อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม - บทที่ 425 เจ้าของหอหนึ่งในหล้า

อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 425 เจ้าของหอหนึ่งในหล้า
กู้ชูหน่วนแทบสะดุด

นายหญิง……?

“เรียกข้าหรือ?”

“ท่านอ๋อง พวกข้าน้อยรอคอยมานาน ในที่สุดท่านก็กลับมาแล้ว”

พวกเสี่ยวลู่ต่างตื่นเต้นดีใจ ราวกับมีเรื่องราวมากมายที่จะพูดกับนาง

กู้ชูหน่วนยกมือขึ้นห้าม เพราะถึงตอนนี้ก็ยังไม่เข้า พูดขึ้นว่า “เดี๋ยวก่อน เจ้าบอกว่าคือนายหญิงของพวกเจ้า? เจ้าของกิจการที่จัดประมูลเฟิงเซียง? พวกเจ้าไม่ได้เข้าใจใช่ไหม”

“นายหญิง ท่านพูดล้อเล่นอีกแล้ว นอกจากท่าน ในแผ่นดินนี้ยังจะมีใครสามารถเป็นเจ้าของกิจการที่จัดประมูลเฟิงเซียง ข้าน้อยติดตามท่านหลายปีขนาดนี้ จะเข้าใจผิดได้อย่างไร”

“คุณหนูสามจวนเฉิงเซี่ยงที่เป็นไก่อ่อนไม่เป็นที่รักใคร่ เป็นนายของพวกเจ้า?”

จินเฉียงที่อยู่ด้านข้างเสี่ยวลู่หัวเราะ พร้อมพูดขึ้นว่า “นายหญิง ใครกล้าว่าท่านเป็นไก่อ่อน ข้าจะบีบคอเขาตายเป็นคนแรก ท่านเป็นคนที่สง่างามไม่มีใครเทียบได้ เป็นคนชำนาญวางกลยุทธ์ วางแผนและกำหนดวิธีการ คุณหนูสามจวนเฉิงเซี่ยงนั้น เป็นเพียงตัวตนที่ไม่ได้รับการสนใจอย่างหนึ่งของท่านเท่านั้น”

ชั่วช้า

พวกเขารู้แต่แรกว่านางเป็นเจ้านายของพวกเขา?

งั้นก่อนหน้านี้ยังต่อราคากับนาง?

เหงามากหรือ ถึงได้ต่อราคา?

กำไลที่ได้มา ไม่ใช่ของนางทั้งหมดหรือ?

“พวกเจ้าพูดว่า คุณหนูสามจวนเฉิงเซี่ยง เป็นเพียงตัวตนอันหนึ่งของข้า งั้นข้ายังมีตัวตนอะไรอีก พวกเจ้าพูดมาให้หมด?”

“ท่านเป็นหัวหน้าเผ่าเผ่าหยก เป็นเจ้าสำนักสำนักอสุรา และก็เป็นเจ้าของหอหนึ่งในหล้า ส่วนตัวตนอย่างอื่น ตอนนี้ข้าน้อยยังไม่รู้ ข้าน้อยเพียงแค่ดูแลรับผิดชอบที่จัดประมูลเฟิงเซียง”

กู้ชูหน่วนแทบจะกัดถูกลิ้นของตนเอง

เจ้าของกิจการหอหนึ่งในหล้า?

นั่นไม่ใช่สถานที่สืบข่าวอันดับหนึ่ง ที่มีชื่อเสียงที่สุดเทียบเท่าสำนักรู้ฟ้าหรือ?

สองที่นี้ มารเทพก็ยังกลัว

ขอเพียงพวกเขาอยากสืบ ก็ไม่มีอะไรที่สืบไม่ได้

กู้ชูหน่วนแทบไม่อยากเชื่อ เพียงแค่จวนเฉิงเซี่ยง ยังมีตัวตนที่สุดยอดขนาดนี้ และที่นางไม่รู้ ยังไม่รู้ว่ายังมีตัวตนอีกมากมายแค่ไหน

“พวกเจ้าลุกขึ้นมาก่อนเถอะ ให้ข้าได้ย่อยก่อน”

พวกเสี่ยวลู่ลุกขึ้นมา แต่ละคนต่างพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า

“นายหญิง ท่านไม่ได้มาที่จัดประมูลเฟิงเซียงนานมากแล้ว ครั้งที่แล้วท่านมาที่จัดประมูลเฟิงเซียง พวกเราต่างตื่นเต้นอยู่ตั้งนาน นึกว่าท่านจะมีคำสั่งอะไรต้องการให้พวกเราไปทำ แต่พวกเรารอตั้งนาน ก็ไม่เห็นได้รับคำสั่งของท่าน”

“ข้า…..ความจำเสื่อมแล้ว ความจำเสื่อมเข้าใจไหม? เกี่ยวกับที่จัดประมูลเฟิงเซียง ข้าไม่มีความทรงจำเลยสักนิดแล้ว”

“ข้าน้อยรู้ เกิดเหตุบางอย่างกับนายหญิง ทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส หลังจากตื่นขึ้นมาแล้วความทรงจำมากมายต่างสูญหายไป แต่ว่ายังดี ขอเพียงนายหญิงปลอดภัยก็พอ”

“เรื่องนี้พวกเจ้าก็รู้?” กู้ชูหน่วนขมวดคิ้ว

เห็นทีคงจะมีเพียงนางคนเดียวที่โง่เง่า นึกว่าพวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาง

“เบื้องหลังที่จัดประมูลเฟิงเซียงคือหอหนึ่งในหล้า ดังนั้นเรื่องที่เกี่ยวกับท่านอ๋อง พวกเราต่างก็รู้”

“ใช่ไหม งั้นพวกเจ้าบอกข้ามา ทำไมข้าถึงสูญเสียความทรงจำ แล้วข้าถูกใครทำร้ายจนได้รับบาดเจ็บสาหัส”

ได้ยินประโยคนี้ พวกเสี่ยวลู่ต่างสีหน้าย่ำแย่

เสี่ยวลู่พูดขึ้นต่ำว่า “พวกนักสืบสืบอยู่นานมาก ค่อยสืบรู้ว่า วันนั้นเพื่อตามหามุกมังกรลูกที่สี่ นายหญิงถูกสัตว์อสูรระดับเจ็ดทำร้าย จนบาดเจ็บสาหัส สุดท้ายก็เผชิญหน้ากับจอมมาร จอมมารลงมือสังหาร ทำให้ท่านได้รับบัตรเจ็บยิ่งสาหัสอย่างมาก แล้วก็โยนท่านลงไปในเหว ตอนที่ท่านได้รับบาดเจ็บสาหัสจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ไปพบกับคุณหนูอีกคนของจวนเฉิงเซี่ยง”

“นางฉวยโอกาสตอนที่ท่านบาดเจ็บสาหัส ให้ท่านดื่มยาเสน่ห์เชียนรื่อจุ้ย ผ่านไปอีกไม่นาน ท่านก็ฟื้นขึ้นมา หลังจากฟื้นขึ้นมา ข้าน้อยก็สืบรู้มาว่าท่านสูญเสียความทรงจำทั้งหมดแล้ว ข้าน้อยไม่กล้าไปหาท่านโดยภาระการ กลัวว่าท่านกำลังแกล้งสูญเสียความทรงจำ ต่อมาค่อยรู้ว่า……”

“ค่อยรู้ว่าข้าสูญเสียความทรงจำจริงๆใช่ไหม”