เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 154 เรื่องมงคลของซ่งจือหนาน
บทที่ 154 เรื่องมงคลของซ่งจือหนาน
เมื่อหัวหว่านไปเปิดประตู ฉิงจื่อฉิงก็เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ลั่วลั่ว!”
“สวัสดีค่ะป้าฉิง”
ซ่งเมี่ยวเมี่ยวก็เข้าไปหาอย่างดีใจ “แม่คะ!”
ฉิงจื่อฉิงเดินเข้ามาได้ครู่เดียวก็ตาลุกวาว เธอเห็นซ่งเมี่ยวเมี่ยวได้ทันที จึงยื่นมือออกไปอุ้มลูกสาวมาหยอกล้ออย่างอารมณ์ดี
สองแม่ลูกเล่นกันอยู่สักพักหนึ่ง ฉิงจื่อฉิงก็วางวิญญาณตัวน้อยลง และเดินไปหาฉู่ลั่ว “ลั่วลั่ว วันนี้ป้ามาหาเพราะมีเรื่องมงคล อยากให้หนูช่วยป้าหน่อยจ้ะ”
“เรื่องมงคลเหรอคะ?”
“ใช่แล้ว! ซ่งจือหนาน เจ้าเด็กคนนั้นบอกว่าเจอผู้หญิงที่ชอบแล้ว จะพากลับมาเจอพวกเรา ถ้าพวกเราพอใจละก็ พวกเขาก็จะแต่งงานกันเลย” พูดถึงการแต่งงานของลูกชาย ฉิงจื่อฉิงก็มีความสุขมาก
“ถึงเขาจะอายุยังน้อย แต่ก็แต่งงานได้แล้ว”
“อีกอย่าง หายากที่เขาจะบอกว่าตัวเองชอบผู้หญิงสักคน ยังบอกว่าจะพากลับมาอีก ป้าเลยขอดวงชะตาวันเดือนปีเกิดของผู้หญิงคนนั้นมา อยากให้หนูช่วยดูความเข้ากันได้ให้หน่อย”
เธอส่งกระดาษที่เขียนดวงชะตาไปให้ “ถ้าพวกเขาเหมาะสมกัน ป้าจะได้เตรียมงานแต่งงาน เป็นครั้งแรกที่มีผู้หญิงมาที่บ้าน พวกเราต้องใส่ใจให้มากหน่อย”
ฉู่ลั่วรับกระดาษมาแต่กลับไม่เปิดมันออก เธอบอกกับฉิงจื่อฉิงว่า “ไม่ต้องดูหรอกค่ะ …พวกเขาไม่เหมาะสมกัน”
ฉิงจื่อฉิงตกตะลึง “ดวงชะตาไม่สมพงศ์เหรอ?”
เด็กสาวส่ายหน้า “ไม่ใช่ค่ะ นี่เป็นเคราะห์ร้ายของเขา ก่อนหน้านี้หนูเคยเตือนเขาแล้ว ดูเหมือนเขาจะไม่ใส่ใจ”
ป้าฉิงไม่สงสัยในคำพูดของฉู่ลั่ว ได้แต่สับสน “ถ้าอย่างนั้นจะทำยังไงดีล่ะ? เจ้าเด็กคนนั้นโทรศัพท์มา สาบานว่าจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นให้ได้ ป้าฟังออกเลยว่าเขาตั้งใจจะแต่งให้ได้จริง ๆ”
“ถึงพวกเขาไม่เหมาะสมกัน ป้าก็ไม่อยากบังคับให้พวกเขาเลิกกันนะ!”
“ลั่วลั่ว พอจะมีวิธีแก้ไขบ้างไหมจ้ะ ความสัมพันธ์ของพวกเขาดีมาก ถ้าหากว่าแก้ไขได้ เท่าไหร่ป้าก็จ่าย!”
ฉู่ลั่วไม่ได้ตอบตกลง แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ เธอบอกกับฉิงจื่อฉิงว่า “รอให้ซ่งจือหนานกลับมาก่อน หนูจะไปหาค่ะ”
“ดี ๆๆ”
…
สองวันต่อมา ณ บ้านตระกูลซ่ง
ซ่งอวิ๋นชิงกับฉิงจื่อฉิงอยู่บ้านทั้งคู่ ทั้งสองคนเปลี่ยนเสื้อผ้า ทั้งยังกำชับให้ห้องครัวเตรียมอาหารที่หญิงสาวชอบเอาไว้
ฉิงจื่อฉิงพูดกับฉู่ลั่ว เธอค่อนข้างประหม่า “ลั่วลั่ว ถ้าดวงของพวกเขาไม่สมพงศ์กันจริง หนูมาบอกป้าเป็นการส่วนตัวนะ ป้า… ป้าจะลองคิดหาวิธีดู”
เธอไม่อยากเป็นแม่สามีใจร้ายที่ทำให้คู่รักต้องเลิกรากัน!
สวรรค์รู้ดี เธอยินดีมากถ้าในตระกูลจะมีสะใภ้เข้ามา
ฉู่ลั่วยิ้มพลางพยักหน้า
หลังจากนั้นไม่นาน ที่ด้านนอกคฤหาสน์ก็มีเสียงรถดังขึ้น ซ่งจือหนานจอดรถเรียบร้อยแล้ว ก็เดินมาอีกด้านหนึ่งด้วยท่าทางสง่างาม แล้วเปิดประตูรถออก “เจียเหยียน ลงมาสิ!”
มือขาวสะอาดข้างหนึ่งยื่นออกมากุมมือซ่งจือหนานไว้ ตามมาด้วยดวงตาเรียวเล็กทั้งสองข้าง สะโพกที่ขยับเล็กน้อย ก่อนจะเผยให้เห็นใบหน้าจิ้มลิ้มราวกับดอกบัว เพียงแค่ช้อนสายตาขึ้น ก็มีเสน่ห์ดึงดูดใจผู้คนได้แล้ว
“พ่อครับ แม่ครับ นี่คือเจียเหยียนครับ เจียเหยียน นี่พ่อกับแม่ของผม นี่คือพี่ลั่ว ผู้มีพระคุณของครอบครัวเรา”
จิ่งเจียเหยียนยิ้มทักทาย “สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า”
สายตาของเธอมองไปยังฉู่ลั่ว ตอนที่เห็นใบหน้านั้นของอีกฝ่าย แววตาก็สั่นไหว “สวัสดีค่ะพี่ลั่ว”
“เอาละ ๆๆ เข้าไปข้างในก่อนเถอะ เดินทางมาเหนื่อยเลยใช่ไหม!”
ฉิงจื่อฉิงปฏิบัติต่อจิ่งเจียเหยียนดีมาก ทั้งมีรอยยิ้มอ่อนโยน และใส่ใจเธอ
ซ่งจือหนานจงใจขยิบตาให้จิ่งเจียเหยียนหนึ่งที เขากระซิบบอกว่า “ผมบอกแล้ว พ่อกับแม่ของผมเข้ากับคุณได้ดีเลยใช่ไหมล่ะ!”
จิ่งเจียเหยียนก็ยิ้ม แต่สายตากลับไม่ละไปจากใบหน้าของฉู่ลั่ว “แต่คุณไม่เคยบอกเลยนะ ว่าที่บ้านของคุณมีผู้หญิงสวยขนาดนี้อยู่ด้วย หน้าตา… สวยมากจริง ๆ!”
เธอมองใบหน้านั้นของฉู่ลั่วด้วยความปรารถนา ราวกับอยากได้มาครอบครอง
ซ่งจือหนานรีบพูดว่า “เจียเหยียน คุณอย่าเข้าใจผิดเป็นอันขาด สำหรับผม พี่ลั่วเป็นเหมือนดวงจันทร์บนท้องฟ้า อย่าว่าแต่ชอบเลย แค่จินตนาการ ก็เป็นการสบประมาทเธอแล้ว”
จิ่งเจียเหยียนโน้มตัวเข้าหาซ่งจือหนานอย่างสนิทสนม เธอพิงเขาเบา ๆ “ฉันเชื่อใจคุณอยู่แล้ว”
หลังทานมื้อเย็นเสร็จ ซ่งจือหนานก็พาแฟนสาวไปเดินเล่นข้างนอก
รอจนพวกเขาออกไปแล้ว ฉิงจื่อฉิงก็รีบดึงตัวฉู่ลั่วเดินมาที่มุมหนึ่ง “ลั่วลั่ว ป้าคิดว่าฝ่ายหญิงเขาดีมากเลยนะ เรื่องหน้าตาไม่ต้องพูดถึงเพราะสวยอยู่แล้ว แถมยังพูดจาดีมีมารยาทอีกด้วย”
เธอชอบผู้หญิงคนนี้จากใจจริง
“ดวงของพวกเขาไม่สมพงศ์กันจริงเหรอ?”
“ค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นมีวิธีแก้หรือเปล่า?” ฉิงจื่อฉิงถอนหายใจ “หนูก็เห็นแล้ว จือหนานเจ้าเด็กนั่นชอบเจียเหยียนมาก ถ้าแยกพวกเขาออกจากกัน ป้าคงทนไม่ได้”
ฉู่ลั่วมองไปยังทิศทางที่ซ่งจือหนานกับจิ่งเจียเหยียนเดินออกไป ก่อนก็ถามฉิงจื่อฉิงว่า “ป้าฉิงคะ ซ่งจือหนานกลับมาครั้งนี้ คุณสังเกตเห็นไหมคะว่าเขามีอะไรต่างไปจากปกติ?”
ฉิงจื่อฉิงครุ่นคิด “หน้าตาดูแย่ลงนิดหน่อย ใต้ตาคล้ำขึ้นมาก ดวงตาก็มีเส้นเลือดสีแดงด้วย แล้วก็… มักจะหาวอยู่บ่อย ๆ”
พูดจบ เธอก็มองฉู่ลั่วพลางถาม “มีอะไรแปลกหรือเปล่า?”
ซ่งอวิ๋นชิงที่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินที่ฉิงจื่อฉิงพูด ก็กระแอมออกมาเบา ๆ “นั่นมัน… เรื่องของวัยรุ่น อย่าไปสนใจเลย คนหนุ่มสาวน่ะนะ!”
ใครบ้างไม่มีช่วงเวลาคึก
ผู้ชายเจอผู้หญิงที่ชอบ… จะทำเรื่องแบบนั้นมากไปหน่อย ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้