อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 146 ดูเหมือนว่าผมยังขยันไม่พอ
“อาหาน ฉัน……” เฉินฮวนฮวนรีบเปลี่ยนคำพูด
เฟิงหานชวนเดินมาตรงหน้าเธอ แล้วใช้นิ้วเชิดคางเธอขึ้น พูดอย่างไม่พอใจว่า “ฮวนฮวน แค่คืนเดียว คุณเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย”
เขาชอบฮวนฮวนเมื่อวาน ทั้งกระตือรือร้นทั้งเขินอาย
ฮวนฮวนวันนี้ เหมือนห่างเหินกับเขา ให้เขารู้สึกไม่มั่นใจ
“เปล่า ฉัน……ฉันคิดว่า ฉันคิดว่าฉันฝัน ตอนตื่นมาแล้วไม่เจอคุณ ฉันก็เลยไม่รู้ว่าเรื่องเมื่อคืน เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า……” เฉินฮวนฮวนอธิบาย
“ฝัน?” เฟิงหานชวนเลิกคิ้ว ก้มลงไปใกล้เธอ “ดูเหมือนว่าผมยังขยันไม่พอ เลยทำให้คุณรู้สึกว่ากำลังฝัน? ไม่รู้สึกว่านั่นเป็นเรื่องจริง?”
เฉินฮวนฮวนมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา แล้วคำพูดที่เขาพูดเมื่อกี้ หน้าเธอจึงเริ่มแดง
“ฉัน……” เฉินฮวนฮวนอยากร้องไห้ อายจนพูดอะไรไม่ออก
ทันใดนั้น เฟิงหานชวนก็ก้มลงมาแย่งกระเป๋าเดินทางไปจากเธอ แล้วเอามาถือเอง
เขาถือกระเป๋าเดินทางเดินไปด้วยแล้วเอ่ยว่า “ผมทำอาหารเช้าไว้ให้คุณ กินเสร็จแล้วเดี๋ยวจะไปส่ง”
“ไม่ต้อง ไม่ต้อง วันนี้เดี๋ยวรุ่นพี่จะส่งฉันไป เรานัดเจอกันที่หน้าประตูตอนเจ็ดโมงครึ่ง” เฉินฮวนฮวนตอบตามความจริง
แต่ว่า พอเธอเริ่มก้าวลงบันได กลับรู้ว่าตัวเองข้ามสิ่งที่เฟิงหานชวนพูด จึงรีบถามว่า “คุณ คุณ คุณ……คุณทำอาหารเช้าให้ฉัน? คุณทำให้ฉัน? ที่เมื่อกี้คุณไม่อยู่ในห้อง เพราะไปทำอาหารเช้า?”
เฉินฮวนฮวนแสดงสีหน้าไม่อยากเชื่อ
เฟิงหานชวนหันกลับไป เพราะเขาเดินอยู่ข้างหน้า เฉินฮวนฮวนเลยยืนอยู่ที่สูงกว่าเขา จึงมองเธอตรงๆได้
ปกติเฉินฮวนฮวนต้องเงยหน้ามองเฟิงหานชวน ไม่ก็เฟิงหานชวนก้มมองเธอ แต่ตอนนี้ ทั้งสองยืนตัวตรง ไม่มีใครต้องเงยหน้าหรือก้มหน้า
“ทำไมอยู่ๆคุณถึงทำอาหารเช้าให้ฉันล่ะ?” เฉินฮวนฮวนเม้มปาก มองลงด้วยสีหน้าเขินอาย
ปกติแม่บ้านหลี่เป็นคนเตรียมอาหารเช้า เฉินฮวนฮวนแอบเดาในใจว่า ต้องเพราะเรื่องเมื่อคืน เฟิงหานชวนก็เลยทำอาหารเช้าให้เธอ?
เฟิงหานชวนมองเธอที่หน้าแดง เขาจึงเข้าไปใกล้หูเธอแล้วเอ่ยว่า “เมื่อวานกดขี่คุณ ก็เลยต้องให้รางวัล จะได้บำรุงร่างกายดีๆ”
เขาพูดเสียงอ่อนโยนมาก จนเฉินฮวนฮวนมองว่อกแว่กอย่างไม่รู้ตัว แล้วหลิวหลี่ถงก็เดินเข้ามาพอดี ไม่รู้ว่าได้ยินหรือเปล่า
“หยุดพูดได้แล้ว” เฉินฮวนฮวนกดเสียงต่ำเอ่ยกับเฟิงหานชวน จากนั้นจึงเดินอ้อมเขาลงไป
เฟิงหานชวนหันมองเธอเดินลงไป ค่อยเห็นว่าหลิวหลี่ถงยืนอยู่หน้าประตู ไม่น่าล่ะอยู่ๆเฉินฮวนฮวนถึงวิ่งลงไป
ที่แท้ กลัวว่าคนอื่นจะได้ยิน
คฤหาสน์ตระกูลเฟิงกว้างมาก แยกส่วนของเจ้าของออกจากห้องคนรับใช้ แล้วยังจ้างคนรับใช้กับคนสวนด้วย
บวกกับเมื่อคืนที่เฉินฮวนฮวนเห็นเฉินนานากับนายท่านทำแบบเรื่องนั้น เฟิงหานชวนเลยรู้สึกว่าที่คฤหาสน์คนเยอะเกินไป
เขารีบตามเฉินฮวนฮวนไป ดึงมือเธอไว้แล้วยิ้มอ่อน “รอคุณกลับมา เราย้ายออกไปด้วยกัน”
“หรือว่า ถ้าคุณชอบบ้านโซนไหน บอกผมได้ ผมจะได้สั่งให้คนไปจัดการล่วงหน้า ใช้เวลาครึ่งเดือนนี้”
เฉินฮวนฮวนอึ้งไปชั่วขณะ เฟิงหานชวนจะให้เธอย้ายออกจากคฤหาสน์?
แต่ว่า นายท่านเฟิงดีกับเธอมาก ถ้าอยู่ๆเธอกับเฟิงหานชวนย้ายออกไป อาจจะดูใจดำเกินไปหรือเปล่า?
แล้วอีกอย่าง ที่นี่ก็ดีมากด้วย
“ไม่ต้องหรอก” เฉินฮวนฮวนส่ายหน้า
“คุณชอบอยู่ที่นี่?” เฟิงหานชวนถาม
“อื้อ ที่นี่ก็โอเค” เฉินฮวนฮวนพยักหน้า
“ได้ ในเมื่อคุณชอบ งั้นผมก็โอเค” เฟิงหานชวนจูงมือเธอไปที่โต๊ะอาหาร จากนั้นจึงกดไหล่เธอให้นั่งลง
เขาเอ่ยอย่างอ่อนโยน “กินมื้อเช้าก่อน เดี๋ยวผมไปเอานมมาให้”
พูดจบ เขาก็หันเดินไปทางห้องครัว
เฉินฮวนฮวนมองจานตรงหน้า บนนั้นมีแซนด์วิชหนาๆ แล้วยังมีสเต๊กพริกไทยดำ ข้างๆยังมีสลัดผักอีก
เธอประหลาดใจเล็กน้อย เฟิงหานชวนเป็นคนทำให้เธอหมดเลยเหรอ?
ตอนนี้เฉินฮวนฮวนหิวมาก แล้วอารมณ์ดีมากด้วย จนใจเธอก็เริ่มเต้นแรง เธออยากชิมฝีมือของเขาแล้ว
ตอนที่เธอหยิบส้อมกับมีดขึ้นมา หลิวหลี่ถงหาจังหวะได้รีบเดินมาหา จากนั้นก็โค้งทักทาย “คุณหญิงสาม อรุณสวัสดีค่ะ เมื่อกี้คุณกับคุณชายสามคุยกันอยู่ ก็เลยไม่ได้ไปรบกวน”
“อรุณสวัสดีค่ะ” เฉินฮวนฮวนตอบอย่างทำตัวไม่ถูก
เธอรู้จักหลิวหลี่ถง เหมือนกี่วันก่อนเธอไม่อยู่คฤหาสน์ ที่ทั้งสองได้เจอกัน ก็คือวันที่เธอเพิ่งมาคฤหาสน์ตระกูลเฟิงนี้
นายท่านสั่งให้คนซื้อชุดชั้นในเซ็กซี่กับของเล่นมา หลิวหลี่ถงเป็นคนเอาไปที่ห้องเธอ พอนึกถึงตรงนี้ เธอเลยรู้สึกทำตัวไม่ถูก
“คุณหญิงสาม เมื่อคืนเสียงคุณ……” หลิวหลี่ถงขยับมาใกล้เธอ แล้วพูดเตือนเสียงเบา “เสียงดังมากเลยค่ะ โซนคนรับใช้เราได้ยินหมดเลยค่ะ”
“อะไรนะ?” เฉินฮวนฮวนเบิกตากว้างอย่างตกใจ
เสียงเธอดัง? ดังจนไปถึงโซนห้องรับใช้? ไม่……ไม่มั้ง!
สีหน้าเฉินฮวนฮวนแดงทันที เธอจำได้ว่าเธอควบคุมเสียงให้เบาที่สุดแล้ว รู้สึกเกรงใจจนไม่ค่อยส่งเสียงด้วยซ้ำ
จนสุดท้าย เธอทนไม่ไหวจริงๆ แค่ส่งเสียงเล็กน้อย แต่แค่ครู่เดียว ไม่ถึงขั้นดังไปถึงโซนคนรับหรอกมั้ง?
หลิวหลี่ถงเห็นสีหน้าเฉินฮวนฮวน ในใจไม่โอเคมาก เธอรู้ว่าเสียงเมื่อคืนเป็นของเฉินนานา แล้วตอนนั้นเธอก็เดินเล่นในสวนพอดี จึงแอบดูเฉินนานากับนายท่าน
แต่ว่า เธอแค่อยากใช้โอกาสหลอกถามว่าเฉินฮวนฮวนมีอะไรกับคุณชายสามหรือยัง แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้คำตอบแบบนี้
เห็นเฉินฮวนฮวนที่หน้าแดงเหมือนโดนไฟเผา หลิวหลี่ถงไม่ต้องคิดก็น่าจะรู้ เมื่อคืนเฉินฮวนฮวนมีอะไรกับคุณชายสามแน่นอน
เธอคิดไม่ถึงจริงๆว่าคุณชายสามจะชอบผู้หญิงแบบนี้!
“คุณหญิงสาม คุณอย่าโกรธเลยนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจพูด ฉันแค่รู้สึกว่าเสียงคุณดังจนทุกคนได้ยิน อาจจะไม่ค่อยดี ก็เลยมาบอกคุณ” หลิวหลี่ถงแสร้งทำเป็นมีน้ำใจ
เฉินฮวนฮวนยังอึ้งอยู่ เสียงเธอไม่มีทางดังไปถึงที่นั่น นี่อะไรกันแน่?
ทันใดนั้น เธอก็นึกถึงเฉินนานาที่ระเบียงเมื่อคืน ระเบียงเป็นแบบเปิด ไม่มีผนังกันเสียง เพราะฉะนั้น……
