อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 58 หล่อนเป็นลูกสะใภ้ของคุณไม่ใช่หรอ

บรรยากาศที่ร้อนอบอ้าว ได้กระจายออกไปเรื่อยๆในห้องที่เงียบงัน

เฉินฮวนฮวนหลับตาแน่น แล้วฟังเสียงการเคลื่อนไหวเล็กๆที่ผ่านมาข้างหู ทั้งใบหูและแก้มก็ร้อนขึ้นเรื่อยๆ

“ก๊อกๆๆ……”

เวลานี้ เสียงคนเคาะประตูดังขึ้น

เฉินฮวนฮวนสะดุ้งทีหนึ่ง เบิกตากว้างขึ้นมาทันที แล้วหยิบผ้าห่มขึ้นมาด้วยความรีบร้อน เอามาคลุมร่างกายของตัวเองไว้

สีหน้าของเฟิงหานชวนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย หยุดการกระทำของตัวเอง

ทั้งสองคนสบตากัน ใครก็ไม่ยอมปริปากพูด

“นายหญิง คุณนอนหรือยัง”เสียงของป้าหลี่ดังเข้ามาจากข้างนอก

เฉินฮวนฮวนตกใจจนไม่กล้าตอบกลับ เฟิงหานชวนผงกหัวเป็นการส่งสัญญาณให้เธอ

” ยัง ยังไม่นอน ป้าหลี่ คุณมีเรื่องอะไรหรือเปล่า”เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย มันเป็นเสียงสั่นที่เกิดจากความตื่นเต้น

ตอนนี้เธอกังวลใจเป็นพิเศษ เพราะถ้าหากความสัมพันธ์ของเธอกับเฟิงหานชวนถูกป้าหลี่รู้เข้า ถูกคนของตระกูลเฟิงรู้เข้า มันต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ

“เมื่อกี้นายท่านโทรมาบอกว่า เขากำลังจะมาถึงบ้านแล้ว อยากจะพูดคุยกับคุณหน่อย คุณสะดวกไหม”ป้าหลี่ถามกลับไปอีก

เฉินฮวนฮวนเบิกตากว้างทันที นายท่านของตระกูลเฟิงกลับมาแล้วหรอ

“ฉัน……สะดวกอยู่ ขอเปลี่ยนชุดสักครู่แล้วจะลงไป”เฉินฮวนฮวนรีบตอบกลับไป

“โอเค”ป้าหลี่พูดจบ หันหลังแล้วก็เดินจากไปทันที

เมื่อไม่ได้ยินเสียงขยับจากหน้าประตูแล้ว เฉินฮวนฮวนก็ยื่นมือไปกระตุกชายแขนเสื้อของเฟิงหานชวน พูดด้วยเสียงเล็กว่า “อาสาม นายท่านกลับมาแล้ว……”

“ฉันได้ยินแล้ว”เฟิงหานชวนขมวดคิ้ว สีหน้าของเขาดูแย่มาก

นายท่านกลับมาบังเอิญจริงๆ กลับมาในเวลาที่สำคัญอย่างนี้พอดิบพอดี

จะให้เขาไม่อารมณ์เสียได้ยังไง

“อืม……” เฉินฮวนฮวนตอบกลับด้วยเสียงที่เบาลง พูดต่อว่า”ถ้างั้นฉันขอไปสวมเสื้อผ้าก่อนนะ”

พูดจบเฉินฮวนฮวนก็เอาผ้าห่มออก ผิวขาวเนียนใสเผยให้เห็นในอากาศ เท้าของเธอยังไม่ทันได้แตะพื้น ผู้ชายที่อยู่ข้างๆก็ชิงยืนขึ้นมาก่อน

เฟิงหานชวนจัดเสื้อผ้าหน้าผมแล้วก็หันหลังเดินออกไปข้างนอกด้วยฝีก้าวที่ยาว จากนั้นก็ปิดประตูเดินจากไป

ทุกอย่างจัดการได้อย่างไม่มีที่ติ เหมือนกับว่าเมื่อกี้ระหว่างเขาสองคนไม่ได้เกิดอะไรขึ้น

ข้างในห้องเหลือเพียงเฉินฮวนฮวนคนเดียว

เธอรู้สึกว่าเมื่อกี้ตื่นเต้นจนแทบจะหายใจไม่ออก ไม่ว่าจะเป็นตอนที่อยู่สองต่อสองกับเฟิงหานชวนหรือว่าตอนที่จู่ๆป้าหลี่ก็เข้ามาขัดจังหวะ

ไม่ว่ายังไง คืนนี้เหมือนจะเอาชีวิตของเธออย่างนั้นเลย

เมื่อคิดได้ว่านายท่านของตระกูลเฟิงจะกลับมาถึงในเร็วๆนี้ เธอก็ไม่กล้าล่าช้า รีบลุกขึ้นแล้วหยิบเสื้อผ้าจากกระเป๋าเดินทางออกมาชุดหนึ่ง รีบเปลี่ยนใส่

หลังจากที่เดินลงบันไดมาอย่างรีบร้อนแล้ว เฉินฮวนฮวนก็ต้องสะดุ้งตกใจทีหนึ่ง

เหมือนกับว่าคนใช้ของบ้านตระกูลเฟิงได้มารวมกันในห้องรับแขกห้องนี้ทั้งหมด ทุกคนยืนด้วยความเคารพ คนใช้ที่ปกติเธอไม่เคยเห็นมาก่อน ก็ยืนอยู่ข้างหน้าประตูห้องรับแขก

จะเห็นได้ว่า อิทธิพลของนายท่านตระกูลเฟิงที่มีต่อบ้านหลังนี้นั้นมันน่าเกรงขามจริงๆ

หัวใจของเฉินฮวนฮวนเต้นเร็วขึ้นอย่างไม่รู้สึกตัว ในใจคิดแต่เพียงว่านายท่านของตระกูลเฟิงจะเป็นคนที่น่ากลัวมากคนหนึ่งหรือเปล่า เธอรู้สึกกลัวเล็กน้อย ไม่รู้ว่าจะไปสู้หน้าเขายังไง

เธอยังไม่ทันได้คิดจบ ก็มีเสียงแตรออกมาจากหน้าประตู จากนั้น หัวหน้าคนใช้สองคนก็ไปเปิดประตูใหญ่ แล้วก็มีรถโรลลอยด์สีดำคันหนึ่งขับเข้ามาในบริเวณบ้าน

เฉินฮวนฮวนไม่คิดอะไรก็เดินไปยังประตูรถด้วยความรีบร้อน

ทันทีที่ประตูรถเปิดออก ก็มีขาที่เรียวยาวสีน้ำผึ้งของผู้หญิงก้าวออกมา ที่เท้าสวมรองเท้าคริสตัลส้นสูงคู่หนึ่ง

เฉินฮวนฮวนสะดุ้งไปทีหนึ่ง หรือว่ารถคันนี้ไม่ใช่รถที่นายท่านนของตระกูลเฟิงนั่งกลับมา

จากนั้นผู้หญิงก็ลงจากรถ ร่างที่สูงเหมือนจะสูงกว่าเฉินฮวนฮวน เธอดูเซ็กซี่อย่างไม่มีใครเทียบได้ สวมกางเกงยีนรัดรูปทรงสามเหลี่ยม ท่อนบนเป็นเสื้อเย็บที่มองเห็นสะดือ

ขาคู่นั้น หน้าอกนั้น กับรูปร่างนั้น มันเป็นอะไรที่เพอร์เฟคสุดๆ

ผู้หญิงจ้องมองเฉินฮวนฮวน ถอดแว่นตากันแดดออก นัยต์ตาสีน้ำตาลคู่นั้นจ้องมองเฉินฮวนฮวน ถามว่า “เธอเป็นใครหรอ”

ตอนนี้เฉินฮวนฮวนถึงเห็นหน้าผู้หญิงได้อย่างชัดเจน เป็นรูปร่างหน้าตาแบบชาวยุโรปอเมริกัน การแต่งหน้าก็เป็นสไตล์ชาวยุโรปอเมริกัน

แต่ก็ไม่ได้เป็นชาวยุโรปอเมริกันไปเลยทีเดียว ดูๆแล้วก็เหมือนกับเป็นลูกผสม

“ฉัน……ฉันชื่อฮวนฮวน” เฉินฮวนฮวนไม่รู้ว่าหล่อนเป็นใคร ได้แต่บอกชื่อของตัวเองออกไป

เธอหันหน้ากลับไปดู เห็นว่าคนใช้ทุกคนยืนอยู่อย่างสุขุม แต่ก็ไม่เห็นมีใครทักทายผู้หญิงคนนี้เลย

เพียงช่วงเวลาสั้นๆ เฉินฮวนฮวนยังเดาฐานะของผู้หญิงไม่ออก

“ฮวนฮวนหรอ ที่แท้เธอก็คือฮวนฮวนนี่เอง” เวลานี้ มีเสียงที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยดังออกมาจากข้างในรถ แต่เป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความซุกซน

จากนั้นก็มีคนลงจากรถอีกคนหนึ่ง ดูจากใบหน้าแล้วเป็นคนที่ย่างเข้าวัยชรา แต่ก็ยังสามารถเห็นความสง่างามของเขาเมื่อยามเป็นหนุ่มได้ รูปร่างก็ถือว่ารักษาได้ดีไม่ได้อ้วน

อีกอย่าง ประสาทสัมผัสทั้งห้าของผู้ชายคนนี้ก็มีความคล้ายคลึงกับเฟิงหานชวน เฉินฮวนฮวนมองครั้งเดียวก็พอจะเดาออกว่า คนแก่คนนี้ก็คือนายท่านของตระกูลเฟิง

“สวัสดีค่ะ คุณคือนายท่านของตระกูลเฟิงใช่ไหมค่ะ”เฉินฮวนฮวนรีบโค้งตัวคำนับ

“ใช่นะสิ ไม่เหมือนใช่หรือเปล่า เพราะปีนี้ฉันอายุ 70 ปีแล้ว แต่ว่าฉันเหมือนกับคนอายุ 40 ใช่ไหมล่ะ”ตัวที่สวมเสื้อลายดอกกับกางเกงขาสั้นลายดอก ยังหมุนตัวไปมาต่อหน้าเฉินฮวนฮวนหลายรอบ เหมือนกับกำลังโชว์ความหล่อของตัวเองอย่างนั้นเลย

เหมือนกับว่ามีอีกาดำบินผ่านหน้าผากของเฉินฮวนฮวนไปหลายตัว แต่เธอก็พยักหน้าแล้วรีบตอบกลับไปว่า “ใช่ ใช่ค่ะ”

นอกจากการไหลไปตามน้ำ เธอก็ไม่รู้ว่าจะทักทายนายท่านของตระกูลเฟิงยังไงแล้ว

“โอ้พระเจ้า เหลยถิง หล่อนไม่ใช่ลูกสะใภ้ของคุณหรอ”ผู้หญิงมองดูเฉินฮวนฮวนจากข้างๆด้วยความตกใจ เสียงที่พูดออกมาไม่ได้คล่องมาก ฟังออกว่าน่าจะไม่ได้คุ้นเคยกับภาษาจีนมากนัก

ลูกสะใภ้หรอ

หัวของเฉินฮวนฮวนมีเครื่องหมายคำถามขึ้นมาทันที ไม่ใช่เป็นหลานสะใภ้หรอ

ผู้หญิงคนนี้ดูก็รู้ว่าเป็นคนต่างประเทศ ภาษาจีนก็พูดได้แย่มาก น่าจะสื่อสารผิดละมั้ง

นายท่านของตระกูลเฟิงกอดเอวของเฉินนานาไว้ แล้วหันไปพูดกับเฉินฮวนฮวนว่า “ฮวนฮวน ฉันขอแนะนำหน่อย นี่คือแฟนสาวของฉัน

เฉินนานา นางแบบอเมริกัน เราเจอกันที่ฮาวายแล้วก็คบกันที่นั่น”

“เฉินนานา นี่คือฮวนฮวน ที่ฉันเคยบอกเธอ หล่อนอายุน้อยกว่าเธอปีหนึ่ง พวกเธอถือว่าเป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกัน น่าจะมีหัวข้อสนทนาที่เหมือนๆกันนะ”ระหว่างคิ้วของนายท่านตระกูลเฟิงแฝงด้วยความสุข

แต่เฉินฮวนฮวนกลับตัวแข็งทื่อไปด้วยความตกตะลึง

เฉินนานาอายุมากกว่าเธอแค่ปีเดียว แต่กลับเป็นแฟนของนายท่าน

ของตระกูลเฟิงหรอ

นี่มัน……

“สวัสดีฮวนฮวน ฉันคือนานา จากนี้เราสามารถไปเดินเล่นด้วยกันได้นะ” เฉินนานายื่นมือออกไปหาเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนก็ไม่กล้าลังเลอะไรมาก จึงรีบสัมผัสมือกับเฉินนานาก่อน

เรื่องที่เธออยากจะพูดกับนายท่านของตระกูลเฟิง เอาไว้อยู่ด้วยกันสองต่อสองค่อยพูดดีกว่า

จากนั้น เธอก็มองไปยังเฟิงเหลยถิง ถามว่า “นายท่าน คุณว่ามีอะไรจะพูดกับฉันหน่อยไม่ใช่หรอ”

“ก็ไม่ได้มีอะไรหรอก เพิ่งกลับมาเลยอยากจะเจอหน้าเธอสักครั้ง ช่วงนี้อยู่ที่บ้านตระกูลเฟิงรู้สึกเคยชินบ้างหรือยัง”นายท่านของตระกูลเฟิงเดินเข้ามาหาเธอแล้วถามด้วยรอยยิ้มหวานๆ

เฉินฮวนฮวนพยักหน้าด้วยความเคอะเขิน แล้วถามด้วยความลังเล “นายท่านของตระกูลเฟิง ฉันขอคุยกับคุณสองต่อสองได้ไหม”

เรื่องนี้เธอไม่อยากให้มันยืดเยื้อนาน ฉวยโอกาสตอนนี้อยากพูดกับนายท่านให้มันเข้าใจกัน

“ออ ได้แน่นอน เราไปห้องหนังสือกันเถิด”นายท่านของตระกูลเฟิงพยักหน้า แล้วถือไม้เท้าเดินไปยังห้องรับแขก

เฉินฮวนฮวนเดินตามหลังของเฉินนานา ทันใดนั้น เฉินนานาที่ยืนอยู่ข้างหน้าก็กริ๊ดขึ้นมาเสียงหนึ่ง