เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 172 ไม่มีผลกระทบอะไร
บทที่ 172 ไม่มีผลกระทบอะไร
ถังเจียวมองเฝิงข่ายที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล… เฝ้ามองคนรักเก่าดูแลหญิงสาวคนนั้นอย่างอ่อนโยน ดูเขาแบกผู้หญิงคนนั้นเดินไปบนถนนเส้นเล็กที่มีต้นไม้ขึ้นเรียงรายข้างทาง แต่ละก้าวที่เดินไปก็จะพูดประโยคบอกรักออกมาหนึ่งประโยค
ซุนหย่าจิ้งยืนพิงต้นไม้ มือข้างหนึ่งถือร่มไว้พลางมองดูคู่รักที่เด่นสะดุดตาคู่นั้น
เธอถามถังเจียว “คิดว่าเฝิงข่ายรักผู้หญิงคนนั้นไหม?”
“รัก… รักมาก”
ถังเจียวพูดอย่างผิดหวัง “เพราะผู้หญิงคนนั้นไม่เหมือนกับฉัน เป็นผู้หญิงที่สะอาด”
เธอได้ยินเฝิงข่ายชื่นชมผู้หญิงคนนั้น บอกว่าอีกฝ่ายคนนั้นดูแลตัวเองอย่างดี
ซุนหย่าจิ้งหัวเราะเยาะ “สะอาด? อะไรที่เรียกว่าสะอาด เขานอนกับผู้หญิงตั้งหลายคน ถ้าจะพูดว่าสกปรก เขาไม่สกปรกยิ่งกว่าขยะในถังขยะหรอกเหรอ เขาเป็นขยะที่เอากลับมารีไซเคิลได้ด้วยซ้ำ”
“เรียกง่าย ๆ ว่าเป็นสวะแล้วยังเป็นขยะด้วย!”
ตอนนี้ได้ยินซุนหย่าจิ้งด่าเฝิงข่าย ถังเจียวก็ไม่ได้ตื่นตระหนกเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว
ผีร้ายเพียงแค่ส่ายหน้า “เธอไม่เข้าใจ! เพราะเธอเป็นผู้หญิงเจ้าชู้ยังไงล่ะ”
“หึ! ฉันไม่เข้าใจเหรอ!” ซุนหย่าจิ้งจัดกระโปรงของตนให้เรียบร้อย “ฉันจะแสดงให้เธอเห็นเอง ว่าฉันเข้าใจหรือไม่เข้าใจ”
หญิงสาวถือร่มเดินผ่านหน้าเหล่าคู่รักอย่างเชื่องช้า
บิดเอวเล็กน้อย วันนี้เธอจงใจสวมกี่เพ้าซึ่งช่วยขับเน้นรูปร่างเย้ายวนของตัวเองมาเป็นพิเศษ ลำคอเรียวยาวของเธองดงามราวกับหงส์
ภายใต้ร่มสีดำ ท่าทางของหญิงสาวดูดีขึ้นไม่น้อย เพียงแค่ปรากฏตัวก็ทำให้คนที่มองไม่อาจละสายตาไปได้
ในเวลานั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ต่างก็มองมาที่ซุนหย่าจิ้ง
แม้แต่เฝิงข่ายที่แบกแฟนสาวอยู่ ก็มองมาเช่นกัน
ดวงตาของเขาเป็นประกาย ตามมาด้วยแววตาสงสัยครู่หนึ่ง ก่อนจะเบิกตากว้าง
จนกระทั่งซุนหย่าจิ้งเดินไปใกล้ แววตาของชายหนุ่มจึงกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง
“อาข่าย คุณมองอะไรน่ะ พี่สาวคนสวยนั่นดูดีขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ดูดีอะไรกัน? ฉันรู้สึกว่าเธอทำตัวขัดต่อศีลธรรมจรรยามากกว่า อยู่ข้างนอกแต่แต่งตัวเปิดเผยขนาดนี้ ต่อไปเธออย่าไปเลียนแบบคนไม่ปกติพวกนั้นรู้ไหม”
แฟนสาวพยักหน้า “แน่นอน ฉันไม่เลียนแบบพวกเขาหรอก”
เฝิงข่ายยกยิ้ม “เธอเป็นเด็กดีที่สุดแล้ว ถ้าเธอยังเชื่อฟังแบบนี้ต่อไปตลอด ฉันก็จะรักเธอตลอดไปเหมือนกัน”
“ฉันจะเชื่อฟังคุณตลอดไป”
ถังเจียวหันมองพวกเขา ก่อนจะหันกลับมาหาซุนหย่าจิ้ง “ฉันเคยบอกแล้ว… เฝิงข่ายเกลียดเธอ มันเป็นเพราะเธอ เขาถึงได้ไม่เชื่อใจผู้หญิง”
“และเพราะเธอ ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเขาถึงได้…”
เสียงของถังเจียวเบาลงเรื่อย ๆ
ซุนหย่าจิ้งไม่พูดอะไร เอาแต่ยิ้มอย่างเดียว “มาพนันกันไหม?”
“พนันอะไร?”
“พนันว่าเฝิงข่ายจะนอนกับฉันหรือเปล่า?”
ถังเจียวดวงตาเบิกกว้างมองหญิงสาวอย่างไม่อยากจะเชื่อ
ซุนหย่าจิ้งหยิบแป้งออกมา แล้วเติมเครื่องสำอางหน้ากระจก “เธอเชื่อไหมว่า เฝิงข่ายจะเลิกกับแฟนคนปัจจุบันของเขาเพื่อฉัน?”
ถังเจียวส่ายหน้า “ไม่เชื่อ เขาเกลียดเธอขนาดนั้น รังเกียจผู้หญิงสกปรกขนาดนั้น เขาไม่มีทาง… ไม่มีทาง!”
เห็นชัดว่าน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจ แต่ในแววตาของผีร้ายกลับเผยความไม่มั่นใจออกมา
ซุนหย่าจิ้งเอียงคอเล็กน้อย กะพริบตา แล้วพูดแทงใจดำ “ไม่มีทางเหรอ? ครั้งก่อนเขาบอกว่าเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกของเธอ เขาก็เลยออกไปมีชู้ข้างนอก”
“ครั้งนี้แฟนสาวที่เขาคบอยู่เพิ่งเคยทำเป็นครั้งแรก เธอลองเดาดูว่า เขาจะใช้เหตุผลอะไรในการนอกใจ?”
ถังเจียวเงียบงัน
ซุนหย่าจิ้งลูบคาง “ผู้หญิงคนนั้นไม่นับว่าเป็นคนสวย แต่เป็นพวกหัวอ่อนและเชื่อฟัง เฝิงข่ายคงจะบอกว่าเธอน่าเบื่อ ผู้หญิงประเภทนี้แค่ถูกพูดใส่พูดว่าเป็นคนน่าเบื่อ ก็รู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยแล้วละ”
“ถ้าสภาพครอบครัวของผู้หญิงไม่ดีด้วย นี่ก็เป็นจุดให้โจมตีได้เหมือนกัน ถ้าการศึกษาของเธอไม่สูง ก็ถือว่ามีจุดให้โจมตีมากพอแล้ว”
พูดจบ ซุนหย่าจิ้งก็ยืนตัวตรง เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะมองดูทิวทัศน์ด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย
สายตาของถังเจียวจับจ้องเฝิงข่ายที่กำลังเดินเข้ามา
เขายังคงดูภูมิฐานและหล่อเหลา ทั้งยังมีรอยยิ้มที่อ่อนโยนเหมือนเดิม
ราวกับว่าการฆ่าตัวตายของเธอไม่มีผลกระทบอะไรกับผู้ชายคนนี้เลย
YOU MAY ALSO LIKE
