เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 140 คนรักกลายเป็นพี่น้อง
บทที่ 140 คนรักกลายเป็นพี่น้อง
คำพูดนี้ของฉู่ลั่ว ทำให้คนตระกูลเหวินและผู้ชมที่ดูไลฟ์สตรีมต่างก็ช็อกไปตาม ๆ กัน
แม่ของเหวินเหวินที่ถือโทรศัพท์ถึงกับมือไม้อ่อน เธอรีบเดินกลับไปในบ้านตระกูลจางทันที
ข้างใน คนในบ้านกำลังทะเลาะกันอยู่ จางชวนยังคงหาคำพูดมาโต้แย้ง บอกว่าตนเองจะออกจากตระกูลจาง
“หลายปีมานี้ผมเอาเงินที่หามาได้ให้พ่อกับแม่ไปเกือบหมดแล้ว ที่ผมทำให้ยังไม่พออีกเหรอ?” จางชวนมองพ่อแม่ด้วยความปวดใจ “พ่อกับแม่ยังอยากให้ผมทำอะไรอีก!”
พ่อจางยื่นคำขาด “อยากตัดความสัมพันธ์กับพวกเราตระกูลจาง ไม่ใช่ว่าทำไม่ได้ แกก็แค่ซื้อบ้านในเมืองให้น้องชายของแก”
“ผมจะไปเอาเงินที่ไหนมาซื้อ?”
น้องชายจางเอ่ยขึ้นมา “ทำไมจะไม่มี แฟนพี่มีเงินไม่ใช่เหรอ? ครอบครัวพวกเขามีเงินซื้อบ้านให้ผมได้ แค่นี้พี่ก็แต่งเข้าบ้านพวกเขาได้แล้ว”
แกร๊ก!
ประตูบ้านถูกผลักออกอย่างแรง
พ่อแม่ตระกูลเหวินเดินเข้ามาด้วยความโกรธ
จางชวนรีบเดินเข้าไปหา “คุณลุงคุณป้า พวกคุณกลับมาทำไมเหรอครับ? เรื่องในครอบครัวของผม ผมจัดการได้ครับ ถ้าหาก… ถ้าจัดการไม่ไหว ผมจะไม่รั้งเหวินเหวินเอาไว้”
เหวินเหวินเงยหน้ามองแฟนหนุ่ม ก่อนจะรีบเก็บสายตาไปอย่างรวดเร็ว
แม่ของเหวินเหวินคว้ามือจางชวน “เธอ… เธอมีปานสีแดงที่แขนหรือเปล่า?”
“…ผมมีปานแดงอยู่ครับ”
จางชวนถอดเสื้อแจ็กเก็ตออกแล้วพับแขนเสื้อขึ้น เผยให้เห็นปานแดงบนไหล่ของเขา
แม่ของเหวินเหวินเห็นดังนั้นก็หลั่งน้ำตาออกมา เธอกอดจางชวนไว้พลางพูดเจือเสียงสะอึกสะอื้น “…แม่คิดไม่ถึงเลยว่าผ่านมาหลายปีจะตามหาลูกเจอ ลูกเป็นลูกชายของแม่! ลูกเป็นลูกชายของแม่นะ”
พ่อของเหวินเหวินก็สะอื้นและเช็ดน้ำตาอยู่ข้าง ๆ
จางชวน “…”
สมองของเขามึนงงไปหมด ทำได้แค่ปล่อยให้แม่ของเหวินเหวินกอดเขาร้องไห้ ระหว่างนั้นอีกฝ่ายก็เล่าเรื่องราวภูมิหลังของตนเองออกมาด้วย
ที่แท้…
เขาไม่ใช่ลูกของตระกูลจาง
ที่แท้เขาคือเด็กชายที่หายตัวไป
คิดไม่ถึงว่าพ่อแม่ของตนเอง ก็คือพ่อแม่ของเหวินเหวิน
จางชวนมองแฟนสาวด้วยสายตาตกตะลึง เมื่อสบสายตากัน เหวินเหวินก็เบือนหน้าหนีอย่างรวดเร็ว ทำเอาใจของเขาเจ็บปวดขึ้นมา
หลังจากแม่ของเหวินเหวินร้องไห้เสร็จแล้ว ก็ให้พ่อของเหวินเหวินพูดคุยกับลูกชาย
ส่วนคนตระกูลจางเห็นภาพนี้ก็ชะงักไป
ผ่านไปครู่เดียว น้องชายจางก็พูดว่า “พวกคุณจะพาพี่ชายของผมไปแบบนี้ไม่ได้ ครอบครัวเราเสียเงินเลี้ยงดูเขาไปตั้งเยอะ”
พ่อจางก็ได้สติกลับมาเช่นกัน “ใช่! พวกคุณต้องการลูกชาย อยากพาตัวลูกชายไป ก็ต้องซื้อบ้านในเมืองให้ครอบครัวเราก่อน! ยังมีรถอีกคัน แล้วก็ต้องให้เงินพวกเราอีกสักสองสามล้าน!”
“ครอบครัวเราเลี้ยงเด็กคนหนึ่งมาไม่ง่าย จะให้พวกคุณพาตัวไปตามใจได้ยังไง”
จางชวนไม่พูดอะไรเลย
แม้พ่อแม่ของเหวินเหวินจะทนมองหน้าคนตระกูลจางไม่ไหว แต่ก็รู้ดีว่าอีกฝ่ายเลี้ยงลูกชายของตนมาจนโต และเลี้ยงมาได้ไม่แย่นัก ก็คงต้องให้สินน้ำใจสักเล็กน้อย
อีกด้าน ช่องไลฟ์สตรีมจะระเบิดอยู่แล้ว
[มีคู่รักที่กลายเป็นพี่น้องกันจริงเหรอเนี่ย? เมื่อก่อนฉันคิดว่าเป็นแค่เรื่องแต่ง ไม่คิดเลยว่าจะมีอยู่จริง]
[ให้ตายสิ! นี่… นี่มันจะน้ำเน่าเกินไปแล้ว!]
[ถ้าพวกเขายังอยู่ด้วยกัน แบบนั้นก็เท่ากับพี่น้องมีความสัมพันธ์กันเองไม่ใช่เหรอ? แต่ว่า…]
[ถ้านับตามความสัมพันธ์ทางสายเลือด พวกเขาแต่งงานกันไม่ได้แน่นอน! แต่พวกเขาดูรักกันมากเลยนะ! คิดไม่ถึงว่าจะเป็นพี่น้องกัน ฉันรู้สึกไม่ยุติธรรมเลย!]
[เฮ้อ!]
[มีแค่ฉันคนเดียวหรือเปล่าที่กังวลเรื่องความโลภไม่รู้จักพอของตระกูลจาง? เป็นสิงโตปากกว้าง*[1] กันจริง ๆ!]
เหวินเหวินเห็นความคิดเห็นเหล่านี้ น้ำตาก็ไหลออกมาก่อนรีบเช็ดมันออกอย่างรวดเร็ว
จางชวนเห็นแฟนสาวร้องไห้ ก็คิดจะเข้าไปปลอบเธอ
แต่เดินไปได้เพียงหนึ่งก้าว ก็หยุดลงทันที
พวกเขาเป็นพี่น้องกัน…
ความรู้สึกของพวกเขาเป็นสิ่งต้องห้ามทางศีลธรรม
เขาไม่สามารถกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและเรียกเธอว่าที่รักได้อีกแล้ว เป็นได้แค่พี่ชายเท่านั้น
ในใจของจางชวนยากจะรับไหว
[1] 狮子大张口 สิงโตอ้าปากกว้าง คือคนที่โลภมาก