อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม - บทที่ 424 นายหญิง？

อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 424 นายหญิง？
แล้วก็เป็นอย่างที่คิด เมื่อนำยาหลอมขึ้นประมูล คนทั่วทั้งงานประมูลต่างตกตะลึง

มียาชะไขกระดูกด้วย และยังมีหลายขวดมากมายขนาดนั้น เปิดประมูลทีละสามขวด

พวกคนที่มาประมูลหลังจากตกตะลึงแล้วก็เริ่มแย่งกันประมูล ยังมีบุคคลสำคัญของตระกูลใหญ่มากมาย หอบเงินทองมาเป็นจำนวนมาก ทุ่มเงินอย่างหนัก แทบอยากที่จะประมูลเอายาชะไขกระดูกไปทั้งหมด จะได้ช่วยเพิ่มพลังให้กับลูกหลานภายในตระกูล

เดิมก็มีคนมาประมูลอย่างเต็มล้น เมื่อเบียดกันเต็มขึ้นอีกครั้ง แม้แต่ที่ยืนล้วนยังต้องเบียดกัน

กู้ชูหน่วนนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวชั้นสาม มองดูคนด้านล่างที่แย่งกันประมูล อย่างตาค้าง

ยาชะไขกระดูกเป็นเพียงยาที่นางฝึกไปเรื่อยเท่านั้น เดิมอยากที่จะโยนทิ้งไปแล้ว กลับคิดไม่ถึงว่าจะเป็นที่นิยมขนาดนี้ และยาชะไขกระดูกทุกชุด ก็สามารถประมูลได้ในราคามหาศาล เวลาเพียงครู่เดียวก็ถูกแย่งจนหมดแล้ว

มีบางส่วนยังต่อยตีกันขึ้นมาเพื่อยาชะไขกระดูก

กู้ชูหน่วนกัดฟันพูดขึ้นว่า “รู้อย่างนี้แต่แรก ข้าก็จะทำให้มากกว่านี้หน่อย”

เสี่ยวลู่ไปกำกับจัดการงานประมูลแล้ว ภายในห้องส่วนตัวมีเพียงกู้ชูหน่วนกับเย่จิ่งหานสองคน เย่จิ่งหานถามขึ้นว่า “เจ้าเอายาหลอมมาจากไหนมากมายขนาดนี้?”

“จะเอามาจากไหนได้ล่ะ ก็หลอมเองสิ”

“หลอมเอง?”

“ไม่งั้นเจ้าช่วยข้าหลอมหรือ?”

เย่จิ่งหานจ้องมองดูนาง แววตาฉายแววอย่างไม่น่าเชื่อ

แต่ภายในจวนอ๋อง นอกจากนางแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้จริงๆ

ยาหลอมในแหวนมิติของนาง เป็นไปไม่ได้ที่นางจะเอากลับมาจากเผ่าหยก

สายตาของเขาจ้องมองจนกู้ชูหน่วนรู้สึกไม่สบาย กู้ชูหน่วนจึงพูดอธิบายขึ้นว่า “ก่อนหน้านี้ได้ม้วนหนังแกะโบราณมาอันหนึ่งไม่ใช่หรือ ข้าฝึกหลอมตามสูตรด้านใน หากไม่เชื่อเจ้าสามารถไปตรวจดูได้”

“อาศัยเพียงม้วนหนังแกะโบราณหนึ่งแผ่น ยังมียาสมุนไพรพวกนั้นที่เจ้าสั่งคนไปซื้อ?”

“ถือว่าใช่” อาศัยเพียงยาสมุนไพรพวกนั้นเพียงพอที่ไหน นางยังใช้ยาสมุนไพรล้ำค่าไม่น้อยที่ได้มาจากภูเขาสืบมังกรโดยบังเอิญ ไม่เช่นนั้น ยาหลอมพวกนี้ นางจะสามารถหลอมออกมาได้ยังไง

เย่จิ่งหานไม่รู้จะพูดอย่างไรขึ้นมาในทันที

เมียของเขา มีหลายอย่างมากมายที่แตกต่างจากทุกคนจริงๆ

หากคำพูดที่นางพูดเป็นความจริง งั้น จะต้องเป็นที่อัศจรรย์ที่สุดในแผ่นดิน

ไม่มีอาจารย์สามารถเรียนรู้ได้ด้วยตนเอง ยังสามารถหลอมยาออกมาได้ถึงระดับสี่ ต่อให้เป็นนักหลอมยาอัจฉริยะ ก็ไม่มีทางสามารถหลอมยาระดับสี่ออกมาได้ง่ายๆ

ประมูลขายยาชะไขกระดูกเสร็จ ก็ประมูลขายยาเผยหยวนต่อ คนประมูลต่างเริ่มร้อนแรงขึ้นมาอีกครั้ง คนใหญ่คนโตในเมืองหลวง แทบจะออกมาเคลื่อนไหวกันทั้งหมด

ตอนที่ประมูลยาเสียดฟ้าในงานประมูลต้องออกมาจัดการพื้นที่ เพราะมีคนเบียดแน่นไปหมด เหลือไว้เพียงคนใหญ่คนโตคนอำนาจ

การประมูลเริ่มต้นขึ้นอย่างร้อนแรง

กู้ชูหน่วนอมยิ้มที่มุมปาก

เงินพวกนี้ นางจะให้ฝูกวงเอากลับไปที่เผ่าหยกทั้งหมด

ในขณะที่ยังหามุกมังกรไม่เจอ ทำได้เพียงใช้ความสามารถทั้งหมดที่มี ทำให้เผ่าหยกมีชีวิตที่ดีขึ้นมาบ้าง ถึงแม้เผ่าหยก ไม่ขาดแคลนเงินทองเลย……

ไม่รู้ว่าเจี่ยงเสวียเข้ามาในห้องส่วนตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาพูดกระซิบข้างหูเย่จิ่งหาน

สีหน้าเย่จิ่งหานเปลี่ยนไป พร้อมพูดขึ้นว่า “ข้าออกไปสักพัก จะรีบกลับมารับเจ้า ก่อนที่ข้ายังไม่กลับมา เจ้าอยู่ในงานนี้ก่อน ชิงเฟิง เจ้าอยู่คอยปกป้องพระชายา”

“ขอรับ….” สีหน้าพระชายาเศร้าสร้อย

สิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุดก็คือ การที่ได้อยู่กับพระชายา

กู้ชูหน่วนโบกมือ ให้เขามีอะไรก็ไปทำก่อน แล้วตนเองก็มองดูงานประมูลด้านล่างต่อ กำลังครุ่นคิดว่าจะสลัดทิ้งชิงเฟิงยังไง แล้วไปดูที่เผ่าปีศาจ ว่ามีเบาะแสอะไรเกี่ยวกับมุกมังกรไหม

“ปัง….”

จู่ๆชิงเฟิงก็ล้มลง

กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้นอย่างระมัดระวัง

กลับเห็นเสี่ยวลู่ที่ไม่รู้ว่าเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่

คนที่ตามเสี่ยวลู่เข้ามา ยังมีผู้ชายร่างกายกำยำแข็งแกร่งอีกหลายคน

“ข้าน้อยทำความเคารพนายหญิง”

น้ำเสียงเสี่ยวลู่ตื่นเต้น ไม่หลงเหลือความอ่อนช้อย เหลือเพียงแต่ความตื่นเต้นและเคารพนับถือ