เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 133 ยันต์หวนคืน
บทที่ 133 ยันต์หวนคืน
อันเชี่ยนเดินออกมานอกบ้านก็เห็นเยี่ยนฉวียืนอยู่หน้าประตู
เขาหนวดเครารกรุงรัง กำลังพิงกำแพงอย่างคนหมดเรี่ยวแรง โดยใต้ฝ่าเท้ามีก้นบุหรี่อยู่หนึ่งกอง
อันเชี่ยนส่ายหน้าอย่างเห็นใจ
วัดผีทำร้ายคนจริง ๆ
เมื่อคุณหนูอันจากไปแล้ว เยี่ยนฉวีก็สูบบุหรี่อีกหนึ่งมวนก่อนจะโยนก้นบุหรี่ทิ้งไป หลังจากจัดผมกับเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางดีแล้ว จึงเดินไปที่ประตูและกดกริ่ง
หัวหว่านเปิดประตู “คุณผู้ชาย ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรหรือเปล่าคะ?”
“ผมมาหาปรมาจารย์ฉู่ ปรมาจารย์ฉู่อยู่ไหมครับ?”
หัวหว่านมองเขา “คุณเยี่ยนใช่ไหมคะ?”
“ครับ”
“คุณหนูฉู่อยู่ค่ะ เชิญคุณเข้ามาข้างในก่อน”
วันนี้ฉู่ลั่วกำชับเธอเอาไว้ก่อนจะเริ่มฝึกฝนช่วงเช้า สั่งไว้ว่าถ้าเยี่ยนฉวีมาหา ให้ปล่อยเขาเข้ามา
“คุณเยี่ยนเชิญนั่งค่ะ ฉันจะไปตามคุณหนูฉู่มาให้”
“ครับ”
ไม่นานนักฉู่ลั่วก็ลงมาข้างล่าง ทันทีที่เยี่ยนฉวีเห็นเธอก็รีบพุ่งตัวเข้าไปหา “ปรมาจารย์ฉู่ ขอร้องละครับ ช่วยผมด้วย คุณต้องช่วยผมนะครับ!”
ฉู่ลั่วมองดาราหนุ่มผู้ตรอมใจกระวนกระวาย “นั่งลงค่ะ มีอะไรก็ค่อย ๆ พูดกันดีกว่า”
เยี่ยนฉวีรอให้อีกฝ่ายนั่งลง ก่อนจะนั่งตามแล้วรีบพูดขึ้นว่า “ปรมาจารย์ฉู่ คุณเคยบอกไม่ใช่เหรอครับ ผมกับอวิ้นเอ๋อร์เป็นคู่ที่สวรรค์ลิขิต ในเมื่อสวรรค์ลิขิตมาแล้ว ก็แสดงว่าพวกเรามีวาสนาต่อกัน ใช่ไหมครับ?”
“ระหว่างพวกเรายังมีโอกาสกลับมาเป็นเหมือนเดิมใช่ไหมครับ?”
ฉู่ลั่วส่ายหน้าแทนการปฏิเสธ “ไม่ค่ะ ฉันคำนวณเส้นเนื้อคู่ของคุณที่เปลี่ยนไปหลังออกจากวัดผีแล้ว เนื้อคู่ที่ดีของคุณในตอนนี้ไม่ใช่เธอ”
หรือกล่าวได้อีกนัยหนึ่งว่า เส้นเนื้อคู่ของเยี่ยนฉวี บางครั้งก็ยังมองเห็นไม่ชัด ทั้งยังยุ่งเหยิงมาก
“ผมไม่ต้องการเนื้อคู่ที่ดีครับ ผมต้องการอวิ้นเอ๋อร์ พอจะมีวิธีให้ผมกับอวิ้นเอ๋อร์กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งไหมครับ”
“ผมไม่เคยคิดที่จะปล่อยอวิ้นเอ๋อร์ไปเลย ผม… ผมถูกซูเหมยทำร้ายต่างหาก”
ฉู่ลั่วได้ยินเขาพูดถึงซูเหมย แววตาของเธอก็สั่นไหว “เยี่ยนฉวี คุณต้องรู้นะว่าตอนนี้เราอยู่ในสังคมที่อยู่ภายใต้กฎหมาย เราไม่สามารถใช้ศาลเตี้ยลงโทษคนอื่นได้”
เยี่ยนฉวีก้มหน้า มือทั้งสองข้างวางบนหัวเข่า ไม่พูดไม่จา
“คุณเสียเนื้อคู่ไปเพราะซูเหมย ตอนนี้คุณยังจะยอมเข้าคุกเพราะเธออีกเหรอ?” เด็กสาวคำนวณดวงชะตาของดาราหนุ่มแล้ว จึงรู้ว่าตอนนี้เขากำลังประสบกับปัญหาที่ยากจะหาทางออก
เขาเกลียดซูเหมย!
เขาต้องการแก้แค้น!
ยิ่งไปกว่านั้น เขาเริ่มลงมือแก้แค้นซูเหมยไปแล้ว
“เธอทำลายผม จะให้ปล่อยไปง่าย ๆ เหรอครับ?” เยี่ยนฉวีเงยหน้า “อีกอย่างกฎหมายก็ลงโทษเธอไม่ได้!”
“เธอยังใช้ชีวิตของตัวเองได้อย่างสบายใจ แล้วผมล่ะ?” เยี่ยนฉวียืนขึ้น เขาเดินไปเดินมา “ผมจะทำยังไง? อวิ้นเอ๋อร์บอกว่าเธอไม่รักผมแล้ว เธอรักผู้ชายคนนั้นไปแล้ว”
“แล้วจะให้ผมทำยังไง?”
“ปรมาจารย์ฉู่ คุณช่วยผมไม่ได้จริง ๆ เหรอครับ? คุณเก่งขนาดนี้ คุณช่วยผมไม่ได้จริง ๆ เหรอ?”
ฉู่ลั่วมองมองเยี่ยนฉวีที่มีอาการหวาดระแวง ก็ถอนหายใจออกมาเบา ๆ “มีวิธีหนึ่งที่ทำได้ คุณยินดีจะลองไหม?”
“ลองครับ! ผมยินดี ผมยินดีจะลองครับ”
ฉู่ลั่วให้เยี่ยนฉวีนอนบนโซฟา ก่อนจะแปะยันต์แผ่นหนึ่งไว้บนหน้าผากของเขา “ยันต์แผ่นนี้ทำให้คุณเข้าไปในภาพฝันได้ค่ะ หากคุณสามารถเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งในภาพฝันได้ ชีวิตจริงของคุณก็จะเปลี่ยนไปเช่นกัน”
เยี่ยนฉวีรีบหลับตา ไม่นานเขาก็ดำดิ่งสู่นิทรา
หัวหว่านมองเจ้านายอย่างตกตะลึง “คุณหนูฉู่ มียันต์ที่วิเศษขนาดนี้อยู่จริงเหรอคะ?”
เด็กสาวยิ้มจาง ๆ “แน่นอนว่าไม่มีหรอก ยันต์หวนคืนแผ่นนี้ ทำให้เขาเห็นตัวเองในอดีตได้อย่างชัดเจนเท่านั้นเอง”
แม่บ้านสาวเงียบงัน เธอไม่เข้าใจสักเท่าไหร่นัก
…
สี่ชั่วโมงต่อมา ยันต์ก็สลายกลายเป็นเถ้าไป เยี่ยนฉวีตื่นขึ้นมาด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป ราวกับคนละคน
แววตามุ่งร้ายเลือนรางลงไป…
เขาทิ้งตัวเอาไว้บนโซฟา นั่งอยู่เงียบ ๆ แบบนั้นเป็นเวลาสิบกว่านาที ถึงได้ลุกขึ้นโค้งให้กับฉู่ลั่ว “ขอบคุณครับปรมาจารย์ฉู่ หลังจากกลับไป ผมจะปล่อยซูเหมยไปครับ”
เขาหยิบบัตรธนาคารออกมาจากกระเป๋าเสื้อ “นี่เงินห้าสิบล้านครับ ขอบคุณปรมาจารย์ฉู่ที่ช่วยเหลือผม”
พูดจบ เยี่ยนฉวีก็ออกจากบ้านฉู่อวิ๋นไปด้วยความสิ้นหวัง
YOU MAY ALSO LIKE
