อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 319 ฮวนฮวน ในที่สุดคุณก็สารภาพออกมา
“ห้ะ?” ดวงตาของเฟิงหย่าเบิกกว้าง
เธอจับมือหลีซืออวิ๋นอย่างตื่นเต้น หลีซืออวิ๋นก็ประหลาดใจเช่นกัน เธอก้มศีรษะลงอย่างเขินอาย
“อาสาม อาจะมีภรรยาใหม่แล้วเหรอ? ในที่สุดอาก็ออกมาจากจุดนั้นได้แล้ว?” เฟิงหย่าถามอย่างรวดเร็ว: “ถ้าคุณปู่และพี่ชายรู้ พวกเขาต้องดีใจมากแน่ๆ”
ลูกพี่ลูกน้องของเฟิงหย่า คือเฟิงเฉินเหยี่ยน
“จำไว้ เรื่องนี้อย่าไปบอกใคร” เฟิงหานชวนสั่งอย่างจริงจัง: “ยังไม่แน่นอน”
“อะไรคือไม่แน่นอน? อาสามจีบเอง มีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธบ้าง? หนูรับประกันได้ว่าจีบติดแน่!” เฟิงหย่าพูดขณะที่เธอกระพริบตาไปที่หลีซืออวิ๋น
“อากำลังจะประชุมแล้ว วางก่อนนะ” เฟิงหานชวนไม่อยากพูดอะไรอีก
“ก็ได้ อาสามทำงานก่อน หนูไม่กวนแล้ว จะรอฟังข่าวดีนะ” เฟิงหย่ารีบตอบ
เมื่อเฟิงหานชวนวางสายเสร็จ เฟิงหย่าก็ตะโกนว่า “อัยยะ” และกล่าวว่า:”พี่อวิ๋น พี่ได้ยินหรือยัง? อาสามจะขอพี่แต่งงานเร็วๆนี้!”
“เสี่ยวหย่า เธอกำลังพูดอะไรเนี่ย~ พูดอย่างกับฉันไม่มีความเป็นผู้หญิงเลย จะจีบติดแน่นอนอะไรกันล่ะ พูดแบบนี้ฉันดูไม่สงวนตัวเลยนะ” หลีซืออวิ๋นแสร้งทำเป็นว่าขี้อายและน้ำเสียงของเธอก็เคืองเล็กน้อย
“โถ่ พี่อวิ๋น พี่กับอาสามก็ไม่ใช่คนอายุน้อยๆแล้ว อย่าฝืนใจกันเลย กว่าอาสามจะออกมาจากเฉินฮวนฮวนได้ ถ้าอาสามสารภาพกับพี่ พี่ต้องตอบตกลงทันที เข้าใจไหม?” เฟิงหย่าดูกังวลมาก
“พอแล้วพอแล้ว เมื่อถึงเวลาค่อยว่ากัน” หลีซืออวิ๋นยิ้ม เผยให้เห็นฟันเรียงขาว
ในขณะนั้น โทรศัพท์ที่เธอวางบนโต๊ะก็สั่นอย่างกะทันหัน หลีซืออวิ๋นมองดู ชื่อคนโทรคือ “Z”
เธอหันหน้าไปข้างหนึ่งแล้วปิดโทรศัพท์ทันที
Z คือชื่อตัวย่อเบอร์โทรศัพท์ของเฉินเจี๋ยที่เธอเมมไว้
เฉินเจี๋ยโทรหาเธอ เพราะอยากนัดเธอไปที่อวิ๋นซูอพาร์ทเม้นท์ แต่ตอนนี้เธอไม่สนใจเฉินเจี๋ยแล้ว
เพราะอีกไม่นานเธอจะแต่งงานกับเฟิงหานชวน
ผู้ชายเตี้ยคนนั้นไม่มีประโยชน์อะไรกับเธออีก
…
สุสานชุนเทียน
ข้างหน้าหลุมฝังศพทั้งสองข้าง มีช่อดอกไม้วางอยู่
เป๋าฮวนยืนอยู่กลางหลุมฝังศพทั้งสอง ถอนหายใจเบาๆ
ในขณะนี้ จิ่งเหลิ่งก็ตะโกนว่า: “คุณหนูใหญ่ มาดูนี่เร็ว!”
“อาเหลิ่ง ตะโกนทำไม?” เป๋าฮวนหันศีรษะ มองไปยังผู้ชายที่อยู่ข้างหลัง โบกมือและตะโกนเรียกเธอ
“คุณหนูใหญ่ คุณมาดูก็จะรู้เอง” จิ่งเหลิ่งดูเป็นกังวลมาก
ดังนั้น เป๋าฮวนจึงต้องเดินไป และเมื่อเธอเดินไปข้างจิ่งเหลิ่ง เธอก็เห็นหลุมศพที่เขากำลังชี้
บนหลุมฝังศพ เป็นรูปของเธอ
ด้านล่างหลุมฝังศพเขียนไว้ว่า -เฉินฮวนฮวนภรรยาที่รัก เฟิงหานชวน
“นี่มันอะไรกันเนี่ย?” เป๋าฮวนขยี้ตา
จิ่งมั่วก็เดินตามไปดู หลังจากเห็นมันชัดเจนแล้ว เขาก็พูดขึ้นว่า: “คุณหนูใหญ่ คุณตายที่ประเทศฮัว เป็นเรื่องปกติที่ผู้ชายคนนั้นจะสร้างหลุมฝังศพนี้ให้คุณ”
“คุณหนูใหญ่ คุณว่าเฟิงหานชวนคนนั้นไร้ศีลธรรมไหม? ยังเขียนว่าภรรยาที่รัก แอวะ!” จิ่งเหลิ่งแสดงท่าทางดูถูก
“หลุมฝังศพนี้ดูเส็งเคร็ง อาเหลิ่ง นายส่งคนมาจัดการด้วย” เป๋าฮวนขมวดคิ้ว
ถ้าเธอไม่รู้ก็คงไม่เป็นไร แต่ตอนนี้เธอยังมีชีวิตอยู่และสบายดี ดังนั้นเธอคงไม่อยากเห็นหลุมฝังศพของตัวเอง
“รับทราบ คุณหนูใหญ่!” จิ่งเหลิ่งตอบ
อีกด้าน
ผู้ชายที่แสร้งทำเป็นเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลได้รับโทรศัพท์จากซูอวี่
“ประธานเฟิง ทางสุสานรายงานมาว่า มีคนกำลังทำลายหลุมฝังศพของคุณเฉิน แถมมีหนึ่งคนในนั้นคล้ายคุณเฉินมาก พวกเขาคิดว่าคุณเฉิน…ฟื้นคืน…ชีพ” ซูอวี่ยังรู้สึกตัวสั่นตอนรายงาน
“อะไรนะ!?” ดวงตาของเฟิงหานชวนเบิกกว้าง
ทันทีที่เขาวางสาย รีบออกจากห้องผู้ป่วยทันที
…
เป๋าฮวนมองไปที่หลุมฝังศพที่แตกเป็นเสี่ยงๆ พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
เธอยังไม่ตาย ดังนั้นเธอจึงไม่อยากเห็นหลุมศพแบบนี้สร้างขึ้นในสุสาน และขี้เถ้าในหลุมศพก็เป็นศพของหญิงนิรนาม
ดังนั้น เธอจึงสั่งจิ่งมั่วไปสร้างหลุมฝังศพอันใหม่ที่นี่
เมื่อเห็นว่ามันถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว เป๋าฮวนก็กำลังจะจากไป ไม่คาดคิดทันใดนั้นก็รู้สึกเจ็บปวดที่แขนของเธอ เธอถูกฝ่ามือขนาดใหญ่จับไว้อย่างรุนแรง
เธอหันศีรษะ ตกลงไปในวังวนมืดมิดทันที
เฟิงหานชวน!
เฟิงหานชวนมาที่นี่?
เขาอยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ?
ซวยแล้ว!
ตัวตนของเธอกำลัวจะถูกเปิดเผย?
“คุณ…ทำอะไรของคุณเนี่ย! ปล่อยนะ!” เป๋าฮวนพยายามสะบัดมือออก
อย่างไรก็ตาม แรงของเฟิงหานชวนมีมากกว่า เป๋าฮวนไม่สามารถสะบัดมันออกได้
จิ่งเหลิ่งและจิ่งมั่วจะก้าวไปข้างหน้า แต่ถูกรายล้อมไปด้วยคนชุดดำหลายคน
พวกเขากำลังจะต่อสู้ เป๋าฮวนหยุดพวกเขาไว้ มองไปที่เฟิงหานชวนและถามว่า: “คุณเฟิง นี่คุณหมายความว่าอะไร?”
“คุณเป๋า ผมควรถามคุณมากกว่า นี่คุณหมายความว่าอะไร? ทำไมต้องทุบหลุมฝังศพของภรรยาผม?” เฟิงหานชวนถามกลับ
“ฉัน……”
เป๋าฮวนพูดไม่ออก เพราะเธอไม่คิดว่าในขณะที่เธอกำลังทำเช่นนี้จะถูกเฟิงหานชวนจับได้
“คุณเป๋า คุณควรอธิบายกับผม” เฟิงหานชวนเดินเข้ามาหาเธอทีละก้าว
เป๋าฮวนก้าวถอยหลัง พยายามรักษาระยะห่างจากเฟิงหานชวน ในขณะที่มีความรู้สึกกดขี่ จิตใจของเธอว่างเปล่า ไม่สามารถคิดคำอธิบายได้
“เพราะว่า เพราะ… เธอคล้ายกับฉันมาก!” เป๋าฮวนคิดอย่างหนักและในที่สุดก็โพล่งออกมา
“แล้ว? คุณก็เลยทำลายหลุมฝังศพของเธองั้นเหรอ?” เฟิงหานชวนบีบคอของผู้หญิง การแสดงออกของเขาน่ากลัว ราวกับปีศาจจากนรก
ทันใดนั้นเป๋าฮวนตกใจมาก เธอไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เธอไม่คาดคิดมาก่อน
เธอหายใจไม่ออกและถูกบังคับให้เงยหน้าขึ้นและกล่าวว่า: “ใช่! แล้วไง? ฉันทนไม่ได้ที่เห็นรูปของตัวเองอยู่บนหลุมฝังศพ!”
ทันใดนั้น มือที่จับคอของเธอก็คลายลง เธอรู้สึกถึงความหวังของชีวิต และหอบหายใจอย่างหนัก
“ฮวนฮวน ในที่สุดคุณก็สารภาพออกมา” ใบหน้าของชายผู้นั้นเปลี่ยนจากมืดครื้มเป็นสว่างทันที แม้แต่รอยยิ้มจางๆก็ปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของเขา
ใบหน้าของเป๋าฮวนเปลี่ยนไปและอธิบายว่า: “ฉันหมายถึง ภรรยาของคุณคล้ายกับฉันมาก ฉันรู้สึกเหมือนรูปของฉัน ฉันก็เลย…”
“ฮวนฮวน ไม่ต้องอธิบายแล้ว” เฟิงหานชวนกางแขนออกและโอบกอดผู้หญิงทันที จากนั้นก้มศีรษะไปที่หูของเธอ: “สามปีแล้วที่คุณลงโทษผม พอแล้วได้ไหม?”
เป๋าฮวน: “???”
นี่มันอะไรกันแน่?
เฟิงหานชวนระบุว่าเธอคือเฉินฮวนฮวนแล้วงั้นเหรอ?
“คุณเฟิง เรื่องนี้ฉันผิดเอง ฉันจะให้พวกเขาซ่อมหลุมฝังศพของภรรยาคุณ” เป๋าฮวนฝืนยิ้ม มือทั้งสองข้างพยายามเอามือของเฟิงหานชวนออกจากเธอ
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของเฟิงหานชวนก็บูดบึ้งทันที เขากระซิบ: “ฮวนฮวน ผมรู้แล้วว่าคุณก็คือคุณ ไม่ต้องอธิบายแล้ว”
เป๋าฮวน: “???”
“คุณเฟิง คุณเอาอะไรมาพูด? ภรรยาของคุณกับฉันคือคนละคนกัน คุณจะคิดแบบนี้เพราะว่าเราคล้ายกันไม่ได้ คุณ…”
“เพราะคุณเป็นห่วงผม” เฟิงหานชวนขัดจังหวะคำพูดของผู้หญิง
เป๋าฮวนสับสนอีกครั้ง พูดด้วยน้ำเสียงที่งุนงงว่า: “ฉันเป็นห่วงคุณ? ฉันเป็นห่วงคุณตั้งแต่เมื่อไหร่? ถ้าคุณหมายถึงเรื่องที่ฉันส่งคุณไปโรงพยาบาล โทษที มันเป็นเพราะคุณดื่มไวน์แดงของฉัน ถ้าคุณดื่มหนักแล้วเป็นอะไรขึ้นมา มันจะเป็นความผิดของฉัน”
“ไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ ฮวนฮวน จริงๆคุณเป็นห่วงผม ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่กลับมาอีก ใช่ไหม?” เฟิงหานชวนมีความวิตกกังวลเล็กน้อย
เป๋าฮวนขมวดคิ้วและตอบอย่างใจเย็น: “ฉันมาที่ประเทศฮัว เพื่อเข้าร่วมการประมูล คุณคิดว่าฉันมาหาคุณงั้นเหรอ?”
“เป็นห่วงคุณ? ไปให้พ้น!”
มุมปากของเฟิงหานชวนกระตุกเล็กน้อย: “…”
เขาหายจากอาการไอและกล่าวว่า: “ดูเหมือนว่าผมต้องเอาหลักฐานออกมาแล้ว”
“หลักฐาน?” เป๋าฮวนถามอย่างสับสน
จนกระทั่งเฟิงหานชวนหยิบโทรศัพท์ออกมา เป็นภาพจากกล้องวงจรปิด
ในภาพเธอยืนอยู่ที่ทางเดินของโรงพยาบาลรุ่ยเอิน ใบหน้าของเธอวิตกกังวลอย่างมาก และดวงตาของเธอแดงก่ำ ราวกับว่าเธอกำลังจะร้องไห้
เธอมองไปที่ห้องผ่าตัดอย่างไม่ละสายตา เห็นได้ชัดว่าเป็นห่วงผู้ป่วยข้างใน
ช่วงเวลาที่กล้องจับภาพได้ คือเมื่อคืน เป็นช่วงเวลาหลังจากที่เฟิงหานชวนถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล
เป๋าฮวนดูรูป นิ่งอึ้งไปทั้งตัว เธอคิดไม่ถึงว่าเฟิงหานชวนจะเล่นกลอุบายกับเธอ
“ท่าทางและการแสดงออกเช่นนี้ คุณแน่ใจเหรอว่าคุณไม่ได้เป็นห่วงผม?” เฟิงหานชวนขดริมฝีปากของเขา จงใจถาม
ด้วยหลักฐานดังกล่าวแม้ว่าเป๋าฮวนจะปฏิเสธ แต่ก็ไม่มีทางปฏิเสธได้
เธอแทบรอไม่ไหวที่จะตบตัวเองแรงๆสักที เป็นห่วงเฟิงหานชวน แถมยังถูกเขาจับได้อีก!
เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฟิงหานชวนจริงๆ!
เมื่อเห็นว่าเป๋าฮวนเงียบ เฟิงหานชวนยังคงถามต่อ: “ฮวนฮวน คุณคือฮวนฮวนของผม ใช่ไหม”
“คือบ้าอะไร!” เป๋าฮวนจ้องเขา และเกิดความคิดขึ้นมาทันที: “ไม่ว่าคุณจะพูดอะไร ฉันก็ไม่ใช่ฮวนฮวนของคุณ ฮวนฮวนของคุณตายไปแล้ว คุณก็เห็นกับตาตัวเองไม่ใช่เหรอ?”
“อันที่จริง ฉันเป็นห่วงคุณ เพราะฉันตกหลุมรักคุณตั้งแต่แรกเห็น แต่ฉันไม่อยากมาแทนที่ภรรยาที่เสียชีวิตของคุณ เพราะงั้นฉันเลยจงใจแกล้งทำเป็นไม่แยแสคุณ”
“คุณ…คุณเข้าใจความหมายของฉันไหม?”
เป๋าฮวนกระพริบตา แม้ว่าเธอจะรู้ว่าข้อแก้ตัวของเธอนั้นแย่มาก แต่เธอก็ไม่ยอมรับว่าเธอคือเฉินฮวนฮวน
เฟิงหานชวนรู้สึกปวดหัว แต่ก็ยังพูดอย่างอดทนว่า: “ในเมื่อคุณบอกว่าคุณตกหลุมรักผมตั้งแต่แรกเห็น ถ้างั้นคุณคบกับผมได้ไหม?”
“ไม่! ไม่ได้!” เป๋าฮวนส่ายหัวและพูดอย่างน่าเชื่อถือ: “คุณเฟิง ฉันเพิ่งบอกไปว่า ฉันไม่อยากเป็นตัวแทนของใคร ดังนั้นฉันจะไม่คบกับคุณ!”
เฟิงหานชวน: “…”
เขาค้นพบแล้วว่า หลังจากไม่ได้เจอมา3ปี เฉินฮวนฮวนเปลี่ยนจากผู้หญิงตัวเล็กที่ขี้อาย กลายเป็นคนขี้เนียนแบบหน้าด้านกว่ากำแพงเมือง
“คุณเฟิง คุณหล่อมาก อ่อนโยนและมีเสน่ห์ คุณจะเจอผู้หญิงที่คุณชอบแน่นอน ขอบคุณที่คุณแสดงความรักของคุณ ฉันขอลา!” เป๋าฮวนพยายามยิ้มอย่างที่สุดและโบกมือให้ผู้ชายที่อยู่ข้างหน้า แล้วเดินจากไป
แต่ยังไม่ทันก้าวถึงสองก้าว เธอถูกดึงไว้ จากนั้นทั้งตัวก็ลอยอยู่บนอากาศ ถูกอุ้มขึ้นไปบนบ่า
เป๋าฮวนตกตะลึง เธอตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่จิ่งมั่วและจิ่งเหลิ่งถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มคน ไม่สามารถเข้าไปช่วยเธอได้
เธอถูกผู้ชายอุ้มไปตลอดทาง และในที่สุด เธอถูกวางไว้ที่เบาะหลังของรถหรูคันหนึ่ง
เธอยังไม่ทันที่จะหายใจ ผู้ชายก็เข้ามาประชิดตัวเธอแล้ว
