ฮีลเลอร์สุดเมพโดนไล่ออกจากตี้ (สุดกาก) ผันตัวมาเป็น ดาร์กฮีลเอร์ - ตอนที่ 1 ฮีลเมพโดนเตะออกจากตี้
บทที่ 1 ดาร์กฮีลเลอร์แห่งเมืองที่ล่มสลาย
ตอนที่ 1 ฮีลเมพโดนเตะออกจากตี้
「เซนอส แกทำอะไรไม่ได้เลย เพราะงั้นพวกเราไม่ต้องการแกแล้ว」
เซนอส(ゼノス)ที่โดนหัวหน้าปาร์ตี้แอสตรอน(アストン)เรียกมาที่โรมแรมของเขาจู่ๆก็โดนพูดแบบนั้น สมาชิกปาร์ตี้คนอื่นๆเองก็เช่นกัน มองมาด้วยความเย็นชา
ปาร์ตี้ของเซนอสกล่าวได้ว่าเป็นตี้สุดเมพที่ปราบมอนเทพๆได้มากมายและได้รับรางวัลจากกิลด์มากขึ้นเรื่อยๆ เหล่าขุนนางเองก็มาเป็นซัพพอร์ตเตอร์ ทำให้มีเงินมากมาย อันที่จริงแล้วห้องของแอสตรอนมีของประดับมากมายแถมมีพรมแดงปูทั่วทั้งห้อง
อย่างไรก็ตาม เซนอสไม่ได้ส่วนแบ่งอะไรเลย
เพราะเซนอสเป็นคนเดียวที่มาจากสลัม
อาณาจักรฮาเซส((ハーゼス王国は)อันกว้างใหญ่ที่ตั้งอยู่ภาคกลางของทวีป ถูกแบ่งออกเป็นพวกชนชั้นสูง พลเมืองและยศเหล่านั้นก็ถูกแบ่งตามตระกูลของราชวงศ์ที่อยู่อันดับบนสุด และพวกคนในสลัมเองก็อยู่ชนชั้นรากหญ้า เป็นการเลือกปฏิบัติที่ฝังลึกมาช้านาน เซนอสแม้จะอยู่ในปาร์ตี้สุดยอดแต่ก็โดนปฏิบัติเหมือนกับชนชั้นรากหญ้าทั่วไป
ถึงกระนั้นเซนอสก็ยอมฝึกฝนตัวเองเพื่อปาร์ตี้เพราะแอสตรอนที่เห็นในคุณค่าของเขา
「ถึงงั้นก็ไม่ควรจะทำแบบนี้นะแอสตรอน ชั้นเองก็พยายามเท่าที่ทำได้มากที่สุดแล้ว」
「หา แม้แต่กระทั่งใบอนุญาติเป็นฮีลเลอร์แกยังไม่มีเลย」
แอสตรอนขำ
ในอาณาจักรฮาเซสแห่งนี้ คนที่ได้รับใบอนุญาติถึงจะเป็นนักผจญภัยได้ คนจนไม่มีเงินทำของแบบนั้นเลยแม้แต่น้อย แม้แต่ชั้นเองก็ไม่มีปัญญาไปที่สถาบันเพื่อเอาใบอนุญาติด้วยซ้ำ ดังนั้นเวทย์รักษาของชั้นจึงเป็นการเรียนรู้ด้วยตัวเอง
「แม้ว่าจะไม่มีแกที่เป็นคนใช้เวทย์รักษาก็เหอะ พวกตรูก็ไม่เป็นอะไรหรอก เพราะพวกเราแกร่งขึ้นแล้ว」
「ถึงแบบนั้น ชั้นก็――」
ถ้าเพื่อนได้รับบาดเจ็บชั้นก็รักษาให้ทันที ชั้นใช้เวทย์ป้องกันและเวทย์เสริมพลังกายได้ และทำให้พวกนั้นได้รับบาดแผลน้อยมาก――。
แม้จะอธิบายแต่แอสตรอนก็ยักไหล่
「เฮ้ย อย่าเห่ามากจะได้ไหมวะ แกไม่มีกระทั่งใบอนุญาติ เวทย์รักษาเองก็ต้องใช้คำร่าย และแกเองก็ไม่ใช่นักบุญด้วย แถมไม่สามารถร่ายเวทย์ได้ทันทีเลยแม้แต่น้อย พวกเราไม่ได้รับบาดแผลเลยเพราะเวทย์ป้องกันของไกล์(ガイル) แกทำอะไรไม่ได้สักอย่าง」
ไกล์ยิ้มราวกับว่าเป็นชัยชนะของตน เขาเองก็เป็นผู้ใช้เวทย์
「……」
เซนอสไม่พูดอะไร
แอสตรอนเป็นผู้มีพระคุณของเซนอส
เขาชวนเซนอสมาเพราะมีมีผู้ใช้เวทย์รักษา เขาเจอเซนอสอยู่ในสลัมแล้วก็ชวนเขามา
และเนื่องจากชั้นเองก็ไม่ได้รับการศึกษาอย่างเป็นทางการในการเป็นฮีลเลอร์ เพราะงั้นตัวตนชั้นถึงดูประหลาด
แอสตรอนถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยหน่าย
「ถ้างั้นก็ลาขาดล่ะ เซนอส พวกเรายังต้องรับใช้ราชวงศ์และพวกขุนนางอีก ถ้ามีเด็กจากสลัมแบบแกมาอยู่ในปาร์ตี้ของข้ามันจะแปดเปื้อน」
「……แต่ว่าเมื่อก่อนก็ยังบอกว่าชั้นเป็นสหายอยู่ไง」
สมาชิกคนอื่นๆก็หัวเราะออกมา
แอสตรอนกุมท้องและหัวเราะลั่น
「นี่แกไม่ได้สำเนียกตัวเองบ้างเลยเหรอ พวกข้าก็แค่ต้องการแกมาใช้งานก็เท่านั้นคำพูดสวยหรูนั่นมันก็แค่คำโกหกจอมปลอมที่ใช้ลากคนหัวอ่อนแบบพวกแกมาใช้งานไง และถ้าพวกเราอยู่ในอันตรายปล่อยแกทิ้งไว้ยังได้เลย แกไม่มีค่าอะไรกับปาร์ตี้พวกเราอีกแล้ว นับจากนี้มันจะมีแต่อันตรายรออยู่มีแกเป็นตัวถ่วงเปล่าๆ」
「……」
เซนอสรู้สึกว่าความทรงจำที่สร้างร่วมกันมามันกำลังพังทลายลง
ก็จริงที่ว่าชั้นเป็นเด็กกำพร้าตามท้องถนน ดังนั้นก็เลยมีความสุขที่ได้เข้าปาร์ตี้มา มีความสุขที่มีคนเห็นประโยชน์จากชั้น
ดังนั้นแม้ว่าจะโดนปฏิบัติอย่างโหดร้ายทารุณก็ไม่ได้สนใจอะไร พยายามอย่างหนักเพื่อช่วยทุกคน
อย่างไรก็ตามมันไม่มีที่ให้คนอย่างชั้นอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว
「……เข้าใจแล้ว ถ้างั้นชั้นจะออกจากปาร์ตี้ก็ได้」
เซนอสโดนไล่ออกจากปาร์ตี้
สมาชิกที่เห็นเซนอสเป็นแค่คนยากจน แต่ไม่รู้ตัวเลยว่าเซนอสนี่แหละคนแบกปาร์ตี้
ภายหลังนี้พวกเขาจะได้เสียใจที่ได้ทำกับเขาลงไป
