อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย - บทที่ 97 ไม่อนุญาตให้ปฏิเสธผมอีก
เฉินฮวนฮวนเงยหน้ามองเขา เธอรู้สึกว่าเฟิงหานชวนไม่ได้โกหก แต่เธอไม่เชื่อคำพูดของเฟิงหานชวน
“คุณโกหก” เธอเม้มปากเล็กน้อย และพูดว่า : “คุณไม่เคยมีแฟนมาก่อน ทำไมถึงไม่พูดก่อนหน้านั้น? อีกอย่างคุณขับรถไปมหาวิทยาลัย A กลางดึก ฉันว่าคุณต้องส่งแฟนคุณกลับแน่ คุณก็ไม่โต้แย้งสักคำ”
“เด็กโง่!” เฟิงหานชวนยื่นมือออกไป ลูบศีรษะของเฉินฮวนฮวนเล็กน้อย
เฉินฮวนฮวนแสดงสีหน้างุนงง จากนั้นก็สลัดมือของเขาออก ขมวดคิ้วและพูดว่า : “คุณอย่ามาโกหกเลย”
“ผมไม่ได้โกหก วันนั้นผมไปหาคุณจริง ๆ” เฟิงหานชวนพูดออกมาตรง ๆ
ครั้งนี้เขาไม่ได้โกหก เดิมทีก็ไม่ได้มีแฟนคนเก่าอะไรนั้นหรอก ตอนนั้นเขาไปหาเฉินฮวนฮวนจริง ๆ
ก่อนหน้านั้นที่ถูกเฉินฮวนฮวนเข้าใจผิด เขาเองก็ขี้เกียจจะอธิบาย แต่ตอนนี้สถานการณ์มันต่างกัน ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว
ดังนั้นเขาไม่อยากให้เฉินฮวนฮวนเข้าผิดอีกต่อไป
“มาหาฉัน?” เฉินฮวนฮวนเงยหน้าขึ้น ด้วยสีหน้างุนงงและไม่อยากจะเชื่อ
เธอถูกเฟิงหานชวนกอดไว้แน่น เธออยากจะผลักเขาออก แต่มือทั้งสองข้างต่างถูกเขากอดเอาไว้ จึงไม่สามารถยื่นมือออกไปผลักผู้ชายคนนี้ได้
“จริง ๆ แล้วคืนนั้น ผมรู้ว่าคุณไปทำงานพาร์ทไทม์ในร้านชานมของมหาวิทยาลัยจากแม่บ้านหลี่ ผมก็เลยขับรถไปรอคุณ” เฟิงหานชวนไม่ได้พูดโกหก ตอนนั้นเขาไม่รู้ตัวตนของเฉินฮวนฮวน กลับคิดจะไปรับเฉินฮวนฮวน
ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา ก็รู้สึกเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างจากสิ่งที่มองไม่เห็น ดึงดูดให้เขาเดินไปหาเฉินฮวนฮวน ตอนที่เขาไปหาหลิ่วเยว่เอ่อร์ ก็ไม่ได้รู้สึกมากขนาดนั้นแล้ว
ตรงกันข้าม ตอนนั้นเขามีความรู้สึกบางอย่างกับเฉินฮวนฮวน แต่ตอนนั้นเขาไม่รู้ตัวตนของเฉิวนฮวนฮวน
“คุณตั้งใจขับรถไปรอฉัน?” เฉินฮวนฮวนเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ก่อนจะถามอีกครั้งว่า : “ตอนนั้นคุณน่าจะเกลียดฉันมาก คุณขับรถไปรอฉันแบบนั้น คิดจะทำอะไร?”
เธอจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้ เป็นคืนที่เฉิงโม่สารภาพกับเธอ
หลังจากที่เฉิงโม่หนีไป เธอก็พบกับเฟิงหานชวนยืนอยู่ข้างทางฉับพลัน เฟินหานชวนเยาะเย้ยเธอว่าชอบยั่วยวนเฉิงโม่ จากนั้นก็ตักเตือนเธอและถือโอกาสพาเธอกลับไป
เพียงแต่ในเวลาต่อมา เฟิงหานชวนได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง จึงรีบร้อนออกไป
“คืนนั้นผมเห็นข่าว ๆ หนึ่ง เกี่ยวกับเรื่องของคนวิปริตขึ้นบนรถประจำทาง ตอนที่ผมออกไป แล้วให้คุณเรียกรถกลับ” เฟิงหานชวนคิดแล้วก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ ที่ต้องทิ้งเฉินฮวนฮวนไว้ในตอนแรก
ถ้าเขาไม่ไป แต่เลือกจะพาเฉินฮวนฮวนกลับไป เฉินฮวนฮวนก็คงจะไม่พบกับคนวิปริตนั้น
เฉินฮวนฮวนในตอนนั้น เพิ่งจะผ่านค่ำคืนที่น่าหวาดกลัวในห้องเก็บของของบลูส์คลับ แล้วยังต้องมาเจอกับคนวิปริตนี้อีก สภาพจิตใจตอนนั้นเต็มไปด้วยความสิ้นหวังอย่างมาก
“ขอโทษนะ ฮวนฮวน ขอโทษจริง ๆ” เฟิงหานชวนยื่นมือทั้งสองข้างออกไปประคองใบหน้าของเฉินฮวนฮวน และขอโทษเธอ
ไม่ว่าจะเป็นคืนนั้นในบลูส์คลับ หรือว่าคืนที่ทิ้งเธอ แล้วตนไปพบหลิวเยว่เออร์ เขาก็รู้สึกผิดต่อเธอทั้งนั้น
เฉินฮวนฮวนมองออก เฟิงหานชวนเป็นห่วงเธอ เธอรู้สึกเหมือนว่าในส่วนลึกของจิตใจมีความอ่อนโยนซ่อนอยู่ และเธอสัมผัสได้
“คุณ……ไม่ต้องมาขอโทษฉันหรอก!” เฉินฮวนฮวนมองไปยังแววตาที่ยากหยั่งถึงของเฟิงหานชวนคู่นั้น ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง : “คุณไม่ต้องรู้สึกผิดกับฉันหรอก”
การที่เฟิงหานชวนต้องจากไปเพราะมีเรื่องด่วนนั้นเป็นเรื่องปกติมาก ตอนนั้นความสัมพันธ์ของเธอกับเขาแย่มาก เขาไม่จำเป็นต้องพาเธอกลับไปยังตระกูลเฟิงก็ได้
เธอโชคไม่ดี ดันไปเจอกับคนประเภทนั้น นั้นไม่ใช่เรื่องที่เฟิงหานชวนจะคาดคิดได้
ดังนั้นเขาไม่จำเป็นต้องมาพูดขอโทษกับเธอ
“ฮวนฮวน ไม่ว่าก่อนหน้านั้นจะเกิดอะไรขึ้น ยังไงผมก็ต้องขอโทษคุณ ตั้งแต่นี้ต่อไป เราสองคนจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข” เฟิงหานชวนไม่เคยพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนในตอนนี้มาก่อน
เขามักจะเยือกเย็น จนกระทั่งพูดได้ว่าร้ความปรานี ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ยังไม่เคยมีช่วงเวลานี้เลย
ตอนนี้ เขาแพ้ทางให้กับเด็กสาวคนนี้แล้ว
“เฟิงหานชวน คุณ……..” เฉินฮวนฮวนเบิกตากว้าง
เมื่อกี้เธอฟังไม่ผิดใช่ไหม? ตั้งแต่นี้ต่อไป จะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข?
ความหมายในประโยคนี้ของเฟิงหานชวนก็คือ ใช้ชีวิตแบบสามีภรรยาอย่างมีความสุขกับเธอใช่ไหม?
แต่…….พวกเขาจะเหมาะสมกันจริง ๆ เหรอ?
“ผมทำไม?” เฟิงหานชวนยื่นนิ้วชี้ออกไป แตะบนริมฝีปากของเฉินฮวนฮวน เขาก้มหน้าลง จนปลายจมูกของเขาแตะปลายจมูกของเธอ
ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าที่ทุ้มต่ำและอ่อนโยนว่า : “ไม่อนุญาตให้ปฏิเสธผมอีก”
เฉินฮวนฮวนตัวแข็งทื่อทันที
หัวใจ เต้นตึกตัก ๆ ราวกับจะทะลุออกมา
เดี๋ยวนะ นี่มันอะไรเนี่ย?
เธอ เธอ เธอ เธอกำลังถูกเฟิงหานชวนหลอกล่อใช่ไหม?
“เฟิงหานชวน เราไม่เหมาะสมกันจริง ๆ” เฉินฮวนฮวนสลัดมือของเขาออก ก่อนจะกัดริมฝีปากแน่น เมื่อพูดจบประโยคนี้ เธอก็ก้มหน้าลงทันที
เธอปวดใจมากที่ปฏิเสธเฟิงหานชวน เพราะเฟิงหานชวนในตอนนี้ ยากที่จะต้านทานได้
“คุณปฏิเสธผม?” สีหน้าของเฟิงหานชวนเย็นชาลง ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้ดื้อรั้นแบบนี้!
“เฟิงหานชวน คุณคิดดี ๆ ก่อน ว่าคุณอยากให้ฉันเป็นภรรยาของคุณจริง ๆ ใช่ไหม? ฉันเด็กกว่าคุณ ตั้ง 9 ปีเต็ม ต่อไปเราจะต้องมีปัญหาช่องว่างระหว่างวัยแน่นอน!” เฉินฮวนฮวนไม่มั่นใจเลยจริง ๆ ว่าจะอยู่กับเฉินฮวนฮวนได้หรือปล่า
“คุณว่าผมแก่เหรอ?” เฟิงหานชวนกัดฟันกรอด สีหน้าฉายแววโกรธ
เขายังไม่ถึง 30 ปีเลยนะ อีกทั้งผู้ชายวัย 40 ปีค่อนข้างมีประสบการณ์ด้วย ปีนี้เขายังอายุไม่เกิน 29 ปีด้วยซ้ำ ทำไมถึงแก่แล้วล่ะ?
“ไม่ ไม่ใช่นะ ฉันไม่ได้ว่าคุณแก่นะ ฉันแค่รู้สึกว่าคุณบุ่มบ่ามเกินไปรึเปล่า? เพราะนายท่านเลือกฉัน ดังนั้นคุณเลยตัดสินใจจะเลือกฉัน?” เฉินฮวนฮวนรู้สึกสับสน
บางทีอาจจะเป็นเพราะเคยขัดแย้งกับเฟิงหานชวนมาหลายครั้ง ดังนั้นเธอจึงไม่สบายใจและทำอะไรไม่ถูกกับการแต่งงานที่กะทันหันนี้ เลยยิ่งสับสนเข้าไปใหญ่
“เฉินฮวนฮวน คุณรู้ไหม? ผู้ชายที่แก่กว่า 9 ปี จะอยู่กินแบบสามีภรรยาชั่วฟ้าดินสลาย!” ภายใต้ความร้อนใจ เฟิงหานชวนจึงพูดมั่ว ๆ ออกมา : “ผู้ชายที่แก่กว่า 9 ปี จะครองรักไปชั่วฟ้าดินสลาย”
“หา?” เฉินฮวนฮวนงงงันไป
เธอเคยแต่ได้ยินว่า ภรรยาที่แก่กว่าสามี มีข้อดี 3 ประการ ดูเหมือนจะไม่เคยได้ยินคำว่า ผู้ชายที่แก่ว่า 9 ปี จะครองรักไปชั่วฟ้าดินสลาย มาก่อนนะ
หรือเธอเป็นกบในกะลา?
“ดังนั้น ฮวนฮวน เราเป็นคู่ที่ถูกกำหนดไว้แล้ว” เฟินหานชวนจนปัญญาแล้วจริง ๆ จึงยอมเทหมดหน้าตักเพื่อให้ได้เฉินฮวนฮวนมาครอบครอง
ถ้าเฉินฮวนฮวนยังปฏิเสธเขาอีก เขาต้องฆ่าเธอแน่ ๆ!
“เอ่อ นี่…….” เฉินฮวนฮวนเกิดความลังเลเล็กน้อย
“งั้นเอาแบบนี้ ลองอยู่ก่อนแต่งก่อน” เฟิงหานชวนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“อยู่ก่อนแต่ง?” เฉินฮวนฮวนเบิกตากว้าง ก่อนจะมองไปยังผู้ชายตรงหน้าด้วยความสงสัย
“ถูกต้อง อยู่ก่อนแต่ง” เฟิงหานชวนโค้งตัวลงมา จากนั้นก็ยื่นหน้ามาตรงหน้าของเฉินฮวนฮวน และพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า : “ระยะเวลาอยู่ก่อนแต่งคือ 3 เดือน ตัดครึ่งเดือนในการฝึกซ้อมของคุณออกไป นับตั้งแต่ตอนนี้ไปเป็นต้น ก็เป็นระยะเวลา 3 เดือนครึ่ง”
“เดี๋ยวก่อน!” เฉินฮวนฮวนตัดบทของเขา
“คุณคิดจะพูดอะไร?” เฟิงหานชวนขมวดคิ้ว เขาไม่ชอบให้ใครมาขัด แล้วยิ่งเฉินฮวนฮวนมาตัดบทเขาแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกว่าไม่ใช่เรื่องดี
“หลังจากที่ฉันฝึกซ้อมแล้ว ฉันก็ต้องจะไปบันทึกรายการออดิชั่นสิ อย่างน้อยก็ต้องบันทึกรายการเป็นเวลา 1 เดือน……..” เฉินฮวนฮวนก้มหน้าลง ยิ่งพูดน้ำเสียงก็ยิ่งเบาลง
เธอรู้ว่า ถ้าเฟิงหานชวนได้ยินเรื่องนี้ จะต้องอยากฆ่าเธอแน่ ๆ
แต่ เฉินฮวนฮวนเดาผิด
เฟิงหานไม่ได้ตำหนิเธอ แต่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า : “ก็เลื่อนออกไป หลังจากที่เธอออดิชั่นเสร็จแล้ว 3 เดือนหลังจากนั้น เป็นเวลาอยู่ก่อนแต่ง”
เขามองออก เฉินฮวนฮวนน่าจะยอมรับในการอยู่ก่อนแต่งนี้ ไม่อย่างนั้นไม่มีทางบอกเวลาในการออดิชั่นกับเขาแน่นอน
ในความเป็นจริง ถึงภายนอกเขาจะแสดงอาการนิ่งเฉย แต่ภายในใจกลับตื่นเต้นเกินจะต้านทาน
อยู่ก่อนแต่งอะไรล่ะ มันเป็นแค่กลอุบายที่เขาเอาไว้หลอกเฉินฮวนฮวนเท่านั้น