อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม - บทที่ 1256 ร่วมกันต่อสู้กับศัตรู
อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1256 ร่วมกันต่อสู้กับศัตรู
รองหัวหน้าเผ่าผงกหัว
เดิมพวกเขาเผ่าเทียนเฟิ่นไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องพวกนี้
แต่ผู้หญิงคนนี้ฆ่าผู้คนบริสุทธิ์ไปเรื่อย คนเผ่าเทียนเฟิ่นที่เพิ่งถอยหนีไปเมื่อกี้ ก็ตายอย่างอนาถอยู่ในน้ำมือประชาชนที่ถูกครอบงำ
นางยังอยากดูดเอาวิทยายุทธ์ของหัวหน้าเผ่า ไม่กำจัดแล้วจะเก็บไว้ทำไม
เวินเส้าหยีกับกู้ชูหน่วนมองตากัน ต่างคนต่างเข้าใจกัน
กู้ชูหน่วนฟาดฝ่ามือไป ถังเก็บน้ำขนาดใหญ่หลายสิบถังในบริเวณใกล้เคียงแตกระเบิดขึ้นมา น้ำกระเซ็นสาดไปทั่ว
แทบจะในเวลาเดียวกัน เวินเส้าหยีรวบรวมกำลังภายใน ละอองน้ำที่แตกกระจายปลิวว่อนไปในอากาศ สร้างเป็นเสาน้ำขนาดใหญ่เพื่อดึงดูดประชาชนที่ถูกครอบงำ
ประชาชนที่ถูกครอบงำที่โดนเสาน้ำสัมผัสต่างกลายเป็นน้ำแข็ง ไม่ว่าพวกเขาจะดุร้ายแค่ไหน ก็ไม่สามารถขยับได้
ทุกคนค่อยโล่งอก
ฮัวอิ่งเห็นแบบนี้ก็หัวเราะเย้ยขึ้นมา ยกฝ่ามือขวาขึ้นมาฟาด หวังจะทำลายเสาน้ำแข็ง
กู้ชูหน่วนกับรองหัวหน้าเผ่าลงมือพร้อมกัน
“ตูม….”
ยอดฝีมือต่อสู้กัน แผ่นดินหุบเขาสั่นสะเทือนไปหมด
รองหัวหน้าเผ่ากับกู้ชูหน่วนโจมตีซ้ายขวา ไม่ให้ฮัวอิ่งมีเวลาลงมือทำลายเสาน้ำแข็ง
“ปังๆปัง….”
เคลื่อนไหวรวดเร็วมาก
รวดเร็วจนพวกเขามองเห็นไม่ชัดเจนว่า พวกเขาต่อสู้กันยังไง
เห็นเพียงว่าบนพื้นระเบิดเป็นหลุมลึก หลุมแล้วหลุมเล่า
ผู้ได้รับผลกระทบจากผลพวง และคนที่ถูกระเบิดจากหลุมลึกเสียชีวิตทันที สถานการณ์ยิ่งวุ่นวาย
ทุกคนไม่รู้จะไปข้างหน้า
หรือว่าถอยหลัง
ทำได้เพียงยืนอยู่ที่เดิม ไม่กล้าเคลื่อนไหวไปไหน
“ท่านอ๋อง….”
อ๋องเสวี่ยฉินเกือบบาดเจ็บสาหัสจากแรงสะเทือนของฮัวอิ่ง โชคดีที่หลินเฟยมือไม้ไว คว้าดึงเขามาทัน
ทหารองครักษ์ที่ยืนอยู่ด้านข้างอ๋องเสวี่ยฉิน ไม่มีใครรอดสักคน
อ๋องเสวี่ยฉินพูดขึ้นด้วยริมฝีปากสั่นเทาว่า “ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงมีวิทยายุทธ์ที่ร้ายกาจ จักรพรรดินีจะเป็นอะไรไหม?”
“ท่านอ๋องโปรดอภัย การต่อสู้กันระดับนั้น ข้าน้อย….ข้าน้อยไม่สามารถเข้าร่วมด้วย” และก็เข้าร่วมด้วยไม่ได้
แค่เข้าไปใกล้ยังอาจจะถูกแรงสะเทือนทำให้กลายเป็นเถ้าถ่าน จะให้ช่วยยังไง?
ทุกคนทำได้เพียงร้อนใจ หวังว่าพวกกู้ชูหน่วนจะสามารถจัดการราชินีตัวปลอมได้
เวินเส้าหยีก็สามารถควบคุมประชาชนที่ถูกครอบงำพวกนั้นได้
อาจเป็นเพราะแรงสะเทือนส่งผลกระทบต่อคนมากมาย กู้ชูหน่วนหรือรองหัวหน้าเผ่าสร้างม่านครึ่งวงกลมขึ้นมา ปิดกั้นการต่อสู้ไว้ข้างใน จึงไม่ทำให้ใครเดือดร้อนไปมากยิ่งกว่านี้
ทางด้านกู้ชูหน่วนต่อสู้อย่างรวดเร็วมาก พวกเขามองไม่เห็น แต่ทางด้านเวินเส้าหยี พวกเขาสามารถมองเห็นอย่างชัดเจน
เวินเส้าหยีใช้น้ำ สร้างเป็นเสาขึ้นมา ใช้กำลังภายในควบคุมพวกเขาไว้
เดิมมีเพียงประชาชนที่ถูกครอบงำพวกนี้ เวินเส้าหยีก็พอสามารถรับมือได้
แต่มีประชาชนที่ถูกครอบงำบุกเข้ามายิ่งอยู่ก็ยิ่งเยอะขึ้น เท่ากับว่าเขาต้องใช้กำลังภายในเพิ่มขึ้นอย่างมาก และใช้น้ำมากยิ่งขึ้น
อ๋องเสวี่ยฉินรีบตะโกนพูดขึ้นว่า “เร็ว ไปเอาน้ำมา รีบ….”
“ขอรับ”
พวกทหารองครักษ์ถือขันไปตักน้ำมาทีละขัน
เวินเส้าหยีเผชิญวิกฤตอย่างใจเย็น พร้อมพูดขึ้นมาด้วยเสียงเฉยเมยว่า “ไม่ต้องตัก ที่ไหนมีแหล่งน้ำ?”
“ไม่….ไม่มี ในสถานที่ทำพิธีบวงสรวงเทวดาฟ้าดิน มีเพียงน้ำไว้เพื่อปกกันไฟไหม้เพียงเท่านี้ ไม่มีแหล่งน้ำที่อื่นแล้ว”
เวินเส้าหยีขมวดคิ้ว
อาจเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้รู้ว่าวิทยายุทธ์ของเขาเป็นธาตุน้ำ สามารถใช้น้ำเป็นอาวุธ ดังนั้นจึงตั้งใจเลือกสถานที่นี้
เห็นพวกนางกำนัลขันทีแต่ละคนล้มลง เวินเส้าหยีไม่ทันสนใจอย่างอื่น จำต้องใช้น้ำในถังทั้งหมดกลายเป็นเสาน้ำแข็งควบคุมพวกเขาไว้
อ๋องเสวี่ยฉินพูดขึ้นว่า “ไปหาน้ำ ไม่ว่ามากน้อยแค่ไหน ก็หามาให้หมด”
“ขอรับ”
ต้องยอมรับว่า วิชาน้ำแข็งของเวินเส้าหยีนั้นล้ำเลิศ ไม่นานก็สามารถควบคุมสถานการณ์ไว้ได้
แต่ทางด้านกู้ชูหน่วน ม่านถูกทำลายลงแล้ว
กู้ชูหน่วนกับรองหัวหน้าเผ่าต่างกระเด็นลอยออกมา กระแทกเสาหินอย่างแรง กระอักเลือดสดออกมา
“ปัง….”
ฮัวอิ่งสะบัดมือ ไม่ง่ายกว่าที่จะสามารถควบคุมประชาชนที่ถูกครอบงำไว้ได้ ก็เคลื่อนไหวขึ้นมาอีกครั้ง เห็นคนก็กระโจนใส่ เห็นใครก็กัด
