อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 166 เรียกร้องความสนใจ! ดึงดูดผู้คน!

“หลงตัวเองมาก…” เฉินฮวนฮวนกระซิบ

“ฮวนฮวน คุณเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่าผมเป็นผู้ชายที่ดี ถ้าคุณชอบไม่ชอบ คุณจะไปชอบใครได้อีก? “เฟิงหานชวนวางมือบนไหล่เธอ จับเธอหันไปอีกทิศทาง

จากที่เธอหันหลังให้เขา หันกลับมาตรงหน้าเขา

เฉินฮวนฮวนลืมตาโตทั้งสองข้างและมองไปยังชายที่อยู่ข้างหน้าเธออย่างแน่วแน่ รู้สึกว่าที่เฟิงหานชวนพูดก็มีเหตุผล?

“เราไม่ควรพูดถึงเรื่องนี้ในตอนนี้ ฉันต้องไปเรียนแล้ว” ทันใดนั้นเธอจับมือเฟิงหานชวน และเหลือบมองดูนาฬิกาของเขา

เหลือเวลาอีกห้านาที เธอกำลังจะไปสายในอีกห้านาที!

ห้องเรียนของเธออยู่ชั้นสอง แม้ว่าเธอจะรีบวิ่งเร็วแค่ไหน ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งนาทีในการไปถึงห้องเรียน!

“ไม่ทันแล้วแน่ๆ เหลือแค่ห้านาที ฉันจะต้องเข้าห้องเรียนแล้ว ลาก่อน” เฉินฮวนฮวนปล่อยมือเฟิงหานชวน กำลังจะหันหลังกลับ แต่ร่างกายของเธอก็ถูกกอดไว้อีกครั้ง

ผู้ชายกอดเธอไว้ในอ้อมแขน ยกคางขึ้นด้วยปลายนิ้ว ก้มศีรษะลงจูบที่ริมฝีปากเธอ

เขาจูบแรงมาก ราวกับเป็นจูบสุดท้ายของพวกเขา

เฉินฮวนฮวนไม่ได้ปฏิเสธในตอนแรก เมื่อเธอรู้สึกว่ากำลังจะสาย ขณะที่กำลังจะผลักเฟิงหานชวนออก เฟิงหานชวนก็ปล่อยเธอพอดี

“คุณ…ไม่ต้องห่วง เมื่อฉันกลับจากค่ายฝึก เรามี…มีเวลาอีกเยอะ ฉันไปก่อนนะ” เฉินฮวนฮวนหน้าแดง พูดจบก็รีบวิ่งออกจากห้อง

ก่อนที่เฟิงหานชวนจะพูดอะไรบางอย่างกับเธอ ผู้หญิงคนนั้นก็หายไปแล้ว เขาถอนหายใจ แต่มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของเขา

เธอเพิ่งบอกว่า ยังมีเวลาอีกเยอะ อืม เขาจะรอ

เมื่อนึกถึงตรงนี้ เขาก็หัวเราะอีกครั้ง ปรับเนคไทแล้วก้าวออกจากห้องทำงานของผู้กำกับ

…

เมื่อเฉินฮวนฮวนวิ่งเข้าไปในห้องเรียน มีคนมารอก่อนแล้วสองสามคน

เธอเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาในห้องเรียน ได้เวลาเรียนแล้ว ทำไมคนอื่นยังไม่มา?

ในขณะที่เธอกำลังสงสัย คนหลายสิบคนที่ยังไม่มา ก็เดินเข้ามาในห้องเรียนทีละคน แต่ละคนมีใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสและเขินอาย

ติงเซียงเดินไปหาเธอและกล่าวอย่างตื่นเต้น: ” ฮวนฮวน น่าเสียดายจัง! เมื่อกี้เธอไม่ได้มากับพวกเรา มีผู้ชายคนหนึ่งหล่อมาก!”

“ห้ะ? อะไรนะ?” เฉินฮวนฮวนถามอย่างสงสัย

ผู้ชาย? หล่อมาก?

หรือ…หรือว่าผู้ชายหล่อที่เด็กฝึกทุกคนเห็นจะเป็นเฟิงหานชวน?

ทำไมเฟิงหานชวนถึงดึงดูดความสนใจขนาดนี้ รออีกไม่กี่นาทีค่อยออกไปไม่ได้หรือไง?

“เป็นผู้ชายร่างสูง สวมสูทสีดำ ฉันไม่รู้ว่าเป็นใคร ดูเหมือนว่าเขาจะมาตรวจสอบ เกือบทำให้พวกเราหลงละลาย” ติงเซียงกล่าว กระทืบเท้าด้วยท่าทางตื่นเต้น

“จริงด้วยจริงด้วย ผู้ชายคนนั้นหล่อมาก ฉันไม่เคยเห็นผู้ชายหล่อขนาดนี้มาก่อนเลย หรือเขาจะเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัทหวาเถิง?” เด็กฝึกหญิงข้างๆกล่าวขึ้น

“ฉันรู้สึกว่าท่าทางเขาเหมือนผู้บริหาร ยังมาที่นี่อีก อาจจะเป็นตำแหน่งสูงของบริษัทหวาเถิงก็ได้นะ!”

“โอ้พระเจ้า ฉันแค่เห็นด้านข้างของเขา ก็จะตายแล้ว ถ้าฉันเห็นหน้าเขาตรงๆ ฉันคงตายจมกองดินแน่!”

“ฉันเห็นหน้าเขาแล้ว ฉันรู้สึกเหมือนอยู่บนสวรรค์ หล่อมาก! ถ้าฉันตายในอ้อมแขนของเขา ถึงตายก็ไม่เสียใจ!”

…

เมื่อพูดถึงเรื่องเพศตรงข้ามเช่นนี้ ทุกคนรวมตัวกันสนทนาอย่างสามัคคี พูดคุยกันถึงพริกถึงขิง

เฉินฮวนฮวนฟังพวกเขาพูดคุยกันโดยไม่ได้พูดอะไรสักคำ สีหน้าก็ไม่ค่อยดีนัก กัดฟันตัวเองด้วยความโกรธ

เฟิงหานชวนรู้ทั้งรู้ว่ากำลังจะถึงเวลาเรียน และจะมีเด็กฝึกหลายคนเดินมา เขาไม่รอแม้แต่นาทีเดียว อยากเป็นที่สนใจ อยากดึงดูดผู้คน?

เธอจะบ้าตาย!

ตอนที่อยู่ในห้องทำงานของหนีซวง เขาเอาแต่พูดว่าเขาคิดถึงเธอ เขากอดเธอและจูบเธอ ราวกับว่าขาดเธอไม่ได้

แต่ปรากฏว่ารีบกลับไปเร็วกว่าใคร แถมยังถูกผู้หญิงคนอื่นเห็นเยอะขนาดนี้

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงส่วนใหญ่ในห้องเรียนของเธอเห็นหมด ยิ่งไม่ต้องพูดถึงอีกสี่ห้องเรียน คงเห็นไม่น้อยกว่าห้าสิบหกสิบคน

ตอนนี้เฉินฮวนฮวนรู้สึกโชคดีมาก โชคดีที่เธอปฏิเสธการเปิดเผยความสัมพันธ์ของเธอกับเฟิงหานชวนต่อสาธารณะ ไม่เช่นนั้น ตอนนี้เธออาจจะตายโดยไม่ทราบสาเหตุ

ผู้หญิงเหล่านี้ อาจจะเหยียบเธอจนตายในไม่กี่นาที

“ฮวนฮวน ทำไมเธอไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย?” เมื่อเห็นเฉินฮวนฮวนยืนเงียบ ติงเซียงหันศีรษะถามอย่างสงสัย

ทุกคนตื่นเต้นมาก แต่ดูเหมือนว่าเฉินฮวนฮวนจะเฉยเป็นพิเศษ หรือว่าเฉินฮวนฮวนไม่ชอบผู้ชาย?

“ปฏิกิริยา?” เฉินฮวนฮวนประหลาดใจ เธอต้องมีปฏิกิริยายังไง?

ปฏิกิริยาต่อเพศตรงข้าม?

“อืมจริงสิ เธอไม่เห็นรูปร่างหน้าตาของผู้ชายคนนั้น เป็นเรื่องปกติที่จะไม่ตื่นเต้น ถ้าครั้งหน้าเจออีก ฉันจะชี้ให้เธอดู” ติงเซียงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ไม่ใช่แค่เพียงติงเซียง แต่ผู้หญิงคนอื่นๆก็เป็นเช่นนี้

เฉินฮวนฮวนมองดูพวกเขาคุยกันและถอนหายใจอย่างเงียบๆในใจ

ในขณะนี้ เสียงรองเท้าส้นสูงดังมาจากประตู และทุกคนก็เงียบลงอย่างรวดเร็ว

เฉินชิงอวิ้นสวมชุดฝึกรัดรูปสีดำ รูปร่างสูง สวมรองเท้าส้นสูงสีดำยิ่งทำให้ดูสูงขึ้นอีก

“ครูเพิ่งเดินผ่านทางเดิน พบว่ามีเด็กผู้หญิงในทุกชั้นเรียนกรีดร้อง เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” เฉินชิงอวิ้นรู้สึกประหลาดจึงถามด้วยรอยยิ้ม

เฉินฮวนฮวนเคยได้ยินติงเซียงบอกว่า เฉินชิงอวิ้น เป็นครูสอนบัลเลต์ หนึ่งในครูที่ได้รับความนิยมมากที่สุด สามารถเข้ากับเด็กฝึกได้ ไม่ถือตัวเลย

“ครูเฉิน พวกเรากำลังจะถามคุณ!” ฉินฟางและเฉินชิงอวิ้นมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก และเธอก็ถามทันที: “ครูรู้จักผู้บริหารระดังสูงของบริษัทหวาเถิงไหมคะ เป็นผู้ชายที่หล่อมาก อายุน่าจะประมาณสามสิบกว่าๆ!”

แม้ว่าฉินฟางจะดูก้าวร้าวมากและมีอารมณ์ที่ไม่ดี แต่เธอก็ยังเป็นเด็กสาวที่มีหัวใจสดใส

ขณะที่เธอถามสิ่งนี้ ใบหน้าทั้งสองข้างเขินแดง ความเย่อหยิ่งตามปกตินั้นหายไป ถึงแม้จะดูผิดปกติเล็กน้อย แต่มองแล้วก็รู้สึกปลื้มปิติ

“ถ้าพูดถึงหนุ่มหล่อ ครูซูน่าจะรู้ดีกว่า แต่…” เฉินชิงอวิ้นคิดอย่างรอบคอบและส่ายหัวเล็กน้อย: “เท่าที่ครูรู้ ไม่มีผู้บริหารระดับสูงของหวาเถิงหล่อและอายุประมาณสามสิบ ถ้ามีจริงๆ ป่านนี้คงไม่เหลือแล้ว”

“ห้ะ! ไม่มี ถ้าอย่างนั้น…ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?” ฉินฟางตกอยู่ในสภาพสงสัยในทันใด

ไม่เพียงแต่เธอเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้หญิงคนอื่นๆด้วย

“ครูเฉิน ผู้ชายคนนั้นหล่อมาก และเขาดูเจ้าอารมณ์ มองแวบเดียวก็รู้ว่าเขาไม่ใช่พนักงานธรรมดา นั่นคือเหตุผลที่ฟางฟางคิดว่าเขาเป็นผู้บริหารระดับสูงของหวาเถิง” อันเยว่และเฉินชิงอวิ้นก็มีความสัมพันธ์ดี จึงพูดตรงๆได้

ยิ่งไปกว่านั้น เธอเองก็อยากรู้ตัวตนที่แท้จริงของผู้ชายคนนั้น

อันเยว่เป็นคนที่อยู่ในวงการบันเทิง เธอเคยเจอผู้คนมากมาย เคยเจอทายาทเศรษฐีหลายคน และดาราชายไอดอลหลายคน แต่เธอไม่เคยเห็นผู้ชายที่ทำให้เธอทึ่งเช่นนี้

ดังนั้น หัวใจของเธอจึงเต้นแรงโดยไม่รู้ตัว เหมือนกับเด็กฝึกคนอื่นๆ เต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะอยากจะรู้จักผู้ชายคนนั้น

“ครูไม่เคยได้ยินมาก่อนจริงๆ ถ้าเป็นคนในบริษัทหวาเถิง ก็อาจจะเป็นคนมาใหม่ เอาอย่างงี้ เดี๋ยวถึงเวลาพัก ครูจะไปถามครูซูให้” เฉินชิงอวิ้นยิ้มแห้งๆ

“ว้าว!!! ขอบคุณครูเฉิน!” ผู้หญิงทุกคนในห้องปรบมือ

มีเพียงเฉินฮวนฮวนที่ไม่มีการแสดงออกใดๆ มองแวบเดียวเฉินชิงอวิ้นก็สังเกตเห็น