อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 330 พวกเธอสมควรได้รับมัน!
ในเวลานั้นเป๋าฮวน ยังเรียกว่าเฉินฮวนฮวน
ร่างกายตังเล็กของเธอกระโดดโลนเต้นไปตรงหน้าเขา เสียงของเธอช่างไพเราะจนฟังดูเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิที่นุ่มนวล
เธอเรียกเขาว่า “คุณ” สุภาพมาก แต่ก็น่ารักมาก
เป็นเรื่องยากที่เวินซือเหยี่ยนจะช่วยเหลือผู้อื่นด้วยตัวเอง แต่เช้าวันนั้น เขาช่วยเธอ พาเธอไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้คฤหาสน์
คิดว่าอยู่ชุมชนเดียวกัน คงจะได้พัฒนาความสัมพันธ์เรื่อยๆ แต่ใครจะรู้ว่าผู้หญิงกลับพูดถึงสามีของเธอ
ปฏิกิริยาของเวินซือเหยี่ยนในเวลานั้นคือความผิดหวัง แต่ก็ไม่เป็นไร ถึงแม้จะผิดหวังเล็กน้อย แต่ยังไงเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงแปลกหน้า
เจอกันครั้งที่2 คือครั้งที่เดินผ่านหน้าบ้านเธอ เธอเริ่มทักทายเขาที่ระเบียง แต่การพูดคุยอย่างเป็นมิตรระหว่างทั้งสองถูกสาวใช้ของเธอขัดจังหวะ
ตอนนั้นเขาผิดหวังมาก บวกกับที่เธอมีสามีแล้ว เขาจึงตัดสินใจอยู่ห่างๆจากเธอ
จนกระทั่ง 2 เดือนต่อมา เขาเห็นครอบครัวของเธอกำลังจัดงานศพ เป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มสงสัยเกี่ยวกับเรื่องของคนอื่น จึงริเริ่มถาม ปรากฏว่า—
สิ่งที่เขาไม่คาดคิด คนที่จากไปคือเธอ
แม้ว่าจะเคยเจอกันแค่2ครั้ง แต่เขาก็รู้สึกเสียใจมาก หญิงสาวสวยต้องมาจากไปเช่นนี้
ได้ยินผู้ดูแลบ้านบอกว่า เกิดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เขารู้สึกทุกอย่างบนโลกนั้นไม่แน่นอน
ตอนแรกคิดว่าผู้หญิงคนนี้ จะคงอยู่ในความทรงจำของเขา แต่… พรหมลิขิตช่างอัศจรรย์ใจ
มันน่าทึ่งจริงๆ!
เวินซือเหยี่ยนคิดไม่ถึง ว่าจะมีเฉินฮวนฮวนอีกคนปรากฏตัวต่อหน้าเขา
ตั้งแต่วินาทีที่เขาพบเธอ เขาก็ไม่เคยพบผู้หญิงคนไหนมีรอยยิ้มที่งดงามเท่าเธอ
“ยังจะยิ้มอีก คุณยิ้มอะไร?” ประธานหลิวถามเป๋าฮวน และพูดอย่างชั่วร้าย: “คุณหลอกผม แสร้งทำเป็นสาวสวยและรวย ผมจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของคุณให้ทุกคนได้เห็น!”
“ประธานหลิว คุณจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของคุณหนูใหญ่ตระกูลเป๋าเหรอ?” เวินซือเหยี่ยนยิ้มเบาๆ: “เธอเป็นแขกวีไอพีที่ได้รับเชิญจากบริษัทเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์เลยนะ”
“อะไรนะ!” สีหน้าของหลิวจงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
แล้วทำไมเขาถึงไม่เห็นชื่อเป๋าฮวนในรายชื่อแขก?
“เธอชื่อเป๋าฮวนใช่หรือเปล่า!? ใช่ไหม?” หลิวจงถามเวินซือเหยี่ยนพร้อมชี้ไปที่เป๋าฮวน
“ใช่” เวินซือเหยี่ยนตอบ
“อ่อ คุณพาเธอเข้ามาเป็นการส่วนตัวล่ะสิ?” หลิวจงเยาะเย้ย ปิดบังความเจ็บปวดที่หลังของเขา โน้มตัวไปหยิบรายการบนพื้นแล้วพูดว่า: “ในรายชื่อแขกไม่มีชื่อของเป๋าฮวน”
“ถ้าอย่างงั้นผู้หญิงคนนี้ก็คงใช้ชื่ออื่น หรือไม่ก็พวกคุณสมรู้ร่วมคิดกัน”
ในเวลานี้ มีชายหนุ่มเดินตัวตรงเข้ามา เขาเดินไปหาเวินซือเหยี่ยน โค้งคำนับ แล้วหันไปทางหลิวจง เขากล่าวว่า: “สวัสดีประธานหลิว ผมเป็นผู้รับผิดชอบงานเลี้ยงอาหารค่ำครั้งนี้ ผู้ช่วยพิเศษและเลขาธิการของบริษัทเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์”
เมื่อได้ยินว่าคนของบริษัทเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์มาแล้ว สถานที่ก็เงียบอีกครั้ง เงียบกว่าเดิม และพวกเขาทั้งหมดต่างรอฟังคำกล่าวของบริษัทเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้พวกเขาอยากรู้มากขึ้นก็คือประธานบริษัทเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ไม่เคยปรากฏตัว แม้ว่าจะเป็นโอกาสที่สำคัญมาก แต่ก็เป็นผู้ช่วยที่จะเข้าร่วมแทนประธาน
ดังนั้น วิธีการและคำพูดของเฉิงซวี่ จึงแสดงถึงทัศนคติของบริษัทเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์
“ผู้ช่วยเฉิง สวัสดี สวัสดี” หลิวจงรีบทักทายเฉิงซวี่ เอื้อมมือออกไปอย่างรวดเร็วและจับมือกับเฉิงซวี่
เฉิงซวี่ไม่ตอบ แต่พูดอย่างเคร่งขรึม: “ประธานหลิว พฤติกรรมของคุณส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่องานเลี้ยงอาหารค่ำที่จัดโดยบริษัทเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ หากคุณยังไม่ทำตามข้อบังคับ เรามีสิทธิ์ที่จะเชิญคุณออกไป ”
“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร?” เมื่อหลิวจงได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนทันที เขาดึงมือออกและชี้ไปทางเป๋าฮวน: “ผู้หญิงคนนั้นแอบลักลอบเข้ามา พวกคุณยังไม่จัดการเลย จะมาพูดพร่ำอะไรกับผม?”
“คุณเป๋า ต้องขออภัยด้วยจริงๆ” เฉิงซวี่โค้งคำนับกับเป๋าฮวนและกล่าวว่า: “ทำให้คุณเสียบรรยากาศในงานเลี้ยง พวกเราเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์จะชดเชยให้คุณ และเราจะไม่ปล่อยให้คุณถูกรบกวนอีก…”
หลังจากขอโทษเป๋าฮวน เขามองไปที่หลิวจงอีกครั้งและอธิบายว่า:”คุณเป๋า เป็นแขกผู้มีเกียรติของเรา ดังนั้นจึงไม่มีชื่อเธอในรายชื่อแขก”
หลิวจงได้รับเชิญเพราะเขาลงทุนในรายการของบริษัทเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ เฉินซินโหรวเป็นศิลปินหญิงที่มีชื่อเสียงอันดับสอง จึงได้รับคำเชิญ แต่สำหรับของต่งอวี่ซาน หลิวจงเป็นคนขอบัตรเชิญกับบริษัทเฉินฟานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ให้เธอ เห็นแก่หลิวจงบริษัทจึงให้บัตรเชิญอีกใบ
งานเลี้ยงแบบนี้ ไม่มีพิธีอะไรมากมาย คนยิ่งมาเยอะยิ่งดี
“แขกผู้มีเกียรติ…” หลิวจงอึ้งทันที
หลังจากผ่านมาเป็นเวลานาน เธอเป็นสาวสวยและรวยจริงๆ เป็นเพราะตัวเองหูเบาจริงๆ ฟังคำพูดของเฉินซินโหรว ถึงทำให้เป็นเช่นนี้
หลิวจงกลายเป็นกังวลทันที หันกลับมา ยกมือขึ้นแล้วตบหน้าเฉินซินโหรวสองครั้ง แก้มซ้ายหนึ่งมี แก้มขวาหนึ่งที
เสียงก้องกังวานไปทั่วห้องจัดงานเลี้ยง เฉินซินโหรวจับแก้มทั้งสองข้าง จ้องมองอย่างโกรธเคือง และดวงตาก็เต็มไปด้วยน้ำตา
ห้องจัดงานเลี้ยงมีขนาดใหญ่มาก แต่คนในห้องจัดเลี้ยงเกือบทุกคนมารวมตัวกันตรงนี้ ดูสถานการณ์ตรงนี้ ดังนั้นเธอจึงอายมาก ต่อหน้าคนส่วนใหญ่ในวงการบันเทิง
“โอ้ย–”
ก่อนที่เธอจะตอบสนอง เธอก็รู้สึกปวดท้องไปแล้ว ล้มลงกับพื้น เจ็บปวดจนนิ่งไปทั้งตัว
หลิวจงเตะเข้าที่ท้องของเธอและผลักเธอล้มลงกับพื้น
ในขณะนั้น เฉินซินโหรวรู้สึกอายมาก ขณะที่กำลังจะลุกขึ้น เธอก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมาอีกครั้ง
เธอต้านทานความเจ็บปวดและพยายามลุกขึ้น แต่เธอก็รู้สึกเหมือนมีของเหลวไหลลงมาระหว่างขา
เฉินซินโหรวก้มศีรษะลงและดวงตาทั้งสองเห็นมันเป็นเลือด เลือดไหลลงมา นี่…นี่มันเป็นไปได้ยังไง?
ต่อให้จะเป็นประจำเดือน ก็ไม่น่าไหลออกมาเยอะขนาดนี้!
เธอครุ่นคิดสักพัก ประจำเดือนของเธอไม่มาเป็นเวลาครึ่งเดือนแล้ว เธอมีเลือดออกเมื่อถูกเตะเข้าที่ท้อง หรือว่า…
ทันใดนั้นใบหน้าของเฉินซินโหรวก็ซีด เธอคว้าแขนของหลิวจงแล้วตะโกนว่า: “อาจง ฉันท้อง โทรเรียกรถพยาบาล! เร็วเข้า!”
“ท้อง? ทำไมเธอถึงไม่กินยา ใครอนุญาตให้เธอท้อง? นังโง่ ไปให้พ้น—” หลิวจงยกเท้าขึ้นอีกครั้งเมื่อได้ยินว่าเฉินซินโหรวกำลังท้อง เตะท้องของ เฉินซินโหรวอีกครั้งต่อหน้าทุกคน
“โอ้ย–”
เฉินซินโหรวก้าวถอยหลังไปสองสามก้าว และล้มลงกับพื้นอีกครั้ง หน้าของเธอซีดมาก ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวด
เป๋าฮวนได้เห็นฉากนี้ด้วยตาของเธอเอง ขมวดคิ้วแน่นเข้าหากัน
ในที่สุดคนชั่วก็ได้รับกรรม
เฉินเหม่ยเจวียนบังคับจนยายของเธอตายในตอนนั้น ตอนนี้ลูกสาวของเธอก็ล้มลงมาถึงจุดนี้ พวกเธอต้องรับผิดชอบ ทำอะไรไว้ย่อมได้อย่างนั้น!
พวกเธอสมควรได้รับมัน!
