อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม - บทที่ 918 ผู้หญิงโลภมาก
อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 918 ผู้หญิงโลภมาก
เซียวหยู่เซวียนขยับร่างกาย รวดเร็วปานสายฟ้าแลบ
เขาขวางทางกู้ชูหน่วนไว้ พร้อมขมวดคิ้วพูดขึ้นว่า “รีบคายผลไม้เคลือบเจ็ดสมบัติออกมา”
“ข้ากินหมดแล้ว กลืนลงไปหมดแล้ว”
“…….”
กินหมดรวดเร็วขนาดนี้เลยหรือ?
แม้แต่เมล็ดก็กินลงไปหมดแล้ว?
“นี่เจ้า…..” เซียวหยู่เซวียนไม่รู้จะพูดว่านางอย่างไร
กู้ชูหน่วนหาสถานที่ลับตาแล้วนั่งขัดสมาธิ พร้อมพูดขึ้นอย่างไม่เกรงใจว่า “มีพลังอันยิ่งใหญ่ในตัวข้ากำลังคอยห้ำหั่นกันอยู่ เจ้าช่วยข้ารับมือสักพักหนึ่งนะ”
“……..”
งั้นช่วยรับมือสักพัก?
ผลไม้เคลือบเจ็ดสมบัติถูกนางแย่งไปแล้ว
สัตว์อสูรสิงโตพวกนั้นก็ไม่ใช่คนที่ไม่มีประโยชน์ จะไม่ไล่ตามได้อย่างไร?
คนตระกูลไป๋หลี่ จะไม่ไล่ตามได้อย่างไร?
นางเชื่อมั่นในตัวเขา
หรือเห็นว่าเขาเป็นทาสจึงสั่งการ?
เซียวหยู่เซวียนโบกมือ สร้างม่านล่องหนขึ้นมา ปิดกั้นลมหายใจของเขากับกู้ชูหน่วนไว้
ผลไม้เคลือบเจ็ดสมบัติเป็นยาวิเศษระดับสอง นางเป็นเพียงชีพจรยุทธ์ระดับหนึ่งทานลงไป ไม่อึดอัดสิแปลก
เซียวหยู่เซวียนกำลังคิดหนักอยู่ว่าจะช่วยชีวิตนางยังไง
ภายในม่าน กู้ชูหน่วนขมวดคิ้วแน่น ร่างกายเดี๋ยวแดงเดี๋ยวขาว ลมหายใจอันดุเดือดพล่านไปทั่วร่างกายของนาง เจ็บปวดจนนางขมวดคิ้วชนกัน นางกัดฟันไว้แน่น ไม่ยอมส่งเสียงร้องออกมา
“ข้ากำจัดชีพจรยุทธ์ของเจ้า แล้วนำผลไม้เคลือบเจ็ดสมบัติออกมา เพื่อช่วยชีวิตเจ้า เจ้าจะยอมไหม?”
“ไม่ยอมแน่นอน กว่าข้าจะกลืนผลไม้เคลือบเจ็ดสมบัติลงไปได้ ก็เพื่อเพิ่มพลัง เจ้ากล้าเอาออกมา ข้าจะสู้ตาย เงียบๆหน่อย รำคาญมากเลย”
เซียวหยู่เซวียน “……”
เขาแกว่งเท้าหาเสี้ยนจริงๆ
อยู่ดีๆไม่ไปหาน้ำค้างแห่งสวรรค์
มัวแต่มาเสียเวลากับผู้หญิงไม่กลัวตายคนนี้ทำไม
ไม่เอาผลไม้เคลือบเจ็ดสมบัติ ยังไงนางก็ต้องตายแน่
สิ่งที่ทำให้เขาไม่คาดคิดก็คือ กู้ชูหน่วนรู้วิธีการหายใจ เพียงแค่ชีพจรยุทธ์คนหนึ่ง กลับสามารถกลั่นผลไม้เคลือบเจ็ดสมบัติในร่างกาย แล้วสามารถนำไปใช้ประโยชน์เอง
นี่…..
นี่เป็นสิ่งที่มีเพียงผู้มีพลังเหนือระดับสี่เท่านั้นที่ทำได้ใช่หรือไม่?
นางเป็นเพียงชีพจรยุทธ์คนหนึ่ง สามารถทำได้อย่างไร
“ตูม…..”
แสงเงินแสงทองปรากฏบนท้องฟ้า
กู้ชูหน่วนเริ่มจากชีพจรยุทธ์ เพิ่มระดับสองชั้น แล้วก็เพิ่มถึงสามชั้น
หลังจากธูปหนึ่งดอก กู้ชูหน่วนค่อยๆสูดลมหายใจ ปาดเหงื่อพร้อมพูดขึ้นว่า “ข้าเจ็บปวดมาก ทรมานตั้งนานขนาดนี้ ทำไมถึงเพิ่มแค่สามชั้น”
เซียวหยู่เซวียน “…….”
ภายในเวลาธูปหนึ่งดอก สามารถเพิ่มสามชั้น นางยังไม่พอใจ?
คนมากมายกว่าจะเพิ่มหนึ่งชั้น ต้องใช้เวลาตั้งหลายปี
มีบางคนใช้เวลาหลายสิบปีก็เพิ่มไม่ได้สักชั้น
สิ่งที่ทำให้เขาสงสัยก็คือ กู้ชูหน่วนสามารถกลั่นผลไม้เคลือบเจ็ดสมบัติภายในร่างกาย ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา
กู้ชูหน่วนลุกขึ้นมา ปัดสะบัดเสื้อผ้าที่ยับ รู้สึกเบาตัวขึ้นมาก
“คนอื่นไม่รู้ ไป๋หลี่เจิ้นอยู่ระดับ เขารับไม่ได้แน่”
“ระดับสี่…..งั้นบนตัวเขาจะต้องมีของล้ำค่าแน่ใช่ไหม?”
หนังตาเซียวหยู่เซวียนกระตุก ความรู้สึกแบบนี้เขาคุ้นเคยมาก
โดยเฉพาะดวงตาที่เปล่งประกายคู่นั้น
“เจ้าคิดอะไรอยู่?”
“ไปค้นหาของล้ำค่าหน่อยดีไหม?”
เซียวหยู่เซวียนอดไม่ได้ที่จะพูดเตือนว่า “ตอนนี้เจ้าเป็นเพียงชีพจรยุทธ์ชั้นสาม เขาอยู่ระดับสี่ พวกเจ้าสองคนมีความแข็งแกร่งแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว”
“ความสูงไม่ใช่ปัญหา พลังความสามารถไม่ใช่สิ่งที่แตกต่าง ใครบอกว่าชีพจรยุทธ์ชั้นสามจะต่อสู้กับระดับสี่ไม่ได้”
“คนบ้า…..”
“เสี่ยวเซวียนเซวียน เราร่วมมือกันไหม เมื่อได้สิ่งของล้ำค่ามา เรามาแบ่งเท่าๆกัน”
“ไม่น่าสนใจ”
“งั้นก็ได้ ในเมื่อเจ้าไม่ยอม งั้นข้าไปคนเดียว”
นางพูดพร้อมกับเดินหวนกลับไปจริงๆ
เซียวหยู่เซวียนอึ้งอยู่กับที่
นี่….
ลูกวัวเพิ่งเกิดไม่กลัวเสือหรือ?
น่าโมโหมาก
ทำไมเขาจะต้องมาเจอผู้หญิงบ้าคนหนึ่งแบบนี้
ทอดทิ้งนาง เขาทำไม่ลง
ช่วยนาง ก็เสียเวลาของตนเอง
