เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 116 เคล็ดวิชาห้าผีเคลื่อนย้าย

บทที่ 116 เคล็ดวิชาห้าผีเคลื่อนย้าย

บนรถยนต์สีดำ

ชายคนนั้นพูดแนะนำตัว “สวัสดีครับคุณหนูฉู่ ผมคือฉินเหว่ย เป็นคนรับผิดชอบเรื่องในครั้งนี้”

“สวัสดีค่ะ”

“ข้อมูลของเรื่องนี้วางไว้ข้างที่นั่งของคุณหนูฉู่แล้ว คุณหนูฉู่ลองอ่านดูก่อนได้ครับ”

ฉู่ลั่วหยิบแฟ้มใส่เอกสารที่อยู่ด้านข้างมาเปิดอ่าน

เธอกวาดตามองไปหนึ่งรอบ โดยมีฉินเหว่ยกล่าวเสริมให้อีกครั้ง

“ศาสตราจารย์เว่ยตามหาศาสตราจารย์หมิงเจอจากคำชี้แนะของคุณหนูฉู่ พวกเขาสองสามีภรรยากำลังทำการวิจัยที่สำคัญอย่างมากต่อความมั่นคงของประเทศชาติ”

“สองปีก่อนศาสตราจารย์หมิงประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ พวกเราตรวจสอบดูแล้ว ไม่ใช่ฝีมือของมนุษย์ครับ”

“หลังจากที่ศาสตราจารย์หมิงตื่นขึ้นมาก็บอกว่า ระหว่างที่เธอขับรถอยู่นั้น จู่ ๆ ข้างหน้าก็พร่ามัว ก่อนจะมีคนปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าของรถ เธอหักหลบไม่ให้รถไปชนคนข้างหน้า ถึงได้เกิดอุบัติเหตุ”

“หลังจากฟื้นขึ้นมา เธอก็อยู่ในถ้ำแล้วครับ”

ฉู่ลั่วอ่านข้อมูลทั้งหมดจบแล้ว “อุบัติเหตุทางรถยนต์ไม่ใช่ฝีมือมนุษย์จริงค่ะ แต่อาจจะเป็นอย่างอื่น”

ฉินเหว่ยฟังคำพูดของเด็กสาวที่พยายามปกปิดบางอย่างก็ระบายยิ้ม “คุณหนูฉู่ไม่ต้องกังวลนะครับ พวกเราทำอาชีพนี้ก็เคยเจอเรื่องราวมามากมาย บางเรื่องวิทยาศาสตร์ไม่สามารถอธิบายได้ พวกเราเข้าใจดีครับ”

ฉู่ลั่วพยักหน้า อธิบายอย่างไม่อ้อมค้อมอีกต่อไป “นี่เป็นแค่วิชาทั่วไปที่ใช้ให้ภูตผีบดบังเส้นทางค่ะ แต่การจะใช้วิธีแบบนี้ ย่อมมีเงื่อนไขที่จำเป็นต้องทำตาม”

ฉินเหว่ยพยักหน้า ก่อนถามอีกว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณหนูฉู่รู้ไหมครับว่าอีกฝ่ายย้ายศาสตราจารย์หมิงไปไว้ในถ้ำภายในระยะเวลาอันสั้นได้ยังไง?”

ฉู่ลั่วเอ่ย “ฉันสังหรณ์ว่านี่จะเป็นเคล็ดวิชาห้าผีเคลื่อนย้ายของสำนักเต๋าค่ะ วิชานี้จะสามารถเคลื่อนย้ายคนหรือสิ่งของได้ในระยะเวลาอันสั้น”

“ห้าผีเคลื่อนย้าย” ฉินเหว่ยท่องจำชื่อวิชานี้เอาไว้ในใจ “คุณหนูฉู่เก่งมากจริง ๆ”

ฉินเหว่ยขับรถอย่างราบรื่นมาจนถึงโรงพยาบาลเอกชนชั้นนำของเมืองหนิง

หลังจากหมิงอันหรานถูกช่วยชีวิตไว้ก็มาพักรักษาตัวในโรงพยาบาลท้องถิ่น เธอได้รับการรักษามาตลอด จนกระทั่งฟื้นขึ้นมาเมื่อวานนี้

หมิงอันหรานมีสถานะพิเศษ ด้านนอกห้องพักผู้ป่วยจึงมีการจัดเตรียมเจ้าหน้าที่ตำรวจมาคอยคุ้มกัน

ฉินเหว่ยพาฉู่ลั่วเข้ามาในห้อง หลังจากตรวจร่างกายเรียบร้อยแล้ว ถึงถูกปล่อยให้เข้ามาได้

“อันหราน นี่คือเจ้าของช่องที่ผมเล่าให้คุณฟัง จากช่องเมฆใสเฝ้ามองตะวัน เธอเป็นคนช่วยชีวิตคุณเอาไว้” เว่ยเฟิงใบหน้ายิ้มแย้ม ไม่ได้โทรมเหมือนตอนที่อยู่ในไลฟ์สตรีมแม้แต่น้อย ร่างกายของเขาดูเด็กลงไปสิบกว่าปี เขามีชีวิตชีวาเป็นอย่างมาก

“ที่แท้ก็เป็นเด็กสาวหน้าตาสะสวยขนาดนี้นี่เอง มานั่งตรงนี้สิจ๊ะ” หมิงอันหรานกวักมือ ให้ฉู่ลั่วมานั่งบนเก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วย

สองปีที่เธออาศัยอยู่ในถ้ำ ไม่ได้เห็นแสงสว่างในตอนกลางวัน อาหารที่ดื่มกินก็มีน้อยมาก ร่างกายจึงผ่ายผอมเป็นอย่างมาก ผิวซีดขาวไร้เลือดฝาด แต่นัยน์ตากลับสดใส ไม่มีวี่แววความซึมเศร้าที่ต้องติดอยู่ในถ้ำมาเป็นเวลาสองปี

“ต้องขอบคุณจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะหนู ฉันคงตายอยู่ในถ้ำนั้นไปแล้ว”

หมิงอันหรานพยายามหาวิธีออกจากถ้ำมาตลอด แต่เพราะอายุมากแล้ว อีกทั้งในถ้ำก็มืดสนิท

เธอพยายามค้นหามาตลอดสองปี ในที่สุดก็หาทางออกเจอจนได้

แต่ใครจะรู้ว่าใต้น้ำนั้นมีก้อนหินอยู่ ร่างกายจึงถูกก้อนหินขูดจนได้แผล หากไม่ได้รับการช่วยเหลือออกมาทันเวลา ศาสตราจารย์หญิงคงติดเชื้อตายไปแล้ว

ฉู่ลั่วยิ้มจาง ๆ “ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ คุณได้เจอกับฉัน ก็หมายความว่าชะตาไม่ได้ลิขิตให้คุณต้องตายอยู่ในถ้ำ”

หมิงอันหรานกลับส่ายหน้า ศาสตราจารย์หญิงรู้ดี หากไม่ใช่เพราะเว่ยเฟิงบังเอิญเข้าไปในห้องไลฟ์สตรีม เธอต้องตายอยู่ในถ้ำอย่างแน่นอน

เพราะสามีกับลูก ๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ในถ้ำมาสองปีเต็ม

ศาสตราจารย์เว่ยจับมือภรรยา ก่อนหันมาหาเจ้าของช่อง “ผมรู้กฎของคุณดีครับ ผมนำเงินทั้งหมดที่ผมมีออกมาแล้ว นี่คือสมุดบัญชีธนาคารของผม”

เขาส่งบัญชีธนาคารให้ฉู่ลั่ว

“ขอบคุณที่ช่วยชีวิตภรรยาของผมนะครับ”

“เงินนี่คุณต้องรับเอาไว้นะ”

ฉู่ลั่วรับสมุดบัญชีมา เธอไม่ได้ดูแต่กล่าวว่า “ไม่ต้องให้เงินเยอะหรอกค่ะ แค่หนึ่งแสนก็พอแล้ว”