เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 118 การสนับสนุนทางดาวเทียม
บทที่ 118 การสนับสนุนทางดาวเทียม
เว่ยเฟิงมองฉู่ลั่ว
หมิงอันหรานจับมือสามีเป็นการปลอบใจ “หาไม่เจอก็ไม่เป็นไร”
ฉินเหว่ยใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้ม อุดมการณ์รักความยุติธรรมฝังอยู่ในกระดูก ทำให้เขาทนไม่ได้หากปล่อยให้คนชั่วลอยนวล
“คุณหนูฉู่ ขอแค่ตามตัวคนคนนั้นเจอ จะให้พวกเราร่วมมือแบบไหนก็ได้ทั้งนั้นครับ”
ฉู่ลั่วเม้มปากพลางเงียบงันไป
“คุณหนูฉู่ งานวิจัยทั้งหมดของศาสตราจารย์หมิงสำคัญต่อความมั่นคงของประเทศ อีกฝ่ายคิดจะทำร้ายเธอ ทั้งยังเอาต้นฉบับงานวิจัยไป พวกเราจึงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะตามหาตัวอีกฝ่ายเจอครับ”
“ขอแค่ตามหาตัวเจอเท่านั้น พวกเราพร้อมจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่”
เว่ยเฟิงกับหมิงอันหรานมองฉู่ลั่วอย่างวิตกกังวล
พวกเขารู้ดีว่าตัวเองทำวิจัยเกี่ยวกับอะไร และรู้ดีว่าหากการวิจัยประสบผลสำเร็จแล้ว จะเกิดอะไรขึ้น
ฉู่ลั่วครุ่นคิดก่อนจะเอ่ยว่า “ความสามารถของฉันในตอนนี้ ยังยากจะตามหาอีกฝ่ายให้เจอค่ะ”
ไหล่ของคนที่อยู่ในห้องพักผู้ป่วยห่อเหี่ยวลง ความผิดหวังปรากฏออกมาทางสีหน้า
“แต่ฉันตามหาคนที่เอาต้นฉบับไปได้ค่ะ”
ทุกคนดวงตาเป็นประกาย พากันมองฉู่ลั่วเป็นตาเดียว
“จริงเหรอ?”
“คุณหนูฉู่ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กนะครับ คุณตามหาคนที่เอาต้นฉบับไปได้จริง ๆ ใช่ไหม?”
“ตามหาตอนนี้เลยได้ไหม?”
ฉู่ลั่วมองทั้งสามคนที่ตื่นเต้นจนแทบจะพุ่งตัวมาหา ก็เดินหลบไปอยู่ข้างหลังเตียง “ฉันตามหาตอนนี้ได้เลยค่ะ”
นึกว่าพวกเขาอยากตามหาคนคนนั้นที่ทำร้ายหมิงอันหรานเสียอีก
ศาสตราจารย์หญิงมองความสงสัยของเด็กสาวออก จึงยิ้มแล้วอธิบายให้ฟังว่า “แน่นอนว่าพวกเราอยากตามหาคนที่ทำร้ายฉันจ้ะ แต่ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือต้นฉบับ ในนั้นมีข้อความที่ฉันบันทึกเอาไว้ เป็นกุญแจสำคัญในการทำลายขีดจำกัดของงานวิจัย”
ฉู่ลั่วเข้าใจแล้ว สำหรับเธอ การกำจัดนักพรตชั่วร้ายเป็นเรื่องสำคัญ
แต่ในความคิดของหมิงอันหรานกับคนอื่น ๆ งานวิจัยกับผลลัพธ์คือสิ่งสำคัญที่สุด
หมิงอันหรานกับเว่ยเฟิง ต่างก็เป็นศาสตราจารย์ที่มีจิตใจซื่อตรง
รับใช้ประเทศชาติด้วยอุดมการณ์
รับใช้ประชาชนด้วยความเต็มใจ
ไม่แปลกใจเลยว่าตอนตกอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวัง พวกเขาถึงเปลี่ยนเรื่องร้ายให้กลายเป็นเรื่องดีได้
ฉินเหว่ยยืนขึ้นพูดกับเด็กสาวว่า “คุณหนูฉู่ ผมจะออกไปโทรศัพท์สักครู่ จะได้บอกให้คนของพวกเราเตรียมตัว คุณต้องการอะไรก็บอกผมมาได้เลยครับ”
ฉู่ลั่วขมวดคิ้วท่าทางครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ย “อาจจะต้องมีการสนับสนุนทางดาวเทียมค่ะ”
“ดาวเทียม?”
เมื่อได้ยินชื่อสิ่งของที่ไฮเทคขนาดนี้จากปากอีกฝ่าย ฉินเหว่ยก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ
เขาคิดว่าฉู่ลั่วต้องการกระบี่ดอกท้อ หรือกระถางธูป… อะไรพวกนี้เสียอีก
ใครจะไปคิดว่า ปรมาจารย์ที่มีฝีมือสูงส่งคนหนึ่ง จะต้องการของอย่างดาวเทียม!
“สิ่งนี้ต้องยื่นคำร้องก่อนครับ”
ฉินเหว่ยออกไปโทรศัพท์ ผ่านไปสักพักหนึ่ง ก็กลับเข้ามา “คำขอได้รับการอนุมัติแล้ว คุณหนูฉู่ จะเริ่มเมื่อไหร่ครับ?”
“ตอนนี้เลยค่ะ”
ฉู่ลั่วเดินไปตรงหน้าหมิงอันหราน ชูนิ้วขึ้นมาสองนิ้ว ยันต์แผ่นหนึ่งปรากฏออกมาระหว่างนิ้วทั้งสอง เธอคีบยันต์เอาไว้ปากก็ท่องคาถา จากนั้นก็บีบนิ้วของหมิงอันหราน ก่อนจะใช้ปลายนิ้วกรีดลงไป
หยาดน้ำสีแดงหยดลงมา
เลือดของหมิงอันหรานที่ติดอยู่ตรงปลายนิ้วของฉู่ลั่วเคลื่อนที่ไปหาแผ่นยันต์อย่างรวดเร็ว
ยันต์หนึ่งแผ่นเสร็จสมบูรณ์อย่างรวดเร็ว
ติดตั้งยันต์เสร็จได้ไม่นาน ฉู่ลั่วก็สะบัดมือ
ยันต์ลอยออกไปนอกหน้าต่างราวกับลูกศร
“ให้ดาวเทียมตามยันต์ไปค่ะ จะต้องค้นหาตำแหน่งปัจจุบันของต้นฉบับได้แน่นอน”
ฉินเหว่ยนิ่งไปชั่วขณะ ก่อนจะโทรติดต่อไปหาเพื่อนร่วมงานให้ติดตามไปได้แล้ว
เขาเดินไปริมหน้าต่าง พลางมองเงาของยันต์ที่ลอยหายไปอย่างรวดเร็ว
ไม่แปลกใจเลยที่ฉู่ลั่วต้องการใช้ดาวเทียม เพราะถ้าเป็นคนคงตามไม่ทันอย่างแน่นอน
ยันต์แผ่นนี้เคลื่อนที่เป็นเส้นตรง ผ่านภูเขาและแม่น้ำ
“ดูจากความเร็วของยันต์ในตอนนี้ ถ้าต้นฉบับอยู่ในประเทศ ใช้เวลาสักสองชั่วโมงก็น่าจะหาเจอค่ะ”
ฉินเหว่ยกะพริบตา “ยันต์แบบนี้ใช้ในต่างประเทศได้ด้วยเหรอครับ?”
เขาแสดงสีหน้าสนอกสนใจขึ้นมา ถ้ามียันต์แบบนี้ละก็ พวกเขาคงติดตามพวกอาชญากรได้ง่ายขึ้นมาก!
ต่อให้หนีออกนอกประเทศไปแล้ว พวกเขาก็ยังตามจับได้
ฉู่ลั่วเอ่ยเสียงเรียบ “ยันต์ไปถึงต่างประเทศได้ค่ะ แต่ดาวเทียมตามไปได้เหรอคะ?”
ฉินเหว่ยเงียบงัน
แน่นอนว่าถ้าไปแบบเปิดเผยคงไม่ได้ แต่ถ้าแอบทำละก็…
หึหึ!