อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม - บทที่ 820 เซียวหยู่เซวียนเป็นยอดฝีมือ

อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 820 เซียวหยู่เซวียนเป็นยอดฝีมือ
อสนีฟาดผ่ากลางเวหา ส่องสว่างทั่วบริเวณให้เห็นโลหิตที่บรรจบรวมตัวกันเป็นธารและจวนแม่ทัพที่มีศพกองพะเนินเป็นภูเขาเลากา

ส่องสว่างให้เห็นใบหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ เย็นชาดุจเกล็ดน้ำแข็ง

รวมไปถึงเรือนกายชุ่มโลหิตของเซียวหยู่ชง

กู้ชูหน่วนเก็บดาบอ่อนแล้วพยุงเซียวหยู่ชงที่นอนหายใจรวยรินอยู่กับพื้น ทำแผลให้เขาอย่างมือไม้พัลวัน

เซียวหยู่เซวียนจับมือนางพร้อมกับหันไปส่ายหน้าให้

เขาชี้นิ้วมือที่เปื้อนเลือดไปทางซ้าย กล่าวแผ่วเบา “หยู่…หยู่เซวียนอยู่…อยู่ทางนั้น รีบ…รีบไปช่วยเขา…”

เขาบาดเจ็บหนักเกินไป ดังนั้นจึงเอ่ยได้เพียงประโยคนี้ จากนั้นมือที่ยกขึ้นก็ไหลตกลงไปอย่างหมดกำลังพร้อมล้มลงนอนแน่นิ่ง

กู้ชูหน่วนยื่นมือที่สั่นระริกอังจมูกเขา

จมูกเขาปราศจากลมหายใจ เขาไปพบยมบาลแล้ว

ความระทมแวบผ่านดวงตาของนาง นางวางเซียวหยู่ชงลงกับพื้นแล้วเสือกตัวไปทางทิศที่เขาชี้

จวนแม่ทัพอันกว้างขวางเหลือเพียงเซียวหยู่เซวียนคนเดียวแล้ว

นางช่วยเซียวหยู่ชงไม่ทัน ดังนั้นจะต้องช่วยเซียวหยู่เซวียนเอาไว้ให้ได้

“ครืน…” เสียงฟ้าผ่าดังสนั่น

พิรุณโหมกระหน่ำ เส้นทางด้านหน้ามองเห็นได้ไม่ชัด ทว่ากู้ชูหน่วนยังคงมุ่งไปข้างหน้าด้วยความรู้สึกอย่างไม่ลดละ

หยาดน้ำฝนชโลมร่างนางจนเปียกปอน แต่นางกลับไม่รู้สึก เพราะในใจนางกังวลอยู่แต่เซียวหยู่เซวียนเท่านั้น

“โครม…”

นี่คือเสียงการต่อสู้ในศึกเดือด

ตามด้วยเสียงต้นไม้อายุนับร้อยปีโค่นล้มลงมาทีละต้น

แม้แต่กระเบื้องหลังคาก็เปิดออกพรึบ

กระแสลมแรงทำจนกู้ชูหน่วนแทบลืมตาไม่ขึ้น

กำลังภายในทรงพลังยิ่ง

คือใคร…

ใครกำลังต่อสู้อย่างดุเดือด

เซียวหยู่เซวียนไม่มีความสามารถเช่นนี้แน่นอน

หรือจะมีคนมาช่วยเซียวหยู่เซวียนแล้ว?

แต่นางยังไปไม่ถึงก็มีคนชุดดำอีกกลุ่มหนึ่งเข้าล้อมนาง

คนชุดดำกลุ่มนี้ร้ายกาจกว่าเมื่อครู่มาก

กู้ชูหน่วนจำพวกเขาได้ พวกเขาเป็นพวกเดียวกัน และยังเป็นมือสังหารของสำนักวิญญาณมืดด้วย

ด้วยความเดือดดาล กู้ชูหน่วนจึงอดทนต่อความเจ็บปวดใช้กระบวนท่าพิฆาต อยากกวาดล้างมือสังหารที่อยู่ตรงหน้าเล่านี้ให้สิ้นซาก

มือสังหารมีมากเกินไป ทั้งยังมีฝีมือสูง กู้ชูหน่วนเป็นห่วงเซียวหยู่เซวียนไม่มีกะจิตกะใจต่อสู้กับพวกเขามาก แต่มือสังหารชุดดำเหล่านี้กลับมุ่งมั่นที่จะรั้งตัวนางไว้สุดชีวิต

“นายหญิง…ที่นี่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้าน้อยเถอะ”

ระหว่างที่กู้ชูหน่วนกำลังร้อนใจ ฝูกวงก็พากำลังคนกลุ่มใหญ่มา

ครั้นพวกเขามาถึงก็เข้าร่วมในศึกใหญ่ ขจัดวิกฤตของกู้ชูหน่วนทันที

นางใช้กระบวนท่าหลอก ไปจากที่นี่แล้วตามหาเซียวหยู่เซวียนต่อ ทิ้งไว้เพียงคำสั่งเดียว

“ฆ่า อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว”

“ขอรับ”

กู้ชูหน่วนผ่านศาลาหลบร้อนหลายหลังจนกระทั่งถึงเป้าหมายในที่สุด

แต่ที่เหนือความคาดหมายของนางก็คือ แม้เซียวหยู่เซวียนจะบาดเจ็บสาหัส แต่เขากลับอยู่ในฝั่งได้เปรียบ ทวนเงินร่ายโบกดั่งเทพเซียน ครั้นเสือกไปก็ปลิดชีพคนชุดดำไปหลายคน

เขาฆ่ากราดทุกทิศราวกับปีศาจร้ายอย่างไรอย่างนั้น ชายชุดดำเหล่านั้นประมือกับเขาไม่กี่เป็นอันต้องตกตาย

แม้แต่เลว่อิ่งหัวหน้าของมือสังหารชุดดำก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

เลว่อิ่งถูกทวนยาวของเขาแทง เลือดไหลออกจากตัวหยดติ๋งๆ

มือข้างหนึ่งของเลว่อิ่งถือดาบ อีกข้างหนึ่งถือกระบี่ แม้จะใช้ดาบประสานกระบี่ต่อต้านด้วยกำลังสูงสุด แต่ก็ยังตกเป็นรอง หวิดจะดับอนาถด้วยเงื้อมมือของเซียวหยู่เซวียนหลายต่อหลายครั้ง

หากมิใช่เพราะเขามีวิชาตัวเบาล้ำเลิศ ไปมาไร้ร่องรอยดั่งสายลม เกรงว่าเขาคงต้องตายอยู่ที่นี่เช่นเดียวกับชายชุดดำคนอื่นๆ แล้ว

กู้ชูหน่วนไม่เคยเห็นเซียวหยู่เซวียนที่เป็นเช่นนี้มาก่อน

กำลังยุทธ์มากกว่าระดับห้าขั้นสูง เหนือชั้นกว่านางมาก

ทว่าเซียวหยู่เซวียนในภาพจำของนางเป็นเพียงคนเสเพลคนหนึ่งที่ไม่มีวรยุทธ์ แววตาเย็นชา และรังสีพิฆาตกระหายเลือดขนาดนี้

บทที่ 819 จวนแม่ทัพถูกฆ่าล้างทั้งตระกูล