อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 203 การต่อสู้ของตำแหน่งเซ็นเตอร์
เวลาตลอดช่วงเช้าถูกใช้เพื่อจับฉลากแบ่งกลุ่มเกือบทั้งหมด
หลินอวี่หยางไม่มีความสุขอย่างยิ่งเพราะเธอไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับกับเฉินฮวนฮวน เธอทำปากจู๋ เฉินฮวนฮวนปลอบเธอได้เพียงทำปากในอากาศ
กลุ่มของเฉินฮวนฮวน ดำเนินการแสดงของกลุ่มโดยอันเยว่และฉินฟางฟางจากบริษัทเหวินหรานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์
เฉินฮวนฮวนมาจากบริษัทเวิร์กช็อปเล็กๆ จ้าวซีมาจากบริษัทนางแบบ ติงเซียงมาจากบริษัทที่ไม่ใหญ่โต เหวินหนานเป็นเด็กฝึกส่วนตัว ทั้งกลุ่มมีเพียงบริษัทเหวินหรานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์เท่านั้นที่มีคุณสมบัติ
หลังจากที่ทุกคนแบ่งออกเป็นกลุ่มแล้ว การฝึกซ้อมถือว่าสิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการ เมื่อเสร็จสิ้นแล้วหลินอวี่หยางตรงไปหาหนีซวง ต้องการให้จ้าวซีเปลี่ยนกลุ่มกับเธอ
“หลินอวี่หยางแม้ว่าคุณจะเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลิน แต่ในระหว่างเข้าร่วมรายการคุณต้องเคารพกฎของเรา เด็กฝึกจำนวนมากกำลังดูอยู่!” หนีซวงไม่กล้าพูดแรงเกินไป แต่สีหน้าของเธอจริงจังมาก : “คุณมาร่วมประกวด ไม่ได้มาเพื่อหาเพื่อน มิตรภาพของคุณกับเฉินฮวนฮวนไว้สานต่อนอกรายการดีไหม?”
เหตุผลที่หนีซวงไม่ใส่ใจกับหลินอวี่หยางมากนัก เพราะหลินอวี่หยางที่มีหลินซื่อกรุ๊ปหนุนหลังไม่ได้สนับสนุนทีมงานรายการเลย และหวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ได้กำหนดชื่อเด็กฝึกหลายคนเข้ามาและไม่ได้เจาะจงชื่อหลินอวี่หยาง
หนีซวงยังรู้ด้วยว่าที่จริงหวงเทียนเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ไม่ได้ตั้งความหวังในตัวหลินอวี่หยางเลย เพราะบุคคลิกสาวผมสั้นของหลินอวี่หยางไม่เหมาะกับเกิร์ลกรุ๊ป และตัวหลินอวี่หยางเองก็มีลักษณะเล่นๆกับการประกวด
ดังนั้นหนีซวงไม่ได้ให้ความพิเศษกับหลินอวี่หยางมากเท่าไหร่
“ฉัน…..แต่ว่า ฉันอยากอยู่กับฮวนฮวน…” ปากของหลินอวี่หยางบึนไปถึงบนท้องฟ้าแล้ว
เฉินฮวนฮวนรีบดึงแขนหลินอวี่หยางไว้แล้วพูดว่า: “หยางหยางเมื่อการประกวดเริ่มขึ้น พวกเราก็จะสามารถเจอกันทุกวันแล้ว”
“ก็ได้” สุดท้ายหลินอวี่หยางก็ได้แต่ทำตาม
……
หลังจากแบ่งกลุ่มเสร็จ ทีมงานรายการก็ให้รถบัสส่งทุกคนกลับฐาน เรื่องแรกที่ทำก็คือคืนโทรศัพท์มือถือที่ยึดมาให้ทุกคน
หลังจากได้รับโทรศัพท์มือถือ สมาชิกแต่ละคนในกลุ่มก็เพิ่มวีแชทเพื่อดึงเข้ากลุ่ม เพื่อสะดวกต่อการติดต่อในช่วงครึ่งเดือนต่อจากนี้ และพยายามร่วมมือกันเพื่อให้การแสดงครั้งแรกของรอบแรกสำเร็จลุล่วง
หลังจากที่ฉินฟางฟางเพิ่มวีแชทของเฉินฮวนฮวนแล้ว เหลือบมองหน้าเธอแล้วพูดแปลก ๆ ว่า “คนประเภทนี้ที่ไม่มีความสามารถอะไร แบ่งได้กลุ่มเดียวกับฉัน ฉันคงดวงซวยไปแปดชาติจริงๆ!”
“ฟางฟางอย่าพูดไร้สาระ” อันเยว่ดึงแขนของฉินฟางฟาง จากนั้นหันศีรษะไปยิ้มแล้วพูดกับเฉินฮวนฮวนว่า: “ฮวนฮวน ต่อไปคุณจะต้องไปฝึกที่บริษัทของพวกเราแล้ว เวลาและสถานที่เดี๋ยวฉันจะส่งเข้าไปในกลุ่มนะ ”
“ได้ ขอบใจนะอันเยว่” เฉินฮวนฮวนยิ้มตอบเช่นกัน
“เยว่เอ่อร์ คุณจะมีทัศนคติที่ดีแบบนี้กับเธอทำไม เธออยู่กลุ่มเดียวกับพวกเรา จะถ่วงเราไปด้วย!” เฉินฟางฟางใบหน้าเต็มไปด้วยความรังเกียจต่อเฉินฮวนฮวน
จ้าวซีเดินเข้ามาในเวลานี้ สะบัดผมของเธอแล้วพูดว่า “กลุ่มอื่นหมายเลข1เป็นหัวหน้าทีม แต่ฉันคิดว่าเฉินฮวนฮวนไม่มีความสามารถ เยว่เอ่อร์ควรเป็นหัวหน้าทีม”
“ใช่ เยว่เอ่อร์เป็นหัวหน้าเด็กฝึกของบริษัทเรา ไม่เพียงแต่ต้องรับหน้าที่เป็นหัวหน้าทีมเท่านั้น แต่ยังต้องยืนในตำแหน่งเซ็นเตอร์ด้วย” ฉินฟางฟางเห็นด้วยอย่างยิ่งกับคำกล่าวของจ้าวซี
“ฟางฟาง เสี่ยวซี พวกเธออย่าทำแบบนี้เลยนะ มันจะทำให้ฉันทำตัวลำบาก” อันเยว่โบกมือด้วยสีหน้าที่กังวลมาก
เฉินฮวนฮวนรู้ว่าฉินฟางฟางและจ้าวซีไม่ถูกชะตากับตัวเธอ เมื่อเธอรู้ว่าพวกเขาเป็นเพื่อนร่วมทีมเธอก็ปวดหัวทันที ตอนนั้นก็เดาได้ว่าจะเกิดสถานการณ์นี้แบบนี้ขึ้น
“ฉันคิดว่าควรตัดสินด้วยการลงคะแนนเสียง ทุกคนเลือกเพื่อนร่วมทีมที่คิดว่าสมควรอยู่ตำแหน่งเซ็นเตอร์ เขียนชื่อลงบนกระดาษ ใครมีคะแนนเสียงมากกว่าคนนั้นเป็นหัวหน้าทีมและเซ็นเตอร์” เฉินฮวนฮวนใบหน้าสงบนิ่ง ไม่สะทกสะท้าน ไม่ได้รู้สึกลำบากใจอะไรกับฉินฟางฟางและจ้าวซี แต่รู้สึกท้อแท้
“วิธีนี้ดี” อันเยว่เห็นด้วยทันที แล้วพูดอย่างอ่อนหวานว่า “ถ้าอยู่ดีๆก็เปลี่ยนฉันเป็นหัวหน้าทีม ฉันก็รู้สึกไม่ดี”
อันที่จริงอันเยว่รู้ดีว่าในกลุ่มมีเพียง 6 คน จ้าวซีและฉินฟางฟางต้องลงคะแนนให้ตัวเธออย่างแน่นอน รวมกับของเธอเองอีกหนึ่งคะแนนเสียง ก็มีสามคะแนนเสียงแล้ว
เฉินฮวนฮวนอาจลงคะแนนให้ตัวเอง ติงเซียงเป็นเพื่อนของเฉินฮวนฮวน เธออาจลงคะแนนให้เฉินฮวนฮวน งั้นก็เหลือเหวินหนานคนเดียว
อันเยว่รู้ว่าเหวินหนานเป็นเด็กฝึกส่วนตัว มีความสามารถมาก ส่วนใหญ่เป็นการร้องเพลงและแต่งเพลงเอง และเฉินฮวนฮวนถูกกู้ไหว่วางตัวไว้ในด้านการร้องและแต่งเพลง ดังนั้นถือได้ว่าทั้งสองคนเป็นศัตรูกัน
ดังนั้นอันเยว่จึงมั่นใจว่าเหวินหนานจะไม่ลงคะแนนเสียงให้เฉินฮวนฮวน
ถ้าเป็นตามนี้ การลงคะแนนเสียงเป็นแค่รูปแบบหนึ่งเท่านั้น สุดท้ายเธอก็กลายเป็นตำแหน่งเซ็นเตอร์ ในการแสดงครั้งแรกนี้ เธอจะต้องกลายเป็นคนที่สะดุดตาที่สุด
“ก็ดี เฉินฮวนฮวน นี่เธอพูดเองนะ ผลลงคะแนนออกมาเธออย่ากลับคำหล่ะ?” ฉินฟางฟางหัวเราะเยาะเย้ยพร้อมกับสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม: “เธอพ่ายแพ้อย่างแน่นอน!”
“ฉันไม่กลับคำ แต่ก่อนลงคะแนนฉันมีคำขอ” เฉินฮวนฮวนกล่าวแบบไม่แยแส
“คำขออะไร?”
ฉินฟางฟาง จ้าวซี และอันเยว่ ทั้งสามคนพูดเสียงเดียวกัน
“ฉันอยากฟังเหวินหนานร้องเพลง” เฉินฮวนฮวนกล่าว จากนั้นมองไปที่เหวินหนานแล้วถามว่า: “ฉันได้ยินมาว่าคุณก็ร้องและแต่งเพลงเหมือนกัน คุณช่วยแสดงความสามารถของคุณหน่อยได้ไหม?”
เมื่อครู่เหวินหนานไม่ได้พูดอะไรเลย ตลอดเวลาเธอเหมือนมนุษย์โปร่งแสง เมื่อถูกถามแบบไม่ทันตั้งตัว เธอรู้สึกอายและยิ้มอ่อนๆ แล้วพยักหน้าพูดว่า: “เล่นและร้องเองนะ ฉันไปเอากีตาร์ก่อน”
แล้วเหวินหนานเดินเข้าไปในตึกหอพักอย่างรวดเร็ว
ทันทีที่เธอจากไป ฉินฟางฟางมองไปที่เฉินฮวนฮวนด้วยความสงสัยและถามว่า: “เธอกำลังทำอะไร อยากดูคนอื่นแสดงกะทันหัน?ต้องการถ่วงเวลาเหรอ?
“นอกจากเหวินหนาน พวกเราทุกคนอยู่ในชั้นเรียนเดียวกัน ความสามารถเป็นยังไงเราเห็นกันทุกวัน แต่ความสามารถของเหวินหนานฉันไม่ชัดเจน” เฉินฮวนฮวนกล่าวตามจริง “แม้ฉันจะได้ยินมาว่าเธอเป็นผู้เข้าแข่งขันที่เก่งมาก แต่ฉันไม่เคยเห็นการแสดงของเธอ”
“แล้วยังไงหล่ะ” ตอนนี้เธอจะดูการแสดงของเหวินหนาน หมายความว่ายังไง?” ฉินฟางฟางถามต่อ
“ความหมายของฉันง่ายมาก นั่นคือจะเลือกคนที่ฉันจะลงคะแนนเสียงให้” เฉินฮวนฮวนตอบอย่างเคร่งขรึม
“คุณจะเลือกเหวินหนาน?” ฉินฟางฟางเหลือบมองเธอ จับมือของอันเยว่และพูดว่า “เยว่เอ่อร์ คุณเห็นหรือยัง? คุณพูดแทนเฉินฮวนฮวน แต่เธอไม่คิดที่จะลงคะแนนให้คุณเลย เธอก็เป็นแค่คนที่ไม่รู้บุญคุณคน!”
“ฟางฟาง เธออย่าเอาแต่ว่าให้ฮวนฮวน ตอนนี้เราอยู่กลุ่มเดียวกัน ครึ่งเดือนนี้เรายังต้องอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข และทำงานหนักร่วมกันเพื่อการแสดงครั้งแรกที่ดีเยี่ยม” แม้ว่าอันเยว่จะพูดออกมาเหมือนใจกว้างมาก แต่ในใจของเธอเต็มไปด้วยอคติต่อเฉินฮวนฮวน
ถ้าหากเฉินฮวนฮวนลงคะแนนเสียงให้ตัวเอง เธอคงไม่มีอะไรจะพูด แต่ตอนนี้เฉินฮวนฮวนแสดงออกว่าไม่ต้องการยกตำแหน่งหัวหน้าทีมให้กับเธอ ทั้งยังต้องการยกให้เหวินหนานด้วย
“อันเยว่ ฉันไม่ได้อคติกับคุณ ฉันแค่หวังว่าจะสามารถเลือกคนที่ดีที่สุดในกลุ่มของเราอย่างยุติธรรม ถ้าการแสดงของเหวินหนานไม่โดดเด่น ฉันจะลงคะแนนเสียงให้คุณ” เฉินฮวนฮวนอธิบายอย่างจริงจัง
“ไม่เป็นไร ฮวนฮวน ตอนนี้พวกเราอยู่กลุ่มเดียวกันแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราต้องอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข” อันเยว่ยิ้มออกมาแต่ดูฝืนใจเล็กน้อย
ทันทีที่เธอพูดจบ เหวินหนานก็เดินมาพร้อมกับกีตาร์ในอ้อมแขนของเขา เดินตรงไปหาเฉินฮวนฮวน ยิ้มด้วยฟันขาวสะอาดที่จัดเรียงเป็นแถว: “คุณเป็นคนแรกที่ริเริ่มให้ฉันแสดง”
“หือ?” เฉินฮวนฮวนถามด้วยความสงสัย
“เพราะเป็นการประกวดของเกิร์ลกรุ๊ป ทุกคนก็คิดว่านักร้องนักแต่งเพลงแบบฉันไม่เหมาะกับที่นี่ ตอนฉันอยู่ห้องเรียนที่หนึ่ง ไม่เคยมีใครริเริ่มมาขอฟังฉันร้องเพลง” เหวินหนานตอบตามความจริง
เฉินฮวนฮวนอ้าปากค้าง เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อดี เหวินหนานก็หันหลังกลับแล้วนั่งข้างสวนดอกไม้และเริ่มเล่นกีตาร์
หลังจากทำนองที่ผ่อนคลายและไพเราะจบลง เหวินหนานก็เริ่มร้องเพลง เสียงร้องของเธอ เส้นเสียงของเธอ แค่ครู่เดียวก็ไพเราะติดหูของเฉินฮวนฮวน
มีเอกลักษณ์ สวยงาม น่าฟัง…
เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าตัวเธอไม่สามารถหาคำเปรียบเปรยใดๆมาเปรียบได้ เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าหาศัพท์มาพูดไม่ได้
เธอได้ยินมาว่าเหวินหนานค่อนข้างเก่ง แต่ไม่คิดว่าเก่งขนาดนี้ เสียงเป็นธรรมชาติ เป็นเสียงที่ประทานจากพระเจ้า
ผู้คนมากมายควรได้ยินเสียงนี้
“เหวินหนาน ฉันลงคะแนนให้คุณ” เฉินฮวนฮวนกล่าวอย่างตื่นเต้น
เหวินหนานวางกีตาร์ลงแล้วยืนขึ้น เดินไปอยู่ต่อหน้าเฉินฮวนฮวนแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณลงคะแนนนี้ให้ฉัน ฉันก็ไม่สามารถเป็นหัวหน้าทีมได้ ยิ่งไปกว่านั้นการเต้นของฉันไม่ดี ไร้ความสามารถที่จะรับตำแหน่งเซ็นเตอร์”
“หัวหน้าทีม ยังไงก็ให้อันเยว่เป็นดีกว่า เธอมีประสบการณ์และความสามารถ” เหวินหนานกล่าวเสริม
“ฮ่าๆๆๆๆ……”
หลังจากที่เหวินหนานพูดเช่นนี้ ฉินฟางฟางก็หัวเราะขึ้นและชี้ไปที่เฉินฮวนฮวนแล้วพูดว่า “เฉินฮวนฮวน เธอแม่งทำฉันขำแทบตาย! เธอหวังดีอยากจะช่วยเหลือคนอื่น คนอื่นเขาไม่ยอมรับน้ำใจของเธอ!”
“ใครว่าหล่ะ?” เหวินหนานมองไปที่ฉินฟางฟางด้วยดวงตาคู่เปล่งประกาย เธอเอียงศีรษะด้วยน้ำเสียงที่น่ารัก: “ตำแหน่งเซ็นเตอร์ของการแสดงครั้งแรกเมื่ออยู่ในการแสดงรอบสองจะไม่สามารถเป็นเซ็นเตอร์ได้~ดังนั้นที่ฉันไม่ลงคะแนนให้ฮวนฮวน ฉันหวังว่าเธอจะอยู่ในตำแหน่งเซ็นเตอร์ในรอบการแสดง”
เมื่อเหวินหนานพูดเช่นนี้ ฉินฟางฟางก็ตกตะลึงจริงๆ ดวงตาของอันเยว่ก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ
อิทธิพลของการแสดงใหญ่กว่าการแสดงรอบแรกมาก หมายความว่าตำแหน่งเซ็นเตอร์ในรอบแรกเทียบไม่ได้กับตำแหน่งเซ็นเตอร์ในรอบการแสดงที่มีอิทธิพลกว่า
“ไม่ได้! ฉันไม่สามารถเป็นตำแหน่งเซ็นเตอร์ได้ เนื่องจากหัวหน้าทีมคือเฉินฮวนฮวน ดังนั้นเฉินฮวนฮวนควรจะอยู่ตำแหน่งเซ็นเตอร์ ” อันเยว่กล่าวทันที ในสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับผลคะแนนเสียงในการแสดงของเธอเอง เธอไม่สามารถยอมแพ้ได้อย่างแน่นอน
หลังจากพูดจบ เธอหันศีรษะและจ้องไปที่ฉินฟางฟางและจ้าวซี แววตามีความหมายเสมือนว่าตำหนิ
ฉินฟางฟางเป็นลูกน้องของอันเยว่ เธอพูดทันทีว่า: “ถูกต้อง เฉินฮวนฮวนตอนนี้เป็นหัวหน้าทีมแล้ว งั้นก็ให้เฉินฮวนฮวนเป็นตำแหน่งเซ็นเตอร์!”
เซินฮวนหวน: “???”
ผ่านไปครึ่งค่อนวัน ทุกคนลงคะแนนเสียงให้เธอเป็นตำแหน่งเซ็นเตอร์ เฉินฮวนฮวนยังดูอึ้งไปเลย
เหวินหนานยิ้ม มองไปที่เฉินฮวนฮวนอีกครั้งและกล่าวว่า “ฮวนฮวน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คงต้องลำบากเธอเป็นตำแหน่งเซ็นเตอร์แล้ว”
“ฉัน…..” เฉินฮวนฮวนยังไม่คืนสติจากการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในสถานการณ์นี้
“ฮวนฮวน เธอแน่ใจหรือว่าต้องการเป็นตำแหน่งเซ็นเตอร์? หากเธอเป็นเซ็นเตอร์ในการแสดงรอบแรก เธอจะไม่สามารถเป็นตำแหน่งเซ็นเตอร์ในรอบการแสดง” ติงเซียงเดินไปข้างๆเฉินฮวนฮวน ดึงแขนเธอแกล้งทำท่าว่าเป็นห่วงเป็นใยเธอ
