อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 259 ลูกของคุณก็คือลูกของผม

“คุณ… คุณพูดว่าอะไรนะ?” ใบหน้าของเฟิงหานชวนแข็งอึ้งทันที เขาตกใจมาก

เฉินฮวนฮวนไม่สนใจ เธออดไม่ได้ที่จะร้องไห้ เธอเอามือปิดหน้า สะอื้นและกล่าว: “คุณหมอเป็นคนบอกเอง คุณหมอบอกว่าไม่ใช่ประจำเดือนของฉัน มันเป็นเลือดที่ออกทางช่องคลอด บอกว่าฉันอาจจะท้อง…”

“ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ฉันไปตรวจที่โรงพยาบาลแล้ว แต่ยังต้องรอผลตรวจอีกเป็นสัปดาห์ ฉันเพิ่งซื้อที่ตรวจครรภ์จากร้านขายยามา ยังไม่ทันได้ตรวจเลย”

“ถ้าฉันท้องขึ้นมาจริงๆ แล้วเป็นลูกของคนที่ขืนใจฉัน ฉันจะทำอย่างไร…”

เฉินฮวนฮวนรู้สึกหมดหนทาง รู้สึกสิ้นหวังมาก มีเพียงเสียงร้องไห้ของเธอ ราวกับว่าเธออยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่

“ฮวนฮวน ไม่ต้องกังวล ยังไม่ได้ผลตรวจที่แน่นอน ผมจะพาคุณไปตรวจที่โรงพยาบาลของจิ่นซิวอีกครั้ง” เฟิงหานชวนพยายามควบคุมตัวเองให้สงบลงก่อนและคว้าข้อมือของเฉินฮวนฮวน

ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ เขาไม่สามารถตื่นตระหนกได้ ไม่เช่นนั้นเขาและเฉินฮวนฮวนคงจะวุ่นวายกว่านี้

เขาต้องใจเย็น

“ไม่ ไม่ได้!” เฉินฮวนฮวนปล่อยมือของเฟิงหานชวน ดวงตาของเธอแดงก่ำและบวมมาก เธอส่ายหัวทันที ร้องไห้และกล่าวว่า: “คุณพาฉันไปโรงพยายามไม่ได้ ไม่ได้…”

“ฮวนฮวน ผมจะปล่อยให้คุณไปโรงพยาบาลคนเดียวได้ยังไง? ผมต้องพาคุณไป” เฟิงหานชวนพูดอย่างหนักแน่น

“ไม่ได้จริงๆ นี่ไม่ใช่ลูกของคุณ ถ้ามีคนรู้ คุณจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?” เฉินฮวนฮวนยังคงส่ายหัว รู้สึกสับสนพร่ามัวไปหมด ไม่เห็นหนทางแก้ปัญหา

เธอคิดว่าเหตุการณ์นั้นจะหายไปจากโลก เมื่อหลิวตงรุ่ยเดินทางไปต่างประเทศ แต่พระเจ้าเล่นตลกกับเธอ

เธอเริ่มสงสัยว่า ชาติที่แล้วเธอเคยเป็นคนทรยศหรือเปล่า ชาตินี้เธอถึงตกอยู่ในสภาพที่โชคร้ายตลอด

ตอนนี้เฟิงหานชวนเป็นสามีของเธอ สามีที่ถูกกฏหมายของเธอ แต่ลูกในท้องของเธอไม่ใช่ลูกของเฟิงหานชวน หากคนอื่นรู้เรื่องนี้เธอจะทำอย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้านายท่านเฟิงรู้… เฉินฮวนฮวนไม่กล้าคิดเรื่องนี้

“ฮวนฮวน มันไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องพวกนี้ จิ่นซิวจะเก็บเป็นความลับแน่นอน” สิ่งที่เฟิงหานชวนต้องทำตอนนี้คือทำให้อารมณ์ของเฉินฮวนฮวนสงบลงและยืนยันว่าเฉินฮวนฮวนท้องหรือไม่ท้อง

ถ้าเฉินฮวนฮวนท้องจริง ลูกในท้องของเธอไม่ใช่ลูกของหลิวตงรุ่ย แต่เป็นลูกของเขาเอง

แต่เรื่องนี้ เขาควรบอกเฉินฮวนฮวนอย่างไรดี?

ถ้าเฉินฮวนฮวนรู้ว่าเขาเป็นคนในคืนนั้น เธอจะยกโทษให้เขาหรือไม่?

“ไม่ ฉันไม่ไป ฉันไม่อยากไป –” เฉินฮวนฮวนคว้ามือเฟิงหานชวนและส่ายหัวอย่างต่อเนื่อง ไม่ยอมไปโรงพยาบาล

ไม่ว่าหรงจิ่นซิวจะเก็บเป็นความลับหรือไม่ เธอก็ไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องนี้

เฟิงหานชวนมองเฉินฮวนฮวนที่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ เขาเข้าใจได้ว่าเฉินฮวนฮวนไม่อยากให้คนอื่นรู้ แต่ตอนนี้เขากังวลมาก เขาต้องยืนยันสภาพร่างกายของเฉินฮวนฮวน

ถ้าท้องจริงๆ เขาต้องบอกความจริง ไม่เช่นนั้น เฉินฮวนฮวนไม่มีทางเก็บลูกของ “หลิวตงรุ่ย” ไว้อย่างแน่นอน

“อาหาน ฉันไม่อยากไปโรงพยาบาล ฉันไม่อยากไปจริงๆ ฉันซื้อที่ตรวจครรภ์มา ฉันจะกลับไปตรวจที่บ้าน…” เฉินฮวนฮวนกล่าวทั้งน้ำตาและเสียงของเธอกลายเป็นเสียงแหบราวกับสูญเสียจิตวิญญาณ

เฟิงหานชวนกัดฟันของตัวเอง แววตาเต็มไปด้วยความวิตกกังวลและความหนาวเย็น คนทั้งตัวถูกแช่แข็ง ไม่สามารถพูดอะไรได้

เขาไม่คาดคิดว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้ เขาเดินมาถูกทางแล้ว แต่จู่ๆมันก็เบรกตรงทางโค้งและเลี้ยวไปอีกทาง

ราวกับว่าฆ่าเขาโดยไม่ทันตั้งตัว

เมื่อเห็นเฟิงหานชวนไม่พูด ดวงตาของเขามองไปอีกทางอย่างเศร้าโศก เฉินฮวนฮวนตกใจกับท่าทางที่ไม่สามารถอธิบายได้ จากนั้นรอยยิ้มที่ทำอะไรไม่ถูกก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก

“อาหาน ถ้าคุณต้องการพาฉันไปตรวจที่โรงพยาบาล ฉันตกลง” เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าตัวเองสงบลงมาก และหยุดร้องไห้

เฟิงหานชวนหันศีรษะและสังเกตเห็นความนิ่งเฉยของเฉินฮวนฮวน ความสับสนเล็กน้อยปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขาและน้ำเสียงของเขาเป็นกังวล: “อยู่ๆทำไมคุณถึงตกลง?”

ทั้งๆที่เมื่อกี้เฉินฮวนฮวนยังปฏิเสธที่จะไม่ไปโรงพยาบาลอย่างดื้อรั้น

“ไปตรวจที่โรงพยาบาลแม่นยำกว่า อีกอย่างคุณกับหรงจิ่นซิวเป็นเพื่อนสนิทกัน ผลการตรวจของฉันก็คงไม่ต้องรอนาน” เฉินฮวนฮวนสูดหายใจเข้าลึกๆ กล่าวพร้อมน้ำเสียงที่แหบแห้ง

เฟิงหานชวนขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว ความคิดของเเฉินฮวนฮวนเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว จนเขารู้สึกไม่สบายใจ

“ฮวนฮวน คุณไม่อยากให้คนอื่นรู้ไม่ใช่เหรอ? ถ้างั้นเรากลับกันก่อนไหม…” เสียงของเฟิงหานชวนนั้นเบามาก พยายามตามอารมณ์ของเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนเพียงแค่ส่ายหัวเบาๆ ตอนนี้อารมณ์ของเธอก็สงบลงมาก: “ตอนนี้ฉันแค่อยากรู้ผลตรวจที่แน่ชัด ถ้ามันเป็นความจริง … เรื่องนี้เป็นความจริง ฉันจะรับผิดชอบคนเดียว จะไม่ทำให้คุณเดือดร้อน ”

รับผิดชอบคนเดียว ไม่ทำให้เขาเดือดร้อน?

สีหน้าของเฟิงหานชวนเปลี่ยนไปทันที เขาจับมือของเฉินฮวนฮวนและกล่าวเบาๆ: “ฮวนฮวน คุณกำลังพูดบ้าอะไรอยู่? ถ้า… คุณท้องจริงๆ นี่ก็เป็นลูกของ คุณควรเก็บมันไว้”

ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด เฟิงหานชวนยังไม่ได้พูดถึงความจริงในคืนนั้น

เขาไม่มีความกล้า

“ใช่ ฉันเลือกที่จะเก็บมันไว้หรือเลือกที่จะไม่เก็บก็ได้ เพราะมันเป็นเรื่องของฉัน มันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ” เฉินฮวนฮวนดึงมือของเฟิงหานชวนออกพร้อมกล่าว: “ไปโรงพยาบาลรุ่ยเอินกันเถอะ”

โรงพยาบาลรุ่ยเอิน เป็นโรงพยาบาลที่หรงจิ่นซิวทำงาน

เมื่อไปถึงที่นั่น ความจริงทั้งหมดจะถูกเปิดเผย

เพื่อนและครอบครัวของเฟิงหานชวนทั้งหมดจะรู้เรื่องของเธอกับหลิวตงรุ่ย พวกเขาทั้งหมดจะรู้ว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของหลิวตงรุ่ย

เธอ…ไม่มีคุณสมบัติที่จะอยู่กับเฟิงหานชวนอีกต่อไป

“ฮวนฮวน คุณกำลังพูดอะไรอยู่กันแน่!” เฟิงหานชวนกังวลกับการตัดสินใจของเฉินฮวนฮวน กล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า: “ถ้าคุณท้องจริงๆ ก็คลอดออกมา! ผมเลี้ยงเอง!”

เขารู้ความคิดของเฉินฮวนฮวน เพราะในความเข้าใจของเฉินฮวนฮวนนี่คือลูกของหลิวตงรุ่ย ดังนั้นเธอคงมีความคิดที่จะไปจากเขา

ดังนั้นในช่วงเวลาวิกฤติเช่นนี้ เขาจึงต้องบอกเฉินฮวนฮวนว่าเขายินดีที่จะยอมรับเด็กคนนี้

สำหรับความจริงในคืนนั้น เขารอโอกาสที่ดีกว่านี้ค่อยบอกเฉินฮวนฮวน

“อาหาน คุณ…คุณพูดอะไร?” เฉินฮวนฮวนตกตะลึงในทันที ถึงกับสงสัยว่าเธอหูฝาดหรือเปล่า

“นี่คือลูกของคุณ ลูกของคุณก็คือลูกของผม ถ้ามีเด็กคนนี้จริงๆ ก็คลอดเขาออกมา” เฟิงหานชวนกล่าวอย่างหนักแน่น