อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 158 รักแรกพบ

เฟิงหานชวนอึ้งเล็กน้อย

วันเสาร์ที่เขาพาฮวนฮวนมาที่ห้องทำงาน เขายังไม่ได้บอกความจริงกับเธอ ตอนนั้นฮวนฮวนคิดว่าเขาเป็นไอ้ลามก แล้วยกเข่าใส่เขา

จากนั้น เธอก็รีบหนีออกไป

พอนึกย้อนถึงตอนนั้น เฟิงหานชวนจึงอดยิ้มอ่อนไม่ได้

น่าตลกจริงๆ

พอได้ยินเสียงหัวเราะเฟิงหานชวน เซี่ยฉิงจึงหันมองเขา เห็นมุมปากเขาเลิกขึ้น เหมือนกำลังเคลิ้มอยู่

ถึงเฟิงหานชวนไม่ตอบคำถามเธอ แต่เธอแน่ใจคำตอบแล้ว ผู้หญิงครั้งก่อน เป็นแฟนของประธานเฟิง

ที่แท้เป็นเรื่องจริง แล้วตอนนี้เจ้าตัวก็ยอมรับแล้ว แต่ว่า……ประธานเฟิงยังลังเลว่าจะเปิดตัวหรือเปล่า หรือว่ายังไม่มั่นใจที่จะคบกัน?

เซี่ยฉิงนึกถึงแฟนเก่าที่เลิกไปนาน ถ้าประธานเฟิงเลือกที่จะไม่เปิดตัว จะรอวันหนึ่งถ้าเล่นจนเบื่อแล้ว จะได้ทิ้งเธอง่ายๆ?

ถ้าเป็นแบบนั้น ประธานเฟิงไม่เปิดตัว งั้นตัวเองก็ยังมีโอกาสสิ!

“ประธานเฟิงคะ ฉันคิดว่าถ้าคุณมีแฟน อย่าเปิดตัวดีกว่าค่ะ” แววตาเซี่ยฉิงมีเลศนัย ริมฝีปากสีแดงขยับเอ่ยไปด้วย พร้อมทัดผมไปด้วย

“ทำไม?” เฟิงหานชวนถามกลับทันที

“เพราะว่า……”

เซี่ยฉิงกำลังจะพูดต่อ แต่กลับมีคนเคาะประตูห้องทำงานก่อน

“หานชวน นายอยู่หรือเปล่า?” เสียงที่อ่อนโยนของผู้หญิงดังมาจากนอกประตู

เซี่ยฉิงรู้สึกว่าเสียงคุ้นๆ ฟังแล้วไม่เหมือนเสียงสาวๆ เธอจึงยืนนิ่งอยู่กับที่ ไม่รู้ว่าควรไปเปิดประตูหรือเปล่า

“เข้ามา” เฟิงหานชวนตอบ เขารู้ว่าใครมา

หลีซืออวิ๋นได้ยินเสียงตอบของเฟิงหานชวน จึงเปิดประตูเข้าไป ตอนเดินเข้าไป เลยเห็นว่าเลขาของเฟิงหานชวนก็อยู่ด้วย

เธอเหลือบมองเซี่ยฉิง จากนั้นค่อยยิ้มเก้อกับเฟิงหานชวน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเกรงใจ “หานชวน ฉันรบกวนเวลางานนายหรือเปล่า?”

“ทำไมอยู่ๆถึงมา?” เฟิงหานชวนแปลกใจเล็กน้อย

“งานเลี้ยงเมื่อคืน นายไปก่อน แล้วฉันก็ผ่านมาที่บริษัทนายพอดี ตอนนี้ก็เที่ยงแล้ว เลยจะมาชวนนายไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน” หลีซืออวิ๋นยิ้มอย่างเป็นกันเอง ทั้งเนื้อทั้งตัวดูเป็นผู้ดีมาก

ไม่มีทีท่าแสแสร้งอ่อนแอเลย

เซี่ยฉิงรู้จักหลีซืออวิ๋น เธอเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลหลี เป็นเพื่อนกับประธานมานาน

เธอเป็นผู้หญิง เธอมองออกว่าประธานเฟิงไม่รู้สึกอะไรกับหลีซืออวิ๋น แต่ท่าทางของหลีซืออวิ๋น เธอมองไม่เคยออกเลย

เธอรู้สึกว่าหลีซืออวิ๋นอาจจะชอบประธานเฟิง แต่ก็รู้สึกว่าไม่เหมือน ถ้าชอบจริงๆ ทำไมถึงใช้ความเป็นเพื่อนอยู่กับเขาตลอด แล้วไม่ลงมืออะไรเลย?

เซี่ยฉิงไม่เข้าใจจริงๆ

“ได้” เฟิงหานชวนไม่ได้คิดอะไรมาก จึงลุกขึ้นเดินไปหาหลีซืออวิ๋น

เขาหันหลังมาเอ่ยสั่งเซี่ยฉิง “ประเด็นเมื่อกี้ยังไม่จบ ทำเป็นรายงานมาส่งผม”

เฟิงหานชวนพูดเป็นทางการมาก พอสั่งงานเซี่ยฉิงเสร็จ จึงเดินตามหลีซืออวิ๋นออกจากห้องทำงาน

เซี่ยฉิงเห็นว่าพวกเขาไปแล้ว แต่เธอยังยืนนิ่งอยู่กับที่ ทำเป็นรายงานส่งประธาน?

งั้นก็แสดงว่าเธอจะคุยกับประธานต่อหน้าไม่ได้อีก?

พอคิดได้แบบนี้ เซี่ยฉิงจึงถอนหายใจ ในหัวมีความสงสัยลอยเข้ามา

ถ้า แฟนตอนนี้ของประธานคือเด็กผู้หญิงคนนั้น แล้วประธานก็กำลังลังเลว่าจะเปิดตัวหรือเปล่า งั้นเหตุผลที่ไม่อยากเปิดตัว เป็นเพราะหลีซืออวิ๋นหรือเปล่า?”

สมองเซี่ยฉิงตีกันวุ่นไปหมด เธอคิดว่าไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงที่หน้าสวยหน้าเด็กคนนั้น หรือว่าคุณหนูหลีซืออวิ๋น คนหนึ่งน่ารักกว่าเธอ อีกคนก็ดูดีกว่าเธอ แถมยังเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่อีก

ไม่ว่าจะคิดยังไง เธอก็ไม่มีโอกาส?

ความจริง ถึงแม้จะเป็นแค่หนึ่งในผู้หญิงของประธานเฟิงที่เปิดเผยไม่ได้ เธอก็ยอม!

ขอแค่ ขอแค่ประธานเฟิงยอมมองเธอสักครั้งก็พอ

รอเธอดึงสติกลับมาแล้ว นึกถึงงานที่เฟิงหานชวนสั่ง เธอจึงเดินกลับไปที่ทำงานตัวเอง แล้วรีบทำรายงานเหตุผลที่เธอไม่สนับสนุนให้เปิดตัว

……

ลานจอดรถใต้ดิน

“หานชวน ฉันไม่ได้ขับรถมา ฉันให้คนขับกลับไปก่อนแล้ว เดี๋ยวนายต้องส่งฉันกลับไปนะ!” หลีซืออวิ๋นยิ้มอย่างอ่อนโยน แล้วพูดตรงๆ

เฟิงหานชวนรู้จักกับเธอมานานแล้ว จึงไม่อะไรกับการไปส่งเธอ เลยพยักหน้าตกลง “ได้ อยากไปกินมื้อเที่ยงที่ไหน?”

“อือ ฉันคิดก่อนนะ งั้นไป……ร้านอาหารบาบิโลน?” หลีซืออวิ๋นรู้สึกว่าที่นั่นโรแมนติกมาก บรรยากาศเหมาะกับคู่รัก

กว่าเธอจะมีโอกาสกินข้าวสองต่อสองกับเฟิงหานชวน เลยไม่อยากไปที่ที่ไม่โอเค

พอพูดถึงร้านอาหารบาบิโลน เฟิงหานชวนจึงแปลกใจเล็กน้อย

ตอนวันเสาร์ ก่อนที่จะพาเฉินฮวนฮวนไปพักที่บริษัท เขาพาเธอไปที่ร้านอาหารบาบิโลนเหมือนกัน

“ได้ ขึ้นรถเถอะ” เฟิงหานชวนตอบตกลง

ไม่นาน ก็ไปที่ร้านอาหารบาบิโลนแล้ว

เจียงเม่ยเห็นเฟิงหานชวนตั้งแต่ไกลๆ ผู้ชายท่ามกลางผู้คนที่มองเห็นตั้งแต่แว็บแรก

เธอรีบเดินไปต้อนรับ วันเสาร์อาทิตย์ก่อน เธอเป็นคนดูแลโต๊ะเขา

แต่ว่า ตอนเธอเดินไปถึงหน้าประตูแล้วเปิดประตู กลับเห็นว่าเฟิงหานชวนเปลี่ยนผู้หญิงที่พามา

ผู้หญิงครั้งนี้ กับผู้หญิงครั้งก่อน สไตล์ต่างกันสิ้นเชิง

ผู้หญิงครั้งก่อน เหมือนเรียกเขาว่าอาสาม น่าจะไม่ใช่แฟนของเขา แล้วผู้หญิงวันนี้ หรือว่าจะเป็นแฟนตัวจริง?

พอเจียงเม่ยคิดได้แบบนี้ จึงรู้สึกเป็นศัตรูกับหลีซืออวิ๋น แต่เธอไม่ได้แสดงออกมา ยังทำตามหน้าที่ แล้วเดินนำทั้งสองไปที่โต๊ะ

เฟิงหานชวนรู้สึกบังเอิญมาก โต๊ะครั้งนี้ เป็นโต๊ะเดียวกับที่เขาพาเฉินฮวนฮวนมาครั้งก่อน

“หานชวน นายอยากกินอะไร?” หลีซืออวิ๋นยิ้มเอ่ย

“ฉันเหมือนเดิม” เขาไม่ค่อยสนใจเรื่องอาหารมากนัก

พอได้ยินเฟิงหานชวนเอ่ย เจียงเม่ยจึงรู้ว่าเขาสั่งสเต๊กออสเตรเลีย จึงรีบจดไว้

“งั้นฉันเอาเหมือนนาย” หลีซืออวิ๋นฉีกยิ้ม จึงเห็นฟันขาวๆของเธอ

แค่มองก็รู้ว่าฟันของเธอผ่านมือทันตแพทย์มา มีร่องรอยของการครอบฟัน จึงดูไม่เป็นธรรมชาติมากนัก

เจียงเม่ยมองเขาสองคน ไม่เห็นความผิดปกติอะไร ดูแล้วเหมือนเพื่อนกัน ไม่เหมือนแฟน

เธอไม่กล้าคิดต่อ จึงรีบไปรอที่โซนครัว

เห็นพนักงานหญิงที่เกะกะไปแล้ว หลีซืออวิ๋นจึงดื่มน้ำมะนาว แล้วเอ่ยว่า “หานชวน ภรรยาคนนั้นของนายพ่อนายยัดให้ นายจะอยู่กับเขาจริงๆเหรอ?”

“ตาแก่ไม่ได้ยัดให้ฉัน เขาเป็นผู้หญิงที่ฉันเลือกเอง” เฟิงหานชวนตอบตรงๆ

นี่เป็นคำตอบที่หลีซืออวิ๋นไม่เคยได้ยิน เธอจึงอึ้งเล็กน้อย แต่ก็รีบปรับสีหน้าเป็นปกติ แล้วยิ้มเอ่ยว่า “ผู้หญิงที่นายเลือก? ฉันก็ยังตกใจอยู่ดี ฉันคิดว่านายจะไม่ชอบผู้หญิงซะอีก!”

“ฉันกับเขา ถือว่าเป็นรักแรกพบ” เฟิงหานชวนไม่ค่อยอยากพูดเรื่องเขากับเฉินฮวนฮวน จึงตอบอย่างกำกวม

เขากับเฉินฮวนฮวน เขาหลงรักเธอเพราะคืนนั้น ในสถานการณ์ที่ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร เธอกลับดึงดูดเขาได้

เพราะฉะนั้น เขาจึงสรุปว่าความรู้สึกนั้นเป็นรักแรกพบ ก็ไม่ใช่ไม่มีเหตุผล

“รักแรกพบ?” หลีซืออวิ๋นไม่เคยรู้สึกตกใจขนาดนี้มาก่อน

เป็นไปได้ยังไง!

เพื่อนในสังคมเดียวกันมั่นใจว่าเฟิงหานชวนจะโสดไปตลอดชีวิต แต่กลับมีแรกรักพบ?

เฉินฮวนฮวนคนนี้ มีเวทมนตร์อะไรกันแน่!

เธอเคยเห็นรูปของเฉินฮวนฮวน เธอแอบให้คนไปสืบมา เฉินฮวนฮวนเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยA เธอเห็นรูปจากบัตรนักศึกษาของเฉินฮวนฮวน

เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆ ก็ถือว่าน่ารักอยู่ แต่ไม่เด่นอะไรมาก ทำไมถึงทำให้เฟิงหานชวนรักแรกพบได้?

หรือว่าตัวจริงน่าดึงดูดมากกว่า?

“ใช่” กับความตกใจของหลีซืออวิ๋น เฟิงหานชวนรู้สึกว่าปกติมาก

คนที่รู้จักเขา รู้นิสัยเขา ก็จะรู้สึกตกใจเพราะคำพูดคำนี้ของเขา

เพราะก่อนที่จะเจอเฉินฮวนฮวน เขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเลย ไม่เคยแม้แต่นิดเดียว

คำว่า”ไม่สนใจผู้หญิง” เป็นตราประทับบนตัวเขา

“ไม่ใช่ หานชวน ฉันตกใจจริงๆ คนอย่างนาย จะรักแรกพบกับผู้หญิง? ฉันคิดว่านายแค่……” หลีซืออวิ๋นไม่ปิดบังความสงสัยกับความตกใจเลย

ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น ก็อาจจะเป็นแบบนี้เหมือนกัน

เธอคิดว่าที่เฟิงหานชวนอยู่กับเฉินฮวนฮวน เป็นเพราะนายท่านเฟิงยั่วยุ เพราะงานเลี้ยงระหว่างเพื่อน เฟิงหานชวนก็ไม่ได้พาเฉินฮวนฮวนไป

แต่เมื่อคืนที่เธอโทรไปหา ความเอ็นดูที่เฟิงหานชวนมีต่อเฉินฮวนฮวนเอ่อล้นออกมาจากโทรศัพท์แล้ว เธอนอนไม่หลับทั้งคืน วันนี้จึงรีบมาเช็กให้แน่ใจ

ตามคาด เฟิงหานชวนมีผู้หญิงแล้ว เป็นผู้หญิงที่รักแรกพบด้วย

หลีซืออวิ๋นไม่เคยรู้สึกเจ็บใจขนาดนี้มาก่อน!

“จิ่นซิวกับเหวินโจวก็ตกใจเหมือนกัน ความจริง ฉันเองก็ตกใจ” เฟิงหานชวนพูดอย่างเปิดเผย

ทันใดนั้น โทรศัพท์เขาก็สั่น พอเปิดดู จึงเห็นรายงานที่เซี่ยฉิงส่งมา

[ ประธานเฟิง เหตุผลที่ฉันแนะนำให้คุณอย่าเพิ่งเปิดตัว มีดังนี้:

หนึ่ง ตำแหน่งของคุณจะทำให้คนอื่นมาสนใจความสัมพันธ์นี้ อาจจะมีผลกระทบต่อการพัฒนาความรู้สึกระหว่างคุณกับอีกฝ่าย

สอง ถ้าอีกฝ่ายอยากเปิดตัว คุณต้องเข้าใจก่อนว่าฝ่ายหญิงคิดยังไง อยากจะคบกับคุณจริงๆ หรือว่ามีเหตุผลอื่น

สาม ถ้าคุณเปิดตัว นักข่าวด้านธุรกิจกับนักข่าวบันเทิงต้องคอยมาดักที่บริษัท แล้วข่าวของคุณ ก็จะมีผลกระทบต่อพนักงานในบริษัท

สี่ เป็นข้อที่สำคัญที่สุด คุณอยากเปิดตัวกับอีกฝ่ายหรือเปล่า?

นี่เป็นข้อสรุปของฉันค่ะ เซี่ยฉิง ]

พอเฟิงหานชวนอ่านรายงานนี้เสร็จ จึงขมวดคิ้วเล็กน้อย รายงานที่เซี่ยฉิงส่งมาอยู่ในขอบเขตที่ว่าเขาอยากเปิดตัวหรือเปล่า นี่ไม่มีประโยชน์กับเขาเลย

เพราะว่า คนที่ไม่อยากเปิดตัว คือเฉินฮวนฮวน ไม่ใช่ตัวเขาเอง