้นเดินออกไปแล้ว เธอจึงรีบเดินตามออกไปทันที
“อันโหรว นี่เธอไม่ได้ศัลยกรรมมาใช่ไหม? เมื่อก่อนคงจะน่าเกลียดมาก เธอไปศัลยกรรมหมอไหนมา? จิ่งเป่ยเฉินถึง…..” เหอเหมียวมองไปยังคนที่ยืนอยู่ข้างอันโหรว คำพูดของเธอที่ห หลุดออกไปถึงกับต้องรีบกลืนลงไปในลำคอทันที
จิ่งเป่ยเฉิน? ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้ หนำซ้ำยังโอบกอดอันโหรวไว้อีก ปกป้องกันด้วยท่าทางที่ห่วงใยแบบนั้นคืออะไร
ความสัมพันธ์ของพวกเขานี่?
อันโหรวหนีงานแต่งงานไป เขาไม่รังเกียจงั้นเหรอ?
อันโหรวยังคงอยากหนีไป แต่ว่าเมื่อเธอออกมาเสียงฝีเท้าก็ดังตามมาจากด้านหลังและเสียงตะโกนเรียกชื่อของเธอ เธอจึงหยุดเดินและถูกเขาดึงมาอยู่ในอ้อมแขนของเขา
“ประธานจิ่ง บังเอิญจังเลย! คุณก็อยู่ที่นี่ด้วย” เหอเหมียวมองใบหน้าที่เคร่งขรึมของจิ่งเป่ยเฉิน หัวใจก็พลันเต้นแรงขึ้นมา
ได้เจอจิ่งเป่ยเฉินหลายครั้งแล้ว ทุกครั้งที่ได้เห็นเขาก็รู้สึกว่าเขาช่างใจจืดใจดำ แต่ว่าผู้ชายแบบนี้ไม่ใช่ของเธอ
เธอเพียงแค่มอง ไม่สามารถเล่นกับมันได้!
“เธออยากศัลยกรรม?” จิ่งเป่ยเฉินมองไปที่เธอพลางกวาดตามองด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ “อยากจะศัลยกรรมเหมือนโหรวโหรว?”
“ประธานจิ่ง คือว่า……” เขาหมายความว่ายังไง?
อันโหรวทำศัลยกรรมมาจริง ๆ งั้นเหรอ?
เธอเพียงแค่ล้อเล่นก็เท่านั้น ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริง
“ศัลยกรรมเถอะ ฉันว่าพื้นฐานของเธอก็ได้อยู่ รออยู่ที่บ้านแล้วจะมีผู้เชี่ยวชาญติดต่อเธอไปเอง” จิ่งเป่ยเฉินบอก ก่อนจะพาอันโหรวเดินออกไป
[1] การตัดสินใจที่เด็ดขาด เมื่อคิดจะทำแล้วต้องทำต่อไปให้ถึงที่สุด
YOU MAY ALSO LIKE
