เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 132 ฉู่ลั่ว เธออีกแล้ว

บทที่ 132 ฉู่ลั่ว เธออีกแล้ว

ฝั่งของฉู่ลั่วรักใคร่กลมเกลียวกันดี

แต่ทางด้านของบ้านตระกูลฉู่กลับมีบรรยากาศแปลกไป

ฉู่เหิงเอาเอกสารทั้งหมดวางลงตรงหน้าฉู่หร่าน “เอกสารที่อันเชี่ยนส่งมาให้พี่ พี่ตรวจสอบหมดแล้ว ทั้งหมดเป็นความจริง”

ฉู่หร่านกวาดตามองเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะ “พี่ใหญ่ หนู… หนูรู้ว่ากู่ชิวอิ่งกับหนานฉีเคยคบกันค่ะ แต่หนูเคยถามเธอแล้ว เธอบอกว่าหลังจากหนานฉีหมั้น เธอก็เลิกกับเขา”

“ตอนนั้นคุณแม่กังวลเรื่องการแต่งงานของพี่ใหญ่มาตลอด หนูไม่อยากให้คุณแม่เสียใจ ก็เลย…”

เธอจับแขนเสื้อของฉู่เหิง “พี่ใหญ่ หนูไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอยังมีความสัมพันธ์กับหนานฉีอยู่ ถ้าหนูรู้ จะพาเธอมาแนะนำให้พี่ใหญ่รู้จักได้ยังไง”

“พี่ใหญ่ เชื่อหนูนะคะ”

น้ำตาฉู่หร่านหยดลงมาทีละหยด เธอร้องไห้จนตาแดง

ฉู่เหิงที่ตอนแรกเต็มไปด้วยความโกรธ เมื่อเห็นอีกฝ่ายเป็นแบบนี้ ก็ไม่โกรธอีกต่อไป

เขาถอนหายใจ พลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เอาละ ไม่ต้องร้องไห้แล้ว พี่ใหญ่เชื่อเธอ แต่ต่อไปเธอห้ามทำเรื่องแบบนี้อีก”

ฉู่หร่านเช็ดน้ำตาท่าทางเสียใจ “ต่อไปหนูจะไม่ทำแล้วค่ะ”

“เรื่องของพี่ พี่จะเป็นคนจัดการเอง”

ฉู่หร่านพยักหน้าทั้งที่ยังสะอื้น

ปลอบน้องสาวอยู่สักพัก ฉู่เหิงก็หยิบเอกสารเหล่านั้น และเดินจากไป

ครั้นเดินไปถึงประตูห้อง ก็ได้ยินเสียงแหบพร่าของฉู่หร่านดังขึ้นมา “พี่ใหญ่ ลั่วลั่วเป็นคนบอกพี่เหรอคะ?”

ฉู่เหิงหันหลังให้ พลางพูดเสียงทุ้มว่า “ไม่ว่าใครจะเป็นคนบอกพี่ แต่สิ่งที่เธอทำก็ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องอยู่ดี”

“หนูรู้ค่ะ หนูแค่อยากขอบคุณเท่านั้น เธอพูดเรื่องที่หนูไม่กล้าพูดออกมา ทำให้หนูไม่ต้องรู้สึกผิดกับพี่ใหญ่ในอนาคต”

ฉู่เหิงยิ้ม “พี่ใหญ่ให้อภัยเธอแล้ว”

เมื่อประตูปิดลง สีหน้าของฉู่หร่านก็เปลี่ยนทันที

เธอเช็ดน้ำตาบนหน้าออก แววตาเผยความคับแค้น เธอกัดริมฝีปาก “ฉู่ลั่ว เธออีกแล้ว เป็นเธออีกแล้ว!”

หล่อนทุบเตียงอย่างแรง

ฉู่เหิงกลับมาที่ห้องของตนเอง ก่อนจะเอาเอกสารทั้งหมดยัดใส่ลงไปในเครื่องทำลายเอกสาร เขามองดูเอกสารเหล่านี้ค่อย ๆ ถูกตัดเป็นชิ้น

ก่อนหยิบซองเอกสารอีกซองขึ้นมา มองมันด้วยสายตาเคร่งเครียด แต่สุดท้ายก็ยัดมันลงไปในเครื่องทำลายเอกสารเช่นกัน

…

หัวหว่านมองกองของขวัญที่กองอยู่เต็มบ้าน พลางกะพริบตาปริบ “คุณหนูอันคะ นี่คือ…”

อันเชี่ยนนั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้ “ทั้งหมดนี่เอามาให้ฉู่ลั่วน่ะ ฉันเห็นว่าปกติฉู่ลั่วไม่ได้สวมเครื่องประดับอะไร เลยเอาเครื่องประดับที่เป็นหยกมาให้ ฉันคิดว่าเหมาะกับลักษณะนิสัยเธอดี”

“ส่วนพวกนี้เป็นเสื้อผ้า ฉันไปขอขนาดตัวมาจากป้าซ่ง ทุกตัวเป็นชุดสั่งทำพิเศษ ทั้งกี่เพ้า ทั้งชุดฮั่นฝู เหมาะสมกับตัวฉู่ลั่วทั้งหมด”

“ยังมีพวกนี้ด้วย ทั้งหมดนี่เป็นเหรียญโบราณ”

อันเชี่ยนพูดไปก็มองดูหัวหว่านอย่างพิจารณาไปด้วย “เธอเป็นคนที่ฉู่ลั่วจ้างมาเหรอ?”

“ค่ะ คุณหนูฉู่ให้ฉันมาช่วยดูแลบ้านฉู่อวิ๋นหลังนี้”

“ที่แท้ก็ฉู่ลั่วจ้างมานี่เอง ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้วละ” อันเชี่ยนพูดจบ ก็มองไปรอบ ๆ “ฉู่ลั่วล่ะ?”

“คุณหนูฉู่กำลังบำเพ็ญช่วงเช้าค่ะ เธอไม่ต้องการให้ใครรบกวน จึงให้ฉันมาคอยต้อนรับคุณหนูอัน”

อันเชี่ยนพูดอย่างจนใจ “เอาเถอะ! ถ้าอย่างนั้นเธอจัดการกับของพวกนี้ด้วยนะ ฉันจะกลับก่อน ฝากบอกฉู่ลั่วด้วยว่าฉันมาหา”

“ได้ค่ะ”

อันเชี่ยนแกว่งกระเป๋าของตนเอง เดินไปได้ไม่กี่ก้าว ก็หันกลับมาพร้อมกับยิ้มตาหยี แล้วพูดกับหัวหว่านอย่างดีอกดีใจ “แล้วก็ฝากบอกฉู่ลั่วด้วยว่า ขอบคุณฉู่ลั่วที่ช่วยเอาดวงชะตาของฉันกลับคืนมา”

สองวันก่อน ตำรวจจับคนฉ้อโกงที่หนีหัวซุกหัวซุนไปต่างประเทศได้

ตอนแรกที่บริษัทของเธอถูกใส่ร้าย ก็เพราะคนฉ้อโกงคนนี้ที่อยู่เบื้องหลัง

ตอนนี้ได้มีประกาศอย่างเป็นทางการร่อนไปทั่วแพลตฟอร์มอินเทอร์เน็ต แบรนด์ของเธอจึงกลับมาเป็นที่สนใจของผู้คนอีกครั้ง

แม้ภายในช่วงเวลาสั้น ๆ จะยังทำให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ แต่นี่แสดงให้เห็นแล้วว่าธุรกิจของเธอกำลังกลับมาดีขึ้นเรื่อย ๆ

ไม่มีผู้ชาย แต่มีหน้าที่การงานเลิศ

ก็ฟินแล้ว!