อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 25 เคยเพียงหนึ่งครั้ง

ความรู้สึกเย็นสบายเช่นนั้น

ทว่าไม่นานก็เปลี่ยนเป็นอุ่นร้อน จากนั้นรู้สึกร้อนจนแผดเผา

เฉินฮวนฮวนตกตะลึง หลังจากเธอรู้สึกตัว เธอยื่นมือไปผลักหน้าอกของชายหนุ่ม ทว่าเธอกลับสัมผัสได้ถึงความเย็นบนริมฝีปาก

เขาปล่อยเธอเป็นอิสระ

ทว่าวินาทีต่อมา เสียงทุ้มต่ำแฝงความคลุมเครือของเขาดังเข้าหูของเธออีกครั้ง “คุณไม่ปฏิเสธ พอใจกับมันมากใช่ไหมล่ะ”

“คนบ้า! เฟิงหานชวน คุณมันคนบ้า!” เฉินฮวนฮวนกำลังจะยกมือขึ้น ทว่าข้อมือของเธอกลับถูกเขาคว้าเอาไว้เสียก่อน

ก่อนหน้านี้เฟิงหานชวนมีประสบการณ์แล้ว เขาเคยถูกเฉินฮวนฮวนตบหน้ามาแล้วครั้งหนึ่ง และจะไม่ยอมให้เธอตบหน้าตัวเองอีกเป็นครั้งที่สอง

“คุณยังไม่ได้ตอบคำถามของผมเลย” เฟิงหานชวนขยับเข้าไปใกล้เธอ และเค้นเอาคำตอบจากเธออีกครั้ง

เฉินฮวนฮวนรีบหันหน้าหนีไปอีกทาง ตอนนี้เธอไม่อยากเผชิญหน้ากับชายหนุ่มโดยตรง

“เมื่อกี้ฉันตกใจ หลังจากรู้สึกตัว คุณ…” เมื่อการตอบสนองของเธอกลับมา เฟิงหานชวนก็ปล่อยเธอเป็นอิสระพอดี

“อย่าหาข้ออ้างให้ตัวเองเลย ความจริงคุณก็เต็มใจ” เฟิงหานชวนเอ่ยบอกอย่างมั่นใจ “ภายในเวลาสามวัน คุณต้องให้คำตอบผม ถ้าคุณทำตัวดี ผมจะตกลงให้คุณเป็นตัวจริง”

อันที่จริง สิ่งที่เขาไม่ได้บอกเธอก็คือ เธอเป็นภรรยาตัวจริงของเขาแล้ว

นายท่านส่งคนไปจัดการเรื่องทะเบียนสมรสให้เรียบร้อยแล้ว

“คุณ…” เฉินฮวนฮวนขมวดคิ้วเข้าหากัน ดวงตาทั้งสองข้างเบิกกว้างถึงขีดสุด เธอรู้สึกนับถือความหน้าไม่อายของเฟิงหานชวนเสียจริง

“เฉินฮวนฮวน อย่าได้คืบจะเอาศอก ฉันไม่รังเกียจที่เธอไม่บริสุทธิ์แล้วหรอกนะ” ใบหน้าของเฟิงหานชวนพลันอึมครึมขึ้น ก่อนจะเอ่ยบอกเธอเสียงเย็น

อันที่จริง เขาก็สงสัยอยู่ว่า ผู้ชายที่รักความสะอาดมากอย่างเขา ทำไมถึงสนใจผู้หญิงอย่างเฉินฮวนฮวนที่เคยมีความสัมพันธ์กับใครมาก่อนแล้ว

“รังเกียจ?” เฉินฮวนฮวนอึ้งจนพูดไม่ออก อดไม่ได้ที่จะกล่าวสั่งสอนเขา “เฟิงหานชวน คุณไม่มีสิทธิ์รังเกียจที่ฉันไม่บริสุทธิ์หรอกนะ เพราะคุณก็ไม่บริสุทธิ์แล้วเหมือนกัน พวกเราเสมอกัน ดังนั้นอย่าใช้คำพูดแบบนั้น!”

“…” มุมปากของเฟิงหานชวนกระตุกเล็กน้อย

เขาพบว่าบทสนทนาระหว่างเขากับเฉินฮวนฮวน ไม่ได้อยู่ในเรื่องเดียวกันเลยแม้แต่น้อย

“อีกอย่างนะ ฉันเคยแค่ครั้งเดียว! แล้วคุณล่ะ เดาว่าผู้หญิงน่าจะเยอะ คงจะเคยทำมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว! ถ้าเทียบกับจำนวนครั้ง ฉันสะอาดกว่าคุณมาก!” เฉินฮวนฮวนกล่าวอย่างโกรธเคือง

เธอเกลียดน้ำเสียงที่ฟังดูเหนือคนอื่นของเฟิงหานชวน ราวกับในสายตาของเขา เธอไม่บริสุทธิ์แล้ว เธอต้องเป็นผู้หญิงที่สกปรกคนหนึ่ง

ถ้าหากจำนวนครั้งเป็นเช่นนั้นจริง นั่นหมายความว่าเธอสะอาดกว่าเฟิงหานชวนมาก

“…” ในเวลานี้ ใบหน้าของเฟิงหานชวนยิ่งอึมครึมเข้าไปอีก

ที่แท้ในสายตาของผู้หญิงคนนี้ คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นพวกหลับนอนกับใครมานับครั้งไม่ถ้วน?

“ครั้งเดียว” เขาเอ่ยบอกเสียงต่ำ

เดิมทีเฉินฮวนฮวนรู้สึกโมโหอยู่แล้ว ทันใดนั้น เฟิงหานชวนก็พูดมาสองคำ คิ้วของเธอขมวดเข้าหากันแน่นยิ่งขึ้นไปอีก

“ทำไม ฉันเคยแค่ครั้งเดียว คุณไม่เชื่อหรือไง แล้วแต่คุณจะเชื่อหรือไม่ เชื่อไม่เชื่อก็เรื่องของคุณ! เรื่องนั้นที่คุณพูด ไม่ต้องสามวันหรอก ฉันให้คำตอบคุณตอนนี้ได้เลย ฉัน…”

เฉินฮวนฮวนยังพูดไม่จบ ทว่าถูกขัดจังหวะด้วยคำพูดของชายหนุ่ม เธอได้ยินเสียงเย็นเยือกของเขากล่าวว่า “ผม…เคยแค่ครั้งเดียว”

“หะ?” เฉินฮวนฮวนพลันตกตะลึงอ้าปากค้างในทันที

ใบหน้าของเธอฉายแววตกใจออกมาอย่างปิดไม่มิด

ไม่ผิดใช่ไหม

เฟิงหานชวนเคยแค่ครั้งเดียว?

“คุณหลอกผีหรือไง!” เฉินฮวนฮวนโพล่งพูดออกไป

ใบหน้าของชายหนุ่มอึมครึมยิ่งกว่าเดิม

เขาบีบปลายคางของเฉินฮวนฮวน บังคับให้เธอสบตากับตัวเอง ดวงตาสีดำสนิทลึกล้ำคู่นั้น จ้องเธออย่างไม่วางตา

ทันใดนั้น เฉินฮวนฮวนรู้สึกหวาดกลัวในใจ เขาคงไม่คิดจะบังคับจูบตัวเองอีกใช่ไหม

“ผมไม่ได้โกหก” ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยเสียงทุ้มต่ำ

เมื่อมองใบหน้าเคร่งขรึมและน่ากลัวของเฟิงหานชวน ครั้งนี้เฉินฮวนฮวนเชื่อแล้วจริงๆ

หรือว่า เมื่อคืนเป็นครั้งแรกของเฟิงหานชวนเหรอ

น่ากลัวเกินไปแล้ว ชายแก่วัย 29 ปีเพิ่งจะมีประสบการณ์เรื่องนี้เป็นครั้งแรก ไม่แปลกใจเลยที่เขาหิวกระหายขนาดนั้น

บางทีแฟนสาวของเขาอาจจะรีบกลับหอพัก เขาทำได้แค่ไปส่งแฟนสาวของเขาเท่านั้น ดังนั้นอาจจะไม่ถึงอกถึงใจของเขา สุดท้ายจึงสะสมความเก็บกดมา 29 ปี

ดังนั้น ตอนนี้เขาถึงได้บ้าคลั่งขนาดนี้ และยังอยากมีผู้หญิงอีกคน เขาตั้งใจจะเหยียบเรือสองแคม

เมื่อนึกถึงตรงนี้ จู่ๆ เฉินฮวนฮวนก็รู้สึกขนลุกขนพอง ผู้ชายที่เก็บกดมาหลายปีแบบนี้ เขาต้องมีความผิดปกติทางจิตอย่างแน่นอน

เธอต้องอยู่ห่างจากเขา

“อาสาม ฉันเชื่อคุณ ฉันเชื่อคุณแล้วโอเคไหม ฉันจะสายจริงๆ แล้วนะ เรื่องที่คุณบอกฉันจะไปคิดดู คุณให้ฉันไปเรียนก่อน โอเคไหม” ตอนนี้เฉินฮวนฮวนรู้สึกกลัวมาก เกรงว่าจะทำให้ผู้ชายคนนี้โมโห เธอเอ่ยถามชายหนุ่มพร้อมกับยิ้มจนตาหยี น้ำเสียงพลันหวานขึ้นเป็นพิเศษ

เสียงนุ่มละมุนของหญิงสาวดังเข้ามาในหูของเขา เขารู้สึกราวกับสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิพัดผ่านหัวใจ ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เฉินฮวนฮวนทำให้เขารู้สึกแตกต่างออกไปจริงๆ

วินาทีต่อมา ประตูรถถูกปลดล็อก

เฉินฮวนฮวนเห็นเช่นนั้น เธอรีบเปิดประตูลงรถทันที

ทันทีที่ประตูรถปิดลง เธอก้าวเท้าเตรียมจะวิ่ง ทว่าเธอหันกลับมา หันหน้าไปทางประตูรถ ก่อนจะโค้งคำนับและโบกมือให้เฟิงหานชวน

“เดินทางระวังด้วยนะคะ” เธอฝืนยิ้มอย่างอารมณ์ดี

เฟิงหานชวนเห็นท่าทางเอาใจใส่เช่นนั้นของหญิงสาว เขาแอบยกยิ้มมุมปาก จากนั้นเขาก็สตาร์ทรถแล้วขับออกไป

เมือเห็นของเฟิงหานชวนขับออกไปไกลแล้ว เฉินฮวนฮวนถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งใจ

คนแก่คนนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว!

เธอคิดในใจว่า การอยู่บ้านของตระกูลเฟิงไม่มีทางเป็นไปได้จริงๆ และไม่รู้ว่านายท่านของตระกูลเฟิงจะกลับมาจากฮาวายตอนไหน

เมื่อคิดถึงตรงนี้ พรุ่งนี้เฉินฮวนฮวนจะลาหยุดงานกับร้านชานม และไปที่บ้านของตระกูลเฉิน

ตระกูลเฉินทั้งสามคนนั้น เธอไม่ปล่อยไปแน่!

ขณะกำลังคิดเรื่องนี้ เธอจึงเดินไปข้างหน้า ทว่ากลับโดนเงาดำของใครคนหนึ่งขวางทางไว้

เฉินฮวนฮวนเงยหน้ามอง คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเฉิงโม่ หัวหน้าห้องคนที่สารภาพรักกับเธอเมื่อคืนนี้

“ฮาย หัวหน้าห้อง” เฉินฮวนฮวนรู้สึกวางตัวไม่ถูกอยู่บ้าง แต่ยังทักทายเขาตามมารยาท

แต่จู่ๆ เธอนึกขึ้นมาได้ว่า ดอกกุหลาบที่หัวหน้าห้องให้เธอ เธอลืมไว้บนรถเมล์

น่าเสียดาย ดอกกุหลาบช่อนั้นสวยมาก คงจะจ่ายเงินไม่น้อยเลย

เธอไม่ตอบรับคำสารภาพรักของเขา อันที่จริงก็ไม่ควรรับดอกไม้ของเขา แต่เมื่อคืนเขาวิ่งมาเร็วมาก ดังนั้นเธอจึงรับดอกไม้ของเขาอย่างไม่มีทางเลือก

“เฉินฮวนฮวน ผู้ชายคนเมื่อกี้เป็นใคร” สีหน้าของเฉิงโย่ดูแย่มาก ใบหน้าของเขาดูเขียวคล้ำ เขาเอ่ยถามอย่างดุดัน

“เมื่อกี้…” เฉินฮวนฮวนเบิกตากว้างทันที

หรือว่าเฉิงโม่เห็นแล้วว่า เกิดอะไรขึ้นกับเธอและเฟิงหานชวนในรถ?

“ผมเห็นคุณโผเข้าไปกอดเขาและจูบกับเขา ท่าทางของพวกคุณดูคลุมเครือมาก เขาเป็นแฟนของคุณเหรอ” เฉิงโม่ยังคงเค้นถามต่อ 　　

ใบหน้าของเฉินฮวนฮวนขึ้นสีแดงระเรื่อ เธอรู้สึกประหม่าเป็นอย่างมาก เธออยากปฏิเสธออกไป เพราะความจริงแล้วเฟิงหานชวนไม่ใช่แฟนหนุ่มของเธอ

แต่ถ้าปฏิเสธ เธอจูบกับผู้ชายที่ไม่ใช่แฟน ยิ่งเป็นเรื่องยากที่จะอธิบาย

ขณะที่เฉินฮวนฮวนกำลังว้าวุ่นใจ เฉิงโม่เห็นสีหน้าของเฉินฮวนฮวน เขาก็เค้นเสียงหัวเราะออกมา ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเจือความโกรธ “ดูท่าทางของคุณแล้ว เขาเป็นแฟนของคุณใช่ไหม”

เฉินฮวนฮวนจับปลายผมตัวเองม้วนเล่นด้วยความประหม่า ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร

“เฉินฮวนฮวน ไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นผู้หญิงแบบนี้ ผมมองคุณผิดไปจริงๆ !”

เฉิงโม่แสดงท่าทางรังเกียจ และกล่าวว่า “เพื่อเงินคุณถึงยอมขายตัว เงินสำคัญขนาดนั้นจริงๆ เหรอ เขาให้อะไรคุณบ้างล่ะ รถ บ้าน หรือจ่ายคุณครั้งละเท่าไร”