อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม - บทที่ 1102 หลินซือหย่วนตาย
อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1102 หลินซือหย่วนตาย
เขาปวดหัวอย่างมาก ปวดจนร่างกายกระตุกไปทั้งตัว
ร่างกายเสียเลือดมาก ต่อให้มีกำลังภายในของกู้ชูหน่วน ทุกคำพูดที่เขาพูดออกมา ราวกับใช้พลังทั้งหมดของเขาที่มี ยิ่งไปกว่านั้นหัวสมองของเขาเหมือนกับจะระเบิด
“เจ้าอดทนไว้ ทานยาเม็ดนี้ลงไปก่อน เดี๋ยวข้าถ่ายเลือดให้เจ้า”
น้ำตาหลินซือหย่วนร่วงไหล
“ข้าไม่ไหวแล้ว….อย่า….อย่าสิ้นเปลืองกำลัง….”
“เจ้าปวดหัวมากหรือ?”
กู้ชูหน่วนตรวจสอบดู แต่ก็ไม่พบว่าหัวสมองของเขามีปัญหาอะไร
“ปวด….ปวดมาก…..พวกเขา….พวกเขาไม่ได้ตายเพราะถูกสูบเลือดจนตาย แต่….แต่กุมหัวอย่างเจ็บปวดจนตาย….ข้าปวดหัว….ปวดมาก”
กู้ชูหน่วนตรวจดูอีกครั้ง แต่ก็ยังคงตรวจไม่เจออะไรเลย
“คลั่ก….”
จู่ๆหัวสมองหลินซือหย่วนก็แบ่งออกเป็นสองส่วน
ดวงตาของเขาเบิกโต นั่นคือสีหน้าที่แสดงออกมาด้วยความทรมานแสนสาหัสก่อนสิ้นใจตาย
ต่อให้กู้ชูหน่วนใจกล้าแค่ไหน ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจจนร่างกายสั่นเทา
เมื่อกี้คนเป็นๆคนหนึ่งตายต่อหน้านางภายในพริบตาเดียว
หัวสมองของเขาก็แบ่งแยกออกเป็นสองส่วนอย่างแปลกประหลาด
ที่น่าแปลกก็คือ ในหัวสมองของเขาไม่มีเลือด และก็ไม่มีมันสมอง
มันสมองหายลับไปอย่างไร้ร่องรอยแต่แรกแล้ว
มองดูดวงตาทั้งคู่ที่เบิกโตอย่างทุกข์ทรมานของนาง หัวใจกู้ชูหน่วนเต้นแรง ทรมานอย่างบอกไม่ถูก
นางฟื้นลืมตาขึ้นมา คนแรกที่นางเห็นก็คือหลินซือหย่วน
ถึงแม้ความสัมพันธ์ที่มีต่อหลินซือหย่วนจะไม่ลึกซึ้งเท่าเซียวหยู่เซวียนขนาดนั้น แต่ก็เป็นหนึ่งในบรรดาเพื่อนที่นางมีไม่มาก
ที่ผ่านมานางเคยคิดที่จะช่วยให้เขามีกำลังมากขึ้น เขาจะได้ไม่ถูกคนอื่นรังแก
แต่ตอนนี้….
เขาตายแล้ว
ยังตายในสภาพที่อนาถ
เขาไม่ทันได้พูดสั่งเสียด้วยซ้ำ
กู้ชูหน่วนเอื้อมมือไปปิดตาเขา ค่อยๆวางลงบนพื้น แล้วก็ลุกขึ้นไปตรวจดูชายหนุ่มคนอื่นอีกหลายคนที่ตายอย่างอนาถ
ชายหนุ่มพวกนี้ก็ไม่ต่างกัน หัวสมองแต่ละคนล้วนแบ่งออกเป็นสองส่วนเหมือนหลินซือหย่วน และในสมองก็ไม่มีมันสมอง
คำพูดของหลินซือหย่วนวนเวียนอยู่ในหัวสมองของกู้ชูหน่วน
งานชุมนุมควบคุมสัตว์เป็นแผนชั่วร้าย
ดังนั้นชายหนุ่มทั้งหมดที่มาร่วมงานชุมนุมควบคุมสัตว์ ล้วนเป็นเป้าหมายเหยื่อของราชินี
งั้นเซียวหยู่เซวียนล่ะ?
ผ่านไปตั้งหลายวันแล้ว นางก็ยังตามหาเซียวหยู่เซวียนไม่เจอ เซียวหยู่เซวียนจะเป็นเหมือนอย่างพวกเขาไหม ถูกหญิงทรราชทรมานจนตายไปแล้ว?
คิดว่าเซียวหยู่เซวียนอาจจะเป็นเหมือนอย่างหลินซือหย่วน ในใจกู้ชูหน่วนรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุมได้
ช่วงเวลาเพียงสั้นๆ นางสูญเสียญาติเพื่อนพี่น้องไปเยอะมาก
ไม่ว่ายังไง นางจะสูญเสียเซียวหยู่เซวียนอีกไม่ได้
ไม่ไกลออกไป พวกขันทีนำพาทหารองครักษ์มาอย่างเร่งรีบ คนยังมาไม่ถึง เสียงดังมาให้ได้ยินก่อนแล้วว่า
“อยู่ตรงนั้น ตรงนั้นมีผี…..ร้องไห้อย่างโหยหวน”
“เอาล่ะ ในพระราชวังเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์จะมีผีได้อย่างไร หากยังกล้าพูดไปเรื่อย ระวังข้าไปเรียนให้ผู้ดูแลลงโทษพวกเจ้า”
“มีจริงๆ ไม่เชื่อเจ้าก็ลองตั้งใจฟังดู”
“ทั้งๆที่ไม่มีอะไรเลย”
“เมื่อกี้มีเสียงจริงๆ ข้ายังได้ยินเลย พวกขันทีน้อยก็ได้ยิน ไม่เชื่อก็ลองถามพวกเขาดู”
“……”
กู้ชูหน่วนมองดูหลินซือหย่วนอย่างทำใจไม่ได้ พร้อมขยับร่างกายหายตัวจากไป
ตอนที่มาถึงโรงหมอ ขันทีนำทางเมื่อกี้ร้อนใจกระวนกระวายเหมือนมดบนกระทะร้อน เห็นนางกลับมา ก็รีบวิ่งมาอย่างดีใจ
“หมอจิน ท่านไปไหนมา ข้าน้อยตกใจแทบแย่”
“พระราชวังกว้างใหญ่เกินไปจึงหลงทาง ขอโทษด้วยนะคะ”
“ไม่เป็นไรไม่เป็นไร ข้าน้อยละเลยในหน้าที่ หากไม่ใช่เพราะข้าน้อย….หมอจินก็จะไม่หลงทาง หมอจิน ข้าน้อยสำนึกผิดแล้ว ท่านอย่าฟ้องผู้ดูแลได้ไหม ต่อไปข้าน้อยสัญญาว่าจะไม่ทานอะไรผิดอีก”
“คนเรามีความจำเป็นสามอย่าง ซึ่งเป็นเรื่องปกติ ข้าไม่ถือสา และก็จะไม่บอกผู้ดูแล เจ้าวางใจ”
“ขอบคุณหมอจิน ท่านเป็นคนดีจริงๆ”
กู้ชูหน่วนมาถึงที่พักในโรงหมอ
ที่นี่เงียบสงบ ไม่มีใครรบกวน
แต่ในใจของนางกลับไม่สามารถสงบได้ เพียงแค่หลับตาก็จะเห็นภาพหลินซือหย่วนที่ตายอย่างอนาถ
นางมีความจำเป็นที่จะต้องไปเจอราชินีอีกครั้ง
ดูว่าเซียวหยู่เซวียนตกอยู่ในมือของนางหรือเปล่า
และก็ดูว่านางกำลังฝึกพลังชั่วร้ายอะไร?
