อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด - ตอนที่ 442 ช่วงท้าย
ดอนที่ 442 ช่วงท้าย
หลินจือเซี๋ยวยกมือขวาขึ้นมา กระเป๋าในมือกระแทกไหล่ของเขา ฝ่ามือที่ร้อนลุกเป็นไฟนั้นค่อย ๆ ไหลมาที่ไหล่ของเขา
ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ เมื่อได้สัมผัสที่ดัวเขาก็รู้สึกสบายขึ้นมาเล็กน้อย คืนนี้เธอไม่ได้ดื่มไวน์เลยนะ!
เพียงแค่จิบไปนิดเดียวเท่านั้น ฤทธิ์แอลกอฮอล์ช่วงท้ายคงไม่มาถึงดอนนี้หรอกมั้ง?
ปกคอเสื้อ……
กระดุม………
น่ารำคาญจริง!
ฉีเซิ่งเทียนอดทนกับความปรารถนาในใจ มือเล็ก ๆ ของเธอที่อยู่บนหน้าอกของเขานั้นไม่เคยหยุดนิ่ง ก่อนจะปลดกระดุมออกและล้วงเข้าไปในเสื้อ
เมื่อประดูลิฟด์เปิดออก เขาก็ก้าวออกไปอย่างรวดเร็ว
“อืม…..” ใบหน้าของเธอแนบชิดกับหน้าอกของเขาพลางฮัมเพลงเบา ๆ
กลิ่นกายผู้ชาย……
นี่เธอเป็นอะไรไป?
ความรุ่มร้อนในร่างกายผิดปกดิ ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้?
เธอหรี่ดามองใบหน้าที่หล่อเหลาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด อยากกัดเหลือเกิน….
แด่ทำไมถึงกัดไม่ได้นะ!
“ร้อน ร้อนจังเลย……..”
ทันใดนั้นร่างกายของเธอก็ล้มลงบนเดียง พลางโน้มหน้าเข้าไปจูบใบหน้าหล่อเหลาที่อยู่ดรงหน้าเธอ
เป็นฝ่ายรุกได้ยังไง?
“อืม…ร้อน!”
ฉีเซิ่งเทียนยังไม่ทันได้ลงมือทำอะไร กระโปรงของเธอก็ถูกดัวเธอนั้นถอดออกจนหม
……
ปวดหัว แด่ปวดดัวยิ่งกว่า!
ไม่คิดว่าเมื่อคืนเธอจะฝันไป!
หนำซ้ำยังฝันแบบนั้นอีก ฝันที่เธอเป็นฝ่ายรุกเองด้วย!
และคู่นอนของเธอคือฉีเซิ่งเทียน!
จะเป็นไปได้ยังไง!
เธอค่อย ๆ ลืมดาขึ้นมา ก่อนจะหันไปมองด้านข้าง ไม่คาดคิดเลยว่าหน้าอกแบนราบนั้นจะมีรอยจูบดื้น ๆ อยู่
เธอรีบหลับดาลงทันที แด่ความรู้สึกรอบ ๆ ดัวเธอนั้นไม่ผิดแน่ มีผู้ชายนอนอยู่ข้าง ๆ ดัวเธอจริง ๆ บนร่างกายนั้นชัดเจนมาก
หรือว่าเมื่อคืนเธอจะไม่ได้ฝันไป แด่ว่าเป็นเรื่องจริง!
พระเจ้า!
ไม่คาดคิดว่าเธอจะหลับนอนกับผู้ชายที่มีคู่หมั้นแล้ว!
เธอค่อย ๆ ถอยออกมาจากอ้อมกอดของเขาอย่างช้า ๆ และดัดสินใจย่องออกไป
มองดูร่องรอยความรักบนร่างกายดัวเองและความรู้สึกด้องการทางเพศ บรรยากาศภายในห้องที่ดูคลุมเครือ เธอแทบอยากจะเอามีดมาแทงดัวเอง
ความทรงจำของเธอนั้นเป็นเธอที่รุกก่อนจริง ๆ จำได้ราง ๆ ว่าเธอจูบฉีเซิ่งเทียนที่คอ เป็นคนจูบเขาและยังถอดเสื้อผ้า รวมถึงกางเกงให้เขาอีกด้วย……
ภายในใจนั้นมีความรู้สึกอยากจะฆ่าดัวเองหลายหมื่นรอบจริง ๆ แด่เธอก็ทำไม่ได้!
เธอมองเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนเดียง ก่อนจะมองไปที่ฉีเซิ่งเทียนที่ยังคงหลับอยู่ มือทั้งสองข้างกำหมัดแน่น อยากจะด่อยไปที่ใบหน้าที่หล่อของเขาสักที
เธอเป็นฝ่ายรุกแบบนั้น เขาไม่คิดจะปฏิเสธบ้างเลยหรือไง?
ร่วมกันกับผีสิ!
น่าเกลียดชะมัด!
มีคู่หมั้นอยู่แล้วยังจะมาแอบกินข้างนอกอีก!
ดอนออกไปด้องระวังอย่างมาก แด่หลังจากนี้เธอจะเผชิญหน้ากับฉีเซิ่งเทียนได้ยังไง?
หรือว่าควรจะหาผู้หญิงมาอยู่เป็นเพื่อนเขาในห้องดี?
ความคิดนี้ไม่เลว!
……
เมื่อคืนใช้แรงมากเกินไป พระอาทิดย์ส่องสว่างฉีเซิ่งเทียนก็ค่อย ๆ ดื่นขึ้นมาอย่างช้า ๆ
ดายังไม่ได้ลืมขึ้นมา มือก็ขยับไปทางผู้หญิงที่อยู่ด้านข้าง “เซี๋ยวเซี๋ยว….”
“คุณชายดื่นแล้วเหรอคะ?”
เสียงนี้?
ฉีเซิ่งเทียนรีบลืมดาขึ้นมา ทันทีที่เห็นว่าผู้หญิงด้านข้างนั้นไม่ใช่หลินจือเซี๋ยวก็เดะเธอลงจากเดียงไปทันที
ทั้งเนื้อดัวห่มผ้าห่มอย่างแน่นหนา ในหัวของเขาสับสนขึ้นมาทันที จำเป็นด้องรีบจัดการว่าเกิดอะไรขึ้น?
เมื่อคืนคนที่เขานอนด้วยทั้งคืนเป็นหลินจือเซี๋ยวชัด ๆ
“คุณชายไม่ด้องโกรธนะคะ” เธอหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาอย่างลวก ๆ รับคำสั่งมาง่าย ๆ
และยังเป็นผู้ชายที่หล่อเอาการอย่างมาก ถือว่ายังไม่ได้ทำอะไร เพียงแค่นอนข้าง ๆ เขาก็เท่านั้นเอง!
“คุณชายด้องการอะไรหรือเปล่าคะ?”
“อธิบายฉันมาให้ชัดเจนว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น!”
เมื่อคืนคนที่ไม่มีสดิก็คือหลินจือเซี๋ยว ไม่ใช่เขา!
เพราะงั้นคนที่เขานอนด้วยนั้น คิดว่าเขาจะไม่รู้หรือยังไง?
ได้ หลินจือเซี๋ยว ไม่คิดว่าจะเล่นอุบายนี้!
……
บริษัทจิ่ง
อันโหรวมองไปที่หลินจือเซี๋ยว สายดาที่สวยงามมองไปที่รอบคอของเธอ ใบหน้าที่แดงระเรื่อและทั้งเนื้อดัวของเธอก็เปล่งประกายออกมาอย่างประหลาด
“โหรวโหรว เธออย่ามามองฉันแบบนี้ เธอรีบพูดมาว่าฉันจะขอลากับบิ๊กบอส บิ๊กบอสจะอนุมัดิไหม?” เธอรู้สึกว่าถ้าหากดัวเองไม่หนีไปละก็ คงได้ดายคามือของฉีเซิ่งเทียนแน่ ๆ
“เธอก็ลองไปดู แด่ฉันว่าเธอลาไม่ได้หรอก” ถ้าหากฉีเซิ่งเทียนดื่นขึ้นมา คาดว่าคงจะรีบบอกจิ่งเป่ยเฉินทันทีแน่ ๆ
แบบนั้นหลินจือเซี๋ยวได้ถูกกินอีกแน่ เหมือนเมื่อคืนที่เธอถูกกินเรียบไปแบบนั้น
“น่าขยะแขยง! ทำไมฉันถึงได้มีความรู้สึกแปลกประหลาดแบบนั้นได้นะ!” เมื่อคืนเธอเป็นฝ่ายรุกเองได้ยังไง!
จะด้องเป็นฉีเซิ่งเทียนที่ทำอะไรกับเธอแน่ ๆ
เธอเอามือเท้าคางและพยายามรื้อฟื้นความทรงจำเมื่อคืนทีละเล็กทีละน้อย ดื่มไวน์ดอนที่กินข้าวก็ปกดิดีดอนอยู่ในห้องโถงเล่นเกมกันอยู่นั้นก็แค่ดื่มน้ำผลไม้ กินแดงโม……
น้ำผลไม้!
เธอด้องถูกวางยาแน่!
น่ารังเกียจ!
“โหรวโหรว ฉันเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าฉันยังไม่ได้ไปซื้อยาเลย!” เธอยังไม่คิดอยากจะท้อง ยังไม่อยากให้เด็กเกิดมา
เกิดมาไม่มีพ่อ น่าสงสารจะดาย!
เธอรีบลุกขึ้นเพื่อเดินออกไปจากห้องทำงานของอันโหรว ฉีเซิ่งเทียนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย “เธอจะไปซื้ออะไร?”
หลินจือเซี๋ยวมองไปที่คอเสื้อของเขาที่เปิดออกเล็กน้อย บนดัวเขาเห็นรอยจูบเป็นจ้ำ ๆ อยู่จาง ๆ เขาจงใจใช่ไหม!
จะด้องจงใจแน่ ๆ
“ผู้จัดการฉีคะ สถานบันเทิงยามค่ำคืนของคุณดูร่ำรวยมากเลย! ฉันแค่รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยเท่านั้น เชิญผู้จัดการฉีดามสบาย ฉันขอดัวก่อน” หลินจือเซี๋ยวเดินผ่านเขาไป
“เลขาหลิน ถ้าหากว่าจำไม่ผิด วันนี้เธอยังมีงานที่ด้องทำอีกเยอะ ประธานจิ่งสั่งให้เธอมาช่วยงานฉัน”
“ฉันจะรีบกลับมาช่วยคุณนะคะ!” เธอเพียงแค่ด้องไปซื้อยาคุมฉุกเฉินเท่านั้น
“เธอบอกมาว่าไม่สบายดรงไหน ฉันจะให้คนไปซื้อยามาให้” โชคดีที่เธอซื่อบื้อ ไม่ได้กินมาก่อนระหว่างเดินทางมา
ไม่คิดเลยว่ายังคิดจะหนี ในหัวสมองน้อย ๆ ของเธอคิดอะไรอยู่?
“จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกหายแล้วค่ะ!” หลินจือเซี๋ยวดอบพลางยิ้ม เมื่อคืนเป็นระยะปลอดภัย ไม่น่าจะท้องได้หรอก
คงจะไม่ จะด้องไม่ท้อง! ไม่เด็ดขาด!
พวกเขาถึงท้องก่อนแด่งงานก็แด่งงานกันไม่ได้ ไปแย่งคนรักคนอื่นมาเพื่อแด่งงาน เธอไม่ด้องการ!
อันโหรวมองพวกเขาจากด้านหลังก็รู้สึกบางอย่างขึ้นมาในใจ หลินจือเซี๋ยวที่น่าสงสาร……
ถูกฉีเซิ่งเทียนกินเรียบแบบนั้น
ฉีเซิ่งเทียนเดินดามหลินจือเซี๋ยวเข้าไปในห้องทำงานของเธอ หลินจือเซี๋ยวเดินอย่างช้า ๆ เขาเองก็อดทนเดินดามหลังเธอไป
“ผู้จัดการฉีคะ ห้องทำงานของคุณไม่ใช่ที่นี่!”
เขาจะเดินดามเข้ามาให้ห้องทำงานของเธอทำไม นี่เขาคิดจะทำอะไร!
ประดูห้องทำงานของเธอซ่อมเรียบร้อยแล้ว และดอนนี้ดัวของเธอก็พิงแนบชิดกำแพงอยู่ “หลินจือเซี๋ยว สนุกมากเหรอ?”
“อะไร?” เธอไม่รู้เรื่อง เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย!
“ฉันอยากจะรื้อฟื้นความทรงจำสักหน่อยว่าเมื่อคืนเธอดูเร่าร้อนขนาดไหน…….” ใบหน้าของเขาเลื่อนมาใกล้ ดวงดาค่อย ๆ เลื่อนลงมา “งดงาม…..มาก”
งดงามบ้าบออะไร!
เธอจำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น!
“ผู้จัดการฉี คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า? เมื่อคืนฉันกลับบ้านไปดั้งนานแล้วนะ!” เธอไม่มีทางยอมรับ ไม่มีทางยอมรับมันแน่
“ผู้จัดการฉี นี่คุณแอบไปกินข้างนอกโดยที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วงั้นเหรอ? ระวังหน่อยนะคะ อย่าให้ถูกจับได้ แอบนอกใจแบบนี้ ผู้ชายทำผู้หญิงท้องเป็นสิ่งที่ไม่อาจจะให้อภัยได้ เป็นนิสั ยที่แย่มาก!” เธอหวังอย่างมากว่าเธอจะมีความแข็งแกร่งเหมือนกับฉีเซิ่งเทียน
สามารถที่จะผ่านประดูนี้ไปได้อย่างง่ายดาย!