อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 270 ไม่พูดเรื่องไร้สาระแล้วแน่นอน

เมื่อได้ยินเสียงนี้ เวินซือเหยี่ยนก็ขมวดคิ้ว

เมื่อเขาหันกลับมา มีหญิงแปลกหน้าคนหนึ่งได้วิ่งมาข้างหน้าเขาแล้ว

“เวินซือเหยี่ยน เป็นคุณจริงๆ อา——” หลิวหลี่ถงปิดปาก แล้วตะโกนอีกครั้ง

“คุณคือ?” เวินซือเหยี่ยนใบหน้าไม่พอใจเล็กน้อย แต่ไม่ได้แสดงออกชัดเจน

เขาเห็นว่าผู้หญิงคนนี้วิ่งออกจากบ้านของเฉินฮวนฮวน น่าจะเป็นอะไรสักอย่างกับเฉินฮวนฮวน?

“ฉันเป็นแฟนคลับของคุณ! ฉันชอบคุณมากๆ! คุณอาศัยอยู่ที่นี่หรือ?” หลิวหลี่ถงกระทืบเท้าอย่างตื่นเต้น

เธอไม่เคยคาดคิดว่า เพิ่งจะย้ายมาที่นี่ก็ได้เจอเวินซือเหยี่ยนแล้ว

เดี๋ยวก่อน จู่ๆเธอคิดอะไรบางอย่างออก เฉินฮวนฮวนกับเวินซีเหยี่ยนรู้จักกัน? เมื่อครู่ทั้งสองกล่าวทักทายกัน!

ในทันที หลินหลี่หยางก็สงบลงมาก เพียงแค่ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ มองไปที่เวินซือเหยี่ยน ไม่ได้หุนหันพลันแล่นเหมือนเมื่อครู่นี้

สิ่งที่เวินซือเหยี่ยนต้องการไม่ใช่คำตอบนี้ บังเอิญเฉินฮวนฮวนก็รีบเข้ามาคว้าแขนของหลิวหลี่ถงและเตือนว่า “หลี่ถงเธอห้ามเปิดเผยที่อยู่ของเวินซือเหยี่ยนกับคนอื่นนะ!”

เธอไม่คิดว่าแค่ตัวเองทักทายเวินซือเหยี่ยน ก็จะเป็นการสะกดรอยและเปิดเผยที่อยู่ออกมา เธอกังวลว่าถ้าไม่เตือนหลิวหลี่ถง ถึงเวลาหลิวหลี่ถงออกไปพูดเรื่องไร้สาระและรบกวนเวินซือเหยี่ยน เธอจะกลายเป็นแพระรับบาป

“อ๊า!” หลิวหลี่ถงอุทาน พยักหน้าอย่างรวดเร็ว มองไปที่เวินซือเหยี่ยนด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า และพูดอย่างจริงจังว่า: “ฉันจะไม่ทำแน่นอน ซือเหยี่ยน คุณสบายใจได้”

“คนนี้เป็นเพื่อนของคุณเหรอ?” เวินซือเหยี่ยนถามเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนยังไม่ทันตอบ หลิวหลี่ถงก็ควงแขนของเฉินฮวนฮวนแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ใช่ ฉันเป็นเพื่อนของฮวนฮวน”

เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าหลิวหลี่ถงหยิกตัวเองอย่างลับๆ และไม่ได้บอกความจริง เพียงแค่ยิ้มจางๆแสดงถึงความการยอมรับ

หรือบางทีหลิวหลี่ถงไม่อยากยอมรับฐานะสาวใช้ต่อหน้าไอดอล

“ฮวนฮวน?” เวินซีเหยี่ยนหัวเราะและถามว่า “ฉันยังไม่รู้ว่าชื่อเต็มของคุณชื่ออะไร”

เฉินฮวนฮวนตกตะลึงครู่หนึ่งแล้วตอบว่า: “ฉันชื่อเฉินฮวนฮวน เฉินที่เขียนนำหน้าด้วยอักษรสามหยดน้ำขีดสามขีด ฮวนที่แปลว่าร่าเริง”

จู่ๆเธอก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่เคยบอกชื่อของเธอกับเวินซือเหยี่ยน

“อืม” เวินซือเหยี่ยนตอบเบาๆ

หลิวหลี่ถงเบิกตากว้างอยู่ข้างๆด้วยความสงสัย พวกเขาสองคนรู้จักกันไม่ใช่เหรอ? แถมยังทักทายกัน ทำไมเวินซือเหยี่ยนถึงไม่รู้จักชื่อของเฉินฮวนฮวน?

เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?

“ไปแล้วนะ” เวินซือเหยี่ยนยกมือขึ้นแล้วหันหลังเดินไปข้างหน้า

หลิวอหลี่ถงก็กังวลขึ้นมารีบตะโกนว่า: “ซือเหยี่ยน คุณรอเดี๋ยว”

พูดแล้วเธอเดินอ้อมไปด้านหน้าของเวินซือเหยี่ยน และยืนเผชิญหน้ากับเวินซือเหยี่ยน

“มีเรื่องอะไรอีกหรือ?” เวินซือเหยี่ยนพูดด้วยความสงสัย

“คือว่า……ซือเหยี่ยน ในเมื่อทุกคนก็เป็นเพื่อนบ้านกัน และอาศัยอยู่ในชุมชน งั้น……ขอเพิ่มวีแชตได้ไหม? เพื่อเป็นเพื่อนกัน?” หลิวหลี่ถงถามอย่างหน้าด้าน

เธอรู้สึกว่าในเมื่อเวินซือเหยี่ยนไม่รู้จักชื่อของเฉินฮวนฮวน นั่นพิสูจน์ได้ว่าทั้งสองคนน่าจะไม่มีข้อมูลติดต่อกัน ดังนั้นเธอจึงเป็นคนริเริ่ม

เวินซือเหยี่ยนก็เป็นหนุ่มนักแสดงวัยรุ่นที่มีคุณภาพ ว่ากันว่าเขาเป็นคนดังรุ่นที่สาม เขามีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา และเป็นเป้าหมายในการล่าและรักของหลิวหลี่ถง

ตอนนี้เฉินฮวนฮวนกำลังตั้งครรภ์อยู่ แม้ว่าจะไม่รู้ว่าท้องเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง แต่ถ้าเธอตั้งครรภ์กับคุณชายสามจริงๆ และมีนายท่านหนุนหลัง เธอกลัวว่าโอกาสจะน้อยนิด

แต่พระเจ้ามีตา ขณะที่เธอก้าวเดินลำบาก พระองค์ได้ส่งเวินซือเหยี่ยนมาอยู่ต่อหน้าเธอ

“ไม่จำเป็น”

เมื่อได้ยินว่าขอวีแชตของตัวเอง สีหน้าของเวินซือเหยี่ยนก็เย็นชาลงเล็กน้อย ทิ้งประโยคนี้ไว้แล้วเดินไปข้างหน้าต่อ

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลิวหลี่ถงหยุดนิ่งทันที

เฉินฮวนฮวนรู้สึกทำไรไม่ถูกเมื่อเห็นเหตุการณ์ดังกล่าวกับตา อับอายแทนหลิวหลี่ถง และอายแทนตัวเอง

อย่างไรในสายตาของเวินซือเหยี่ยนนั้นหลิวหลี่ถงเป็นเพื่อนของเธอ การกระทำของหลิวหลี่ถงก็แสดงถึงการกระทำของเธอด้วยเช่นกัน

เฉินฮวนฮวนทำอะไรไม่ถูกและเกลี้ยกล่อมว่า: “เขาเป็นนักแสดง ไม่มีทางเพิ่มวีแชตของใครไปเรื่อยอย่างแน่นอน”

หลิวหลี่ถงเหลือบมองไปทางเวินซือเหยี่ยน พบว่าเวินซือเหยี่ยนไปไกลแล้ว เธอจึงกัดฟันอย่างลับๆ และมองไปที่เฉินฮวนฮวนแล้วถามว่า “คุณนายสาม คุณก็ไม่มีวีแชตของเวินซือเหยี่ยนเหรอ? ฉันเห็นคุณและเขาทักทายกัน ฉันคิดว่าพวกคุณสองคนเป็นเพื่อนกันซะอีก!”

เฉินฮวนฮวนส่ายหัวและพูดว่า “ฉันกับเขาพบกันแค่ครั้งเดียว วันนี้เป็นครั้งที่สองที่ได้พบกัน”

“โอ้ ก็ได้ เป็นฉันเองที่หุนหันพลันแล่น” หลินหลี่ถงแสร้งทำเป็นเขินอาย แต่จริงๆ แล้วเธอไม่ได้รู้สึกอายแต่อย่างใด

ริเริ่มเข้าหาผู้ชายและขอวีแชตแบบนี้ เธอไม่ได้ทำแค่ครั้งสองครั้ง

“ใช่แล้วหลี่ถง ที่อยู่ของเวินซือเหยี่ยน เธอต้องห้ามพูดออกไปเด็ดขาด” เฉินฮวนฮวนเตือนเธออีกครั้ง

เวินซือเหยี่ยนตอนนี้กำลังพักผ่อนอยู่ที่บ้าน ถ้ามีคนรู้ที่อยู่ของเขาแล้วมาสร้างปัญหาให้ที่นี่ เขาจะต้องเดือดร้อนแน่นอน

“ไม่ต้องห่วงคุณนายสาม ฉันไม่ใช่คนพูดมาก ฟ้ารู้ดินรู้คุณรู้ฉันรู้” หลิวหลี่ถงตบหน้าอกแสดงท่าทางว่าเก็บเป็นความลับอย่างแน่นอน

“พวกเราเข้าบ้านกันเถอะ” เฉินฮวนฮวนพยักหน้า หันหลังเดินเข้าข้างใน

เฉินฮวนฮวนต้องเดินผ่านลานเล็กๆจากประตูใหญ่ไปถึงประตูห้องนั่งเล่น หลิวหลี่ถงไล่ตามมา ควงแขนของเฉินฮวนฮวนและถามด้วยความแปลกใจ: “คุณนายสาม ฉันรู้สึกว่าเวินซือเหยี่ยนแสดงต่อคุณไม่เหมือนกัน พวกคุณเคยพบกันหนึ่งครั้ง คุยกันดีขนาดนั้นเลย คุณช่างเป็นที่รักใคร่ของใครๆ! คุณกับคุณชายสามก็ด้วย และเพิ่งรู้จักกันก็ตั้งท้องลูกของเขาทันที…”

หลิวหลี่ถงพูดมาก กึ่งประจบสอพลอและกึ่งสอบถาม พร้อมความหมายหยั่งเชิง

เฉินฮวนฮวนหยุดก้าว ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ที่หลิวหลี่ถงพูดเมื่อครู่นี้ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติอะไร แต่หลังจากที่เธอฟังแล้ว รู้สึกเหมือนไม่ค่อยสบายใจ

เธอหันศีรษะมองหลิวหลี่ถงแล้วพูดเบา ๆ ว่า: “ฉันกับอาหานเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย เพียงแค่ตั้งท้องเร็วไปหน่อยเท่านั้น”

“คุณนายสาม คุณอย่าเข้าใจผิด ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น คุณอย่าเข้าใจฉันผิดเด็ดขาด……” หลิวหลี่ถงตกใจ โบกมืออย่างเร็วและรีบอธิบาย

“เธอไม่ได้หมายถึงแบบไหน?” แววตาของเฉินฮวนฮวนเย็นลงเล็กน้อย เธอฟังออกว่าคำพูดของหลิวหลี่ถงมีความหมายแอบซ่อน

“ฉัน……ฉัน……” เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆก็รู้สึกว่าเฉินฮวนฮวนเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน และนั่งยองๆอยู่ครู่หนึ่ง

ในความเห็นของเธอ เฉินฮวนฮวนเป็นเหมือนคนโง่เขลาแสนหวานเสมอ แต่สายตาของฮวนฮวนเมื่อครู่นี้ เหมือนจะดูความคิดทั้งหมดของเธอออก

“พูดให้ชัดเจน ฉันไม่ชอบคนอ้อมค้อม” เฉินฮวนฮวนขมวดคิ้วโดยไม่ได้ตั้งใจมองดูท่าทางของหลิวหลี่ถง เธอไม่รู้ว่าหลิวหลี่ถงตั้งใจแสดงอะไรกันแน่

หลิวหลี่ถงตกใจมากเมื่อได้ยิน คุกเข่าต่อหน้าเฉินฮวนฮวนทันที และจับมือเธอแล้วพูดว่า “ขอโทษด้วยคุณนายสาม ฉันไม่ควรสงสัยคุณ ฉันขอโทษ ต่อไปฉันจะไม่พูดเรื่องไร้สาระแล้วแน่นอน…”