อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม - บทที่ 427 หัวใจเข็มทิศเปิดฟ้า
กู้ชูหน่วนหันไปมองพวกเขา แล้วถามขึ้นว่า “นี่คือ……”
“นายหญิง พวกเราสืบกันนานแล้ว ในที่สุดก็สืบรู้ข่าวที่สำคัญที่สุด หากสามารถเปิดเข็มทิศเปิดฟ้านี้ได้ ก็จะสามารถรู้ได้ว่ามุกมังกรลูกที่หกอยู่ที่ไหน”
“คนของพวกเราก็หาวิธีเปิดอยู่นาน ก็ไม่สามารถเปิดได้ ต่อมาสอบถามท่านเวิน ท่านเวินก็ศึกษาอยู่นาน บอกว่า บนเข็มทิศเปิดฟ้านี้ มีช่องรูปดาวเว้าสามดวง กับช่องรูปหัวใจเว้า น่าจะเป็นกุญแจสี่ดอก มีเพียงหากุญแจมาครบทั้งสี่ดอก ถึงจะสามารถเปิดเข็มทิศเปิดฟ้านี้ได้ แล้วก็เจอสถานที่เก็บมุกมังกร”
“แต่เพราะเวลาผ่านไปหนึ่งสองพันปีแล้ว เกี่ยวกับเบาะแสกุญแจรูปดาวทั้งสามดอก พวกเรายังหาไม่เจอ แต่รูปหัวใจบนเข็มทิศเปิดฟ้านี้ ถือเป็นเนตรเข็มทิศเปิดฟ้า พวกเราสืบรู้มาว่า อยู่ในห้องเก็บสมบัติราชวงศ์”
พวกเสี่ยวลู่ต่างตื่นเต้นมาก
สามารถสืบรู้เบาะแสของมุกมังกร ถือเป็นความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่ของพวกเขา
ที่สร้างหอหนึ่งในหล้าขึ้นมา ก็เพื่อตามหาเบาะแสของมุกมังกร
กู้ชูหน่วนลูบคลำช่องรูปดาวทั้งสามของเข็มทิศเปิดฟ้า
จู่ๆในหัวสมองของนางก็มีความคิดบางอย่างแล่นผ่าน
ในม้วนหนังแกะโบราณบันทึกสถานที่สามแห่งไว้ แห่งหนึ่งคือเขาสูบวิญญาณ อีกแห่งหนึ่งคือยอดเขากุยหยุน กับหุบเขาตันหุย หรือว่าพวงกุญแจสามดาวนั่น อยู่ตามสถานที่ทั้งสามแห่งนั่น?
กู้ชูหน่วนยิ่งคิดก็ยิ่งมีความเป็นไปได้ ไม่อย่างนั้นเมื่อพันปีกว่าที่ผ่านมา ทำไมจะต้องมีคนพยายามทุกวิถีทาง วางค่ายกลวังนพเก้าบนม้วนหนังแกะโบราณ ตลอดจนค่ายกลน่าสงสัยมากมาย
“เสียดาย พวกเราลักลอบเข้าไปในพระราชวังหลายครั้ง แต่ก็หาหัวใจเข็มทิศเปิดฟ้าไม่เจอ”
จินเฉียงพูดเสริมขึ้นว่า “น่าโมโหยิ่งนัก พวกเราแทบพลิกหาทั้งพระราชวังแล้ว แต่ก็หาไม่เจอ ต่อมาพวกเราคาดเดาว่า หัวใจเข็มทิศเปิดฟ้าน่าจะอยู่ในที่ลับที่สุดของพระราชวัง นั่นก็คือห้องเก็บสมบัติราชวงศ์ที่ยากที่จะเข้าไปได้ที่สุด ที่นั่นมีการเฝ้าไว้อย่างแน่นหนา เทพสงครามเย่จิ่งหานสั่งคนสนิทเฝ้าไว้ด้วยตนเอง ข้าในไม่เพียงมีเวรยามแน่นหนา ยังมีค่ายกลมากมาย พวกเราลองสองครั้งแล้วก็เข้าไปไม่ได้ จึงไม่กล้าลองอีก กลัวจะเป็นการทำให้เทพสงครามรู้ตัว”
“ใช่ ห้องเก็บสมบัติราชวงศ์นั่น แม้แต่ฮ่องเต้อยากจะเข้าไป ก็ต้องผ่านการอนุญาตจากเทพสงคราม อยากบุกเข้าไปก็ได้ แต่กลัวจะเป็นการเคลื่อนไหวที่รุนแรง พวกเราจึงอยากฟังคำสั่งเขานายหญิง ว่าจะบุกเข้าไปไหม”
“ในพระราชวังมีเวรยามเฝ้าหลายชั้น เมื่อบุกเข้าไป ต่อให้เข้าไปได้ การที่จะออกมายากยิ่งกว่าปีนขึ้นฟ้า เรื่องนี้มอบให้ข้า ข้าจะไปตามหาเอง”
กู้ชูหน่วนเอามือลูบเข็มทิศเปิดฟ้า อยากที่จะตามหาชิ้นส่วนทั้งสี่ของเข็มทิศเปิดฟ้าให้เจอโดยเร็ว แล้วรีบตามหามุกมังกร
เวลาที่เผ่าหยกกับอี้เฉินเฟยเหลือให้นาง มีไม่มากแล้ว
“มุกมังกรลูกที่เจ็ดล่ะ มีเบาะแสไหม?”
“ไม่มี กำลังตามหาอยู่ตลอด ช่วงนี้เผ่าหยกส่งผู้อาวุโสมากมายออกมาตามหา”
“ลองไปตามหาที่เหนือสุดของธารน้ำแข็ง”
ในใจพวกเสี่ยวลู่ตื่นเต้น พร้อมถามขึ้นว่า “นายหญิง ท่านมีเบาะแสมุกมังกรลูกที่เจ็ดแล้วหรือ?”
“ข้าก็ไม่แน่ใจ ยังไงก็ลองไปดูก่อน”
เพื่อนของเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์บอก มุกมังกรบนธารน้ำแข็งลูกนั้น เป็นลูกที่หกหรือลูกที่เจ็ด นางก็ยังไม่รู้
“ได้ ข้าจะรีบสั่งคนไปตามหาทางเหนือสุดของธารน้ำแข็ง”
“นายหญิง ท่านจะกลับหอหนึ่งในหล้าไหม?”
ข้างนอกล้วนเป็นคนของเย่จิ่งหาน ช่างเถอะ ครั้งหน้าค่อยไป ใช่ พวกเจ้าล่อเย่จิ่งหานออกไปหรือ?
“ใช่ แต่ก็ไม่ใช่ เทพสงครามวางแผนการต่อสู้ครั้งใหญ่ ฆ่าคนเผ่าเทียนเฟิ่นมากมาย ยังทำลายหน่วยสำคัญมากมาย ครั้งนี้เผ่าเทียนเฟิ่นสูญหายสาหัส”
“แต่เขาใส่ร้ายสำนักอสุราของเรา”
“อืม…ใส่ร้ายยังไง?”
“เขาเอาสถานที่ตั้งหน่วยหลักของสำนักอสุราไปให้เผ่าเทียนเฟิ่น”