อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 101 คุณจีบเธอไม่ติดใช่ไหม
“เหมือนว่าจะนานมากแล้ว ที่ไม่มีใครเรียกผมแบบนี้”
น้ำเสียงของเฟิงหานชวนค่อนข้างเรียบเฉย ออกจะเย็นชาและสงบนิ่งอยู่บ้าง ดูเหมือนยังแฝงไว้ด้วยร่องรอยของความโศกเศร้า
ตอนนี้ในใจของเฉินฮวนฮวนยิ่งมั่นใจ ผู้หญิงคนที่เรียกเฟิงหานชวนว่า “อาหาน” คือคนที่สำคัญที่สุดในส่วนลึกของหัวใจของเฟิงหานชวน
ทว่า เฟิงหานชวนบอกว่าไม่มีใครเรียกเขาเช่นนี้มานานมากแล้ว ผู้หญิงคนนั้นไปจากเขาแล้วเหรอ?
วิเคราะห์ดูแล้ว ความรู้สึกเหมือนกับเรื่องราวความรักครั้งแรกที่จบลงด้วยความโศกเศร้า
“อ้อ ถ้าอย่างนั้นคุณเก็บชื่อนี้ไว้ในความทรงจำ ให้มันเป็นความทรงจำดีๆ เถอะ” น้ำเสียงของเฉินฮวนฮวนไม่ร่าเริงเหมือนเมื่อสักครู่นี้แล้ว
สามีตามกฎหมายของตัวเองที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ เสนอให้เธอทดลองแต่งงานกับเขา ทว่าความจริงเขายังมีรักแรกที่ลืมไม่ลงอยู่ในใจ อันที่จริง ความรู้สึกเช่นนี้สำหรับผู้หญิงแล้ว คงไม่สบายใจนักหรอก
เธอพลิกตัวนอนตะแคง หันหน้าไปทางตู้เสื้อผ้า และหันหลังให้เฟิงหานชวน ก่อนจะถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “ฉันหลับก่อนนะคะ เรื่องชื่อเรียกพรุ่งนี้ฉันค่อยคิดใหม่แล้วกัน”
ความคิดของเฟิงหานชวนยังหยุดค้างอยู่ในความทรงจำในอดีต เวลานี้เขากลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง พบว่าน้ำเสียงของเฉินฮวนฮวนผิดปกติไปเล็กน้อย
ก่อนหน้านี้เธอยังเขินอายและจริงจังอยู่เลย แล้วทำไมจู่ๆ เหมือนไม่อยากสนใจเขาแล้ว?
ทันทีที่เฉินฮวนฮวนหลับตาลง ความอุ่นร้อนแผ่กระจายมายังเอวของเธอ เมื่อเธอก้มลงมอง นึกไม่ถึงว่ามือของเฟิงหานชวนพาดอยู่บนเอวของเธอ
“คุณทำอะไร!” เธอรีบคว้ามือของเขาไว้ แล้วจับมือของเขาโยนไปด้านหลัง
น้ำเสียงของเธอยังเจือความกรุ่นโกรธนิดๆ เฟิงหานชวนฟังน้ำเสียงของเธอออก
เขาขยับตัวเคลื่อนเข้ามาใกล้เธอ อกแกร่งของเขาแนบชิดกับแผ่นหลังของเธอ แขนของเขายื่นไปข้างหน้าแล้วโอบกอดเธอไว้แน่น
จู่ๆ เฟิงหานชวนขยับเข้ามาแนบชิดเธอเช่นนี้ ทำให้เฉินฮวนฮวนโมโหอย่างมาก เธออยากจะขัดขืน ทว่าอิริยาบถนี้ทำให้เธอไม่อาจขัดขืนเขาได้
“ไม่ใช่ว่าตกลงกันแล้วเหรอ? คุณ…ทำไมคุณถึงทำแบบนี้” ตอนนี้เฉินฮวนฮวนไม่ได้เขินอาย ทว่าเธอกำลังโมโห
“คุณภรรยา เมื่อกี้คุณโกรธใช่ไหม?” เฟิงหานชวนกลับไม่กลัวเธอเลยสักนิด เขายังกอดเธอเอาไว้แน่น
ยิ่งไปกว่านั้น น้ำเสียงของเขายังกรุ้มกริ่มอย่างมาก
ในเวลานี้ เฉินฮวนฮวนตกอยู่ในอุ้งมือเขา เธอเป็นลูกกระต่ายในกับดักที่เขาวางไว้
ทว่า ถ้าอยากให้ลูกกระต่ายเชื่อฟังก็ต้องง้อเธอเสียก่อน
“ฉันโกรธเหรอ? ฉันโกรธอะไร! คุณรีบปล่อยฉันเลยนะ!” เฉินฮวนฮวนรู้ว่าตอนนี้เธออารมณ์ไม่ค่อยดี แถมเฟิงหานชวนยังรบเร้าเธอ ทำให้เธอยิ่งอารมณ์ไม่ดีขึ้นไปอีก
“ผมปล่อยคุณก็ได้ แต่คุณต้องตอบคำถามผมตามความจริง” เฟิงหานชวนกล่าวช้าลง น้ำเสียงฟังดูอ่อนโยนอย่างมาก
“คำถามอะไร? คุณรีบพูดมา!” ตอนนี้เฉินฮวนฮวนเกร็งไปทั้งตัว กลัวว่าเฟิงหานชวนจะทำอะไรไปอีกขั้น
“ชื่ออาหาน คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?” เฟิงหานชวนเพิ่งรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ที่ชัดเจนของเฉินฮวนฮวน
ดังนั้น เธอต้องคิดอะไรบางอย่าง หรือเข้าใจอะไรผิดอย่างแน่นอน
“ฉันไม่ได้เข้าใจอะไรผิด อาหานคงเป็นชื่อที่แฟนคนแรกของคุณเรียก?” น้ำเสียงของเฉินฮวนฮวนหนักแน่นมาก
เธอรู้สึกว่าตัวเองเดาไม่ผิดอย่างแน่นอน เพราะว่าการแสดงออกของเฟิงหานชวน และปฏิกิริยาเช่นนั้นของเขา คงเป็นเพราะแฟนสาวคนแรกของเขาอย่างแน่นอน
“พรืด” เสียงหัวเราะดังมาจากข้างหลัง
และตามมาด้วยเสียงกลั้นหัวเราะ ร่างของชายหนุ่มข้างหลังยังคงสั่นเล็กน้อย ราวกับมีเรื่องน่าขำขันบางอย่างเกิดขึ้น
เฉินฮวนฮวนอยากหันไปดูเสียหน่อย สุดท้ายเรื่องน่าอายได้เกิดขึ้นแล้ว เมื่อเธอหันไป ปลายจมูกของเธอเฉียดกับริมฝีปากบางสุดเซ็กซี่ของเฟิงหานชวนพอดี
เธอรีบหันหน้ากลับไปทันที
“แฟนคนแรก?” เฟิงหานชวนรู้สึกว่ามันช่างน่าขำเสียจริง เขากลั้นยิ้ม และพยายามรักษาน้ำเสียงให้จริงจัง ก่อนจะถามว่า “ดังนั้น คุณคิดว่าชื่อเรียกนี้ คือชื่อเรียกระหว่างผมกับแฟนคนแรก?”
เฉินฮวนฮวนไม่ตอบ เธอขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเขา เธอจึงหันหลังให้เขา
เมื่อเห็นว่าเธอไม่สนใจตัวเอง เฟิงหานชวนกัดฟันกรอด เขาสวมบทคนใจร้าย กดเฉินฮวนฮวนให้อยู่ภายใต้ร่างของเขา
“คุณ…”
เมื่อเฉินฮวนฮวนยังไม่ทันได้มีท่าทีตอบสนองอะไร ไหล่ของเธอถูกตรึงเอาไว้ หลังจากเธอได้ถูกคร่อมทับร่างเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตรงหน้าเธอก็ปรากฏเงามืดเงาหนึ่งขึ้นมา
เมื่อสติกลับอีกครั้ง พบว่าใบหน้าของเฟิงหานชวนปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอ อิริยาบถนี้…
“เพี๊ยะ!”
เฉินฮวนฮวนยกมือขึ้นตบบนตำแหน่งที่เธอเคยตบวันนี้ตอนเย็นอีกครั้ง…บนใบหน้าของเฟิงหานชวน
วินาทีต่อมา มือทั้งสองของเธอถูกตรึงไว้บนหมอน เธอไม่อาจตอบโต้ได้เลยแม้แต่น้อย
“คุณปล่อยฉันนะ ปล่อยฉัน! เฟิงหานชวน คุณจะผิดคำพูดไม่ได้นะ!” เฉินฮวนฮวนจ้องเขา และตะโกนด้วยความโมโห
ทว่าเธอไม่กล้าตะโกนดังเกินไป กลัวว่าจะเรียกความสนใจของคนในบ้านตระกูลเฟิง ตอนนั้นกลับจะยิ่งน่าอายเสียด้วยซ้ำไป
“คุณฟังผมอธิบายนะ เพราะฉะนั้น คุณใจเย็นก่อน” เฟิงหานชวนไม่รู้สึกขุ่นเคืองใดๆ และไม่โมโหกับการต่อต้านของเฉินฮวนฮวน ตรงกันข้าม ตอนนี้เขากลับอารมณ์ดีเสียด้วยซ้ำ
เฉินฮวนฮวนกำลังสนใจ “แฟนสาวคนแรก” ของเขา ยืนยันได้แล้วว่า จริงๆ แล้วเฉินฮวนฮวนก็กำลังสนใจเขาใช่ไหม?
อย่างน้อยกำไรของเขาในคืนนี้ก็คือ ในใจลึกๆ ของเฉินฮวนฮวนกำลังสนใจเขา นั่นก็เพียงพอแล้ว
อย่างไรเสีย นี่เป็นเพียงคืนแรกของการยอมรับสถานะ ไม่สามารถข้ามขั้นเร็วเกินไป เขาก็ใจร้อนเกินไปไม่ได้
“โอเค ใจเย็น ฉันใจเย็นคุณจะปล่อยฉันใช่ไหม?” เฉินฮวนฮวนพยายามระงับความกรุ่นโกรธของตัวเอง ใบหน้าของเธอดูแย่มาก
สำหรับเธอแล้ว แฟนสาวคนแรกอะไรนั่น ไม่ใช่สิ่งที่เธอกำลังสนใจเลย สิ่งที่เธอสนใจที่สุดคือเฟิงหานชวนไม่ทำตามสัญญา!
เธอบอกชัดเจนแล้วว่าต้องการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ไม่ต้องสัมผัสใกล้ชิดกัน ทว่าเขายัง…
“ผมไม่มีแฟนคนแรก” เฟิงหานชวนขัดจังหวะเธอ เสียงทุ้มต่ำของเขาแสดงการยืนยัน
เหมือนว่าเสียงเช่นนั้น เมื่อได้ฟังก็ไม่คิดว่าเขากำลังโกหก
“ไม่มีแฟนคนแรก?” ประโยคนี้ของเฟิงหานชวน ทำลายสิ่งที่เฉินฮวนฮวนเข้าใจเมื่อสักครู่
ก่อนหน้านี้เฟิงหานชวนเคยปฏิเสธว่าเขาไม่มีแฟนเก่าอยู่มหาวิทยาลัยA อย่างที่เธอเข้าใจ แถมเมื่อสักครู่เขาก็บอกว่าไม่มีแฟนคนแรก…
ตามที่เขาบอก ความหมายของเฟิงหานชวนคือ เขาไม่เคยมีความรัก?
“มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า” เฉินฮวนฮวนโพล่งออกมา นี่เป็นปฏิกิริยาแรกในความคิดของเธอ
เฟิงหานชวนอายุตั้ง 29 ปีแล้ว ผู้ชายที่อายุเกือบ 30 ปี เขาอายุมากขนาดนี้แล้ว แต่ไม่เคยมีแฟน จะเชื่อได้เหรอ?
แน่นอนว่าเชื่อไม่ได้!
“ไม่ผิดพลาด” เฟิงหานชวนเห็นความสงสัยของเฉินฮวนฮวน เขากล่าวต่ออย่างหนักแน่น “ความจริงผมไม่เคยมีความรัก ไม่เคยมีแฟนมาก่อน ชื่อเรียกนั้นไม่ใช่อย่างที่คุณคิด”
สมองของเฉินฮวนฮวนมึนงงเล็กน้อย
ในเมื่อเฟิงหานชวนปฏิเสธว่าเขาเคยมีความรัก ยืนยันได้แล้วว่า ชื่อเรียกนี้เป็นชื่อที่ผู้หญิงที่เขาแอบชอบตั้งให้เขาใช่ไหม?
ดูเหมือนว่า มีเพียงความเป็นไปได้นี้เท่านั้น
ผู้หญิงที่แอบรัก แฟนคนแรก แฟนเก่า ถ้าสองข้อหลังถูกตัดออกไป ถ้าอย่างนั้นก็เหลือเพียงคำตอบเดียวแล้วไม่ใช่เหรอ?
“ฉันเข้าใจแล้ว” เฉินฮวนฮวนพยักหน้า และถามว่า “คุณจีบเธอไม่ติดใช่ไหม”
