เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 117 เรียกว่ามีคุณธรรม

บทที่ 117 เรียกว่ามีคุณธรรม

“หนึ่งแสน!” เว่ยเฟิงตาโต “หนึ่งแสนจะพอได้ยังไง! ผมได้ยินมาว่า คนในสายอาชีพนี้ค่าตอบแทนไม่น้อยเลยนะครับ”

เขายัดบัญชีธนาคารใส่มือฉู่ลั่วอีกครั้ง “ผมมีเงิน คุณไม่ต้องเป็นห่วงครับ”

เธอยังคงส่งบัญชีธนาคารคืนให้ศาสตราจารย์เว่ย “ที่รับเงินมาก็เพื่อตัดโชคชะตาค่ะ ฉันเปิดเผยความลับของสวรรค์ย่อมต้องได้รับการสะท้อนกลับ รับเงินมา เพื่อไม่ให้มันสะท้อนกลับไปที่พวกคุณเท่านั้นเองค่ะ”

ได้ยินคำว่าสะท้อนกลับ สีหน้าของเว่ยเฟิงกับหมิงอันหรานก็เปลี่ยนไปทันที

“การสะท้อนกลับนี้มีผลกระทบอะไรกับคุณหรือเปล่าครับ จะทำร้ายคุณหรือเปล่า?”

ฉู่ลั่วส่ายหน้า “สำหรับผู้บำเพ็ญทั้งหลาย การสะท้อนกลับก็เหมือนกับโอกาส เพราะฉะนั้นไม่ต้องให้เงินเยอะหรอกค่ะ แค่หนึ่งแสนก็พอแล้ว”

เว่ยเฟิง “…”

หมิงอันหราน “…”

ฉินเหว่ยที่อยู่ด้านข้างพูดว่า “ทำตามที่คุณหนูฉู่บอกเถอะครับ”

เขามองคุณหนูฉู่ด้วยแววตาสนใจ

ก่อนหน้านี้ เขาคิดมาตลอดว่าฉู่ลั่วทำเพื่อเงินเท่านั้น อีกทั้งยังมีข่าวแพร่ออกมาว่า เธอลงมือหนึ่งครั้งก็เรียกเก็บเงินถึงห้าสิบล้าน ซึ่งเป็นราคาที่สูงมาก

แต่ตอนนี้เมื่อเห็นเด็กสาวทำแบบนี้ ก็เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้เป็นอย่างในข่าวลือ

เว่ยเฟิงรีบโอนเงินให้ฉู่ลั่วหนึ่งแสนหยวน

หมิงอันหรานพูดคุยกับเด็กสาว โดยหัวข้อหลักคืออุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสองปีก่อน

“ตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ฉันรู้สึกตัวอยู่นะ ตอนที่ตัวเองกำลังมึนงงก็รู้สึกได้ว่าร่างกายแกว่งไปมา รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในถ้ำแล้ว”

หมิงอันหรานเผยสีหน้าแปลกใจ “ที่น่าแปลกกว่านั้นคือ ฉันประสบอุบัติเหตุ แต่ร่างกายกลับไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว”

ฉินเหว่ยที่นั่งอยู่ด้านข้างกำลังบันทึกสิ่งที่พวกเขาพูด

“ตำแหน่งหยินเต๋อ*[1] ของศาสตราจารย์หมิงเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง ทั้งยังมีแสงสีทองเรืองรอง เรียกว่ามีคุณธรรมมาก นี่แสดงให้เห็นว่าศาสตราจารย์หมิงมีบุญบารมีมากมายจากการช่วยชีวิตผู้คนจำนวนมาก”

ฉินเหว่ยหยุดเขียน และเอ่ยขึ้นมาอย่างเหมาะเจาะว่า “ก่อนหน้านี้ศาสตราจารย์หมิงทำวิจัยด้านยาแผนโบราณ หลังจากพัฒนายาเหล่านั้น ก็คิดค้นตัวยารักษาโรคออกมาได้มากมาย”

มันคงช่วยชีวิตผู้คนเอาไว้ไม่น้อย

หมิงอันหรานถามด้วยความสงสัย “นี่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ฉันพบเจอหรือเปล่า?”

“เกี่ยวค่ะ ผู้บำเพ็ญคิดสังหารคน ย่อมเป็นการทำลายบุญบารมี ยิ่งถ้าต้องการฆ่าคนที่มีบุญมาก ย่อมเป็นการทำลายพลังโชคชะตาของตัวเอง”

“อีกฝ่ายดูออกว่าศาสตราจารย์หมิงเป็นคนมีบุญมาก ไม่สามารถลงมือกับคุณอย่างโจ่งแจ้งได้ ดังนั้นจึงใช้วิธีการโยกย้ายแทน”

“เขาทำการสลับเอาร่างของคนอื่นมาแทนคุณ และคนที่เขาเตรียมมาคงจะเป็นอาชญากรที่ชั่วช้ามากคนหนึ่ง”

“จากนั้นจึงเคลื่อนย้ายศาสตราจารย์หมิงไปไว้ในถ้ำ ให้ศาสตราจารย์หมิงอยู่ไปตามยถากรรม”

“นี่เป็นวิธีการที่ชาญฉลาดมากในการปิดบังสวรรค์”

“ครั้งนี้หากศาสตราจารย์หมิงตายไปจริง ๆ แบบนั้นก็ไม่เกี่ยวอะไรกับอีกฝ่าย เพราะศาสตราจารย์หมิงตายจากแผลติดเชื้อ”

ฉู่ลั่วพูดจบ สีหน้าของเว่ยเฟิงก็เริ่มเปลี่ยนไป

สีหน้าของหมิงอันหรานย่ำแย่ยิ่งกว่า

ฉินเหว่ยหมุนปากกาก่อนถาม “ศาสตราจารย์หมิงบอกว่า ที่จริงถ้ำแห่งนั้นคนสามารถมีชีวิตรอดอยู่ได้ นี่ใช่สิ่งที่อีกฝ่ายคิดเอาไว้ด้วยหรือเปล่าครับ”

ฉู่ลั่วพยักหน้า “อีกฝ่ายย้ายศาสตราจารย์หมิงไปไว้ในถ้ำที่ศาสตราจารย์หมิงจะยังมีชีวิตอยู่ได้ นับว่าไม่ได้ทำร้ายคน การที่ศาสตราจารย์หมิงเป็นคนอยากออกจากถ้ำเอง แบบนี้จะเป็นหรือตายก็ไม่เกี่ยวกับเขาแล้ว”

ฉินเหว่ยเงียบงัน

หากไม่ใช่เพราะฉู่ลั่ว ศาสตราจารย์หมิงอาจจะตายอยู่ในถ้ำไปแล้ว

แล้วอีกฝ่ายก็จะบรรลุผล

นอกจากนั้น เว่ยเฟิงและคนอื่น ๆ ต่างก็คิดว่าศาสตราจารย์หมิงตาย

ในมุมมองของสวรรค์ ศาสตราจารย์หมิงรนหาที่เอง

อีกฝ่ายวางแผนได้อย่างแยบยลมาก

เก่งกาจมากจริง ๆ!

เห็นได้ชัดว่าเว่ยเฟิงและคนอื่น ๆ ก็เข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว จึงเผยให้เห็นความหวาดกลัวบนใบหน้า

“ตามหาตัวเขาได้ไหมครับ? เขาทำเรื่องแบบนี้ เราจะปล่อยให้เขาหลุดมือไปเหรอ?” เว่ยเฟิงโกรธมาก ใบหน้าอ่อนโยนแสดงความรู้สึกโกรธแค้นออกมา

[1] 阴德宫 ตำแหน่งหยินเต๋อ คือตำแหน่งที่แสดงถึงบุญบารมี