อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด - ตอนที่ 457 ทำไมทั่วทั้งตัวเขามีแต่เลือดแบบนี้!
ตอนที่ 457 ทำไมทั่วทั้งตัวเขามีแต่เลือดแบบนี้!
มือของเขาอดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่นขึ้น นัยน์ตาสีดำที่เย็นชามองไปที่ประตูห้องผ่าตัดที่กำลังปิดลงตรงหน้า ในใจคิดอยากจะรีบเข้าไปทันที
เมื่อฉีเซิ่งเทียนและหลินจือเซี๋ยวมาถึงก็เห็นสภาพของบิ๊กบอสเป็นแบบนี้ ก็รู้สึกตกใจขึ้นมาทันที
ทำไมทั่วทั้งตัวเขามีแต่เลือดแบบนี้!
หลินจือเซี๋ยวมองไปยังห้องผ่าตัด นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?
โหรวโหรว เธอ…….
“พี่เฉิน…….” ฉีเซิ่งเทียนเดินไปข้างหน้า แต่ก็ถูกหลินจือเซี๋ยวรั้งเอาไว้ สายตาของเธอมองไปที่เขา สื่อความนัยว่าอย่าเพิ่งเข้าไปยุ่ง!
บิ๊กบอสตอนนี้ต้องการใช้ความคิดและคงอยากอยู่คนเดียว ถ้าเกิดเขาเดินไปข้างหน้าแล้วทำตัวปกติแบบนี้ คิดอยากตายหรือไงกัน!
“แม่งเอ๊ย!” ฉีเซิ่งเทียนสบถด่าหนึ่งประโยค นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
ฉีเซิ่งเทียนได้รับโทรศัพท์จากถังซั่ว ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเขาอยู่ที่ไหนกันแน่?
แล้วทำไมเขาถึงไม่ยอมมา!
หลินจือเซี๋ยวดึงมือของเขาไว้ ก่อนจะกระซิบเบา ๆ ว่า “นายอย่าเพิ่งส่งเสียงดังกับประธานจิ่งนะ”
บิ๊กบอสตอนนี้เต็มไปด้วยความโกรธ ฉีเซิ่งเทียนขืนทำตัวเอะอะอะไรไปมีแต่รนหาที่ตายให้ตัวเองทั้งนั้น!
ไม่ช้าก็มีเสียงฝีเท้าที่กำลังเดินบนทางเดินเข้ามา ฉีเซิ่งเทียนและหลินจือเซี๋ยวหันหน้าไปมองทางถังซั่วที่กำลังเดินมา ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขามองไ ไปที่ตัวของจิ่งเป่ยเฉิน การเดินของเขาดูโซเซเป็นอย่างมาก
หลังจากที่พวกเขาไป เขาก็ได้สติจากการดื่มเหล้าไปมากมายขนาดนั้น เมื่อคืนเขาดื่มเยอะมากเกินไปหน่อยจริง ๆ
เดิมทีเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครอยู่บนเตียง แต่ให้เป็นสถานการณ์ปกติ ไม่ว่าจะเป็นใคร เขาก็ไม่ควรจะทำอะไรแบบนั้นเลยสักนิด
อีกทั้งยังเกือบจะ…….
แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันได้กลายเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ เพราะเขาไม่รู้เลยว่าอันโหรวกำลังตั้งท้องอยู่
บนเตียงที่เธอเคลื่อนไหวไปมา ทั่วทั้งตัวเธอดูร้อนแปลก ๆ ตอนนี้พอมาลองคิดดูดี ๆ แล้วเธออาจจะถูกวางยาก็ได้
เพราะงั้นเขาเลยไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดทุกอย่างมาก่อน จนได้รู้ปัญหาแล้ว
ที่แท้เขาก็ถูกน้องสาวของตัวเองวางแผนเอาไว้
ฉีเซิ่งเทียนกับหลินจือเซี๋ยวมองไปทางถังซั่วที่กำลังเดินเข้าไปยืนข้าง ๆ จิ่งเป่ยเฉิน พวกเขาทั้งสองคนสูดลมหายใจเข้าไปลึก ๆ ราวกับอีกไม่นานพวกเขาต้องเผชิญหน้ากันแล้ว!
ถังซั่วตอนนี้ได้เดินมาอยู่ที่ด้านข้างของจิ่งเป่ยเฉิน ไม่ช้าหมัดที่หนักอึ้งและรุนแรงก็ได้กระทบเข้าไปที่ใบหน้าของเขา
ถังซั่วเอียงศีรษะ ก่อนจะอ้าปากออกมาด้วยความเจ็บปวดเพราะหมัดที่รุนแรงเมื่อครู่นี้
มันไม่ใช่การเผชิญหน้าแล้ว แต่นี่เป็นการต่อสู้กัน!
“พี่เฉิน ผม……….”
จิ่งเป่ยเฉินตอนนี้มีหรือที่จะฟังคำพูดของเขา ก่อนที่จะชกไปอีกหนึ่งหมัด อยากจะละเลงอาวุธที่มีใส่บนตัวเขาด้วยซ้ำ
หากเกิดอะไรขึ้นกับโหรวโหรวของเขาละก็ ตระกูลถังอย่าได้อยู่ที่เมือง A อีกเลย!
ฉีเซิ่งเทียนมองไปที่พวกเขาสองคน อีกคนใช้แรงต่อยตี ส่วนอีกคนไม่แม้แต่จะขยับมือป้องกัน ทนรับความเจ็บปวดเอาไว้แต่โดยดี
ไม่รู้เลยว่าตอนนี้เลือดที่เปรอะทั่วทั้งตัวของจิ่งเป่ยเฉินเป็นของถังซั่วหรือเปล่า หรือจะเป็นเลือดของจิ่งเป่ยเฉินที่โกรธจนเส้นเลือดฉีกขาดขึ้นมา
หลินจือเซี๋ยวจู่ ๆ ก็เข้ามาจับที่แขนของฉีเซิ่งเทียนพลางมองดูคนสองคนหน้าห้องผ่าตัด ตอนนี้บิ๊กบอสโกรธอย่างเห็นได้ชัด
แม้แต่น้องชายที่แสนดียังถูกต่อยอย่างรุนแรงแบบนั้น!
“หลังจากนี้นายอย่าไปยุ่งกับประธานจิ่งเชียวนะ!” หลินจือเซี๋ยวพูดด้วยน้ำเสียงเบา ๆ
“เป็นห่วงฉันเหรอ?” ฉีเซิ่งเทียนก้มหน้าลงมองเธอ ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้น ตอนนี้เขารู้สึกมีความสุขแปลก ๆ
“ฉันไม่อยากคิดว่าสภาพนายหลังจากบาดเจ็บต้องมารบกวนให้ฉันดูแล” หลินจือเซี๋ยวได้ยินเสียงดังขึ้นจึงเงยหน้าไปมองทางห้องผ่าตัด ตอนนี้ถังซั่วได้ล้มลงไปนอนบนพื้นแล้ว
บิ๊กบอสเองก็มองไปที่ห้องผ่าตัดโดยไม่ขยับไปไหน ราวกับเมื่อครู่นี้สิ่งที่ทำกับถังซั่วล้วนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกอย่างที่เขาเห็นเหมือนกับเป็นภาพลวงตา
หลินจือเซี๋ยวรีบปล่อยมือที่เกาะฉีเซิ่งเทียนออก ก่อนจะเดินไปข้างหน้า
“เธอจะไปไหน?” ฉีเซิ่งเทียนมองดูตัวเธอที่เดินไปข้างหน้า ก่อนจะพูดเสียงเบา ๆ ใส่
จะให้ไปไหนได้ แน่นอนว่าต้องเรียกหมอ หรือว่าจะปล่อยให้ถังซั่วนอนอยู่กับพื้นแบบนี้กัน?
ไม่ช้าหลินจือเซี๋ยวก็เรียกหมอมา ตัวถังซั่วก็ถูกยกขึ้นและพาออกไป
พื้นที่เขานอนเมื่อครู่นี้เต็มไปคราบเลือดมากมาย………..
เวลาคล้ายกับหยุดนิ่ง ประตูห้องผ่าตัดก็ยังไม่มีวี่แววที่จะเปิดออกมา
จู่ ๆ แสงไฟตรงห้องผ่าตัดก็ดับลง จิ่งเป่ยเฉินในที่สุดก็เริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนอง เขาเดินถอยหลังไปสองสามก้าว ในที่สุดโหรวโหรวก็ออกมาแล้ว
ประตูห้องผ่าตัดถูกเปิดออก หมอที่สวมชุดผ่าตัดพร้อมกับหน้ากากอนามัยเดินออกมา เขาถอดหน้ากากออก ก่อนจะยืนตรงหน้าจิ่งเป่ยเฉิน
“ประธานจิ่ง พวกเราพยายามเต็มที่แล้ว แต่เด็กไม่อาจปกป้องไว้ได้”
จิ่งเป่ยเฉินทำเหมือนกับไม่ได้ยินคำพูดของเขา ดวงตาของเขาเหม่อลอยไปที่อันโหรวที่กำลังถูกพาออกมา ใบหน้าของเธอซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ราวกับว่าถูกดูดวิญญาณไปจนหมด สภาพตอนนี้ หลงเหลือเพียงแต่ร่างกายที่ไร้วิญญาณ
จิ่งเป่ยเฉินเดินตามเตียงที่ถูกเข็นออกไป ที่ด้านหลังหมอได้พูดต่ออีกว่า “ประธานจิ่ง คุณนายไม่มีร่องรอยของการถูกล่วงละเมิดทางเพศ แต่ตรวจพบสารพวกยาปลุกเซ็กซ์ที่ตกค้างอยู่ใน นตัวเธอ นั่นทำให้เธอแท้งลูก เพราะยาพวกนั้นขับเลือดออกมา”
ที่ด้านนอกฉีเซิ่งเทียนและหลินจือเซี๋ยวต่างก็ตกตะลึงในคำพูดของหมอ ใครกันที่กล้าวางยาอันโหรว ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วหรือไง?
ไม่ช้าภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับจิ่งเป่ยเฉินและถังซั่วก็เริ่มทำให้ฉีเซิ่งเทียนคิดไม่ดีขึ้นมาแล้ว
ปรารถนาในผู้หญิง พี่น้องตน หลังจากนี้ก็คงไม่นับเป็นพี่น้องกันอีกแล้ว!
อันโหรวรู้สึกว่าตัวเองหลับไปนานมาก ในความฝันที่ยาวนานแบบนั้น เธอเห็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ กำลังยิ้มให้กับเธอ ก่อนที่จะเอาดอกไม้พวงหรีดสีขาวมาวางไว้บนหัวของเธอ พวงหรีดดอกไม ม้สีขาวช่างเข้ากับกระโปรงสีขาวของเธอ เธอกำลังวิ่งออกไป ไม่ช้าปากน้อย ๆ นั้นก็พูดว่า ‘แม่’
ลูกน้อยของเธอ!
ลูกของเธอนี่เอง!
“อือ…….” เธอร้องไห้ครวญครางออกมาเบา ๆ ก่อนจะลืมตาขึ้นมา
เมื่อลืมตาก็เห็นจิ่งเป่ยเฉินที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ทำเอาเธอเกือบหัวใจวาย เพราะทั่วทั้งตัวเขายังคงสวมชุดเดิมตั้งแต่เมื่อวานเอาไว้ อีกทั้งบนเสื้อก็เต็มไปด้วยคราบเลือด………….
“โหรวโหรว” จิ่งเป่ยเฉินลุกขึ้นก่อนจะไปเทน้ำมาให้แก้วหนึ่งและพยุงเธอขึ้นมาจากเตียง “ดื่มน้ำก่อน”
อันโหรวเอื้อมมือตัวเองไปอย่างช้า ๆ ไปที่ท้องน้อยของเธอเอง แม้ว่าอายุเด็กจะแค่สองเดือน แต่เธอรู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของเขาเสมอ ทว่าตอนนี้ทำไมกัน ทำไมเธอถึงไม่รู้สึกถึงมันอ อีกแล้ว
ดวงตาของเธอค่อย ๆ เต็มไปด้วยน้ำตา เธอจำได้ว่าเมื่อคืนเลือดของเธอนั้นไหลออกมาเยอะมาก งั้นเด็กคนนั้นก็………..
“ฮือฮือฮือ……” เธอเริ่มทนรับไม่ไหวอีกต่อไป ก่อนจะหันหน้าไปซบที่จิ่งเป่ยเฉินทันที “ลูกของฉันไม่อยู่แล้วใช่ไหม……….”
“โหรวโหรว”
จิ่งเป่ยเฉินวางแก้วน้ำลง ก่อนจะจับไปที่ร่างกายที่บอบบางของเธอ เมื่อเห็นเธอเป็นแบบนี้ หัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวด
“ลูกของพวกเรา เขาอายุแค่สองเดือนเอง……” เธอสั่นไปทั่วทั้งตัว สองเดือน ยังไม่ได้ลืมตามามองดูโลก แต่ก็ไม่อยู่เสียแล้ว
“เธอพักผ่อนดี ๆ เถอะ ลูกพวกเราไว้ค่อยมีก็ได้” เขาเอ่ยเบา ๆ เพื่อปลอบใจเธอ
“นายไม่เข้าใจ! นั่นลูกของนายนะ! ลูกของนาย!” มือเล็ก ๆ ของเธอจับไปที่เสื้อของเขา ก่อนจะกอดเอาไว้แน่น “เขาเป็นลูกของนาย ลูกของนาย”
ของขวัญที่เธอเตรียมไว้ คิดจะเซอร์ไพรส์ในงานแต่งของพวกเขา เขาคงไม่ได้เห็นมันอีกแล้ว
คำพูดที่เธอพูดออกมาว่า ‘ของนาย’ ราวกับว่าตอนนี้หัวใจของจิ่งเป่ยเฉินโดนมีดแทงเข้าไป ทั่วทั้งตัวราวกับมีเลือดไหลออกมาจนแทบจะหมด ความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูด ได้ตอนนี้ถูกเก็บไว้ข้างใน
เด็กคนนั้นคือลูกของเขา ลูกของเขากับโหรวโหรว โหรวโหรวยังคงเป็นโหรวโหรวของเขา แต่ไหนแต่ไรไม่เคยเปลี่ยน ไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนมาแตะต้อง
“ฮืออฮืออออออ…….”
น้ำตาของเธอที่ไหลออกมาเปียกปอนบนเสื้อของเขาเต็มไปหมด คราบเลือดที่แห้งตอนนี้กลายเป็นดอกสีแดงจุด ๆ เต็มไปทั่ว จากเดิมที่มันแห้งตอนนี้กลับมาเปียกอีกครั้งด้วยน้ำตาของเธอ
“โหรวโหรว เชื่อฟังนะ เธอต้องพักผ่อนให้มาก ๆ” สภาพเธอตอนนี้ไม่เหมาะจะเคลื่อนไหวอะไรมากนัก
ส่วนเรื่องนี้เขาต้องตรวจสอบให้ชัดเจน
“ฉัน……..” ตอนนี้เธอกินอะไรไม่ลงอีกแล้ว แม้ท้องจะว่างเปล่า แต่ภายในใจกลับเต็มไปด้วยความเจ็บปวด!
YOU MAY ALSO LIKE
