เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 112 ดวงเนื้อคู่ใหม่
บทที่ 112 ดวงเนื้อคู่ใหม่
อันเชี่ยนวิ่งเข้าไปกอดฉู่ลั่ว “เธอรู้ไหมว่าทำฉันตกใจแทบตาย! หลังจากเธอเข้าไป ข้างนอกก็ไม่ได้ยินข้างในเลย”
“แล้วฟ้าก็มืดลง ฉันให้พวกเขาทุบประตู แต่ทุบยังไงมันก็ไม่ยอมเปิด!”
ว่าแล้วเธอก็สำรวจฉู่ลั่วตั้งแต่หัวจรดเท้า “ไม่เป็นอะไรใช่ไหม! ทำไมหลังจากเข้าไปแล้วถึงไม่มีเสียงอะไรเลยล่ะ!”
“ฉันไม่เป็นอะไร”
ฉู่ลั่วก้าวไปด้านข้างเพื่อหลีกทาง “ฉันหาสถานที่ที่เอาดวงชะตามาบูชาเจอแล้ว ตอนนี้พวกคุณต้องเข้าไปหยิบดวงชะตาออกมาเอง”
อันเชี่ยนได้ยินก็รีบพุ่งเข้าไปทันที!
เธอเปิดไฟฉายจากโทรศัพท์มือถือพร้อมกับทำตามคำแนะนำของฉู่ลั่ว จนเจอดวงชะตาของตัวเองอยู่ในหม้อดินเผาสีขาวลายครามใต้โต๊ะบูชา
เมื่อเปิดออกดู ก็ยังเป็นดวงชะตาเหมือนที่ตนเองเขียนเอาไว้ตอนแรก
เธอกอดมันเอาไว้ในอ้อมแขนแน่น “ต่อไปฉันจะไม่ทำเรื่องยุ่งยากแบบนี้อีกเด็ดขาด!”
เยี่ยนฉวีก็เดินเข้ามาเช่นกัน พลางมองเจ้าของช่องสตรีมด้วยท่าทางประหม่า
ฉู่ลั่วชี้ไปยังเครื่องปั้นดินเผาสีดำอีกใบหนึ่ง “ดวงชะตาของคุณอยู่ในนี้ค่ะ”
ดาราหนุ่มเข้าไปหยิบดวงชะตาของตน หลังได้กระดาษแผ่นนั้นมาอยู่ในมือ ไม่ถึงหนึ่งวินาที มันก็กลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว
เขาตกใจ รีบมองไปทางฉู่ลั่วด้วยความสับสนงงงวย “ปรมาจารย์ฉู่ นี่คือ…”
“ดวงเนื้อคู่ของคุณถูกตัดขาดอย่างสมบูรณ์แล้ว วัดผีดูดกลืนโชคชะตาของคุณกับคู่ที่สวรรค์ลิขิตมาไปหมดแล้วค่ะ”
หัวใจของเยี่ยนฉวีถูกบีบรัดแน่น “เนื้อคู่ของผมถูกตัดแล้ว หมายความว่า…”
“เนื้อคู่ที่สวรรค์ลิขิตมาของคุณมีด้ายแดงเส้นใหม่… มีเนื้อคู่คนใหม่มาแทนที่แล้วค่ะ”
เยี่ยนฉวีนิ่งงัน
ใบหน้าของเขาซีดขาว ริมฝีปากสั่นระริก เขางอตัวลงเล็กน้อยเพราะหัวใจรับไม่ไหว
ดาราหนุ่มขมวดคิ้ว มือข้างหนึ่งกุมหน้าอกของตัวเองเอาไว้แน่น “มีทางแก้ไหมครับ? ไม่ว่าต้องจ่ายเท่าไหร่ ขอแค่เอาโชคชะตาของผมกับอวิ้นเอ๋อร์กลับมาได้ก็พอ”
“ปรมาจารย์ฉู่ ทำให้กลับมาเหมือนเดิมได้ไหมครับ?”
ฉู่ลั่วมองใบหน้าเจ็บปวดของเยี่ยนฉวี ก่อนจะส่ายหน้าช้า ๆ “ฉันคำนวณดูแล้ว ด้ายแดงเส้นใหม่ของเนื้อคู่คุณรัดแน่นมาก ดวงชะตาที่เกิดขึ้นใหม่นี้เปี่ยมไปด้วยความสุขและน่าพอใจมากค่ะ”
เยี่ยนฉวีก้าวไปข้างหน้า จับมือของเธอเอาไว้ “คุณบอกว่าเป็นคู่ที่สวรรค์ลิขิตให้ไม่ใช่เหรอครับ? ในเมื่อสวรรค์ลิขิตมาแล้ว ทำไมถึงขาดได้ล่ะ? ทำไม…”
“คู่ที่สวรรค์ลิขิต คือโอกาสที่สวรรค์มอบให้คนสองคนได้มาพบเจอและตกหลุมรักกันค่ะ” ฉู่ลั่วอธิบายอย่างอดทน “แต่หากคนใดคนหนึ่งในนั้นต้องการยุติความสัมพันธ์ สวรรค์ย่อมไม่บีบบังคับ”
“ถึงยังไงเนื้อคู่ที่สวรรค์ลิขิต ก็เพื่อให้มีความสุข ไม่ใช่ฝืนทนอยู่ด้วยกัน”
เยี่ยนฉวีพูดไม่ออก เขาค่อย ๆ ลดมือลง แล้วมองดูกองขี้เถ้าบนพื้น
อันเชี่ยนมองดูสีหน้าเจ็บปวดของดาราหนุ่ม ก็ยิ่งกอดแผ่นดวงชะตาของตนไว้อย่างหวงแหนขึ้นไปอีก
เธอมองดูหม้อดินเผาทั้งเล็กและใหญ่ที่วางอยู่บนพื้นราวสี่สิบถึงห้าสิบใบ
“พวกนี้ข้างในเป็นดวงชะตาทั้งหมดเลยเหรอ?”
“ใช่”
ฉู่ลั่วมองหม้อดินเผา “มีทั้งที่บูชาด้วยดวงชะตาของตัวเอง และบูชาด้วยดวงชะตาของคนอื่น”
อันเชี่ยนถอยหลังไปหนึ่งก้าว แล้วยกโทรศัพท์มือถือเพื่อส่องไฟไปยังรูปปั้นที่อยู่ตรงกลางวัดผี
ตอนแรกที่เข้ามา รูปปั้นหน้าตาดูใจดีมาก เครายาวลงมาถึงพื้น ในมือถือไม้เท้ารูปทรงประหลาดอันหนึ่ง
แต่ตอนนี้…
“กรี๊ด!”
อันเชี่ยนกรีดร้องขึ้นมาเบา ๆ ก่อนจะถอยไปอยู่ข้างหลังฉู่ลั่วอย่างรวดเร็ว
เธอยกไฟฉายในมือขึ้น มองไปทางรูปปั้นอย่างระมัดระวัง
ในตอนนั้นเองก็เห็นรูปปั้นนั้นยิ้มแปลก ๆ ไม้เท้าในมือก็คือร่างของผู้ชายกับผู้หญิงอย่างเห็นได้ชัด คนหนึ่งอยู่ด้านล่าง อีกคนอยู่ด้านบน จากนั้นมือข้างที่ถือไม้เท้าก็สอดเข้าไปตรงกลาง
มือข้างนั้นแยกคู่รักชายหญิงออกจากกัน
สิ่งที่แปลกที่สุดคือรอยยิ้มบนใบหน้าของรูปปั้น
รอยยิ้มนั้นกว้างมาก กว้างราวกับฉีกไปจนถึงหู ฟันที่มองเห็นเรืองแสงออกมาราวกับสีเลือดดูน่าสยดสยอง