อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 436 น้ำมันกับเกลือไม่เข้ากัน
จิ่งมั่วและจิ่งเหลิ่งรีบเข้ามา
เมื่อเห็นเป๋าฮวนทุบตีผู้หญิงที่เหมือนแม่หมูจนจมูกฟกช้ำและหน้าบวมเป่ง ทั้งสองคนก็ยืนโง่อยู่ที่เดิม
คุณหนูใหญ่ทำไมถึงกลายเป็นแข็งกร้าวแบบนี้?
หวังหยวนหยวนมองดูท่าทางยืนโง่ของพวกเขา คิดแค่ว่าเป็นผู้คุ้มกันของเธอเองเลยรีบตะโกนว่า: “พวกแกโง่ไปแล้วเหรอ? รีบลากผู้หญิงคนนี้ออกไป!”
จิ่งมั่วและจิ่งเหลิ่งมองดูที่แม่หมูพร้อมกัน จ้องหน้ากันและกัน ไม่มีใครไปข้างหน้า
ผู้หญิงคนนี้มาจากไหน ถึงกล้าบอกให้ลากคุณหนูใหญ่ออกไป?
“พวกแก!” เมื่อไม่เห็นพวกเขาตอบสนอง หวังหยวนหยวนก็ตะโกนว่า: “ฉันจะให้พ่อหักค่าจ้างพวกแก เร็วๆเข้าสิ!”
เมื่อเยี่ยจิ่งเฉินเห็นสถานการณ์เข้าก็คิดว่าทั้งสองคนที่เข้ามาเรียก “คุณหนูใหญ่” เป็นบอดี้การ์ดของตระกูลหวัง และเขาก็ถูกฝังฟังเกาะติดจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
เขาทำได้เพียงรีบพูดว่า: “พวกแกสองคน เห็นคุณหนูใหญ่ของพวกแกถูกรังแกไหม? รีบช่วยคุณหนูใหญ่ของพวกแกสิ!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเยี่ยจิ่งเฉิน เป๋าฮวนก็หัวเราะออกมาโดยตรง
เธอยืดตัวตรงขึ้น เหยียบเข่าของหวังหยวนหยวนด้วยเท้าข้างหนึ่ง หันหน้าไปทางเยี่ยจิ่งเฉิน และเยาะเย้ยว่า: “เยี่ยจิ่งเฉิน พวกเขาเป็นผู้คุ้มกันของฉัน ฉันเป็นคุณหนูใหญ่ของพวกเขา ตกลงไหม?”
“อะไรนะ!” เยี่ยจิ่งเฉินตกตะลึง “คุณหนูใหญ่?”
เฉินฮวนฮวนเป็นคนจนมาก เธอจะมีบอดี้การ์ดได้ยังไง จะถูกเรียกว่าคุณหนูใหญ่ได้อย่างไร
หรือว่า……เฉินฮวนฮวนกับเฟิงหานชวนอยู่ด้วยกันอีกครั้ง?
“คุณอยู่กับเฟิงหานชวนหรือ!?” เยี่ยจิ่งเฉินถามอย่างรวดเร็ว
แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ยินข่าวของเฟิงหานชวนและเฉินฮวนฮวน!
นี่มันอะไรกัน?
เมื่อเห็นลักษณะท่าทางของเยี่ยจิ่งเฉิน เป๋าฮวนไม่ได้สนใจเขาสักนิด
เธอปรบมือและให้สัญญาณตากับจิ่งมั่วและจิ่งเหลิ่ง: “ที่นี่ปล่อยให้พวกคุณจัดการ”
พูดจบ เธอก็จับมือฝังฟังและออกจากที่นี่ไปเลย
ทันทีหลังจากนั้น เสียงของหวังหยวนหยวนและเยี่ยจิ่งเฉินก็ดังออกมาจากในร้าน
เยี่ยจิ่งเฉินยังอยู่ในอาการสับสน ขณะที่ถูกจิ่งมั่วสอน เขาไม่ลืมที่จะถามว่า: “ตอนนี้เฉินฮวนฮวนคือใครกันนั่น? พวกแกเป็นผู้คุ้มกันของเฟิงหานชวนหรือ?”
“พวกเราไม่ใช่บอดี้การ์ดของตระกูลเฟิง เราเป็นบอดี้การ์ดของตระกูลเป๋าประเทศเฉิน” จิ่งมั่วมองดูเขาอย่างดูถูกและพูดอย่างเย็นชา
ผู้ชายแบบนี้เป็นรักแรกของคุณหนูใหญ่ ขายหน้าให้คุณหนูใหญ่จริงๆ!
“อะไรนะ? ตระกูลเป๋าประเทศเฉิน? ตระกูลเป๋าอะไร?” เยี่ยจิ่งเฉินยังคงตกตะลึง
เขาจำได้ว่าฝังฟังเพิ่งบอกว่าเฉินฮวนฮวนเป็นคนของตระกูลเป๋า และเฉินฮวนฮวนก็บอกว่าตอนนี้เธอชื่อเป๋าฮวน
แต่ว่า พื้นภูมิของตระกูลเป๋าคืออะไรกันแน่?
จิ่งเหลิ่งเยาะเย้ยและพูดด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวว่า: “พี่ชาย พูดไร้สาระกับคนงี่เง่าแบบนี้ทำไม! แม้แต่ตระกูลเป๋าก็ไม่รู้จักไม่มีคุณสมบัติที่จะพูดคุยกับเรา”
เมื่อเยี่ยจิ่งเฉินได้ยิน ในใจก็ “ค้าง” ทันที
สองคนนี้เป็นแค่บอดี้การ์ด แม้แต่บอดี้การ์ดของตระกูลเป๋าก็เจ๋งขนาดนั้นเลยเหรอ?
ที่แท้ตระกูลเป๋ามีความเป็นมาอย่างไรนะ!
จิ่งมั่วและจิ่งเหลิ่งให้บทเรียนกับทั้งสองคน ก็ทิ้งพวกเขาไว้แล้วจากไปโดยตรง
หวังหยวนหยวนลุกขึ้นจากพื้น ร่างอ้วนของเธอพุ่งเข้าหาเยี่ยจิ่งเฉิน และเสียงตบ “เพี๊ยะ” เยี่ยจิ่งเฉินถูกตบอย่างแรง
“เยี่ยจิ่งเฉิน ไอ้คนสมควรตาย! นายเป็นคนนำพาผู้หญิงคนนี้มาและนายทำให้ฉันอับอายมาก!”
“ฉันจะทำให้นายไม่ได้ตายดี เยี่ยจิ่งเฉิน กลับไปแล้วดูว่าฉันจะจัดการกับนายยังไง!”
“แล้วยังมี ตระกูลเป๋าใช่ไหม? ฉันก็อยากดูว่า ที่แท้เป็นตระกูลเป๋าอะไร ถึงกล้าทำกับฉันแบบนี้!”
“ฉันจะให้พ่อของฉันจัดการตระกูลเป๋าให้ตายทำให้พวกเขาล้มละลาย——”
หวังหยวนหยวนกำหมัดแน่น ผมของเธอยุ่งเหยิง ดวงตาของเธอแดงก่ำ และก็ขู่เสียงดังออกมา
