เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 183 แผนการเอาชนะเพียงหนึ่งเดียว
บทที่ 183 แผนการเอาชนะเพียงหนึ่งเดียว
ฉู่ลั่วลืมตาขึ้น เธอหันหน้าไปมองฮั่วเซียวหมิงที่อยู่บนหน้าจอโทรทัศน์ เขาเป็นเหมือนพวกดาราที่ถูกล้อมไปด้วยนักข่าวกลุ่มใหญ่ในงานแถลงข่าว
รัศมีของราชาที่ติดตัวมาแต่กำเนิด…
บุญบารมี!
แสงสีทอง!
ออร่าสีม่วง!
ทั้งหมดเป็นของผู้ชายคนนี้คนเดียว
ฉู่ลั่วก้มหน้ามองตัวเอง แล้วหลับตาลงอีกครั้ง
ช่วยให้ฮั่วเซียวหมิงฟื้นขึ้นมาได้ครึ่งเดือน แลกกับเธอสูญเสียพลังวิญญาณมหาศาลไป ตอนนี้… พลังวิญญาณในร่างกายของเธอ แข็งแกร่งกว่าตอนที่เพิ่งคืนชีพขึ้นมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
[บอกแล้วว่าคุณไม่ควรฝืนขนาดนั้น ตอนนี้เสียใจภายหลังแล้วสินะ!]
ฉู่ลั่วตอบคำเดียวว่า “เปล่า”
ระบบหัวเราะเยาะ
[ไม่เสียใจ ไม่เสียใจ แต่ตอนนี้กำลังบำเพ็ญอย่างเอาเป็นเอาตายเลยนะ!]
ฉู่ลั่วหรี่ตา “…”
ระบบยังคงเยาะเย้ยเธอต่อไป
เด็กสาวเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะพูดแทรกระบบที่กำลังพล่ามไร้สาระ “หลังจากนี้ ฉันมีเคราะห์กรรมที่ต้องผ่านไปให้ได้”
[เคราะห์กรรม? เคราะห์กรรมอะไร? เกี่ยวกับฉู่หร่านหรือเปล่า?]
ฉู่ลั่ว “อืม”
[…]
ระบบโกรธมาก
[นายหญิง คุณ… คุณรู้อยู่ว่าต่อจากนี้ตัวเองจะมีเคราะห์กรรม คุณยังกล้าใช้พลังวิญญาณเยอะขนาดนั้นเนี่ยนะ? ไม่รู้เหรอว่าฉู่หร่านที่คุณต้องสู้ด้วยเป็นใคร?]
[เธอเป็นลูกรักสวรรค์ เป็นธิดาแห่งสรวงสวรรค์! ต่อให้อยู่ในสภาวะลำบากยากแค้น ก็มีคนมากมายรักและเอ็นดูจนยอมช่วยเหลือ ทางเดียวที่คุณจะเอาชนะเธอได้ คือพยายามสั่งสมบุญบารมี สั่งสมพลังวิญญาณของคุณ]
จิตใจของฉู่ลั่วยังคงสงบนิ่ง “ฉันรู้แล้ว”
น้ำเสียงโกรธเคืองของระบบเปลี่ยนไป
[คุณรู้แต่คุณก็ยังทำแบบนี้!]
ฉู่ลั่วเอ่ย “โม่เฉิงรวบรวมวิญญาณผี บังคับให้พวกเขากลายเป็นผีร้าย ในฐานะผู้บำเพ็ญ ฉันจำเป็นต้องหยุดเขา”
[ …ได้ เรื่องของโม่เฉิงนับว่าคุณทำถูกต้อง แล้วเรื่องของฮั่วเซียวหมิงล่ะ?]
ฉู่ลั่วเมินเฉย
ระบบก็เงียบเช่นกัน
ผ่านไปสักพักหนึ่ง มันก็ถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ
[นายหญิง คุณคงไม่ได้… หวั่นไหวหรอกใช่ไหม? ชอบฮั่วเซียวหมิงเข้าแล้วสินะ!]
จิตใจของผู้ฟังยังสงบ “ออร่าสีม่วงรอบตัวฮั่วเซียวหมิง แสงสีทองบนศีรษะ แสดงว่าเป็นคนมีบุญบารมีมาก”
[เรื่องนี้ฉันรู้นานแล้ว ก่อนหน้านี้คุณเคยบอก]
ฉู่ลั่วเอ่ย “บุตรที่ถูกสวรรค์เลือกจะมีทั้งโชคและบุญบารมีมากมาย เป็นไปได้ไหมว่ายังมีลูกรักสวรรค์อีกคน?”
[ …คุณหมายความว่า?]
เด็กสาวค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เธอเดินเข้าไปในห้องรับแขกท่ามกลางสายตาตกตะลึงของซ่งเมี่ยวเมี่ยว
บนหน้าจอโทรทัศน์ยังคงเป็นวิดีโอสัมภาษณ์ของฮั่วเซียวหมิง
สายตาของฉู่ลั่วจับจ้องที่ชายหนุ่ม “ภูมิหลัง หน้าตา รูปร่าง การศึกษา สติปัญญา… อะไรที่สวรรค์ประทานให้ได้ เหมือนจะให้เขามาหมดแล้ว ระบบ ถ้าเทียบกับฉู่หร่าน คิดว่าฮั่วเซียวหมิงกับฉู่หร่านใครได้รับความรักจากสวรรค์มากกว่ากัน?”
[…ถ้าตามที่คุณบอกมา แน่นอนว่าต้องเป็นฮั่วเซียวหมิง!]
ฉู่ลั่วหัวเราะเบา ๆ
ใช่แล้ว… ฮั่วเซียวหมิงยังไงล่ะ
ฮั่วเซียวหมิงที่ได้รับความรักจากสวรรค์มากกว่าฉู่หร่าน!
ฉู่ลั่วเอ่ยถาม “ยังจำที่นายเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้ได้หรือเปล่า? ถ้าฉันได้รับความไว้วางใจจากฮั่วเซียวหมิง พลังวิญญาณก็จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว”
เด็กสาวลองคำนวณกับตัวเองดูแล้ว ต่อให้เธอไม่ได้ทำร้ายโม่เฉิง ไม่ได้ใช้ผลาญพลังวิญญาณเพื่อช่วยให้ฮั่วเซียวหมิงฟื้นขึ้นมา แต่ความเป็นไปได้ที่เธอจะเอาชนะฉู่หร่านที่เป็นลูกรักสวรรค์ก็ยังต่ำมากอยู่ดี
แผนการเพียงหนึ่งเดียวที่จะเอาชนะได้ …ขึ้นอยู่กับฮั่วเซียวหมิงแล้ว
…
ตกกลางดึก
ฮั่วเซียวหมิงจัดการเอกสารสำคัญที่กองท่วมหัวเสร็จแล้ว ก็ออกจากสำนักงานฮั่วกรุ๊ปไป
เขานั่งอยู่บนรถ บีบจมูกเบา ๆ แล้วมองออกไปข้างนอก ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็พูดขึ้นว่า “ไปโรงแรมรุ่ยข่าย”
คนขับรถขับรถไปถึงด้านหน้าโรงแรม แต่หลังจากที่ฮั่วเซียวหมิงลงจากรถ เขากลับไม่ได้เข้าไปข้างใน
ชายหนุ่มยืนพิงอยู่ที่ตัวรถ เงยหน้ามองโรงแรมที่สูงตระหง่าน
ซุนหย่าจิ้งลงจากรถ เดินบิดเอว สะบัดกระเป๋า ฮัมเพลงเดินกลับเข้ามาที่โรงแรม แต่เดินไปได้ครึ่งทาง เธอก็ชะงักฝีเท้าลงทันที สายตามองไปอย่างไม่อาจควบคุม
ดวงตาเป็นประกายขึ้นมา เธอรีบยืนตัวตรง จัดผมให้เป็นทรง แล้วหยิบกระจกออกมาเติมเครื่องสำอาง
จากนั้นจึงเดินด้วยท่าทางสง่างาม เข้าไปตรงหน้าฮั่วเซียวหมิงทีละก้าว ๆ “พี่ชายสุดหล่อ ขอโทษนะคะ มือถือของฉันแบตหมด ไม่ทราบว่าจะขอยืมโทรศัพท์ของคุณโทรไปหาเพื่อนของฉันหน่อยได้ไหมคะ”
ฮั่วเซียวหมิง “…”