เกิดใหม่ชาตินี้… ขอเป็นเจ้านิกายมาไลฟ์สด - บทที่ 243 เฝิงข่ายถูกลงโทษ

บทที่ 243 เฝิงข่ายถูกลงโทษ

เนื่องจากเรื่องของเฝิงข่ายส่งผลกระทบร้ายแรง รวมกับที่แฟนเก่าของเฝิงข่ายออกมาแสดงตัว และแสดงหลักฐาน เพื่อให้เห็นว่าเฝิงข่ายเคยพยายามให้พวกเธอทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตาย

ทางด้านของศาลจึงตัดสินอย่างรวดเร็ว

เฝิงข่ายมีความผิดในโทษฐานทรมาน เจตนาฆ่า และเผยแพร่ให้เกิดความสับสน…

ซุนหย่าจิ้งมาส่งแม่ของถังเจียวที่สนามบิน หลังจากส่งมอบของทั้งหมดที่ซื้อมาให้ไปแล้ว ก็พูดกับแม่ของถังเจียวว่า “หนูสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนสอนขับรถให้คุณแล้วนะคะ คุณต้องไปเรียนนะ!”

ความเศร้าหมองบนใบหน้าของแม่ถังเจียวหายไปแล้ว ถึงแม้จะไม่ยิ้ม แต่ยังคงพยักหน้า

“หนูจะโอนเงินให้คุณทุกเดือนค่ะ ส่วนบ้านกับรถเป็นชื่อของคุณแล้ว ไม่ว่าใครจะมาแย่งไปจากคุณ ก็อย่าให้เด็ดขาด เข้าใจไหมคะ?”

แม่ถังกดคางลง

ซุนหย่าจิ้งกำชับหลายอย่าง ถึงยอมปล่อยมือแม่ถัง “เข้าไปเถอะค่ะ! ถ้าถึงบ้านปลอดภัยแล้วส่งข้อความมาบอกหนูหน่อยนะคะ”

แม่ถังกลับคว้ามือของหญิงสาวไว้ “เสี่ยวจิ้ง ขอบคุณนะลูก เจียวเจียวมีเพื่อนแบบหนู ถ้าเธอรู้ว่าหนูช่วยเธอขนาดนี้ ต้องดีใจมากแน่นอน”

ซุนหย่าจิ้งมองแม่ถังที่ขอบตาแดงก่ำก็รู้สึกไม่สบายใจมาก

ถังเจียวกระซิบข้างหูหญิงสาว “เธอช่วยกอดแม่ของฉันหน่อยได้ไหม? บอกแม่ว่าต้องใช้ชีวิตให้ดี”

“คุณจะต้องใช้ชีวิตให้ดีนะคะ” ซุนหย่าจิ้งเอื้อมมือออกไปกอดแม่ถังไว้พลางพูดปลอบอย่างแผ่วเบา “ถ้าถังเจียวเห็นคุณสบายดี เธอต้องมีความสุขแน่นอนค่ะ”

แม่ถังพยักหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปในสนามบิน

ซุนหย่าจิ้งออกมาจากสนามบิน ก่อนจะกางร่มออก

เธอมองดูถังเจียวที่ไม่มีกลิ่นอายผีน่ากลัวปกคลุมรอบตัวแล้ว อีกฝ่ายกลับมาสวยและดูอ่อนโยนเหมือนรูปบนป้ายหลุมศพขึ้นมาหลายส่วน “ตอนนี้เธอคิดจะทำยังไง ยังไม่พร้อมที่จะไปเกิดใหม่เหรอ?”

ถังเจียวเงยหน้าขึ้น ก็เห็นยันต์ที่มีอักษรสีแดงติดเอาไว้บนเพดานร่ม “ซุนหย่าจิ้ง ขอบคุณนะ”

ตอนที่ซุนหย่าจิ้งยังไม่ทันได้ได้ตอบกลับอะไร ก็รู้สึกได้ว่าตนเองถูกถังเจียวกอด

ร่างวิญญาณโปร่งใสแท้จริงแล้วไม่ได้มีพละกำลังอะไรเลย

อ้อมกอดนี้ไม่อบอุ่น และไร้พลัง

เหมือนกับลมที่พัดผ่านใบหน้า ทำให้ผมของหญิงสาวปลิว พาความรู้สึกหนาวเย็นมาให้

“ขอบคุณนะ!”

หลังจากคำพูดขอบคุณ ร่างของถังเจียวก็กลายเป็นควันสีดำ หายไปในอากาศ

“…” ซุนหย่าจิ้งมองดูกลุ่มควันสีดำอยู่นานก่อนจะปริปาก “ขอบคุณอะไร! ฉันไม่ได้ทำเพื่อเธอ อย่าคิดเข้าข้างตัวเองหน่อยเลย!”

…

เมืองเจียง

“ท่านเทพธิดา ท่านเทพธิดา ฉันส่งวิญญาณถังเจียวไปแล้ว หนี้กรรมบนตัวฉันน้อยลงไหมคะ ฉันยังต้องตายอยู่หรือเปล่า?”

ตั้งแต่รู้ว่าต้องเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิด ฉู่ลั่วก็พาหัวหว่านและคนอื่น ๆ กลับมาที่เมืองเจียง

เช้าตรู่ ซุนหย่าจิ้งก็รีบมาเล่าเรื่องราวของตนเองให้ฟังทันที “ท่านเทพธิดา คุณคงไม่รู้ว่าฉันทำอะไรไปตั้งหลายอย่าง? ตอนนี้ตระกูลเฝิงรู้แล้วว่าฉันอยู่เบื้องหลังการวางแผนแก้แค้นเฝิงข่าย แถมยังขู่ด้วยว่าถ้าฉันกล้าเหยียบเข้าไปในตี้จิง ฉันไม่ตายดีแน่!”

แต่ว่าเธอไม่กลัว

แค่ไม่ไปที่เมืองตี้จิงก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ?

อำนาจของตระกูลเฝิงในตี้จิงมีเพียงแค่หยิบมือเดียวเท่านั้น ถ้าออกมาจากอาณาเขตของพวกเขา อำนาจพวกนั้นก็ไร้ประโยชน์

ก่อนที่เธอจะลงมือก็คิดไตร่ตรองถึงปัญหาทั้งหมดเอาไว้แล้ว

ฉู่ลั่วจ้องมองใบหน้าของซุนหย่าจิ้ง “ดีขึ้นบ้างแล้ว แต่ยังไม่พอ”

สตรีมเมอร์สาวอีกคนที่มีสีหน้าคาดหวังห่อไหล่ แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ “ทำไมมันยากขนาดนี้ล่ะคะ! ฉันไม่ต้องชดใช้ไปทั้งชีวิตเลยเหรอ!”

“ชีวิตต่อจากนี้ของฉันต้องใช้ไปเพื่อชดใช้เท่านั้นเหรอคะ?”

ขณะที่เธอกำลังถอนหายใจ ก็เห็นหัวหว่านยกอุปกรณ์สำหรับไลฟ์สตรีมออกมา “ท่านเทพธิดา คุณจะไลฟ์สตรีมเหรอคะ? คุณไม่ได้ไลฟ์สตรีมมานานมาก ฉันรอดูมาตลอดเลย!”

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาทันที พร้อมทำท่าทางรอคอย

ฉู่ลั่ว “…”

ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ทั้งที่เธอตัวเป็น ๆ ก็อยู่ตรงหน้าแล้ว ทำไมยังต้องดูไลฟ์สตรีมผ่านหน้าจออีก?