อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม - บทที่ 1268 เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์นอนหลับ
อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1268 เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์นอนหลับ
อ๋องเสวี่ยฉินปรบมือ แล้วก็มีขันทีหลายคนหอบภาพวาดมากมายเข้ามาทันที
อ๋องเสวี่ยฉินยิ้มหัวเราะ พร้อมพูดขึ้นว่า “ฝ่าบาท พวกนี้เป็นคุณชายที่ผ่านพิจารณาแล้ว แต่ละคนชำนาญการเล่นพิณหมากรุก วาดเขียนแต่งกลอนได้หมด ยังพอมีวิทยายุทธ์อยู่บ้าง ท่านดูสิว่ามีคนที่ชอบไหม”
“เจ้าเป็นเพียงแค่อ๋องคนหนึ่ง เอาอำนาจที่ไหนมาแต่งตั้งให้ข้าเป็นจักรพรรดินี ยังเลือกคู่จัดงานอภิเษกให้กับข้า กระทั่ง….ยังคัดเลือกคนโดดเด่น อ๋องเสวี่ยฉิน หรือเจ้าคิดอยากครอบงำราชาแต่งตั้งเจ้าชาย”
อ๋องเสวี่ยฉินตกใจอย่างมาก รีบล้วงเอาพระราชโองการออกมาหนึ่งฉบับ
“ฝ่าบาท กระหม่อมไม่เคยคิดอยากเป็นกษัตริย์ กระหม่อมเพียงแค่อยากช่วยงานฝ่าบาท กระหม่อมไม่มีอำนาจนั้นจริงๆ แต่จักรพรรดินีองค์ก่อนมีพระราชโองการ ให้ข้าคอยปกป้องท่าน พร้อมจัดการงานอภิเษกระหว่างท่านกับฮองเฮา”
กู้ชูหน่วนรับพระราชโองการมา ในพระราชโองการเขียนไว้แบบนั้นจริง
ยังเขียนไว้ว่าต้องช่วยนางดูแลจัดการวังหลัง ยิ่งเยอะยิ่งดี ใครมาก็ไม่ต้องปฏิเสธ
“พัฟ….”
กู้ชูหน่วนโยนพระราชโองการทิ้งไปอย่างแรง
พระราชโองการไม่ได้เรื่อง
ยุ่งเหยิงวุ่นวาย
“ฝ่าบาท แคว้นน้ำแข็งปัญหาภายในและภายนอก ประชาชนยากลำบาก ขอจักรพรรดินีเห็นแก่พวกประชาชนเป็นหลัก ปกครองแคว้นน้ำแข็งให้ดี”
“เจ้าจะยัดเยียดให้ข้าให้ได้ใช่ไหม”
“ฝ่าบาทพูดล้อเล่น กระหม่อมจะกล้าได้อย่างไร”
กู้ชูหน่วนยังอยากปฏิเสธ
แต่เมื่อคิดถึงความแค้นของตนเอง นางจึงเงียบไปสักพัก
คนร้ายที่อยู่เบื้องหลังฆ่าล้างตระกูลมู่ จนถึงตอนนี้ยังตามหาไม่เจอ
ใช้สถานะของราชินี ตามหาเบาะแสคนร้ายที่ฆ่าล้างตระกูลมู่ แล้วก็ตามหาเซียวหยู่เซวียน จากนั้นค่อยสละบัลลังก์ก็ยังไม่สาย
นางจึงเปลี่ยนเรื่องพูด พร้อมถามขึ้นมาว่า “เซียวหยู่เซวียนล่ะ สั่งคนออกไปตามหาหรือยัง?”
“ตามหาแล้ว ตามหาทั่วทั้งพระราชวังแล้ว วังใต้ดินที่ถล่มเมื่อก่อนหน้านี้ก็ตามหาทุกตารางนิ้วแล้ว ก็ตามหาไม่เจอคุณชายเซียว ชิงเฟิงเจี่ยงเสวียก็ตามหาไม่เจอ”
หากตามหาเจอ ด้วยรูปร่างหน้าตาความสามารถของคุณชายเซียว จะต้องแต่งตั้งให้มาอยู่ในวังหลัง
“เป็นแบบนี้ได้อย่างไร งั้นเขาจะไปอยู่ที่ไหน?”
หรือว่าเจ้าคนตัวปลอมคนนั้นฆ่าตายแล้วจริงๆ?
ไม่ เป็นไปไม่ได้แน่
นางไม่มีทางเชื่อว่า เซียวหยู่เซวียนจะตายแบบนี้
ถึงใบหน้านั้นแล้ว ในใจกู้ชูหน่วนเหมือนถูกมีดทิ่มแทง
ไม่รู้ว่าตอนนี้เซียวหยู่เซวียน ไปอยู่ที่ไหน
นางยังคงมีความรู้สึกว่า เจ้าตัวปลอมคนนั้นน่าจะยังไม่ตาย
ตายแล้วไม่พบศพ แสดงว่านางอาจจะหนีไปได้แล้ว
สิ่งที่น่าโมโหก็คือ นางไม่มีความทรงจำในวันนั้นเลย และก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพลังของตนเองถึงสามารถเพิ่มพูนได้อย่างรวดเร็วขนาดนั้น
ครั้งหน้าหากคิดอยากฆ่าราชินีตัวปลอมอีก คงจะยากยิ่งกว่าปีนขึ้นฟ้า
“ตามหาต่อไป จะต้องตามหาเซียวหยู่เซวียนให้เจอ”
“ขอรับ”
“ใช่ ทำไมเย่จิ่งหานกับเวินเส้าหยีถึงได้หมดสติไปนานขนาดนั้น ตอนนี้พ้นขีดอันตรายหรือยัง?”
“ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว แต่จะให้ฟื้นขึ้นมานั้นยังต้องรออีกสักช่วงหนึ่ง”
“เอาไปให้พวกเขาทาน”
กู้ชูหน่วนหยิบเอายาชั้นเลิศสองเม็ดออกมาจากในแหวนมิติ อ๋องเสวี่ยฉินไม่ใช่คนฝึกวิทยายุทธ์ ไม่ค่อยรู้ประสิทธิผลของยาชั้นเลิศพวกนั้น ทำได้เพียงรับคำสั่ง แล้วสั่งคนเอาไปให้พวกเขาทาน
กู้ชูหน่วนหอบร่างกายที่บาดเจ็บไปดูเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ก่อน
เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์คดตัวไว้ด้วยกัน นอนหลับอยู่อย่างหมดเรี่ยวแรง
ตัวของมันไม่ได้กลายเป็นใหญ่โต เหลือความยาวเพียงหนึ่งเมตร คดอยู่ตรงมุมกำแพง เดิมที่มีเก้าหัวเหลือเพียงแปดหัว เห็นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะโศกเศร้าเสียใจ
เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เป็นงูที่กลัวเจ็บขนาดนั้น อยู่ๆหัวก็หายไปแล้วหนึ่งอัน กู้ชูหน่วนทั้งโกรธทั้งสงสาร
ฝ่าบาท หากราชางูรู้ว่าท่านเป็นห่วงมันขนาดนั้น ต่อให้มันหมดสติ ก็จะต้องฟื้นขึ้นมาภายในเวลาอันสั้นอย่างแน่นอน
กู้ชูหน่วนพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงโศกเศร้าว่า
“มันไม่ได้หมดสติ แต่มันบาดเจ็บสาหัส จึงกำลังนอนหลับ”
หากสามารถตื่นขึ้นมาได้แล้ว ทุกอย่างก็จะหายดี
หากไม่ตื่นขึ้นมา….
กู้ชูหน่วนไม่กล้าคิดถึงผลที่จะตามมา
