อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม - บทที่1236 ขั้นสูงสุดระดับห้า
อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่1236 ขั้นสูงสุดระดับห้า
“อย่างไรข้าก็เป็นราชางูเก้าหัวมรกต ให้ข้าเป็นอุปกรณ์ขนย้ายไม่ดีเท่าไหร่มั้ง?”
“ใครให้เจ้าย้ายกัน เจ้ารู้ไม่ใช่เหรอว่าอ๋องเสวี่ยอยู่ไหน? ไปหาเขาสิ เขาจะส่งคนมาขนย้ายมันเอง”
เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ลูบท้องกลมโตของตัวเอง แล้วพูดว่า “นายหญิง มันไกลมากนะ เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ต้องเสียแรงเยอะเลย”
“หมูย่างสองตัว”
“ยี่สิบตัว”
“สองตัวเท่านั้น ห้ามต่อรอง ถ้าเจ้าไม่ไป ข้าจะหาคนอื่นเอง”
เห็นกู้ชูหน่วนไม่ยอมให้ต่อรอง เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ก็เลยต้องยอมฝืนใจตกลง “นายหญิง ข้าจะเอาหมูตัวใหญ่สองตัวนะ”
“วางใจได้ เจ้าได้กินจนอิ่มตายแน่ ไม่ให้เจ้าอดตายหรอก”
“เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์อิ่มไม่ตายหรอก นายหญิงทำบุญเยอะๆได้นะ”
ทำบุญบ้าอะไร
เวลานางมีจำกัด ไม่มีเวลามาย่างหมูให้เขาหรอกนะ ย่างแค่สองตัวก็พอแล้ว
กู้ชูหน่วนโยนผ้าเช็ดหน้าออกไป เดินออกจากถ้ำแล้วพูดว่า “ข้าต้องจำศีล ข้าจะทะลุระดับหกในระยะเวลาที่สั้นที่สุด เจ้าทำตามคำสั่งของผ้าเช็ดหน้านี้นะ”
เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ส่ายหัวมองดูข้อความบนผ้าเช็ดหน้า แลบลิ้มแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นายหญิง ท่านควรจะต่อกรกับราชินีโหดนั่นนะ แต่ว่า……ท่านไม่อยากเป็นราชินีบ้างเหรอ? ทำไมต้องยกตำแหน่งให้อ๋องเสวี่ยด้วยล่ะ เป็นราชินีสามารถมีนายบำเรอได้เยอะนะ”
“ให้เจ้าไปทำก็รีบไปซะ ทำไมพูดเยอะขนาดนี้ ถ้าพูดมากอีก เดี๋ยวข้าจะจับเจ้ามาย่างกินเลยนะ”
“ก็ได้ นายหญิงวางใจได้เลย เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ไม่ทำให้ท่านผิดหวังแน่นอน แต่ตำแหน่งจักรพรรดิ นายหญิงต้องคิดพิจารณาให้ดีนะ การเป็นราชินีไม่เพียงแต่ได้ปกครองทั้งแคว้น ยังสามารถครอบครองหนุ่มหล่อนับไม่ถ้วนได้ด้วย มีสุรายาหอม นึกถึงตอนที่ท่านได้ดื่มสุราชมจันทร์กับเย่จิ่งหาน เซียวหยู่เซวียนและเวินเส้าหยีสิ ได้ท่องบทกลอนและวาดภาพด้วยกันอีก”
กู้ชูหน่วนตบหัวของมันอย่างไม่เกรงใจ
“เลิกคิดไปได้เลยนะ ทุกคนรู้ดีว่า ที่เจ้าอยากให้ข้าเป็นราชินีเพื่อที่จะได้กินของอร่อยไม่อั้นน่ะสิ”
เย่จิ่งหานกับเซียวหยู่เซวียนอาจจะอยู่ด้วยกันได้
แต่จะอยู่กับเวินเส้าหยีได้เหรอ?
ยังจะดื่มสุราใต้แสงจันทร์ แต่งกลอนอะไรนั่นอีก ไม่ต้องคิดเลย
“พวกเรามากินด้วยกันได้นี่”
“ถ้าทำได้ไม่ดี ข้าจะกินเจ้าก่อนเลย”
“นายหญิง ตอนที่ท่านขู่เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ไม่สวยเลยนะ”
กู้ชูหน่วนตบหัวมันอีกครั้ง เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ตกใจจนรีบเลื้อยหนีไป ทิ้งท้ายไว้แค่ “หมูย่างสองตัว เอาตัวใหญ่ๆนะ นายหญิงห้ามกลับคำนะ”
กู้ชูหน่วนตะคอกด่า แล้วตามหาถ้ำที่ซ่อนตัวได้ เตรียมจำศีลเงียบๆ
แทนที่จะพึ่งพาคนอื่น พึ่งพาตัวเองดีกว่า ถึงแม้เย่จิ่งหานกับเวินเส้าหยีจะช่วย แต่ก็ยากที่จะไม่เกิดอุบัติเหตุ
ราชินีตัวปลอมแข็งแกร่งเกินไป นางต้องยกระดับตัวเองในระยะเวลาที่สั้นที่สุด
นึกถึงเซียวหยู่เซวียน กู้ชูหน่วนก็อยากจะพุ่งเข้าวังไปเดี๋ยวนี้เลย
แต่นางรู้ว่า บุกเข้าไปก็ช่วยเซียวหยู่เซวียนไม่ได้หรอก
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ในที่สุดกู้ชูหน่วนก็ปลดล็อก ยกระดับถึงขั้นสูงสุดระดับห้าได้ นางสดชื่นกระปรี้กระเปร่ามาก
เวลาสั้นๆก็ทะลุขั้นสูงสุดระดับห้าได้แล้ว ไม่มีใครสามารถจำศีลและยกระดับตัวเองได้เร็วเท่านางอีกแล้ว แต่กู้ชูหน่วนยังไม่พอใจอยู่ดี
“อีกแค่นิดเดียว อีกแค่นิดเดียวข้าก็จะทะลุระดับหกได้แล้ว แต่ทำไมการทะลุระดับหกถึงยากขนาดนี้นะ”
“ยินดีกับนายหญิงด้วย ความสามารถขึ้นสูงอีกขั้นแล้ว”
“เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์ เจ้าเข้ามาได้อย่างไร”
“ข้ามารอหมู……รอนายหญิงไง เรื่องที่นายหญิงสั่งให้ข้าทำ ข้าทำเสร็จแล้วนะ ท่านเมื่อไหร่จะย่างหมูให้ข้ากินล่ะ”
เสี่ยวจิ๋วเอ๋อร์เลื้อยไปบนไหล่ของนาง มองนางด้วยสายตาออดอ้อน
