อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 175 เขามีแฟนแล้ว

ใจของเฉินฮวนฮวนเต้น “ตูบตูบ”

ก่อนที่เธอจะได้สติกลับมา หลินอวี่หยางรีบปิดปาก และยื่นมือออกมาปิดปากของตัวเอง

เฉินฮวนฮวนเห็นเช่นนี้ ก็รีบพาหลินอวี่หยางออกไปอย่างรวดเร็ว พาหลินอวี่หยางไปมุมที่ห่างออกไป

“หลินอวี่หยาง เธอสืบข้อมูลตัวตนของผู้ชายคนนั้นได้แล้วเหรอ?” เฉินฮวนฮวนถามอย่างเร่งรีบ

“ใช่ใช่” หลินอวี่หยางปล่อยมือที่ปิดปากออก เธอพยักหน้าอย่างรวดเร็วและพูดว่า: “เกือบหลุดปากพูดออกไปแล้ว”

“หลุดปาดพูดอะไร?” เฉินฮวนฮวนงงงวย หรือว่าหลินอวี่หยางจะรู้ความสัมพันธ์ของเธอกับเฟิงหานชวนแล้ว?

“เฮ้อ ก็ครูหนีถามฉันช่วยใครสืบ ฉันตอบว่าช่วยเธอ ครูหนีเลยบอกว่านอกจากเธอก็ห้ามบอกคนอื่น” หลินอวี่หยางโพล่งออกมาโดยไม่ลังเล

ในหัวของเฉินฮวนฮวนเกิดเครื่องหมายคำถามสามตัว

ที่ค่ายฝึกนี้ มีเพียงคุณหนีซวงเท่านั้นที่รู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเธอกับเฟิงหานชวน ตอนนี้คุณหนีซวงบอกหลินอวี่หยาง แต่ขอให้หลินอวี่หยางห้ามบอกคนอื่นนอกจากเธอ

ถ้าอย่างนั้นก็เหมือนย้อนแย้งไปมา ยังไงก็มีแต่คุณหนีซวงและเธอเท่านั้นที่รู้ แต่ตอนนี้มีหลินอวี่หยางเพิ่มอีกคน

“ฮวนฮวน ฉันจะบอกให้ ผู้ชายที่มาค่ายฝึกวันนั้นชื่อ เฟิงหานชวน” หลินอวี่หยางตบริมฝีปากของเธอและพูดว่า : “ครอบครัวของฉันและครอบครัวตระกูลเฟิงมีความสัมพันธ์ที่ไม่เลว พ่อของฉันเคยเป็นหุ้นส่วนของนายท่านเฟิง ฉันแค่ได้ยินชื่อเฟิงหานชวน ฉันก็ตบต้นขาทันทีและตะโกนออกมาคำหนึ่ง”

ในหัวของเฉินฮวนฮวนเกิดเครื่องหมายคำถามหกตัว

พ่อของหลินอวี่หยางเป็นหุ้นส่วนกับนายท่านเฟิง?

“เฟิงหานชวน เป็นคุณชายสามของตระกูลเฟิง ผู้ก่อตั้งบริษัทอาร์ด้วยตัวเอง บริษัทอาร์เธอน่าจะรู้จัก? บริษัทอาร์ที่มีชื่อเสียงอันนั้นแหละ!” หลินอวี่หยางยังคงอธิบายต่อไปว่า “ฉันเคยเจอเฟิงหานชวนแล้ว แต่ไม่คุ้นเคย เขาดูเข้าถึงยาก แต่ฉันกับหลานชายเขาเฟิงเฉินเหยี่ยนมีความสัมพันธ์ที่ดี”

“คนที่เป็นข่าวช่วงหนึ่ง เฟิงเฉินเหยี่ยนที่ว่ากันว่าเล่นจนพัง” หลินอวี่หยางยังหัวเราะเยาะสองครั้ง ราวกับเยาะเย้ยเฟิงเฉินเหยี่ยนว่า “ไม่ได้เรื่อง”

“ฉันเคยไปมาหาสู่กับเขาช่วงหนึ่ง ช่วงที่รอฉันเข้าค่ายฝึก ไว้มีเวลาชวนพวกเขาออกมาสนุกกันดีกว่า ถามเขาว่าสรุปพังหรือไม่พัง! ถือโอกาส…”

หลินอวี่หยางจ้องมองเฉินฮวนฮวนด้วยรอยยิ้มที่ไม่สามารถอธิบายได้บนใบหน้าของเธอ

“ถือโอกาสอะไร?” เฉินฮวนฮวนถามทันที

ตอนนี้เธอกำลังจะฟุ้งซ่าน เพราะเธอไม่คิดว่าหลินอวี่หยางจะรู้จักเฟิงหานชวน และมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเฟิงเฉินเหยี่ยน

ถ้าอย่างงั้นความสัมพันธ์ของเธอกับเฟิงหานชวน ควรบอกหลินอวี่หยางไหม?

แต่ตอนนี้เธอยังไม่สนิทกับหลินอวี่หยางเลย ถ้าเธอพูดไปแล้ว หลินอวี่หยางเอาไปแพร่กระจาย…

“ถือโอกาส แนะนำให้เธอรู้จักเฟิงหานชวนไง เธอชอบเขาไม่ใช่เหรอ? ฉันช่วยเธอได้ แต่ว่า…” หลินอวี่หยางหยุดพูด

เฉินฮวนฮวนเข้าใจว่าหลินอวี่หยางเข้าใจเธอผิด เธออยากรีบอธิบาย แต่ถูกหลินอวี่หยางขัดจังหวะ: “ฮวนฮวน ฉันได้ยินมาว่าเฟิงหานชวน ไม่ชอบผู้หญิง เขาอาจจะเป็นเกย์ เขาเล่นสนุกกับผู้ชายเท่านั้น มีเพื่อนผู้ชายสองสามคน ว่ากันว่าไม่มีใครเคยเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงเลย”

“จริงเหรอ?” เฉินฮวนฮวนดูมีความสุขในทันใด โพล่งออกมาโดยตรง

แต่ว่า เมื่อเธอถามเสร็จ เธอก็ตระหนักถึงความกระตือรือร้นของเธอ ดูเหมือนเธอสนใจเฟิงหานชวนจริงๆ

ทั้งๆที่ เฟิงหานชวนเป็นสามีของเธอแล้ว

“ฮวนฮวน เธอดีใจมากเหรอ ฉันเห็นดวงตาทั้งสองของเธอเปล่งประกายแล้ว!” หลินอวี่หยางอดไม่ได้ที่จะถามอย่างรวดเร็ว: “ฉันช่วยเธอขนาดนี้ เธอต้องเป็นเพื่อนที่ดีของฉันนะ ห้ามเมินเฉยใส่ฉัน ได้ไหม!”

“อันที่จริง ฉันไม่ได้จะถามเกี่ยวกับเรื่องของเฟิงหานชวน” เฉินฮวนฮวนยังคงต้องการอธิบายให้ชัดเจน

“ปฏิกิริยาของเธอเมื่อกี้ไม่ได้หมายความแบบนี้เลยนะ!” หลินอวี่หยางไม่เชื่อ

เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าเธอไม่มีคำจะเถียงแล้ว

ในเวลานี้ ระฆังถึงเวลาเข้าเรียนก็ดังขึ้น ทั้งสองรีบไปที่ห้องเรียนของตัวเอง

คาบต่อมายังคงเป็นของกู้ไหว่ เฉินฮวนฮวนตั้งใจเรียนอย่างจริงจัง แต่ในระหว่างนั้น เธออดไม่ได้ที่จะขำสิ่งที่หลินอวี่หยางพูดในใจของเธอ

เธอบอกว่า เฟิงหานชวนไม่ชอบผู้หญิงและเล่นสนุกแต่กับผู้ชายเท่านั้น ไม่มีใครเคยเห็นเขาอยู่กับผู้หญิง

นี่ก็พิสูจน์ได้ว่าสิ่งที่เฟิงหานชวนบอกกับเธอก่อนหน้านี้เป็นความจริง?

นอกจากตอนที่เขาถูกวางยา แล้วซื้อผู้หญิงมาแก้ขัด เฟิงหานชวนก็มีแต่เธอเท่านั้นที่เป็นผู้หญิงที่เขาตั้งใจทำจริงๆ?

กู้ไหว่มองไปที่เฉินฮวนฮวนด้วยความงุนงง แต่ไม่ได้เตือน กลับเรียกเธอให้อยู่พบตอนเลิกเรียนตอนเที่ยง

“นักเรียนเฉิน ในเวลาเรียนเธอกำลังคิดอะไรอยู่ ท่าทางมีความสุขมาก?” กู้ไหว่ได้ยินข่าวเกี่ยวกับหลินอวี่หยางและเฉินฮวนฮวน

หลังจากที่เฉินฮวนฮวนพาหลินอวี่หยางออกไป เขากลับไปที่ห้องเรียนและได้ยินเด็กฝึกบางคนดูถูกเฉินฮวนฮวนว่าเฉินฮวนฮวนอยากเก็บผู้ชายไว้คนเดียว

หลังจากทำความเข้าใจสั้นๆ กู้ไหว่รู้ว่าผู้ชายที่ซูเวยถามคุณหนีซวง หลินอวี่หยางสืบได้แล้วว่าเป็นใคร เฉินฮวนฮวนพาหลินอวี่หยางออกไป เพราะไม่อยากให้เด็กฝึกคนอื่นรู้

“ฉันขอโทษนะคะครูกู้ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเหม่อลอย” เฉินฮวนฮวนไม่คิดว่ากู้ไหว่จะสังเกตเห็นเธอ ก้มศีรษะอย่างรวดเร็วเพื่อขอโทษ

“เมื่อคืนนี้ฉันได้เรียบเรียงโทนเสียงของเธอแล้ว ตั้งใจจะเล่นให้เธอฟัง แต่ฉันว่าเธอคงไม่จำเป็นต้องฟังแล้ว เพราะความตั้งใจของเธอที่มาค่ายฝึกนี้ เธอไม่ได้เห็นมันเป็นอาชีพเลย! ” น้ำเสียงของกู้ไหว่จริงจังมาก

เดิมทีเขาสนใจเฉินฮวนฮวน แต่ไม่คาดคิดว่าเฉินฮวนฮวนจะมาที่นี่เพื่อจับผู้ชายที่หล่อและรวย ผู้หญิงประเภทนี้เขารังเกียจที่สุด

“ไม่ใช่อย่างนั้นครูกู้ ฉันขอโทษจริงๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ครั้งต่อไปฉันจะไม่เหม่อลอยในชั้นเรียนอีก ครูให้โอกาสฉันได้ไหม?” เฉินฮวนฮวนคิดว่าที่กู้ไหว่ว่ากล่าวเธอเพราะเรื่องเหม่อลอยในชั้นเรียน

เมื่อเห็นว่าคำขอโทษของเฉินฮวนฮวนนั้นจริงใจ ดวงตาที่ชัดเจนของเธอล้วนแสดงถึงความไร้เดียงสา กู้ไหว่อดไม่ได้ที่จะสงสัย เรื่องที่ผู้หญิงเหล่านั้นพูดเป็นความจริงหรือไม่?

“ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องที่คุณเหม่อลอย ใครๆก็เหม่อลอยได้ มันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องเหม่อลอยหรอก” กู้ไหว่ลุกขึ้นจากเปียโน หันกลับมาและเผชิญหน้ากับเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ถ้ากู้ไหว่ไม่ได้ว่าเธอเรื่องเหม่อลอย แล้วมันเพราะอะไร?

“ผมได้ยินมาว่าคุณและหลินอวี่หยางไม่สนิทกัน แต่ตอนนี้เป็นเพื่อนสนิทกันแล้ว จริงไหม?”

เดิมที กู้ไหว่ชื่นชมเฉินฮวนฮวน เธอสามารถทำให้ผู้หญิงอย่างหลินอวี่หยางทำตามคำสั่งได้ เขารู้สึกว่ามองคนไม่ผิดจริงๆ รู้สึกว่าเฉินฮวนฮวนเหมาะสมที่สุดสำหรับวงการบันเทิง

แต่เมื่อได้ยินว่าเฉินฮวนฮวนพยายามจับผู้ชาย แถมยังจะเก็บไว้คนเดียว กู้ไหว่ก็เริ่มสงสัยในความคิดของเขาอีกครั้ง

“ช่างมันเถอะ! ครูกู้ เพราะเรื่องนี้เหรอ? ฉันทำความรู้จักกับเพื่อน แต่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการฝึกของฉัน” เฉินฮวนฮวนไม่รู้ว่ากู้ไหว่หมายถึงอะไร

“ผมได้ยินเด็กฝึกคนอื่นๆบอกว่า คุณเป็นเพื่อนกับหลินอวี่หยาง เพื่อค้นหาตัวตนของผู้ชายคนนั้น แต่ไม่ยอมให้เด็กฝึกคนอื่นรู้ เพราะคุณอยากเก็บไว้คนเดียว เพื่อจะได้ผู้ชายที่หล่อและรวย แบบนี้ใช่ไหม?” กู้ไหว่ถามอย่างจริงจัง

“ไม่ใช่!” เฉินฮวนฮวนเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่กู้ไหว่หมายถึงคืออะไร

เธออธิบายทันที: “ฉันไม่ได้ใช้ประโยชน์ความเป็นเพื่อนของหลินอวี่หยาง แต่หลินอวี่หยางอยากเป็นเพื่อนกับฉัน เธอเข้าใจผิดคิดว่าฉันอยากรู้ตัวตนของผู้ชายคนนั้น เธอก็เลยช่วยฉันสืบหาอย่างกระตือรือร้น ฉันไม่อยากให้เรื่องนี้วุ่นวาย ก็เลยไม่ให้หลินอวี่หยางบอกกับคนอื่น”

“อีกอย่าง ต่อให้ฉันไม่พาหลินอวี่หยางออกไป หลินอวี่หยางก็ไม่บอกหรอก เพราะครูหนีสั่งไว้แล้วว่าห้ามเธอบอกคนอื่น”

เฉินฮวนฮวนอธิบายอย่างตรงไปตรงมา กู้ไหว่รู้สึกว่าเขาเชื่อ มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ แต่เขาเชื่อสิ่งที่เฉินฮวนฮวนพูด

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง ผมเข้าใจคุณผิด” กู้ไหว่รู้สึกว่าเขาต้องระมัดระวังกว่านี้

เขาไม่ควรที่จะตัดสินคนเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำ แต่ตอนนี้ เขาเกือบจะเชื่อคำพูดของเด็กฝึกเหล่านั้น

“ครูกู้ ฉันจะตั้งใจฝึกฝนดีๆ และจะไม่เสียสมาธิอีก โปรดวางใจเถอะค่ะ” เฉินฮวนฮวนตอบอย่างหนักแน่น

ความมุ่งมั่นของเธอทำให้กู้ไหว่นิ่งอึ้งครู่หนึ่ง แล้วแสดงท่าทางโล่งใจ

“มีทัศนคติแบบคุณ ผมรู้สึกดีใจมาก” กู้ไหว่ยิ้มและพยักหน้า จากนั้นนั่งลงอีกครั้งที่หน้าเปียโนและเริ่มเล่น

ในช่วงเวลาสั้นๆ กู้ไหว่และเฉินฮวนฮวนได้ทำการประสานเสียงในการเรียบเรียงใหม่สำหรับเพลง “ลม” กู้ไหว่พอใจกับสิ่งนี้มากและชื่นชม เฉินฮวนฮวนมากยิ่งขึ้นและรู้สึกว่าเธอเป็นเด็กมีอนาคตสอนได้

เขายืนขึ้นจากเปียโน มองไปที่เฉินฮวนฮวนที่เตี้ยกว่าเขา ยื่นมือออกมาโดยไม่รู้ตัวและแตะศีรษะของเธอ

มันเป็นการกระทำที่ไม่ได้ตั้งใจ แต่มีคนข้างนอกประตูเห็น

…

หนึ่งวันของการฝึกจบลงอีกครั้ง

หลังจากเฉินฮวนฮวนกลับไปตอนกลางคืน เธอก็เข้าแถวไปอาบน้ำตามปกติ

ทันทีที่เธอออกมา หลินอวี่หยางรีบวิ่งเข้ามาหาเธออย่างรีบร้อน และตะโกนว่า “ฮวนฮวน เกิดเรื่องแล้ว!”

“มีอะไรเหรอ?” เฉินฮวนฮวนถามอย่างสงสัยขณะที่เธอเช็ดผม

“ดูสิ นี่มันอะไรกัน!” หลินอวี่หยางยกโทรศัพท์ขึ้น ถือไว้ตรงหน้าเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนก้มศีรษะและเช็ดผมของเธอ แค่เหลือบมองโดยไม่สนใจภาพบนหน้าจอ และสงสัยว่า: “เธอไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้โทรศัพท์ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงถือโทรศัพท์ไว้?”

ในขณะนี้ สายตาของจ้าวซีนั้นเร็วมาก เธอรีบวิ่งเข้าไปด้วยขายาวของเธอ คว้ามือของหลินอวี่หยาง และจำชายในภาพได้ทันที ผู้ชายที่เธอเห็นเมื่อวานนี้!

“เป็นเขา! หลินอวี่หยาง เธอสืบเจอแล้ว!” จ้าวซีตื่นเต้นมาก แต่ในวินาทีถัดมา ใบหน้าของเธอก็แข็งทื่อ: “เขามีแฟนแล้ว?”

เฉินฮวนฮวนรีบโยนผ้าเช็ดผม คว้าโทรศัพท์ในมือของหลินอวี่หยางและเอามาดู คิดว่าเป็นรูปเซลฟี่ของเธอคู่กับเฟิงหานชวน

แต่ปรากฏว่าไม่ใช่

ภาพถ่ายจากมุมที่สวยงาม ในห้องจัดเลี้ยงอันงดงาม เฟิงหานชวนสวมสูทสีดำ แค่ยืนอยู่ที่นั่นก็สามารถดึงดูดความสนใจของทุกคนได้

และข้างๆเขามีผู้หญิงหน้าตาดี รูปร่างสูงใหญ่ สวมชุดระดับไฮเอนด์ กำลังจับแขนยาวของเขาและเอนศีรษะลงบนไหล่ของเขา

ผู้หญิงคนนั้นสวยมากและมีเสน่ห์ มองแวบแรกก็รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของคนดังที่มีชื่อเสียง ที่สำคัญกว่านั้นเฉินฮวนฮวนไม่เคยเห็นเธอมาก่อน

เธอเป็นใคร? ทำไมถึงดูสนิทสนมกับเฟิงหานชวน?

หรือว่า… เธอเป็นคนรักใหม่ของเฟิงหานชวน?